De titel is een fragment van een gesprek
dat ik vanmorgen opving tussen twee
marktkooplieden op de weekmarkt in Breda.
De ochtend na de persconferentie.
Het Kasteelplein met tussen de herfstbladeren het ruiterstandbeeld van Stadhouder Willem III.
De Grote Kerk aan de verlaten Reigerstraat.
De weekmarkt op de Grote Markt van Breda.
“Het is een andere wereld” zegt de man die net aankomt tegen zijn vrouwelijke collega die al even bij de kraam stond. ‘Corona, he’, was de reactie.
De foto’s van het herfstboeket vond ik tot nu toe
niet echt geslaagd.
De kleuren kwamen niet goed uit.
Mijn werkplaats heeft ook niet zo’n prima licht.
Misschien voor de winter nog iets aan doen.
Maar plots lagen de bladeren gisteren in de volle zon.
Dus toch nog een keer foto’s gemaakt.
Na deze foto’s zijn de bladeren van het papier af genomen en heb ik ze vast proberen te plakken. Nu liggen ze onder bezwaar om goed aan elkaar te kleven.
De grotere en donkerdere bladeren achteraan gelegd,
de kleine en lichtere bladeren voorop.
De bladeren liggen nog los.
Ik denk nog na of, en zo ja hoe, de bladeren
een vaste plaats te geven.
Dat snijden van het bladerboek was geen goed idee.
Doordat het boekblok niet massief is krijgt het papier
de kans om alle kanten uit te gaan.
De kracht die je op het snijapparaat zet
komt ook verkeerd op het boek terecht.
Ik ga het boek wel gewoon afmaken maar het is er niet mooier
op geworden. Ik had de bladen moeten snijden toen
de herfstbladen er nog niet op bevestigd waren en de bladen niet
ingebonden waren. Les voor de volgende keer.
Vandaag de platten gesneden.
Als ik het boekblok er tussen leg ziet het er als volgt uit:
Uit Laos heb ik pas een stapel papier meegebracht.
Het heet saa-papier.
Dat wordt gemaakt van de schors van de moerbei-boom.
Je ziet het in allerlei vormen op meerdere plaatsen in Azie.
In dit geval is het papier gedecoreerd met bloemblaadjes
en grassoorten.
Het is mooi papier. Niet heel erg sterk denk ik.
De decoratie is heel verschillend. Hier een paar velletjes als voorbeeld.
Hier zie je de 24 dubbelgevouwen vellen saa-papier. Nummer 25 heb ik gebruikt om als kaart te versturen.
Van deze vellen ga ik een boekje maken.
Waarschijnlijk ga ik het vullen met foto’s uit
Cambodja en Laos. Maar daar moet ik nog even over nadenken.
Het bladerboek is een boek dat ik aan het maken ben
waarbij de tekst op geprepareerde herfstbladeren is
aangebracht. Die bladeren vormen met de hulp van een drager
de pagina’s van mijn boek.
Dat ben ik nu aan het inbinden.
De bladen zijn genaaid en gelijmd.
Het is tijd om gaas op de rug aan te brengen.
Aan een kant (op een van de schutbladen) heb ik al een stuk van het gaas gelijmd.
Vervolgens is de rug en de tweede kant van het boek aan de beurt. Dan laat ik het boek drogen.
Langzaam ontstaat het beeld van hoe het boek er uit gaat zien.
Ik ben nu op het punt aangekomen dat ik de staart (de onderkant) van het boek kan gaan afsnijden. De onderkant wordt dan helemaal gelijk. Dan past het boek straks beter in zijn band. Nu is dat snijden vermoedelijk nog niet zo eenvoudig. Normaal gesproken is een boekblok een massief geheel. Maar in dit boek zit veel ruimte tussen de dragers. Maar eens zien hoe ik dat ga doen. Maar voorlopig ben ik blij met dit resultaat. Het idee van een drager voor de herfstbladeren werkt!
De afgelopen dagen ben ik nog bezig geweest met het bladerboek.
Er moet nog veel gebeuren maar iedere keer een stapje.
Op dit moment ben ik de teksten aan het drukken op
doorzichtig papier. Dat papier is hard.
Drukken valt niet mee.
Maar ik wil doorzichtig papier om de vorm en kleur
van de bladeren zo zichtbaar mogelijk te laten.
Hier zijn de teksten gedrukt en is het papier op maat gemaakt. Het papier ligt op de plaats waar ik het ga plakken.
Hier liggen de bladen 5 tot en met 9, van onder naar boven, op volgorde. Het papier is er net opgeplakt. Dan gaan de bladen voor lange tijd onder bezwaar. Het papier heeft de eigenschap erg van vorm te veranderen. Bijvoorbeeld door op te rollen. Dat doet het papier zo gauw er lijm op komt. Het papier is zo sterk dat het de geprepareerde bladen krom trekt. Met het bezwaar probeer ik dat te voorkomen.
Tekst 10. Met de beruchte ‘spuug-tekst’: Er was alleen iemand die stilletjes op mij toekwam, in mijn oor spuwde en meteen verdween zonder iets te zeggen. Even verder volgt dan: De mond uit, het oor in: dit is vast en zeker iets goeds.
Voor mijn bladerboek ga ik zelf een ontwerp
maken voor het schutblad.
Dat kan denk ik het best met bladeren,
herfstbladeren.
Met relatief kleine blaadjes van allemaal dezelfde vorm maak ik een soort sierslinger. De bladeren lijm ik aan elkaar. Ze gaan straks een deel van het sjabloon vormen.
Boven de sierslinger komt dan het centrale vignet. Dat zijn blaadjes van verschillende groottte en vorm.
Vandaag heb ik de geritste strook van de drager
van de herfstbladen voorzien van een stapeltje
op elkaar geplakte stroken groen papier.
Het groen geeft misschien een accent.
Als de bladen straks aan elkaar genaaid zijn
dan ga ik de geritste strook dichtplakken
en het groene papier garandeert me dan
een bepaalde dikte die er voor moet zorgen dat
het boek mooi dicht kan.
Genoeg gepraat. Wat bedoel je nou?
Hier zie je een willekeurige pagina als voorbeeld. Vijf kleine strookjes groen papier zijn gelijmd tot een dikke strook papier van zo’n 6 centimeter lang. Zowel aan de bovenkant als aan de onderkant van de pagina is zo’n dikke strook groen papier geplakt. De kant van de groen strook die je nu ziet wordt na het inbinden ingesmeerd met lijm en naar binnen geklapt op de drager. Dan gaat er iets ontstaan zoals je op de volgende foto ziet.
Het wordt een boek. Ik gebruik een aantal technieken die bij het maken van een boek worden toegepast. Maar sommige ook niet omdat de herfstbladen een aparte aanpak nodig hebben. De pagina’s zijn niet allemaal gelijk. Ik denk niet dat ik het boekblok straks kan schoonsnijden. Deze verschillen zal ik moeten accepteren. Toch zeker bij deze eerste versie.
Op deze foto is dat niet te zien. Dit is alleen een ander zicht op de stapel van het boekblok. Maar het boek krijgt schutbladen. Hetzelfde papier als de drager. Maar een deel ervan ga ik ‘illustreren’ met bladmotieven. Sommige bladeren zijn groter dan de drager. Dat is een bewuste keuze. Eigenlijk zou ik het liefst het boek maken zonder de drager. Maar inbinden wordt dan ingewikkeld. Bewust hou ik het gedeelte van het blad dat niet ondersteund wordt door de drager zo klein mogelijk. De drager geeft steun en bescherming aan de kwetsbare, want droge, bladeren. De schutbladen aan voor- en achterkant hebben de grootte van het grootste blad.
Het is een experiment.
Het is nog niet helemaal doordacht.
Misschien wel helemaal niet doordacht.
Het begin is gemaakt met het verzamelen
van herfstbladeren en die te laten drogen.
Nu probeer ik ze een beschermlaag te geven
zodat ze jaren mee kunnen.
De bladeren hebben al zo’n twee weken onder bezwaar liggen te drogen. Dadelijk met een beschermlaag wil ik er op kunnen schrijven en ze inbinden.
Die teksten wordt interessant want die oppervlaktes zijn niet zo glad. Ga ik de teksten drukken of met de hand schrijven?
Schrijven met zwart is misschien niet zo’n goed idee vanwege de donkere kleur van de meeste bladeren. We zullen zien. Het leuke is dat terwijl ik dit schrijf/overdenk, krijg ik al wat ideeen hoe dit op te lossen. Wordt vervolgd.
Naast het uitpakken van de foliepers
heb ik ook nog wat herfstbladeren toegevoegd aan
de stapel die al onder bezwaar ligt.
Nou nog uit zien te vinden hoe je bladeren het best
kunt conserveren en voorbereiden om er op te schrijven
zodat ik een boek van ze kan maken.
Zo zijn ze natuurlijk ook al mooi.
Als een soort tweeluik met de foto van gisteren.
Weer op het perron maar nu tegen de zon in
gefotografeerd.
Herfstbladeren, al verschrompeld nog voor ze van de boom vallen, in een oranje ochtendzonnetje. Valkenberg, Breda.
Een van mijn volgende projecten wordt een boek
waarvan de bladen bestaan uit gedroogde
herfstbladeren met tekst.
Misschien dat zelfs de kaft (deels) uit een
blad gemaakt wordt.
Het begint ermee de bladeren te zoeken,
keuren, verzamelen en onder bezwaar te leggen.
Tussen kranten om te drogen.
Dit blad is wel twee keer zo groot als de andere bladeren die ik tot nu toe vond. Misschien iets voor de kaft. Bladeren zoeken is nog niet zo eenvoudig in de stad. De meeste bladeren verkrullen en verdrogen helemaal aan de bomen voor ze vallen. Het lijkt er wel op dat al die bomen ziek zijn.
Een deel van de tweede serie die ik verzameld heb. Het grote blad van de bovenste foto heb ik op de Grote Markt (Zuid) van Breda gevonden. De andere bladen komen uit het Park Valkenberg.
Het pakketje uit de Verenigde Staten is via Istanbul
toch bij mij aangekomen. Het ging om een Gelli plate.
Dat is een hobby product dat je kunt gebruiken om snel
leuke structuren te maken met verf.
Mijn bedoeling is om met de veren en bladeren die ik gisteren
verzameld heb, pagina’s te maken die samen een klein
boekje kunnen gaan vormen.
In de Jumbo-folders hebben de takken, steeltjes, bladeren, veren, schors enz een nacht onder bezwaar gelegen. Vooral bedoeld om de bladeren mooi plat te krijgen. Toepasselijk staat of de ene folder in grote letters HERFST.
Hier zijn dan de twijgjes, bladeren, veren, schors, bolsters en de hoedjes van eikels.
Dit zijn de materialen die ik ga gebruiken om structuur aan te brengen in de verf: schuursponsje en twee zachtere sponsjes, bubble foam en een netje dat ooit als verpakkingsmateriaal diende.
Deze tak heb ik uiteindelijk niet gebruikt. Ik vermoed dat dit te scherpe kantjes heeft om op de Gelli plate te gebruiken. Bovendien is de tak te groot.
Dit is de acrylverf die ik ga gebruiken.
Dit is het eerste resultaat. De structuur komt van de sponsjes.
Nu er nog een tweeede drukgang overheen met drie blaadjes als sjabloon. Die blaadjes vallen niet zo op maar het resultaat vind ik leuk.
Twee blaadjes, eenvoudig van kleur.
Hier heb ik het eikenblad niet gebruikt als sjabloon maar als materiaal om voor het afdrukken structuur aan te brengen in de verf.
Hier heb ik twee blaadjes gebruikt als sjabloon en vervolgens een van de blaadjes die als sjabloon diende gebruikt als een soort stempel. Ook twijgjes gebruikt.
De hoedjes van eikels gebruikt om circels in de verf aan te brengen en dat vervolgens af te drukken.
Hier zijn de binnenkant van bolsters van kastanjes gebruikt om structuur aan te brengen in de verf.
Een zwarte veer werd hier gebruikt als sjabloon.
Hier heb ik bubble foam gebruikt om structuur aan te brengen in de verf.
Twijgjes en mijn eigen duimen.
Takje met blaadjes en eikenblad als sjabloon.
Veren als sjabloon.
Dit ging vervolgens in de vuilnisbak.
Het is herfst (voor wie het nog niet wist).
Daarom is het voor het werken met bladeren de juiste tijd.
Dat ga ik vanmiddag doen maar gisteren
heb ik afgevallen bladeren verzameld en er zitten ook
een paar veren tussen. Eens zien wat we daar mee gaan doen.
Nu liggen ze nog even te drogen. Nou ja, drogen.
In 1 nacht gaat dat natuurlijk niet maar
dan worden ze misschien wel platter.
Herfstbladeren.
Met veren. Bij gebrek aan een telefoonboek de folders van de Jumbo ingezet.
Argusvlinder 