De twee India-boeken waar ik al een tijd terug
aan begonnen was, zijn deze week gereed gekomen.
De bedoeling is boekjes, bonnetjes, tickets, kaartjes,
rekeningen enz op te slaan. Per dag. In steeds andere enveloppen.
India-boeken. Van Bhopal naar Amritsar.
Gisteren de tijd genomen mijn twee letterkasten samen te voegen tot een.
De getekende kapitalen (hoofdletters met accenten als Ă, Ü) uit
de letterkast gehaald (wanneer gebruikt he die nou) en vervangen
door dezelfde letters maar dan in onderkast (de kleine letter variant).
Naast deze wijziging nog een paar andere dingen verandert zodat
de letterkast in de basis precies is ingericht zoals een
Nederlandse zetkast ingericht moet zijn.
Wikipedia:
Kapitaal, grote letter of bovenkast is in de typografie de naam voor wat in de volksmond hoofdletter heet. Kapitalen zijn het tegenovergestelde van de onderkast (de kleine letters). De kapitaal komt het meest voor als hoofdletter: aan het begin van een naam en aan het begin van een zin. Maar kapitalen worden ook gebruikt in afkortingen (bijvoorbeeld DNS of DHCP). Een kapitaal is dus niet per definitie een hoofdletter, maar een hoofdletter is wel altijd een kapitaal.
Het kapitaal-schrift stamt al uit de tijd van de Romeinen voor het begin van de Gregoriaanse jaartelling. Op vele plaatsen zijn de teksten te vinden, een beroemd voorbeeld is de zuil van Trajanus. De oorsprong gaat echter nog verder terug op het alfabet van de Grieken, die zelf weer schatplichtig waren aan de Phoeniciers.
De Romeinse kapitalen bleven vele eeuwen behouden in de vele inscripties in steen, op graven, steles en monumenten. Tijdens de Renaissance werd teruggegrepen op de vele oude voorbeelden die de Venetiaanse lettersnijders om zich heen zagen om hun kapitalen vorm te geven.
De naam “bovenkast” stamt uit de tijd dat loden letters werden gebruikt om teksten te drukken. De letter van een corps werd gewoonlijk in twee letterladen weggeborgen, de bovenste lade bevatte de kapitalen, de onderste lade de “kleine” letters. Op deze manier werd “bovenkast” uiteindelijk synoniem aan “kapitaal”. Gelijk zo werd “onderkast” synoniem aan “kleine letter”.
Even verder staat:
de “getekende” letters. Dat wil zeggen: alle letters, hoofd-letters en kleine letters met een teken of accent
De volgende website geeft een overzicht van letterkasten
in de diverse landen om ons heen.
Je zult daar zien dat er niet 1 Nederlandse lay-out voor
letterkasten zijn maar meerdere.
Dat betekent dat een aantal letters in zelfgemaakt envelopjes in een la gaan. Klaar om te gebruiken maar niet direct vanuit de letterkast.
Daarnaast heb ik de foto die ik op canvas heb laten aanbrengen, geplakt op een stuk karton zodat het dadelijk de voorkant kan worden van de set van twee boeken over India. Jonge Sikh in de Gouden Tempel in Amritsar.
Twee letterbakken heb ik al weer een paar maanden geleden gekocht.
Een van die twee zat nog steeds in zijn verpakking.
Eerlijk gezegd weet ik ook niet welke letters er precies inzitten.
Al snel blijkt dat de letters er in zitten volgens het model van een normale Nederlandse letterkast.
De letters had ik allemaal al op een of twee na. Daar ben ik blij mee en ik heb nu ook veel meer letters van de belangrijkste (e, d, enz).
Dit ga ik morgen afmaken. Intussen ben ik ook druk bezig met de kaft van een serie van twee boeken voor kaartjes, rekeningen enz van de reis Bhopal – Amritsar. Hopelijk is dat morgen gereed. De voorkant (foto op canvas) ligt nu onder bezwaar te drogen (1e lijmbeurt). Die moet morgen nog afgewerkt worden.
Ook in de FutureDome ben ik doorgegaan met mijn activiteiten.
Ik ontmoet er steeds meer huurders die druk bezig zijn.
Sommige hebben hun ruimte al helemaal operationeel
terwijl andere druk aan het schoonmaken en witten zijn.
Mijn activiteiten richten zich op de poster die ik voor
het raam wil hangen om mensen te laten weten
wat voor activiteiten er in deze werkplaats gebeuren.
Mijn eerste mok thee in de FutureDome.
De poster is gereed, alle letters zitten er op geplakt. Argusvlinder: hobby handzet, druk en boekbind werkplaats.
Zo hangt de poster inmiddels voor het raam.
Nu aan de slag. Ik ga beginnen met het werk af te maken waar ik al enige tijd mee bezig was. Eerst de twee boeken met souvenirs van onze India reis Bhopal – Amritsar 2016.
Als ik op vakantie ben neem ik altijd van alles mee naar huis.
Kaartjes van musea of attracties, de rekeningen van hotels of
restaurants, busiuness cards die mensen uitdelen tot
zelfs suikerzakjes aan toe.
Vaak krijg je ook enveloppen met reisdocumenten of iets dergelijks.
Thuis zit ik een beetje met die verzameling.
Wat doe je daar nu mee.
Bij wijze van experiment maak ik nu een map waar ik al die
dingen in kan opbergen.
Het begon met deze rug. Een stuk karton van 3 mm dik, bekleed met aan de buitenkant kurk en aan de binnenkant een papier die ik pas kocht bij Damen / Papier Royaal in Den Haag.
Hier is die stapel met reisdocumenten.
In de winkel kocht ik een set ringen die je kunt openen en ook weer sluiten. Met de Japanse papierboor maak ik de gaten. Even een mal maken en je kunt aan de slag.
Bijvoorbeeld de hotellijst.
Ik hergebruik zoveel mogelijk van de dingen die ik gekregen heb maar niet perse wil gebruiken. Ik maak er enveloppen van die in mijn map passen.
Zo kreeg ik ook een grote kaart van India. Stevig papier. Kan ik een mooie envelop van maken en de route kan ik er op aangeven.
De route: Bhopal, Orcha, Varanasi, Allahabad, Haridwar, Chandigarh, Patiala en Amritsar.
Kwijt was het voor een paar weken.
Niet bewust hoor.
Maar gisteren zocht ik mijn zonnebril.
Die had ik sinds India niet meer op gehad.
Maar gisteren was daar wel aanleiding voor.
Toen ik mijn bril vond, vond ik ook een belangrijk souvenir:
Mijn hoofddoek voor de Gouden Tempel / Golden temple in Amritsar. Alle mannen en vrouwen die de tempel bezoeken hebben hun hoofd bedekt. Of een tulband voor de mannen of een hoofddoek. Voor mij dus deze oranje hoofddoek.
Het logo van de Sikhs op mijn hoofddoek. Inmiddels is de doek gewassen, droog en gestreken. Klaar om in het souvenirhoekje te worden opgenomen.
De Gouden Tempel in Amritsar ligt midden in een kunstmatig meer. De tempel heeft een verbinding met de oever. Het complex is vrij toegankelijk mits je, je voeten wast en je hoofd bedekt. Neem van mij aan: dat is het meer dan waard. Het is er fantastisch!
Pas geleden was op mijn weblog een serie van 9 foto’s te zien
van mijn vakantie in India.
Van iedere stad die we aangedaan hebben, had ik een karakteristieke
foto uitgekozen.
Op vakantie hebben we een paar souvenirs gekocht.
Een is een typische moslim boekstandaard.
In deze boekstandaard is het teken van het Sikh-geloof uitgesneden.
We hebben de standaard in Amritsar, in de Punjab, gekocht.
Dat tekend van het Sikh-geloof heet Deg Tegh Fateh.
Deg Tegh Fateh, een geabstraheerd voorbeeld. Het jaar 1699 is belangrijk in het Sikh-geloof.
Hier zie je hetzelfde teken in de boekstandaard uitgesneden. Je ziet dergelijke boekstandaarden in de Moslim-wereld maar ook op veel plaatsen in Azie.
Om de functie van de standaard beter te laten uitkomen heb ik een boekje gemaakt.
De 9 foto’s met elk een korte tekst, vormen ieder een katern.
De katernen zijn aan elkaar genaaid met een oranje draad (die daar niet
zo geschikt voor bleek). Deze draad heb ik in Haridwar gekocht.
Drie strengen draad, oranje, geel en gebroken wit.
De draad is eigenlijk bedoeld om sieraden te maken.
De katernen zijn vervolgens voorzien van een kaft.
Daarvoor heb ik net als anders karton gebruikt maar dat vervolgens niet
ingebonden met linnen maar met papier.
Op de tentoonstelling Anatolia (Brussel, Europalia) werden boeken
verkocht met uitneembare vellen pakpapier met Turkse en Moslim-motieven.
Een van de vellen met Moslimmotieven heb ik gebruikt.
Omdat de katernen met oranje draad waren gebonden heb ik in de rug
een soort raampje gemaakt. Je kunt het resultaat van het
naaien dus langs de buitenkant zien.
Om voldoende sterkte te behouden heb ik de kaft met boeklon afgewerkt.
Heel sterk is het boekje niet maar op het eerste gezicht
ziet het er leuk uit en het ligt er puur voor de sier.
Hier ligt het boekje op de standaard om de Moslim-motieven te laten zien.
Als je goed kijkt zie je in de rug de open ruimte waar de witte katernen door te zien zijn en het oranje stiksel waarmee de katernen aan elkaar vast zitten. De schutbladen zijn extra sterke witte vellen papier.
Zo hoort het boekje op de standaard, open te liggen. Hier liggen de pagina’s over Lucknow open.
Dit jaar zijn we op vakantie geweest in Noord-India.
Om precies te zijn, we hebben negen plaatsen aangedaan, te beginnen
met Bhopal en eindigend in Amritsar.
Er zijn natuurlijk ook heel wat foto’s en verhalen gemaakt
maar om een eerste indruk te geven heb ik per plaats
een foto uitgezocht om die plaats te vertegenwoordigen.
Bhopal, city of lakes, stad van de meren.
Bhopal heb ik ervaren als een stad waar je op het ene moment
kunt genieten van de dynamiek en de bruisende drukte die zo typerend is
voor een stad in India,
maar waar je 10 minuten later kunt genieten van de rust op een mooi
aangelegd wandelpad langs het grote meer.
Bhopal, genieten aan het grote meer.
Orcha, palaces and cenotaphs, paleizen en grafmomumenten.
Orcha is een kleine plaats, een verborgen parel in noord India.
Grote en mooie paleizen, tempels en grote grafmonumenten liggen er aan de rivier.
Een voorbeeld van de grafmonumenten in Orcha.
Varanasi, ghats.
Varanasi is een micro-cosmos aan de Ganges.
Hier komt alles wat India is samen: leven, dood, religie, kleur,
ceremonies, handel, werk, familie enzovoort.
Aarti aan de oevers van de Ganges in Varanasi.
Allahabad, confluence of rivers, samenstroming van heilige rivieren.
Allahabad, plaats waar de rivieren de Ganges, de Yamuna
en de mythische rivier Saraswati samenvloeien.
Dagelijks verzamelen honderden, zo niet duizenden pelgrims
zich op de zandbanken op de plaats waar de rivieren samenstromen.
Deze plaats wordt de Sangam genoemd.
De Sangam in Allahabad.
Lucknow, Muslim heritage and British rule, samenkomst van het moslim verleden en Brits bestuur in India.
In Lucknow staat een groot aantal gebouwen die aan het moslim-verleden herinneren
en ook resten van het Britse bestuur. Deze resten speelden een belangrijke rol
in wat in de geschiedenisboeken de ‘Indian Rebellion of 1857’ is gaan heten.
De Asfi moskee naast de Bara Imambara in Lucknow.
Haridwar, Holy dip in the Ganges, onderdompeling in de Ganges.
In Haridwar werd/wordt dit jaar de Ardh Kumbh Mela gehouden.
Wij waren er bij de Mahashivratri (Grote Nacht van Shiva) en
waren getuigen bij Har Ki Pauri van de vele onderdompelingen van pelgrims.
Onderdompeling in de Ganges-rivier in Haridwar.
Chandigarh, architecture of Le Corbusier, architectuur van Le Corbusier.
Chandigarh is een stedenbouwkundig experiment waarvan er maar
een paar ter wereld zijn.
Le Corbusier ontwikkelde samen met Pierre Jeanneret (op basis van
eerdere ideeen van andere architecten) het plan voor de nieuwe
hoofdstad van de Punjab (en later Haryana).
De kans om vanuit het niets een nieuwe stad te ontwikkelen is
maar voor een paar architecten weggelegd. Vergelijk het met
het aanleggen van Brasilia door Oscar Niemeyer.
Het ‘Open hand-monument’ van Le Corbusier in Chandigarh.
Patiala, jewel?, juweeltje?
Patiala wordt door sommigen gezien als een verborgen juweeltje.
Ik hou het er op dat er nog heel wat restauratiewerkzaamheden nodig zijn
alvorens deze plaats tot zijn recht gaat komen.
Het Qila Mubarak vanaf de straat gezien. Er is nog heel veel werk aan de winkel. Maar na het rustige en schone Chandigarh was dit weer het ‘echte’ dynamische India dat we eerder zagen.
Amritsar, Golden tempels, gouden tempels.
De Gouden tempel van de Sikhs is het bekendste monument van Amritsar.
Het is er genieten van de niet aflatende stroom pelgrims
die dagelijks dit monument bezoeken. De heiligste plaats
voor de Sikhs is volledig toegankelijk voor toeristen.
Door de Hindoes is in Amritsar ook een tempel aangelegd in het midden
van een kunstmatig meertje met een gouden bovenkant en met
zilveren deuren.
De Gouden tempel (Harmandir Sahib) in Amritsar in het midden van de Sarovar.
Argusvlinder 