Onder andere met de gebouwen in Chandigar.
Die bezocht ik eerder dit jaar.
Binnenkort hier de foto’s van dat bezoek.
Architect Le Corbusier opgenomen op de Wereld Erfgoed lijst
Dit weekend waren we in Scheveningen.
Het weer was niet fantastisch maar het was droog.
Gisteren vooral bewolkt en vandaag was er meer zon.
De foto’s zijn van zaterdag. Vooral zaterdagmiddag. Het water was koud.
Het was er bewolkt met veel wind.
Toch ben ik een beetje verbrand.
Voor wandelen was het er prima weer en dat hebben we dan ook veel gedaan.
Vandaag was het er veel drukker. Er zullen vandaag veel minder strandstoelen leeg blijven staan zoals dat zaterdag wel het geval was.
Het is een ontwerp van de firma Kyouei Design.
Een Japans bedrijf heeft deze boeklegger ontwikkeld.
Het is een doorzichting stuk plastic (okay ik zeg het
niet erg flatteus) met daarop geprint een soort circuit
dat je kent van een printplaat.
Als de twee uiteinden bij elkaar gehouden worden,
met daar tussenin een batterij,
dan moet het lampje gaan branden.
Eenvoudig, simpel en waarschijnlijk effectief.
Alleen moet ik aan een batterij zien te komen.
Gewoon met de post.
Als hij goed blijkt te werken volgt de URL van de firma.
17/07/2016 Rectificatie:
De parkeerplaats op de foto is can een andere partij.
Niet van Green Wheels.
De parkeerplaats van Green Wheels heeft het volgende bord.
================================================================
Ik maak geen reclame op mijn blog maar
aanstaand weekend gaan we met een auto van Green Wheels op stap.
Op meerdere plaatsen in de stad hebben ze een plaats
waar hun auto’s staan.
Daarvoor zie ik dit bord:
Ik had het niet eerder gezien. Drive CarSharing. Beetje vreemde naam, zelfs in het Engels.
Zaterdagochtend heb ik twee tentoonstellingen bezocht
in de Hermitage aan de Amstel.
Een van de tentoonstellingen heet: Hollanders van de Gouden Eeuw.
Een prachtige tentoonstelling over schutterstukken.
Daar was ook een fotoserie over besturen van verenigingen,
typisch Nederlandse organisaties.
Ook de bezoekers konden aanschuiven bij een groepsportret.
De letter H, wordt de letter waar een van de hoofdstukken
in mijn boek mee gaat beginnen.
Omdat ik al lang geen lino meer gesneden heb, gebruik
ik deze letter als een soort proeflap.
Ik wil het snijden weer eens oefenen (en dat is nodig)
maar ook het procede om met meerdere kleuren te drukken.
De basis van de letter H links en rechts zie je dat ik een begin heb gemaakt met de binnenkant van de letter.
De binnenkant van de letter H is ook gereed. Maar het lino heeft wel wat gaten. Ik ben benieuwd hoe dat met het drukken straks gaat.
Er waren niet veel tieners bij dit concert. Waarschijnlijk wel veel mensen die tiener waren toen ze deze man voor het eerst hoorden.
Dat neemt niet weg dat de band waar hij nu mee tourt bestaat uit jonge mensen.
Maar we zagen een groot kunstenaar aan het werk. Iemand met een volledig zelf ontwikkelde stijl, een eigen geluid zoals dat heet. Je kunt het met hem eens zijn of niet maar hij gaat zijn eigen weg met een inzet (zoals gisteravond) die er mag zijn.
De zaal en het podium voor aanvang. We zaten dus opzij van het podium. Niet ideaal maar we zagen het prima en we waren er bij.
Samen met zo’n 15.000 andere bezoekers.
Het concert duurde drieeneenhalf uur (!) Onafgebroken Neil Young, solo, met band, op gitaar, akoestisch en/of electrisch, op mondharmonica, op pijporgel of piano. Meestal hard, af en toe zacht.
Soms vertrok Neil vanuit een song in een sound scape. Met zijn overmodulerende gitaar schildert hij dan een landschap waarin hij alleen voorttrekt. Wij mogen alleen toekijken.
Vorige week liet ik al wat weten over de actie om
in dit Shakespeare jaar alle sonnetten door handdrukkers
gedrukt te krijgen.
Zo roept de Bodleian Library drukkers op om mee te werken.
Dit wereldwijde initiatief heeft ook in de Benelux volgers.
Deze week kreeg ik een nog beter beeld van wat
het Benelux eindresultaat gaat worden.
Over de 154 sonnetten (die in 6 punts letters gezet zijn= heel klein)
wordt met een groter lettertype en
in een andere kleur sonnet 55 geprint.
In hedendaags Nederlands is dit de tekst van sonnet 55:
Noch marmer, noch vergulde monumenten van prinsen
Zullen dit machtig rijm overleven;
Maar jou doe ik meer eer in dit gedicht
Dan een door tijd verweerde steen.
Als beelden vernietigd door de oorlog zijn
En twisten bouwsels hebben gesloopt
Brandt zelfs ’t zwaard van Mars of oorlogsvuur
Geen herinnering aan jou weg
De dood trotserend en alles uitroeiende vijandigheid
Zal jij verder leven, geprezen
In de ogen van hen die na je komen
Tot de Dag des Oordeels
Tot je zelf weer zal verrijzen
Zal je door dit gedicht in minnaarsogen verder leven.
Natuurlijk heb ik de eerste pre-view op foto vastgelegd:
Sonnet 55, hier nog op een apart vel papier, ligt over de 154 sonnetten in heel fijne druk.
Woensdag weer creatief geweest.
Weer een stukje tekst van kopij naar een eerste proefdruk.
De kopij. Geschreven met mijn pc maar de bedoeling is om de tekst met de hand te gaan zetten.
Hier is de tekst dan: handgezet. Het belangrijkste woord…..
Dan overbrengen naar de proefpers…..
…..inkten…..
…..tot proefdruk. De eerste versie. Deze week even corrigeren. Het streepje tussen Meersel en Dreef staat aan de bovenkant, of zijn het aanhalingstekens?
Op 1 januari 2013 maakten we een excursie naar Bhandardara.
Misschien was hij toen niet zo vaag maar als ik er aan terug denk
is me er niet veel van bijgebleven behalve een paar atypische foto’s.
Wikipedia:
Bhandardara sits by the Pravara River, and is a blend of natural beauty, waterfalls, mountains, tranquility, greenery, invigorating air and pristine ambiance. The Bhandardara Lake and the Randha falls are major tourist attractions.
Bhandardara is full of attractions – from Wilson Dam to Arthur Lake. As legend has it, Shri Agasti Rishi meditated here for a year, surviving only on water and air, pleased with this display of devotion, God came down to Earth and blessed Shri Agasti Rishi with a stream of the Ganges river, which is now known as the Pravara River.
In mijn dagboek staat het volgende:
Onze excursie naar Bhandardara.
Het dorp en de omliggende agrarische gebieden liggen prachtig.
Als de bodem van een kom.
De bergen / heuvels om het gebied met centraal een kunstmatig meer.
Dat meer is ontstaan door de aanleg van een dam die gebruikt wordt
om energie op te wekken.
Het is er erg rustig.
De term sereen zou ik haast willen gebruiken.
Natuurlijk ‘boating’ op het meer.
Voor 300 roepies (veel te veel) met een motorboot naar de overkant.
Voor 200 roepies roeien ze je over.
Argument voor de hoge prijs is dat wij maar met 2 personen zijn
en dan de prijs niet gedeeld kan worden door 20 personen (die
normaal in dezelfde boot stappen).
De excursie bevat de volgende onderdelen:
1. het meer
2. de waterval van de dam
3. een ander gezichtspunt op het meer
4. een natuurlijke bron met waterval
Maar het is vooral de omgeving die het hem doet.
Vandaag is het erg heet.
Gelukkig is er ook wat wind.
Arthur Lake.
Wilson Dam.
Dit had Frankrijk kunnen zijn.
Vlak bij de natuurlijke bron (in het Engels ‘well’).
Vandaar de ‘Wel-come’ denk ik. Prachtige reclame.
Alec Soth, Rodeo dance near San Antonio, from the series Texas Triangle, 2013, inkjet print.
Francisco de Goya, La Aguadora, circa 1808.
Gerhard Richter, Abstraktes bild, 1992.
Helen Levitt, New York (children with broken mirror), circa 1940, gelatin silver print on paper.
Jan Fabre, Skull with magpie, 2001, mixture of jewel beetle, wing-cases polymers, stuffed bird.
Joseph Crawhall, The greyhound, circa 1884, watercolour.
Max Ernst, Landscape with lake and chimeras, circa 1940, oil on canvas.
Orazio Gentileschi, Danae, 1621, oil on canvas.
Pieter Bruegel de Oude, Pieter Bruegel the elder, Christus en de overspelige vrouw, Christ and the woman taken in adultery, 1565, oil on panel.
Tile Lunette, composite body, quartz, clay and glaze, frit with colors painted on white slip under clear glaze, circa 1573, Iznik, Turkey.
In 1616 stierf Shakespeare en dat feit wordt dit jaar herdacht.
Dat doen mensen wereldwijd.
Kort zoeken op het internet levert bijvoorbeeld
een festival in Chicago op en speciale sites in Engeland.
Deze week kreeg ik daar zijdelings ook mee te maken.
Er is dit jaar namelijk speciaal aandacht voor de sonnetten
van Shakespeare.
NRC, Sandra Kooke − 23/04/16:
Wat is er zo bijzonder aan Shakespeare’s sonnetten?
“Ja, leg dat maar eens uit in één zin. Om te beginnen is er in de hele literaire geschiedenis bijna niemand bedeeld met zo’n taalrijkdom als Shakespeare.
“Die gigantische woordenschat komt optimaal naar voren in zijn gedichten. In ieder woord resoneert iets, elk woord is iets bijzonders: in betekenis, sfeer, klank, ritme, rijm.
“Het bijzonderste is toch wel dat de sonnetten zowel helder en toegankelijk als diepzinnig en gelaagd zijn. Dat is eigenlijk een onmogelijke combinatie, maar niet bij Shakespeare.”
Het Centre for the study of the book van de Bodleian Libraries
van de University of Oxford heeft zelfs alle private press organisaties
opgeroepen een bijzondere uitgave te maken van de sonetten.
Op de webpagina waar een verdeling van de sonetten te zien is
zie je ook dat er erg veel response is op de oproep.
De website: http://www.bodleian.ox.ac.uk/csb/sonnets2016
Een recente update van de actie vond ik op hun blog:
The Bodleian Library invited hand-press printers to send examples of Shakespeare’s Sonnets (printed by any form of relief printing in 2016) and the collection of 154 is taking shape. Sonnets arrive daily and reports of printing successes (and disasters) are also circulating. Juan Pascoe’s Sonnet 54 has arrived from Mexico, Ivan Gulkov has set Sonnet 85 in Russian at the Pillowface Press, California https://thebeautyofletterpress.com/printer/pillowface-press/,
Gordon Chesterman has sent Sonnet 128 with an ornate linocut border, Annette Disslin has shown an elegant design on grey, and, as an ‘extra,’ University College students printed a sonnet in college colours, under the supervision of expert letterpress printer and University College librarian, Liz Adams.Arie Koelewyn, from The Paper Airplane Press, delivered sonnets 18 and 43 in person, from East Lansing, Michigan, and also visited the wooden common press in the Weston Library.
Een vrijwilliger van het Nederlands Drukkerij Museum is betrokken bij een
initiatief hier in de Benelux. Afgelopen woensdag bracht hij een
eerste drukproef mee van de machinaal gezette 154 sonetten van
Shakespeare op 1 blad papier.
Bewondering.
Uitleg en bewondering. Het zetten met een zetmachine heeft ook weer zo zijn beperkingen. Die moeten overwonnen worden om al deze sonnetten op 1 blad papier te krijgen.
In de vertaling van L.A.J.Burgersdijk begint het eerste sonnet met: ‘Zich te vermeerderen is der schoonste plicht, Van de schoonste schepselen wensen wij een toename’.
Het hele document met alle sonetten van Shakespeare. Activiteiten rond de actie van de Bodleian Libraries zijn op Twitter te volgen met de volgende hashtag: #154sonnets
Afgelopen woensdag ben ik beginnen met het handzetten
van de inleiding van mijn boekje. Maar ik moest de tekst van
vorige week nog corrigeren en voor de inleiding een lettertype kiezen.
De beschikbare lettertypes worden beperkt door wat het museum
over de jaren verzameld heeft.
Je wil toch zorgen dat de lettertypes bij elkaar ‘smoelen’ in het boek.
De keuze is gevallen op een lettertype met de naam Atlas. Mooi, helder en schijnbaar veel groter dan het lettertype Hollandse Mediaeval van dezelfde grootte. Wie de ontwerper is van dit lettertype weet ik niet.
De loden letters zitten in een ondiepe, halve letterkast. Dat wil zeggen dat de letters ook op een andere plaats liggen. De cijfers en hoofdletters liggen nog wel bij elkaar maar op een andere plaats dan bij een diepe letterkast.
Maar eerst het resultaat van vorige keer corrigeren.
Dan de letters overbrengen van de galei naar de proefpers.
Papier er op…..
….en de volgende versie van de proefdruk is gereed. Bij een ets zou je zeggen de volgende staat. Er zit overigens nog ten minste 1 fout in de tekst. Kijk maar eens goed. De Letter ‘t’ staat ergens op zijn kop. Probeer dat maar een met je PC.
De eerste regel van het boek (hier op de zethaak) is ‘Het belangrijkste woord in de titel van het boek’.
Ik ben al best opgeschoten.
De cactus hebben we al jaren.
Hij staat al jaren in dezelfde pot.
De pot vind ik prachtig en de cactus was dat ook.
De plant had van die mooie groene, zacht blauw/paarse en bruine stukken.
Nu is dat plotseling veranderd.
De cactus werd ineens heel lelijk.
De fiere stronken verschrompelden en sommige vielen haast om.
Jammer maar weinig meer aan te doen.
Zo stond de cactus erbij. Hij kreeg erg weinig water. Maar dat leek hem niet te storen. Maar nu dachten we toch dat het gebrek aan vocht hem de das om deed. Is een cactus trouwens mannelijk?
Toen ik de stammen afsneed bleek dat er vocht genoeg in de cactus zat. Heel vreemd.
De nieuwe plant hebben we ook al jaren. Stond eerst jaren in de slaapkamer. Altijd in de schaduw en altijd koel. Daar deed hij het zo goed dat hij na de verhuizing naar de woonkamer werd gepromoveerd. Ook in de schaduw maar wel warmer dan voorheen. Hier deed hij het misschien nog beter. Nu verwelkomt hij de gasten aan de deur. Weer in de schaduw maar ook opnieuw een stuk koeler.