Afgelopen week zag ik in de boekhandel een boekje liggen
met de 4 mei voordracht van Arnon Grunberg: Nee.
Arnon Grunberg – Nee, 4 mei voordracht 2020.
De tekst van deze voordracht was eerder al te lezen op mijn weblog.
Een bijzonder scherpe analyse van Grunberg, die haarfijn het verleden
weet te verbinden met het heden.
Feitelijk, zakelijk.
Wonden blootleggend in onze 2020-maatschappij waar anderen liever
van wegkijken.
Het boekje is eigenlijk twee boekjes in één.
Het tweede boekje presenteert 10 gedichten rond het thema Vrijheid.
Een van die gedichten vond ik een heel mooi beeld bevatten:
Fernando Pessoa
Kom naast mij zitten, Lydia, aan de oever der rivier.
Laten we rustig kijken naar haar loop en leren
Dat het leven langsgaat, en we houden elkaars hand niet vast (Houden wij de handen vast.)
Bedenken wij daarna, volwassen kind’ren, dat het leven
Langsgaat en niet blijft, niets nalaat en nooit weerkeert,
Naar een zee gaat heel ver weg, dicht bij het Fatum,
Verder dan de goden.
Ik weet niet wie Lydia in dit verband is.
Heb wel even gezocht maar kon niets vinden.
Maar dat beeld van het ‘Leven’ als een rivier die langskomt,
niets achterlaat en ook niet terugkomt, vind ik mooi.
Dicht bij ‘Fatum’, dat heb ik ook maar even opgezocht:
1) Categorie: Grieks – Romeins Fatum ( Lat. fari = spreken), bij de oude Romeinen `het gesprokene` over de toekomst, nl. godsspraak of Orakel.
2) Let op: Spelling van 1858 het noodlot, volgens de oude Mythen een zoon van den Erebus en den Nacht. De meer verlichte Ouden verstonden hieronder de Voorbeschikking,
3) (Let op: oude spelling) het noodlot.
4) [Romeinse godsdienst] – Fatum was eigenlijk het uitgesproken woord, de uitgesproken wil van Iuppiter, de opperste bestuurder van de wereld,
5) [windmolen] – Fatum (Fries: Fatum) is een poldermolen ten zuidoosten van het Friese dorp Tzum, dat in de Nederlandse gemeente Franekeradeel ligt
Arnon Grunberg – Je weet hoe vossen zijn, tien gedichten over vrijheid.
Argusvlinder 