Paco de Lucia overleed iets meer dan een jaar geleden. Hier treedt hij op Las Palomas bull ring in Algeciras op 09 september 2006.
Maandelijks archief: augustus 2015
Kunstvaria
Inderdaad, lang geleden.
Maar deze serie zal nooit stoppen op Argusvlinder.
Soms kan het een tijd duren voor er weer een aflevering komt
maar die aflevering zal komen!
Deze keer speciaal aandacht voor Isabella Kirkland.
Een Amerikaanse die doorgaat met het Nederlandse genre
van de stillevens.
Verderop een voorbeeld.
Voorbeeld van de hele oude kunst: Altamira, painting of a bison, tussen 35.000 tot 13.000 jaar geleden was deze grot bewoond.
Asger Jorn, In the beginning was the image, 1965, oil on canvas.
Dorothy Iannone, Brokeback Mountain, aus der serie movie people, 2010.
Frederick Sommer, Max Ernst, 1946, gelatin silver print.
Surrealistische fotografie. Dat zie je niet vaak.
Gerrit Dou, Hermit praying, circa 1670, oil on panel.
Hayashi Shotaro, Nezumi shino henko (Mouse shino vase), circa 2003, stoneware.
Hendrick Goltzius, Study of a hand, 1588, inscription ‘De hand van Judas Thadeus door H: Goltzius, pen and brown ink, brown ink framing lines, indistinct watermark WH, some spots of blue-grey staining.
Henri Matisse, Purple robe and anemones, 1937, oil on canvas.
Isabella Kirkland, Trade, 2001, oil paint and alkyd on canvas.
Sol LeWitt, Scribbles, 2005, pencil on paper.
De Nieuwe Mark: de kaft
De foto’s die op de kaft van het boek moeten komen
heb ik een tijdje geleden al geselecteerd.
Nu het boek in elkaar gezet is en goed gedroogd is
kunnen de foto’s aangebracht worden.
De foto’s heb ik op maat gemaakt. Ze zijn allemaal van of over de openingsfestiviteiten die op 30 juni / 1 juli 2007 plaatsvonden. Je ziet een beeld van de oude vissersschepen in de haven, een foto van Corrie Konings en een van Vader Abraham (beide tijdens hun optreden op het water in de nieuwe haven). De kleurigste foto is van een aankondiging van het openingsfeest. Hier liggen de foto’s nog los op de kaft. Zo ongeveer moeten ze komen.
Even passen. Ik heb een mal gemaakt om zodadelijk op de kaft potloodstrepen te kunnen zetten om me te helpen de foto’s op de juiste plaats te plakken. Hierbij ga ik uit van het midden van het A4-tje en het midden van de kaft. Vandaar uit bepaal ik waar ik de steunstrepen ga zetten. Vervolgens snij ik uit dit papier gaten waardoor ik straks de potloodstrepen ga zetten.
Hier zie je de mal met de gaten waardoor de strepen kunnen worden aangebracht.
De strepen staan op het boekbinderslinnen. De foto’s worden precies over de strepen geplakt. Dat is even opletten.
De eerste foto is nu op de kaft gelijmd.
Nu kan het boek onder bezwaar zodat de lijm goed kan drogen en de foto’s continue goed aangedrukt worden. Niet te veel lijm gebruiken zodat het niet onder de foto’s wordt uitgedrukt. Tegelijk voldoende lijm om ook de randen goed te bevestigen. Hoe de foto’s zich in de tijd gaan gedragen weet ik niet. Met het in een boekenkast schuiven zal wel oppassen blijven.
Nog een ink cake / inktstaaf
Voor de ink cake van vandaag is de term staaf
goed op zijn plaats.
Het lukte me vorige keer niet om op tijd deze ink cake
nog aan de blog toe te voegen.
Vandaar dit ingelast bericht.
Het gaat om de volgende:
De dieren op de afbeelding van deze staaf heten Qilin. De mannelijke variant heet Qi, de vrouwlijke Lin.
The animals are called “Qilin”.
They are mascots in Chinese legend.
The male one is called Qi and the female one is called Lin.
Wikipedia:
De Ki-Lin is een fabeldier die ook wel eenhoorn wordt genoemd. Het heerst over de 360 dieren van de aarde zoals de Feng Huang over de 360 vogels heerst. Het is een van de vier gunstige, hemelse dieren van China, een goedaardig dier dat niet op insecten trapt of levend gras eet. De Ki-lin heeft mannelijke (Ki) en vrouwelijke (lin) krachten.
Op de achterkant staat: lees duizenden boeken, bestudeer het nieuws, schuil voor de wind onder het dak, stilte. Gemaakt door de Hu Kaiwen inktfabriek.
I am not very sure about the meaning.
It probably means “Read thousands of books, study the current affairs, shelter from the wind under the roof, …silent (I don’t understand this one)”
The small characters mean “Made by Hu Cuiwen”.
Dit maakt de eerste set van de ink cakes compleet.
Binnenkort stuur ik de tweede set naar China met het verzoek
de vertalingen te maken.
De volgende ink cakes / inktstaven
Aan mijn Chinese ex-collega heb ik gevraagd
wat de teksten betekenen op de ink cakes.
Hij kwam tot de volgende vertaling en toelichting
(en soms moest hij me er wijzen dat de foto’s in het document
op z’n kop stonden):
Voorkant van staaf 2: Rechts staat hier: Huizhou (dit is de naam van een oude stad in China en nu een gebied/district groter dan Limburg. Hu Zhengwen (de naam van de schrijver die we ook op de eerste inktstaaf tegenkwamen. Vervolgens staat er: Gemaakt met inkt bereid op de ‘Yi Shui Ink’ methode.
The right column says “Huizhou (an ancient city) Hu Zhengwen”
The left column says “Made the ink using the ‘Yi Shui Ink’ method”.
Yi Shui Ink is a type of ink made in Yizhou (an ancient city)
Op internet is weinig te vinden over de oude stad Yizhou.
Ik vond er wel een site die spreekt van de beroemde ink stones (gedecoreerde
inktstaven in uiteenlopende vormen). Ze hadden er afbeeldingen
en je kon er (via e-mail) ook kopen. Vast niet per stuk.
Achterkant van staaf 2: Mijn vriend kan de tekst alleen karakter voor karakter vertalen. Hij begrijpt de zin niet. Er staat: Draak, literatuur, Dubbel, Achterkant. De afbeelding die hier bij de tekst staat is die van een draak.
The image should be a Chinese dragon.
I don’t really understand the text.
Word by word, it means “Dragon Literature Double Backs”.
Voorkant van staaf 3: In the Chinese cultuur spelen ‘de onsterfelijken’ een belangrijke rol. Hier staat ‘an immortal who lives in mortal’s world’ oftewel een onsterfelijke die leeft in de wereld van de sterfelijken.
Achterkant van staaf 3: Verheugd zijn, opgeschreven op de berg Kuaiji. De afbeelding of de voorkant en de tekst vormen samen een verhaal. De schrijver Li Bai heeft ooit een tekst geschreven toen hij op de berg Kuaiji was en dat zie je op de voorkant waar hij de tekst opschrijft.
This means “Being delighted, wrote on Mount Kuaiji”.
One man among the three is the most famous poet in China, Li Bai (https://en.wikipedia.org/wiki/Li_Bai)
One day, he went to mount Kuaiji. He was very delighted and wanted to write on the stock.
That is the story of the picture.
Volgens Wikipedia:
Li Bai (701 – 762) was een Chinees dichter. Li Bai, bijgenaamd De Onsterfelijke Dichter, wordt vaak samen met Du Fu beschouwd als één van de twee meest eminente dichters uit de literaire geschiedenis van China. Er zijn tot op de huidige dag zo’n 1100 van zijn gedichten bewaard gebleven.
Het Engelse artikel dat mijn vriend gebruikt is ook vertaald en kun je hier vinden: https://nl.wikipedia.org/wiki/Li_Bai
India 2012 – 2013: Maheshwar
Deel 52.
Vanaf de poort naar het fort van Maheshwar komen we op een groot plein
waaraan het paleis en een groot aantal tempels liggen.
Detail van het paneel dat we eerder zagen.
De grote binnenplaats met tempels, bogen en paleizen.
Het is er niet heel druk maar overal zijn wel mensen.
Foto vanaf het Ahilyabai Holkar Fort naar de rivier. Dit fort is genoemd naar een Indiase heerser over Maheshwar waarover dadelijk meer informatie.
Dit is een voorstelling van Ahilya Bai Holkar. Ze woonde in dit huis en bestuurde Maheshwar vanuit hier.
In het paleis dat nu dienst doet als een soort museum stond deze tekst. Hieronder schrijf ik die uit.
Ahilya Bai Holkar, daughter-in-law of the founder of the Holkar Maharajas of Indore, ruled from Maheshwar for 30 years, 1765 to 1795. This building, built in 1766 housed both het living quarters on the first floor and her administration on the ground floor. A woman with great diplomatic and administrative skills, she became indispensible to her father-in-law, aiding him at Indore, in running affairs of state while he ranged far and wide. Enlarging his dominions through battle. Ahilyabai’s husband was killed in battle. She prepared to follow him on the funeral pyre, but her father-in-law, maharaja Malhar Rao Holkar, entreated her not to do so, saying that he personally could not do without her, and the state needed her even more. She acquiesced. Her abilities matched by dauntless spirit and courage, persuaded the peshwa to confirm her as overseer of the Holkar domains. The foundation was thus laid for a unique period of peace and prosperity within her realm. The rest of India, wracked by turbulence. But Holkar territory was calm and prosperous. Ahilya Bai took it upon herself te repair much of the damge done to her faith by the great iconoclast Aurangzeb.
Her good deeds span India’s breadth and width – most famously she rebuilt the Vishwanath temple in Benaras while supporting the resurrection of temples and dharamshalas around India, she took great care to ensure that muslims who settled in her territories were treated on par with her hindu subjects. Consequently, Ahilya Bai Holkar is venerated by people throughout India, and Narmada’s Parikrmavasis (pilgrimd) come to her town and her gadi (throne) to take her darshan (pay their charities) trust. This trust was created shortly after independence by the late maharaja Yeshwant Rao Holkar and the government of Madhya Bharat. The trustees include the head of the house of Holkar and representatives of the state and central governments.
Het water roept. Tijd voor een boottocht terug naar het hotel.
Het lettertype in de titel van 24 december 2012 is van Brian Willson en heet Antiquarian Scribe.
The personal history of David Copperfield by Charles Dickens. Illustrated in colour by Frank Reynolds RI
Onlangs kocht ik deze versie van David Copperfield uit 1911.
Een groot boek waarvan de kaft niet zo mooi meer is,
maar waarin 21 platen zijn opgenomen,
in kleur, gemaakt door Frank Reynolds RI.
Die platen tonen een paar van de meest iconische figuren
uit de wereldliteratuur: Mr. Micawber, Mr. Dick, Steerforth,
Uriah Heep en Mr. Peggotty.
De uitgevers zijn Hodder & Stoughton (London, New York, Toronto).
De platen zijn gegraveerd en gedrukt door Henry Stone & Son Ltd, Banbury.
De drukker is T. and A Constable, printers to His Majesty.
Het is altijd leuk om te zien waar het boek vandaan komt.
In het boek zit een exlibris van JC Ebbinge Wubben.
Er is een persoon die JC Ebbinge Wubben heet en deze meneer
was directeur van Boijmans van Beuningen.
Dit is de kaft van The personal history of David Copperfield by Charles Dickens. Illustrated in colour by Frank Reynolds RI. Je ziet dat de kaft niet echt mooi meer is door verkleuring.
De schutbladen voor en achter bestaan uit een tekening van Frank Reynolds.
Dit is de exlibris die gemaakt is door de Nederlandse kunstenaar Joan Collette. Je ziet een aantal zuilen met daaronder een stuk muziek van JS Bach. Met pen is er op geschreven: Voor Fons 11-11-’79.
De eyeopener, frontispiece van het boek. We zien Mr. Micawber een van de meest geslaagde karakters van Dickens (naar mijn mening).
Iedere kleurplaat is voorzien van een afdekkende en beschermende pagina van een soort vloeipapier met daarop de tekst die aanleiding gaf tot het onderwerp van de plaat. In dit geval Mr Micawber. De tekst luidt: ‘Mr. Micawber
A stoutish, middle-aged person, in a brown surtout and black tights and shoes, with no more hair upon his head (which was a large one, and very shining) than there is upon an egg. His clothes were shabby, but he had an imposing shirt-collar on. He carries a jaunty sort of stick, with a large pair of rusty tassels to it; and a quizzing-glass hung outside his coat, – for ornament, I afterwards found, as he very seldom looked through it, and couldn’t see anything when he did. Page 101.’
De titelpagina van David Copperfield.
Miss Betsey Trotwood. Pagina 8.
Miss Betsey Trotwood
My mother had a sure foreboding at the second glance, that it was Miss Betsey.
The setting sun was glowing on the strange lady, over the garden fence, and she came walking up to the door with a fell rigidity of figure and composure of countenance that could have belonged to nobody else.
I observe (de vrouw in de deur is Peggotty). Pagina 24.
Mr. Murdstone. Pagina32.
Little Em’ly and I. Pagina 64.
The friendly waiter. Pagina 96.
Mrs. Micawber and family. De teskst is ‘Mrs Micawber and family: A thin and faded lady, not all young, who was sitting in the parlour.’. Pagina 128.
I reach Canterbury. Pagina 160.
I reach Canterbury
I seemed to be sustained and led on by my fanciful picture of my mother in het youth, before I came into the world.
It always kept me company.
It was there, among the hops, when I lay down to sleep; it was with me on my waking in the morning; it went before me all day.
I have associated it, ever since, with the sunny street of Canterbury, dozing as it were in the hot light; and with the sight of its old houses and gateways, and the stately grey cathedral, with the rooks sailing round the towers.
Mr. Dick answers a question. Pagina 192.
Mr. Dick and his kite. Pagina 224.
The eldest miss Larkins. Pagina 256.
Steerforth. De tekst is: ‘A handsome well-formed young man, dressed with a tastefull easy negligence.’. Pagina 288.
Miss Mowcher. Pagina 320.
I fall into captivity. Pagina 352.
Mr. Micawber in his element. Pagina 384.
I never saw a man so thoroughly enjoy himself amid the fragrance of lemon-peel and sugar, the odour of burning rum, and the steam of boiling water, as Mr. Micawber did that afternoon.
It was wonderful to see his face shining at us out of a thin cloud of these delicate fumes, as he stirred, and mixed, and tasted, and looked as if he were making, instead of punch, a fortune for his family, down to the latest posterity.
Mr. Peggotty and Ham. Pagina 416.
Agnes. Pagina 448.
Uriah Heep. Pagina 480.
The wanderer. Pagina 512.
Traddles and I visit Mr. Micawber.
Mr. Peggotty. Pagina 560.
De Nieuwe Mark: Boeken helpen Boeken
Eerst heb ik kapitaalband aangebracht. Zowel aan de boven- als de onderkant. Geeft wel een mooi afgewerkt idee.
Vervolgens heb ik nog eens goed bekeken, ook bij andere boeken,
hoe ik de schutbladen nu precies moet gaan bevestigen aan de kaft.
Ik heb het boekblok rechtop op de rug geplaats
en flessen op de schutbladen om het boekblok op zijn plaats
te houden. Dan kan ik rustig zien wat waar gelijmd moet worden
en of de beetje ruime schutbladen niet te groot zijn.
Daarna heb ik het rechter deel gelijmd en onder bezwaar gezet.
Nu ook de andere kant ingelijmd en onder bezwaar is ontstaat er een soort ‘Boeken helpen Boeken’-situatie.
Nu moet het gaan drogen en dan kan ik de schutbladen
gaan gebruiken om mijn eigen foto’s van de aanleg
van de Nieuwe Haven in Breda, aan het boek en de kaft
toe te voegen.
Het boek is nog niet klaar!
India 2012 – 213: Maheshwar
Deel 51.
Er is zoveel te zien, zo veel goden en tempels.
Dus hier nog een fotoverslag van de wandeling naar Maheshwar langs het water.
Tussen de treden van de trappen naar het water.
Even de camera op de grond zetten.
Goden en offerandes.
Slaapplaats van sadhu’s (bleek later toen we de ruimtes van de andere kant zagen).
Een muzikante?
Olifanten en kameel.
Beeld bij de toegangspoort vanaf het water naar de stad.
De toegangspoort.
Het bezoek aan de stad bewaar ik voor een volgende blogbericht.
Het lettertype in de titel van 24 december 2012 is van Brian Willson en heet Antiquarian Scribe.
Taxi Fabric
Taxi Fabric is een project in Mumbai voor designers
die hele mooie designs maken waarmee de beroemde Indiase
taxi’s in Mumbai worden bekleed.
Het design wordt overgebracht op stof waarmee vervolgens
de binnenkant van de deuren, het dak en de stoelen bekleed worden.
Het resultaat is fantastisch en een boost voor jonge designers
en de taxi chauffeurs. Daarom steun ik dit project via Kickstarter.
Er is nog een kleine 500 Pond nodig de komende drie dagen.
Waarom doe jij niet mee?
Sameer Kulavoor’s ‘City as Objects’ Taxi Fabric is now on Mumbai roads! Sameer Kulavoor (designer) in een taxi met zijn Taxi Fabric bekleding met de naam ‘City as Objects’ (stad als object). Nu te zien op de wegen van Mumbai. Dit is taxi nummer 8!
Stand van zaken De Nieuwe Mark
Het boek is al weer wat verder.
Het boekblok is verder afgewerkt.
Zo is bijvoorbeeld het boekbindlinnen op maat gemaakt
en is het boekblok netjes afgewerkt.
Ook de kaft is af.
De twee moeten nu nog in elkaar gezet worden.
Het is wel warm waardoor de lijm heel snel droogt.
Zonder hulp van een instructeur, met alleen boeken en Youtube
kost het heel wat tijd om iedere keer de volgende stap te bepalen.
Soms moet je dan tussendoor even het een en ander
met andere materialen uitproberen.
Maar so far, so good.
Het karton voor de platten en de rug liggen boven op de foto gereed. Onder ligt het boekbindlinnen met de mooie kant naar onder. Op het papier aan de binnenkant zijn de platten al afgetekend.
Hier is het garen aan een kant al tegen het schutblad aan gelijmd. De kant van het schutblad dat nu zichtbaar is wordt straks tegen de binnenkiant van de kaft geplakt.
Door een inschattingsfout is het randje dat straks aan de binnenkant van de kaft komt aan de voorkant korten dan de onder- en bovenkant. Om er zeker van te zijn dat ik de hoeken mooi zou kunnen maken en dat dan de schutbladen het verschil wegwerken, heb ik met papier even de situatie nagebootst en een proeflapje gemaakt.
Maar zo te zien gaan de hoeken mooi worden.
Intussen ben ik vandaag zo ver gekomen dat ik het boekblok al los in de kaft kan leggen en kan gaan uitvinden hoe ik dat nu aan elkaar ga lijmen.
State of Technology bij aanbouw nieuw station Breda
De fiets die hier achter het hek staat geeft ongeveer aan hoe diep er over het ontwerp van het nieuwe station is nagedacht: over hoe mooi het moet worden en hoe gebruikersvriendelijk de verbouwing moet verlopen. Zie je je daar al op klimmen? Treinreizigers doen zo’n truc dagelijks, meerdere malen, bij Station Breda.
Waarom we nog steeds te veel betalen als we een reis boeken?
We zijn bezig een reis te boeken, niet 8 dagen naar Spanje
(niet dat daar iets mis mee is) maar een reis naar India.
De bestemmingen die we voorstellen aan de reisorganisaties
zijn niet standaard (hoewel sommige plaatsen dat inmiddels al wel zijn).
De reactie die je via de telefoon krijgt over je verzoek om mee te denken
zijn verbluffend. De meeste willen gelijk een offerte uitbrengen.
Ik vraag daar niet om maar krijg die wel.
Ik wil eerst weten of die reisspecialist (want zo noemen ze
zich) nog hints of tips heeft.
Waarom zoveel bestemmingen, waarom niet minder.
Waarom zo’n grote afstand tussen x en y met de auto, waarom vliegt u niet.
Waarom niet naar plaats x, y of z, die ligt bijna aan de route maar
is de moeite waard.
Dat hoor ik zelden.
De specialisten geven aan nog nooit van sommige plaatsen geho… oh nee,
laat ik het anders zeggen, in sommige plaatsen die u noemt zijn wij
nog nooit geweest.
Normaal is onze offerte heel uitgebreid, ik ga u nu volgende week
een eerste schets sturen.
We moeten enkele uren aan een offerte besteden en dat doen wij
normaal niet als u ons geen budgetindicatie geeft.
Men vind het blijkbaar heel normaal dat je hen belt, geen andere
reisorganisatie in je beslissingstraject betrekt en op hun
eerste offerte gelijk ja zegt.
Het zegt me ten minste een van de volgende twee dingen:
= mensen boeken veel te snel hun reizen;
= er zit te veel vet in de reisbranche.
In beide gevallen betalen we dus veel en veel te veel.
Gezien: Belle
Afgelopen vrijdag zag ik de film Belle.
De film is mooi gemaakt, mooi gespeeld, mooie landschappen,
heeft mooie thema’s en verveeld niet.
Toch werkt de film niet.
Ik klrijg mijn vinger er maar niet achter.
Het verhaal is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen.
Waarschijnlijk (maar ik ben er echt nog niet aan uit)
is de film te mooi, te zacht, te afgerond om
als een werkelijk gebeurd verhaal over te komen.
Het klinkt misschien vreemd maar er wordt soms gehuild
maar je voelt/ervaart geen werkelijke pijn.
Tom Wilkinson was goed.
Da’s lef: 1 dag na Alphen aan de Rijn.
Kijk eens naar de kranen die bezig zijn
bij het nieuwe station in Breda.
In hoogte en afstand tot elkaar, precies zo geplaatst
dat ze samen een dans kunnen uitvoeren.
Eigenlijk is het nog gekker want op de foto staan slechts
drie kranen. In werkelijkheid worden er vier gebruikt.
Breda durft: een dag na Alphen aan de Rijn.
Veranderende tijden
Zomaar een beeld van een rustige trein ergens in Nederland. Iedereen aan de mobiele telefoon. Uw reporter ook, hij maakte immers de foto. De man achteraan, in het midden, die was ook met zijn telefoon bezig.
Costa Rica
Tijdens de jaarovergang van 2002 naar 2003 zijn we
in Costa Rica geweest.
De foto’s (dia’s) van die reis hebben nooit mijn blog gehaald.
Die had ik toen immers nog niet.
Deze week kwam ik een serie foto’s tegen op een CD die van
deze reis zijn. Ze staan volgens mij niet op volgorde.
Ze lijken willekeurig geselecteerd.
Maar een aantal er van zijn nog steeds de moeite waard om te tonen.
Vulcanisme.
Costa Rica was een vakantie met veel natuur, water en zo te zien aan de foto’s ook regen (niet in mijn geheugen overigens, maar foto’s liegen niet).
Schimmels of zwammen?
Wat me altijd bijgebleven is, was een excursie waarbij je de kans krijgt om, als het ware, over de boomtoppen te lopen. Hoog is de bomen zijn loopbruggen aangebracht en via die bruggen kun je een heel parcours afleggen. Het was schitterend. Ik weet niet of al de foto’s in deze reeks van/met bomen van die excursie zijn maar ze geven wel het beeld dat me is bijgebleven. Heel indrukwekkend.
Kolibri’s.
Is dat een Baobab of gewoon een heel andere machtige boom?
Overspringende aap. Je zag er trouwens ook veel luiaards.
Spiegeling in het water.
Koffie.
Dit is zo’n loopbrug.
Krokodillen.
Een regenbui terwijl we op het water zitten. Op een aantal foto’s is goed te zien dat het met mijn camera niet meer zo goed gesteld was.
Dat ziet er niet zo zonnig uit.
Dit is een Kroonhagedis.
Zoekplaatje: kleine krokodil.
Hoe je deze foto voor je me moet houden is me nu niet helemaal meer duidelijk maar mooi vind ik hem wel.
Nog een regenbui? Of misschien dezelfde?
Kijk eens wat een enorme krekel! Met op de achtergrond onze gids.
Lopen over de bomen.
En nog een leguaan en dan komen al die andere dieren die je daar heel veel ziet niet eens in beeld in deze reeks.
Grand Hotel Nassau in aanbouw
Er wordt nu serieus gewerkt aan het complex aan de Nieuwstraat.
Wij maken op deze weblog geen reclame maar de plaats, de gebouwen,
en het nieuwbouw project zijn bijzonder genoeg
om genoemd te worden.
Detail van de buitenkant van de ingang van de kapel.
De ruimte tussen de kapel en de achterliggende huizen die straks, samen, het nieuwe complex gaan vormen.
Het zicht in de Nieuwstraat. Er moet nog heel wat gebeuren.
Gedroogde hortensia
Een weekje of zo heeft de hortensia hangen drogen. Nu staat hij in de kamer.
Ink cakes / Inktstaaf
Onlangs kocht ik een doosje met Chinese tekst
en in het doosje 10 inktstaafjes.
Inkt is een van de ‘4 schatten van de studeerkamer’.
Inkt werd vloeibaar verkocht maar ook in de vorm van
kleine, versierde, staven.
Ik heb mijn Chinese vriend gevraagd de tekst te vertalen. Hij schrijft: I don’t know how to translate directly word by word. It basically means a type of ink that is specially used for a certain type of painting or handwriting. This type of painting or handwriting, you cannot frame them or mount them and fix them on the wall. Look at the pictures below. In het Nederlands: Ik kan het niet woord voor woord vertalen. Het komt er op- neer dat het een type inkt betreft die gebruikt wordt voor een bepaald type schilderij of handschrift. Namelijk een vorm die je niet kunt inlijsten of ergens op plakken. Dan toont hij me een paar foto’s van wat hij bedoelt. Het geeft dan voorbeelden van schilderingen of handschriften die op een rol worden bewaard. Dan vervolgt hij: This type of mounting is called “手捲”, which is the first two characters in your picture. You can roll them, and when you watch it or read it, you need to roll them out, such as the picture below.
Ik vrooeg hem ook naar de functie van de Ink Cakes.
Ink is one of the “Four Treasures of the Study” in China, so some ink cakes are made to be like for art collection. I think that is why there are many different shapes of ink cakes in the box. (I think that is a bit like chocolate. There are many beautiful chocolate that you don’t eat). Check the link below.
https://en.wikipedia.org/wiki/Four_Treasures_of_the_Study
De ink cakes zijn dus een soort van kunstcollectie.
Mooie vormen en spreuken die niet bedoeld zijn om
te gebruiken als inkt maar als sierraad van de studeerkamer.
De sluiting van de doos in gesloten toestand. Leuk hoe een stukje bot gebruikt wordt als sluiting. Deze doos is niet oud, dus ik verwacht dat dit plastic is.
Geopend.
Dit zijn de 10 inktstaven in de doos.
Vervolgens heb ik hem gevraagd van een van de ink cakes
de tekst te vertalen.
This Chinese above I cannot read. It is written in an ancient way. Het Chinees kent natuurlijk heel veel karakters en maakte ook een ontwikkeling door. De tekst op de voorkant is een oude vorm van het Chinees. Mijn vriend kan die niet lezen/vertalen.
Met de achterkant heb ik meer geluk. Mijn vriend schrijft: We should read this top down and from left to right.
A person called Wang Su is studying “I Ching”. He met a girl (I guess that is the girl from your picture above) from Yue (an area in China, currently Zhejiang province) at night. The girl said she is an immortal. She gave an ink cake, and then Wang Su could write better and better articles. The last gold column says, “Hu Zhengwen (a person’s name) wrote it (the text on the right side)”
De tekst moet van boven naar onderen en van links naar rechts gelezen worden.
Een persoon met de naam Wang Su bestudeert ‘Het Boek der Veranderingen’
Hij ontmoette ’s avonds een vrouw (waarschijnlijk die is afgebeeld op
de voorkant van de ink cake) afkomstig uit Yue (een gebied in China).
De vrouw zegt dat ze een onsterfelijke is.
Ze geeft Wang Su een inktstaaf waardoor hij beter kan schrijven (technisch)
en betere stukken schrijft (inhoudelijk).
De tekst in goud luidt: Hu Zhengwen schreef dit.
Wikipedia:
Het Boek der Veranderingen (ook Yijing of I Tjing) is een klassieke tekst uit het oude China. Het werk wordt gerekend tot de Vijf Klassieken en is daardoor ook een van de Dertien Klassieken. Tot op heden wordt het boek gebruikt als orakel- of als wijsheidsboek.
Binnenkort volgt de vertaling van de negen andere staven.
Argusvlinder 