Dat is toch een schitterend boeket? Om gewoon blij van te worden!
Tagarchief: corona
Dé ideale corona-app
Fokke & Sukke hebben hem al gevonden.
Ze hebben hem vorige week zaterdag al laten zien aan
iedereen door hun publicatie in het NRC.
Hij begint keihard te ratelen vanaf het moment dat je de deur uitgaat.
Je gaat steeds verder
Het goede weer houdt al een tijdje aan,
dus dan ga je vanzelf tijdens je ochtendwandeling
steeds een beetje verder, steeds op zoek naar nieuwe dingen in
de vertrouwde omgeving.
Zo ook vandaag.
Breda, Doelsteeg.
Stallingstraat. De meeste straten en straatjes rond de Ginnekenstraat zijn de afgelopen jaren vernieuwd. Soms alleen nieuwe verf op de muur, soms met nieuwe gebouwen. Relatief veel leegstand, al voor de bankencrisis, voor de coronacrisis en mijn inschatting is dat dsie leegstand na de coronacrisis door zal zetten of vervangen gaat worden door andere functies. We nemen langzaam maar definitief afscheid van veel van de ‘praktische’ winkels (de V&D en Hema’s). Ook de kleintjes. We ruilen ze in voor internet.
Van Coothplein.
Bocht Keizerstraat en Vierwindenstraat.
Hoek Lange Brugstraat – Torenstraat.
Hoe zal ik de tafels eens gaan zetten
Voor veel horeca-ondernemers is dat natuurlijk een grote vraag.
Zeker als je kroeg een smalle, diepe pijp is of gewoon gezellig klein.
Dan is het niet eens zo belangrijk of je binnen wel
gasten kunt ontvangen.
Dat gaat voorlopig nog niet lukken.
Dan kun je maar beter naar buiten kijken en zien hoe je straks
je terras kunt gaan uitzetten.
Daar werd in Breda, in de Veemarktstraat vandaag al hard over nagedacht. Ze waren er nog niet uit.
De ganzen houden de wacht
Deze twee (koppel?) ganzen lijken wel de wacht te houden bij de KMA op het Kasteelplein in Breda. Het lijkt er sterk op dat ze hier iedere ochtend zijn. De zijn het begin van mijn korte ochtendwandeling.
De lucht is al dagen blauw. De zon schijnt alsof het zomer is. Al vroeg is het buiten stralend. In het Valkenberg in Breda kun je zien dat de natuur niet alleen in de herfst mooie kleuren voor ons in petto heeft.
In de ochtend staat de zon nog laag en is het uitzicht in het park heel anders dan bijvoorbeeld midden op de dag. Dan zie je toch weer een nieuwe kant aan een beeld dat je al zo vaak gezien hebt. Hein Koreman, De vlucht, mei 1940.
Het Begijnhof in Breda, gezien vanuit het Valkenberg.
Breda, bollenstreek.
Humor in tijden met corona
Gelukkig is die er.
natuurlijk is er veel meer waar niet mee te lachten valt.
Maar dit ‘Ikje’ wekte wel een glimlach op.
Ik kon het me helemaal voorstellen.
‘Ikje’ in het NRC van zaterdag 12 april 2020 van Allard van Heibergen. Dat je daar icetea voor kunt gebruiken…
Arnon Grunberg: nauwgezet en wanhopig
Dat ik de stukjes van Grunberg graag lees is geen geheim. Eerder in de Volkskrant en nu in Het NRC. Zoals dit stukje uit New York met een verwijzing naar Wim Kayzer en ‘Nauwgezet en wanhopig’. Lees zeker het stukje vanaf: “In Nauwgezet en wanhopig, een televisieserie uit de jaren tachtig van Wim Kayzer”.
Anderhalve meter cultuur
Heel graag zou ik weer naar een tentoonstelling willen.
Misschien wel naar ‘Textiel uit Egypte’, onderstaande foto van een
tweet kondigt die tentoonstelling aan.
Daniel Soliman van het RMO (Rijksmuseum van Oudheden in Leiden) toont trots de opbouw van de nieuwe tentoonstelling die in volle gang is. Er is echter een probleem.
Ik ken niet de details van deze tentoonstelling.
Laat staan dat ik weet hoe de inrichting er uit gaat zien.
Maar ik ken de ruimte in het RMO wel.
De tentoonstellingsruimte van de tijdelijke tentoonstellingen
in bij uitstek geschikt om ingericht te worden op de
‘Anderhalve meter cultuur’.
Probleem bij de meeste musea is dat de tentoonstellingen
opgebouwd zijn rond zalen.
Je loopt dan van zaal naar zaal, kris kras, je eigen route zoekend,
individueel maar samen, met vaak tientallen andere bezoekers.
Hele drommen voor ieder schilderij of voorwerp.
Denk toptentoonstellingen Rijksmuseum in Amsterdam.
Dat kan nu even niet.
Bij het RMO is dat niet anders maar daar liggen wel kansen:
de looproute van de tentoonstelling is:
uit de lift rechts naar de ingang van de tentoonstelling en
dan links en links en links en links tot je terug bij het begin bent.
Okay, de werkelijkheid is misschien iets ingewikkelder maar
dit klopt in grote lijnen wel.
Tot nu toe kon je de tentoonstelling ook in omgekeerde
volgorde bekijken als je dat wil.
Dan staan de voorwerpen eigenlijk grofweg links tegen de muur,
rechts tegen de muur en in het midden vaak in vitrines.
Vitrines weg, is dus meer ruimte voor de bezoeker.
Door de hoeken in het ‘parcours’, de natuurlijke begrenzing van de
originele kamers waar de tentoonstelling wordt opgesteld
en de geringe afmetingen van ieder ‘compartiment’,
kun je een route door de tentoonstelling maken (éénrichtingsverkeer)
waarbij mensen op een redelijk natuurlijke manier,
allemaal in dezelfde richting lopend,
in kleine groepjes van 1 of 2 of per familie,
van ‘compartiment’ naar ‘compartiment’ lopen.
Daarbij moeten ze er voor zorgen of moeten er voorzieningen komen,
dat men pas een nieuw compartiment kan betreden
als dat verlaten is door de vorige bezoeker(s).
Waarschijnlijk moet dat dan met een gereduceerd aantal voorwerpen.
Ideaal is het niet, maar nu kunnen we niets zien.
Op twitter heb ik gevraagd of de tentoonstelling
‘1,5 meter-proof’ was. Nog geen reactie gehad.
Het boek bij de tentoonstelling lijkt me interessant.
Wij hebben afgelopen paasweekend de tulpen gewoon thuis bekeken
En niet alleen tulpen maar verschillende bloemen.
Wat men probeert te verkopen weet ik niet, maar dit is wel leuk gevonden
Het lied van Ramses Shaffy heeft als tekst: ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’. Dat wordt hier ‘Zing vecht huil bid lach werk thuis en bewonder’. Grappig gevonden.
Nieuwe vorm
Tot voor kort had je dit fenomeen alleen bij zeer exclusieve
zaken voor vermogende klanten.
Nu zie ik een designwinkel ‘private shopping’ aanbieden.
Een heel nieuwe vorm van winkelen.
Waarschijnlijk een van de vele nieuwe vormen die gaan ontstaan.
Private shopping.
Nieuwe taal
We gaan hard op weg naar de anderhalve meter economie.
Het MKB geeft het voorbeeld door nieuwe manieren
te vinden om hun onderneming open te houden.
Daarbij ontstaat een soort van mysterieuze taal,
een systeem van signaleringen in de openbare ruimte
die we drie weken geleden nog niet begrepen en die nu
iedereen kent en begrijpt.
Ons adaptief vermogen is enorm!
Grijze lijnen, meestal zijn ze grijs, vertonen zich in ons straatbeeld. Soms alleen lijnen.
Ze ondersteunen reeds bestaande afscheidingen in de openbare ruimte.
Soms zijn het indicaties van vormen, heel rudimentair zoals de vorige foto’s, soms heel geometrisch, maar ook complexere vormen komen voor.
Maar er komen ook andere kleuren voor dan simpel grijs.
Deze vind ik zelf wel een duidelijke kleur hebben.
Fokke & Sukke over hamsteren: briljant
Stond vorige week al in het NRC maar ik zag het pas vandaag. Of mensen de heel goede grap in de verre toekomst nog zullen snappen?
Context:
Tijdens de coronacrisis van 2020 werd op de Nederlandse televisie
voor het eerst consequent een gebarentolk ingezet
bij de persconferenties van de overheid.
De weergave van het woord ‘hamsteren’ door de gebarentolk riep
nog meer walging en medelijden op dan het woord zelf.
Visite ten tijde van corona
Het Beyerd team kwam op bezoek. Ze kwamen met geschenken of was het om te schenken?
Corona: ontdekken dat je vriendin niets aan The Godfather vindt
The Godfather met de magistrale Marlon Brando (en al die andere bijzondere acteurs en actrices. Bijvoorbeeld Al Pacino, Diane Keaton, Robert De Niro, Andy Garcia, James Caan, Robert Duvall, Sterling Hayden en John Cazale. Niet vergeten: Mario Puzo en Francis Ford Coppola.
*****
Ganzen bezoeken KMA
Alsof ze het rijk alleen hebben.
In de rij voor AH
Ja, het moet niet gekker worden.
De crisis zet alles op zijn kop.
Hoewel als je er over nadenkt, het past eigenlijk
wel in onze tijd:
= geld moeten betalen om je geld op een rekening
bij een bank te mogen zetten;
= in de rij moeten staan om boodschappen te mogen kopen;
= …
In de rij voor de AH op de Vlaszak in Breda.
Nico Schapendonk, waarom schoolkids?
Het volgende artikel stond vorige week zaterdag in BN/De Stem.
Waarom zou iemand het woord ‘schoolkids’ gebruiken
in een krantenartikel?
Zou het artikel duidelijker zijn in de tijd van corona met ‘schoolkids’ dan bijvoorbeeld met het woord ‘scholen’? ‘Breda zoekt vijftig laptops voor scholen’.
De hekken zijn weg
Daarmee maak ik geen verwijzing naar het goede weer
en de coronamaatregelen waar we allemaal van af willen.
Nee, het gaat om de hekken rond het beeld van Hercules
in het Park Valkenberg in Breda.
Het is al weer een tijd terug dat ik hier iets vertelde
over de vervanging van het oude beeld, de aanleg
van een heel nieuw perk en de plaatsing van het nieuwe beeld.
Maar al die tijd stonden er hekken omheen.
Die zijn nu weg. Het park wordt er gelijk een stuk ruimer door.
Mooi.
Maar mijn ochtendwandeling begon vanmorgen bij de buren: het Koningin Wilhelmina Paviljoen dat gisteren zo mooi in de zon lag, net als de KMA.
Zoals overal krijgt de natuur meer ruimte. Hier de kippen die in het park wonen.
Hier zijn de hekken dus weg, en, nee dit is geen corona desinfectiemaatregel. De gemeente maakt op gezette tijden, de paden in het park goed schoon. Dat gaat met warm water (denk ik). Gisterochtend scheen de zon dan al wel, was ook al warm, maar de omgevingstemperatuur was nog laag. Vandaar de stoom.
Hercules bekijkt om zijn gemak de ganzen die in alle vrijheid rondlopen alsof het park van hen is.
Het is een mooie aanwinst voor het park!
Nou, indrukwekkende six-pack. Hij liever dan ik.
Het park kan er zo mooi bij liggen.
Mauritssingel, Breda.
Delpratsingel, Breda.
Mauritsstraat, Breda.
Tulpen, hyacinten en sneeuwklokjes.
Jong groen in het Valkenberg. Dat zal de komende dagen hard gaan.
Vandaag in de lockdown ruilbieb
Over de spelling moeten we het nog eens worden, maar vandaag was ik even in de lockdown ruil bieb op de Grote Markt in Breda.
Argusvlinder 