Eerst grondverf.
Dan de herfstkleuren.
Te beginnen met een proef.
Tijd om het boekblok in de omslag vast te zetten.
Op naar het volgende.
Dat ging maar net. Vanochtend werd er gewerkt aan de waterspeelplaats en tegelijk was het weekmarkt.
Tot daar en niet verder. Het zou me niet verbazen als dit de rand van de fontein wordt of als dit dit er een onderdeel van vormt.
Grote Markt, Breda.
Waarom zou je in de herfst een fontein aanleggen.
Zou dat niet handiger zijn in het voorjaar zodat je
niet meteen een winter over de fontein krijgt.
Is dit nou geen vreemde vorm van EU-steun?
We betalen eerst aan Brussel om dan als een gek in
te schrijven op projecten die verkoeling in de stad
moeten brengen. Met het idee is misschien niets mis
maar hiervoor is toch geen EU nodig?
We kunnen dit toch veel goedkoper zelf betalen als overheid?
De afgelopen weken waren heel druk en heb ik te weinig
kunnen werken aan het bladerboek.
Het was een soort van geheim voorbeeld voor het boek
dat dit jaar op de BoekKunstBeurs kon worden ingebonden.
Dit boek was bedoeld om als voorbeeld te dienen maar
het kwam niet op tijd af.
Van de organisatie kreeg ik wel een beschrijving maar
de tekst was niet beschikbaar en de afmetingen
stonden niet bij de beschrijving.
Dus het was een beetje improviseren en de inhoud
verzon ik zelf.
De laatste keer liet ik zien dat ik met de omslag
bezig was. De inhoud was gespat, De omslag is met
kleurpotlood en afficheletters.
Echte bladeren vormen het model voor een soort van ketting van herfstbladeren om de omslag. Het aspect herfst is er niet zo eenvoudig aan af te lezen. Ik gebruik verschillende kleuren om een soort van gearceerde omtrek te maken.
Het tussenresultaat.
Met de afficheletters zet ik een drietal ‘titels’: de teksten ‘blad’, ‘blader’ en ‘bladeren’. De titels komen op verschillende plaatsen op de omslag en welke je ziet hangt af van hoever het boek is opengeslagen. Blader.
Eerst druk ik de tekst af in wit. Dat dekt misschien niet overal even goed maar daardoor dekt de tekst in de definitieve kleur beter. Een soort van grondverf. Een echte drukker keert zich nu om in zijn graf.
Pas de derde of vierde afdruk is goed genoeg dus ik maak er eerst een paar in ‘klad’.
Zo gaat het boek er dan uit zien: de gespatte bladen en de omslag. Ik moet de letters niet te vastdraaien in de pers want dan duw ik de verf onder de letters uit.
Een boek met veel mooie foto’s. Heb er al wat in gebladerd maar als instructieboek laat het wel heel veel ruimte. Ik denk dat het als inspiratieboek heel geslaagd is.
Anja Schrik, Ecoverf II – Meer kleur!
Wat illustraties van Henriëtte Boerendans.
Hebben ze geweien?
Laurent Peeters, Handboek voor den boekbinder, Uitgeverij Boekblok.
Je kunt niet alles weten, tekst Bette Westera en illustraties Henriëtte Boerendans.
Aan dit proefpakket ga ik nog een speciaal bericht wijden. Ik kocht het van Yuriko Miyoshi, een kunstenares die vooral etsen maakt. Voor de etsen en voor het uitdragen van de Japanse cultuur is het bijzondere papier medium. In dit proefpakket gaat het om papier met de aanduiding: Sekishu Banshi.
Omdat ik een pakket kocht mocht ik een kaart uitkiezen. Deze kaart zie ik me best met kerstmis versturen.
Yuriko Miyoshi heeft geen winkel met de bijzondere Japanse papiersoorten maar ze wil meer aandacht voor die producten. Dat doet ze via haar eigen werk en door het promoten van de Japanse papierverkoper die dit papier verkoopt. Haar visitekaartje.
Vandaag is de tweede dag van de jaarlijkse
BoekKunstBeurs. Ik was er op de eerste dag en,
zoals wel vaker, maakte ik foto’s van dit avontuur.
De dag begon met dit herfstbeeld in het Valkenberg in Breda. Het was best een mooie dag. Niet stralend maar wel droog en niet al te somber.
In Leiden stop ik altijd even bij deze boekhandel. De boeken die er in de etalage liggen spreken mij meestal aan. Net als bij mijn vorige bezoek aan de etalage lag er dat rode boek.
Een deel uit de Murti Classical Library Of India: Selected Ghazals and other poems van de schrijver Mir Taqi Mir (februari 1723 – 20 september 1810). Die is de Engelse vertaling van Shamsur Rahman Faruqi.
Voor de bezoekers binnen komen wil ik nog een exemplaar van de beursuitgave inbinden: Je kunt niet alles weten, tekst van Bette Westera met illustraties van Henriëtte Boerendans.
Even het boekblok vastzetten op de omslag. Dan kan ik de gaten in beide aanbrengen om het boek in te binden.
Een van de deelnemers knoopte het garen niet maar legde er een strikje in. Leuke detail vond ik.
In de loop van de ochtend werd het steeds drukker op de beurs. Hier was het nog rustig. Na de middag ben ik zelf nog over de beurs gegaan. Heb natuurlijk weer een en ander gekocht maar moest al weer snel naar huis.
Met een laatste foto uit het Valkenberg sluit ik het avontuur voor nu even af. Over de vondsten van de beurs volgt nog wel een en ander. Maar dat komt later.
Door drukke werkzaamheden loop ik wat achter
maar de werkzaamheden op de Grote Markt in Breda
lijken op schema (niet dat ik dat schema gezien heb
maar het gaat voortvarender dan de aanleg van
de inloopfontein op het Kasteelplein).
Dit was het beeld op dinsdag.
Een behoorlijke kuil. Dit lijkt me de plaats waar de betonnen bak (ik weet intussen dat het er twee zijn) met de besturing van de fontein komt.
Niets zo mooi als naar het werk van iemand anders kijken.
De kuil ligt ook naast het bordes. De fontein zou precies voor het bordes van het Stadhuis komen.
Dit was het beeld op woensdag. De betonnen bakken zijn geplaatst en er kan begonnen worden een en ander op elkaar aan te sluiten.
Zo lag het er vanmiddag bij.
Veel techniek, nieuwe leidingen.
…als je deze foto ziet.
Donkere wolken pakken samen boven het Kasteelplein
in Breda. Hier is een vaccinatielocatie in Breda.
Op de foto nauwelijks mensen te zien.
Maar de afgelopen dagen is het er duidelijk drukker.
Omdat het beter is geen foto te maken van de rij
met wachtenden en de locatie, een symbolische foto.
De donkeren wolken staan voor het virus.
De zonnestralen voor de bescherming die het vaccin biedt.
Misschien is de zon niet altijd perfect maar het
verdrijft de donkere wolken.
En dat is hard nodig.
Breda, Kasteelplein.
Zoals ieder jaar is het op 3 november St. Hubertus,
patroonheilige van de jacht.
Traditioneel bakt de bakker dan hubkes. kleine broodjes
die worden gezegend door een priester.
Vandaag gehaald bij de bakker die er de dagen ervoor
al reclame voor maakte.
Het recept zal van bakker tot bakker een beetje verschillen. Dit jaar waren de rozijnenbroodjes voorzien van een anijssmaak. Ze smaken prima (ik heb er nog een voor zo dadelijk).
Dit waren onze exemplaren. Wat platter en breder dan vorig jaar maar de smaak is uitstekend.
De vormen uit de natuur komen prachtig over met de spattechniek. Ze lijken zachter te worden.
Achteraf kan ik de conclusie trekken dat dit de beste compositie is.
Een andere conclusie is dat meerdere lagen in de afbeelding minder geslaagd zijn. Hier begin ik met een kring van bladeren. Dat gaat nog prima.
Dan wil ik daar boven op nog een afbeelding met één groot blad.
Maar het resultaat is dan verwarrend.
Zo maak ik dan de omslag. Drie maal de breedte van het boekblok.
Decoratie ook met bladeren maar met een andere techniek: arceren met kleurpotlood.
Ik ga proberen daar nog een titel bij te plaatsen.
Vandaag de intussen gedroogde bladen gevouwen tot een katern, dat in de omslag gelegd. Om een eerste beeld te geven van het bladerboek.