RMO Leiden, spiegel met zilver en goud.
Bronzen krijgers.
Kruik in de vorm van een koe.
Bes, niet uit Egypte maar uit Byblos, Libanon.
Tagarchief: briefkaart
Briefkaarten – Van den vos Reynaerde – Henri van Straten – Koptische binding
Toen ik deze week het werk aan de koptische binding met
de briefkaarten van Uitgeverij Boekblok wilde afwerken,
kwam ik er al snel achter dat ik bij sommige pagina’s
twee kaarten als 1 had ingebonden.
Bovendien twijfelde ik of de lengte van mijn draad wel voldoende was.
Toen ik de binding er uit haalde zag ik dar het fout ging.
Dus opnieuw begonnen met langere draden.
De gaten staan 1 cm van de rand van de kaart af.
Twee centimeter draad per gat is dus te weinig.
Ik heb 20 kaarten (inclusief de voor en achterplat), 2 rijen gaten
waarvoor ik 1 lange draad nodig heb.
Achteraf weet ik dat 3 cm per gat nog te weinig is.
Ga uit van 4 cm: 20 kaarten x 2 gaten x 4 centimeter= 1 meter 60.
Dat is waarschijnlijk ruim.
Ik werkte met 20 x 2 x 3 en dat was te krap.
Maar met kunst en vliegwerk ging het net. Zie hieronder.
Goed kijken en dan zie je dat bij het aanlussen van een volgende kaart de draden aan de binnenkant van de set kaarten moet uitkomen. Dan ga je daarna naar buiten om de kaart te verbinden met de kaart die er onder zit, om weer binnen de twee gaten uit te komen. Je moet voor het verbinden wel het aanlussen strak trekken. Dat is op de foto nog niet gebeurd.
Hier zie je de 4 naalden die ik gebruik. De rechte naalden gebruik ik voor de buitenste gaten. De naalden hadden korter mogen zijn maar de lengte doet er niet veel toe. De binnenste naalden zijn halfronde. Dat maakt het eenvoudiger om het verbinden voor elkaar te krijgen. Je moet een balans zien te vinden tussen hoe strak de draad zit en de ruimte die daardoor over blijft. Ik heb de juiste balans nog niet gevonden. Mijn draden zitten nog te strak. Je ziet dat hier de laatste kaart is verbonden en dat alleen het voorplat nog moet. Punt is dat ik te weinig draadlengte heb om het volgend de instructies van Keith Smith af te maken. Ik moet improviseren.
Uiteindelijk lukt het wel maar de hoek van de draad met de achterkant van de kaart moet 90 graden zijn. Dat is hij soms niet. Dat moet een volgende keer beter.
Als die hoek van draad en achterkant niet bij ieder gat 90 graden is loopt de draad op de rug niet mooi loodrecht. Maar neemt niet weg dat het boek goed in elkaar zit en mooi, vlak opent.
Deze Van den vos Reynaerde is in ieder geval af.
Een kaartje Van den vos Reynaerde
Het is al weer meer dan één jaar geleden dat ik werkte
aan mijn uitvoering van Van de vos Reynaerde.
De katernen met de hand ingebonden met perkamenten
schutbladen en integrale kapitaalband.
Eikenhouten platten en een leren rug.
Een leren gesp met eenvoudig boekbeslag van messing.
Door die messing is het nooit helemaal afgemaakt.
Ik zoek nog een cursus ‘Metaalbewerking voor boekbeslag’
voor na de coronabeperkingen.
Maar bij de losse katernen kwam ook een set briefkaarten
met de linosneden van Henri van Straten, gedigitaliseerd en
ingekleurd door Rob Koch en uitgegeven door uitgeverij Boekblok.
Omdat ik eigenlijk geen kaarten meer verstuur kan ik
er iets anders mee: inbinden tot een boekje.
Hier zie je mijn uitvoering van Van den vos Reynaerde. Het boek ligt open bij de beroemde tekst ‘Willem die Madocke maecte’ of in deze vertaling ‘Willem die het boek Madocke heeft gemaakt’. Op die pagina zie je in zwart-wit een linosnede van Henri van Straten met koning Leeuw. De ingekleurde briefkaart ligt links onder de introductie op de briefkaarten.
Zo ziet mijn uitvoering er uit in gesloten vorm.
De briefkaarten kwamen in deze verpakking. Die ga ik zoveel mogelijk hergebruiken op de platten. De briefkaarten ga ik volgens de Koptische bindwijze inbinden.
Bovenaan ligt de achterplat en onderaan de voorplat. Dus de voorkant van het boek wordt gevormd door het onderste groene stuk karton.
Op de binnenkant van het achterplat vind je de toelichting op de briefkaarten.
Voor de Koptische binding zoals beschreven door Keith Smith begin ik met het prikken van gaten in alle kaarten. Daarvoor heb ik een stuk van de verpakking gebruikt als prikmal.
De hele stapel is aan de beurt geweest.
De twee platten moesten ook.
Vier gaten (stations) met twee draden en vier naalden.
Dat zal morgen wel af komen.
Vensterboek: Picasso in Malaga
Op de donateursdag van de Stichting Handboekbinden zat
in de goodie bag een folder over een Vensterboek.
De tekst was geschreven door Karin Cox, die vaker leuke,
kleine boeken en bijbehorende werkinstructies verzorgd.
Het basisidee van het boek is van Tine Noreille.
Mijn boek zoals ik het maak, is ongeveer twee keer zo groot
als de werkinstructie aangaf.
Dat geeft me meer ruimte om afbeeldingen in het boek te verwerken.
Want een blanco boek is voor mij geen boek.
Een paar jaar geleden was ik in Malaga en bezocht daar
het prachtige Picasso Museum. Als een museum geen
catalogus of collectieboek verkoopt dan koop ik meestal wat
ansightkaarten. Zo ook in Malaga.
Daar heb ik eerder hier al eens over geschreven.
Laat ik nou precies 12 kaarten meegebracht hebben.
Picasso in Malaga, een vensterboek, is geboren.
Het boek is nog niet af maar ik ben al een eind onderweg.
Het wordt een boek dat een sierraad is om weg te zetten maar
wat je ook als boek helemaal kunt openslaan en lezen.
Het boek bestaat met een soort dubbele kaft waarbij in een van de twee lagen van de kaft een venster is uitgespaard. Daar steken de pagina’s door die zich openen naar mate het boek verder wordt opengevouwen.
Picasso in Malaga. Het venster heb ik veel breder gemaakt dan de instructie aangeeft. Daar moet je wat mee experimenteren. De sterkte van het papier speelt daarbij een grote rol. Een breder venster toont eerder, meer van de pagina’s.
Dit zijn de briefkaarten die de komende dagen nog hun weg in het boek gaan vinden.
Helemaal opengevouwen ziet het er als volgt uit. Eenvoudig te maken. Ik ben er zeker van dat de Stichting Handboekbinden geinteresseerden graag verder wil helpen.
Argusvlinder 