Dit is een waanzinnig museum, in de positieve zin.
Het is wat wij een museum voor volkenkunde zouden noemen.
Helemaal gericht op de stammen in Madhya Pradesh.
Uniek aan het museum is dat bij de bouw en inrichting
van het museum de leden van de verschillende stammen
actief zijn betrokken.
Zo is het geen museum met allemaal oude voorwerpen maar
een verzameling speciaal voor het museum gemaakte voorwerpen.
Voorwerpen van de verschillende stammen, gemaakt bij de oprichting
van het museum, door leden van die stammen.
Dat alles is prachtig gepresenteerd met veel lichteffecten en
verklarende teksten.
Of ik alles goed begrepen heb weet ik niet maar het bezoek
was een overdonderende ervaring.
Zo komen we in het museum allerlei vormen en technieken tegen. Van gevlochten stukken zoals deze enorme constructies in de hal van de ingang, maar ook houtsnijwerk, werk van klei, met allerlei kleuren, enz.
Detail van een van de enorme constructies in de grote ontvangsthal.
Lillar Kothi, een graanschuur.
Korte vertaling/samenvatting:
Een Lillar Kothi is een graanschuur gemaakt uit klei, bamboe, schors en uitwerpselen van koeien.
Dit soort gebouwen komt voor bij alle Gond huishoudens.
Het graan kan er een heel jaar in opgeslagen worden en eruit gehaald worden via de speciaal daarvoor gemaakte gaten.
De opslag begin een aantal centimeters boven de grond zodat er geen vocht bij de opslag kan komen.
‘Lillar’ betekent letterlijk ‘menselijke geest’.
De hoogte van graanschuur is zo gemaakt dat, om binnen te gaan, je je moet buigen.
Een manier om respect te tonen voor het graan waarvoor hard gewerkt moet worden.
Zo’n graanschuur kan deel uitmaken van een huis en kan dan dienen als afscheiding.
De buitenwand toont het verhaal van de verschijning van een god op aarde.
Die god brengt het graan naar de mensen.
Verder toont het hoe de vrouwen met kennis van zaken het graan verzamelen en opslaan voor de gemeenschap.
Verder zijn er verhalen afgebeeld over het ontstaan van de Gond gemeenschap, het oogsten en bewaren van graan.
Lillar Kothi. Deze is gemaakt door een aantal mensen. Van een aantal van hen heb ik de namen: Pyarelal Vyam, Champa Bai, Baiyyan Bay, Chhota Singh.
Lillar Kothi, detail.
De keuze van details is volstrekt willekeurig. Wat je te zien krijgt in het museum is allemaal zo prachtig dat het moeilijk kiezen is.
Lillar Kothi, detail.
Sahariya Courtyard. Eem ‘courtyard’ staat typisch voor ‘binnenplaats’. Hier gaat het om de inrichting van een huis voor een groep stammen. Mijn indruk was dat de volgende foto betrekking heeft op deze tekst
Sahariya Courtyard.
Door de prachtige poort van de Sahariya Courtyard kwam je bij dit schitterende houtsnijwerk.
Detail van de vorige foto.
Bij deze foto gaat het om het grote metalen voorwerp rechtsonder. Een ‘bangle’ is letterlijk een arm- of enkelband. Erg populair in India. Hier is aan dat begrip een ruime interpretatie gegeven. Het voorwerp is gemaakt door veel samenwerkende kunstenaars: Baldev Vaghmare, Dashrath Vaghmare, Sundar Sonare, Bebdevi Admache, Sukhlal Baraskar, Sunil Baraskar, Sanjay Sakre, Sunil Sakre, Manoj Sakre, Gopal Ulekey, Geeta Bamne, Aasha Aahake, Vinod Chavankar, Sukhram, Ramdayal, Shivdayal.
Ceremoniële armband.
Korte samenvatting en vertaling:
Op het object wordt onder andere een bruid gepresenteerd met afbeeldingen van rijpe producten in het veld, bomen, bronnen en andere symbolen van vruchtbaarheid en de cyclus van het leven.
De bruid bereidt het zaad voor om te zaaien terwijl ze de armband draagt.
Oorspronkelijk was dit een armband met symbolen erop. Hier is een groter metalen object gemaakt om bezoekers bekend te maken met de vorm, de betekenis en het concept.
Detail van de ‘bangle’.
Soms zijn de voorwerpen gewoon prachtig. Het zijn voor een westerse toeschouwer kunstwerken. Ook al is de betekenis niet altijd meteen duidelijk.
Zo wordt er met letterlijk honderden voorwerpen uitdrukking gegeven aan de tribale wereld van de geesten.
De tribale wereld van de geesten.
Korte samenvatting / vertaling:
De goden van de stammen verblijven waar ze willen zijn en worden niet beperkt door tempels. De aanwezigheid van het goddelijke wordt vertegenwoordigd door stenen, kunstmatige heuvels, vlaggen, stokken, pilaren, drietanden, aardewerk lampjes of offers van aardewerk, opgerichte platforms aan de kant van de weg, in de jungle of bij een klein kunstmatig meer en soms op de onzichtbare grens van een dorp. Een concrete voorstelling van de godheid ontbreekt.
De symbolen, tekens of afbeeldingen worden vereerd als zijn ze goden en men stelt er zijn vertrouwen in. De leden van de stammen kijken als het ware verder dan de concrete vorm van de symbolen.
De geesten kunnen de zielen van de voorouders zijn, geesten die op zoek zijn naar iets, spoken of een van de ontelbare beschermheiligen.
De tribale geestenwereld.
Pithora of de Paardengod.
Korte samenvatting / vertaling:
Pithora schilderingen zijn meer een ritueel dan een kunstvorm. Het ritueel wordt uitgevoerd om de god Pithora te vragen om welvaart en geluk voor de families en om de vruchtbaarheid van de aarde op te wekken of om de god te bedanken voor vervulde wensen.
De Pithora wordt gezien als een oplossing voor alle problemen.
De schildering wordt aangebracht op de buitenste muur van de voorkant van het huis. Het wordt in een nacht aangebracht door twee groepen mensen die gelijktijdig werken. De ene groep vertellen het verhaal, de andere groep maakt de schildering.
Nadat de schildering gereed is zal een priester een ceremoniële aanbidding uitvoeren.
Pithora schildering uitgevoerd door Pema Fatya en Thawar Singh.
Een deel van een zogenaamde Karamseni Boom.
Klein detail van de Karamseni Tree.
Korte samenvatting / vertaling:
Karma festivals zijn populair in Madhya Pradesh.
De oorsprong van dit soort festivals gaat volgens de verhalen terug op een god die voor een tak van een Kasamb boom zit wanneer er plotseling licht verschijnt uit de duisternis van de jungle. Een groep vrouwen draagt een urn en een lamp op hun hoofden. Ze voeren een dans uit rond de god en zingen. Zeven broers zien hen. De oudste van hen beledigd de god maar realiseert zich dan dat de god alle menselijke activiteiten inspireert en legt dan een eed af om ieder jaar het festival te vieren.
Sinds dat moment wordt het festival is de zevende maand van de Hindoe-kalender gevierd.
De ambachtsmannen van de Jhara gemeenschap van Chhattisgarh hebben een bronzen boom gemaakt als verschijning van de geest van de Karma-liederen.
De bronzen boom gemaakt door Bansi Rana, Sehdev Rana, Bheekan Rana, Ishwar Rana en Phooldas Rana.
Sommige zaken waren gewoon mooi.
Niet van alle voorwerpen ken ik de naam (of namen) van de makers.
Van een aantal dingen weet ik ook de functie niet meer.
Maar misschien zij er lezers of schiet het museum zelf ooit nog eens te hulp.
Dit is de entree van het museum. Een heel groot en uitgebreid werk.
Dit is een detail van de vorige foto.
Natuurlijk is Bhopal niet bij de deur.
Dus snel een volgend bezoek zal nog wel even op zich laten wachten.
Maar ga je naar Bhopal, ben je in Bhopal,
ga dan zeker eens kijken in dit fantastische museum.
Vind-ik-leuk Aan het laden...
Argusvlinder 