Een kort verhaal schrijven is echt iets anders
dan een lang verhaal maken met weinig woorden.
Een kort verhaal is een kunst op zich.
Dat schoot door mijn hoofd toen ik de afgelopen tijd
het boekenweekgeschenk van 2020 las: Annejet van der Zijl,
Leon en Juliette, en het winnende boek van de Biesheuvelprijs 2021:
Mensje van Keulen, Ik moet u echt iets zeggen.

Maarten Biesheuvel, Zeelandreis, Avalon Pers, 2021. Dit jaar deed ik mee aan de crowdfunding voor de Biesheuvelprijs. Als tegenprestatie ontving ik het winnende boek en twee kleine boeken. Hierboven zie je een ervan met de tekst van Maarten Biesheuvel, gedrukt in een beperkte oplage. De naam is ‘Zeelandreis’.

Het boekenweekgeschenk van 2020 was helemaal afgestemd op de
actualiteit: Black lives matter en het slavernijverleden van Nederland.
Het boek van Van der Zijl is wel een korte tekst
maar het is eigenlijk niet af. Het is op zijn best een schets voor een
veel groter en dus langer boek.

Annejet van der Zijl, Leon en Juliette.

Daarmee slaan het CPNB (Stichting Collectieve Propaganda van het
Nederlandse Boek) en Annejet van der Zijl de plank mis.
Het verhaal is zeker relevant maar het leest niet geweldig.
Je merkt aan alles dat de schrijfster niet heeft kunnen kiezen en
‘door sneller te schrijven’, ‘met minder woorden’. toch het hele verhaal
wil vertellen.
Maar dat werkt niet.
Het is geen kort verhaal of novelle. Op zijn best een slecht kort verhaal.

Mensje van Keulen, Ik moet u echt iets zeggen.

Bij Mensje van Keulen is dat anders.
Dit zijn korte verhalen. De verhalen zijn goed geschreven.
Niet ieder verhaal vind ik top maar dat is voor een deel smaak.
De verhalen trekken je aandacht. Je wilt meer lezen.
Het beste verhaal vind ik ‘Meneer Harry’.
Het is anders dan de meeste andere verhalen in dit boek.
Van Keulen probeert steeds in de laatste paar zinnen een
onverwachte draai aan het verhaal te geven.
Bij ‘Meneer Harry’ zit die draai gelijk na het begin van de tekst:

‘Naar sommigen van ze kijk ik graag en er zijn erbij van wie ik het niet erg vind als ze me aan- of uitkleden, wassen of verschonen, dat woord uit borelingenland.’

Kort daarna:

‘Tot dat moment waarop een donkere golf in mijn hoofd me verdoofde. Ik bleef volkomen bij terwijl de kracht uit me vloeide en even een weldadige stilte bracht.’

Het verhaal ‘Meneer Harry’ steekt met kop en schouders boven
de andere verhalen uit.
Het boek van Van Keulen is een aanrader.

Dit is het derde boek dat ook onderdeel van de tegenprestatie vormde. De tekst is van Onno Blom: Warmte – Herinneringen aan Maarten Biesheuvel. Ook dit boek is gemaakt door Avalon Pers.

Ik ben al weer aan het volgende boek begonnen.