Open Hand

Posted on augustus 17, 2018 by Argusvlinder

Waarschijnlijk spreekt dit mensen het meest aan:
het Open Hand Monument van Le Corbusier.
Een grote open hand die op een stang als een weerhaan in de wind meedraait.
De Open Hand is het symbool dat Le Corbusier vaker gebruikte.
De stad Chandigarh (op Wikipedia staat de regering van)
gebruikt het als het symbool van de stad.

Volgens Le Corbusier was het een symbool voor vrede en hereniging,
immers met een hand zo open, kun je vrij dingen weggeven
en ontvangen.
De hand draait op een stang boven een soort kuil
met daarin een spreekgestoelte.
Ik meen mij te herinneren dat jaarlijks, bij de opening
van het parlementair jaar, de ruimte gebruikt wordt om
de parlementariërs toe te spreken. Maar op internet
kan ik daarover niets vinden.

Hier zie je de Open Hand, de stang waar de hand op draait en onderaan het spreekgestoelte.

Dit is de kant van de hand waarop je de groeven in de hand kunt zien. De achterkant is nagenoeg glad.

Le Corbusier. De hand werd pas na dood van Le Corbusier gerealiseerd. Op deze plaats was eerst het huis van de gouverneur gepland. Uiteindelijk was dat gebouw al ergens anders gebouwd.

Op deze foto, heel goed kijken, staan twee mensen op het spreekgestoelte. Het is allemaal nogal groot.

De foto’s zijn gemaakt tijdens onze wandeling van de High Court naar de Assembly. Intussen zorgde de wind er ook nog eens voor dat de hand in een andere richting draaide.

De wolken worden steeds donkerder.

Hier kijk je op de achterkant van de open hand.

Chandigarh: Overzicht

Posted on augustus 17, 2018 by Argusvlinder

Het plein waar de gebouwen aan liggen die door
Le Corbusier zijn ontworpen is enorm groot.
Een soort lange rechthoek.
We liepen met de groep van de rondleiding ongeveer langs het
midden het plein op: rechts de High Court en links de Assembly.
Veel meer dan dat we deze bekende gebouwen gingen bekijken
wisten we niet. We hadden niet echt een voorstudie gedaan.
Dat Zwitserse kerkje vond ik altijd al mooi (Le Notre Dame du Haut
van Le Corbusier).
Maar de grootte van het plein viel me toch wel op.
Nu was het weer op die dag niet zonnig.
Het had geregend en het ging nog regenen.
Dreigende wolken boven ons.
Dat beïnvloed natuurlijk je foto’s enorm.

Dit is het beeld vanaf de High Court. Die opmerkelijke ‘schoorstenen’ zijn van het parlementsgebouw en links zie je het Secretariaat.

Door de lens van de camera te gebruiken komen de ‘schoorstenen’ wat dichterbij. In artikelen spreekt met van een Toren in de vorm van een hyperbool en een Piramide-vorm. Wat ze precies voorstellen en/of symboliseren is mij nog niet duidelijk geworden.

Met dezelfde lens: Rechts de Tower of Shadows. Een soort testgebouw. Ideeën over hoe vormen in beton zich op schaal zouden gedragen in de zon, regen en wind werden hier getest. Links op de achtergrond Punjab and Haryana Secretariat, 1953.

Even later scheen heel even de zon. Onder de hyperbooltoren zie je de enorme deur met, in emaille, een schildering van Le Corbusier.

Lichtgekleurde zaden van de boom tegen de donkere wolken die de regen aankondigen.

Chandigarh: Punjab and Haryana High Court

Posted on augustus 16, 2018 by Argusvlinder

Lopen over dat enorme plein.
Misschien was het de donkere wolken.
Ik hou het op de eerste aanblik voor de voor mij nog
geheimzinnige gebouwen en monumenten.
Een hele aparte sfeer.
Voor mij deed dit bezoek niet onder voor het bezoek aan de Taj Mahal,
Uxmal in Mexico, De Gouden Tempel in Amritsar of Karnak in Egypte.

We zijn niet in het gebouw geweest. Dat was in functie. Je kunt ook in Nederland niet zomaar een Rechtbank bezoeken. Die kleuren en de gewelven. Dit het Hoge Gerechtshof voor de staten Punjab en Haryana. Het gebouw is uit 1952.

Die verschillende vormen. Dit is geen eenheidsworst zoals we in Amsterdam ooit besloten de Bijlmer te bouwen.

Van een afstand lijkt het allemaal hoekig en recht. Maar dat is maar schijn.

Heel veel is juist rond, glooiend en zacht.

Hier zie je dat naar boven toe, dat daar het gebouw rond naar voren steekt.

Hier zie je dat nog beter.

Het verloopt veel organischer dan je van een afstand denkt.

Dit is later op de middag. Uit de verte, na een regenbui.

De verborgen wereld

Posted on augustus 15, 2018 by Argusvlinder

Op dit moment lees ik het boek ‘De verborgen wereld’.
De volledige titel is:
Jos Gommans, De Verborgen Wereld – Nederland en India vanaf 1550.
Aan de hand van voorwerpen uit de collectie van het Rijksmuseum
vertelt Jos Gommans de gezamenlijke geschiedenis van Nederland en India.
Het boek is prachtig geïllustreerd en ik vind vooral deel 3:
De verstrengeling: een neoplatoonse onderstroom, heel interessant.

Daar komt bijvoorbeeld de volgende tekst in voor:

Een afbeelding (surat) leidt tot de vorm die het representeert en dat geeft de betekenis (ma’ni),
net zoals de vorm van een lijn tot letters en woorden leidt, die van daaruit betekenis krijgen.
Hoewel de Europese meesters over het algemeen afbeeldingen van materiële afspiegelingen maken,
drukken zij in een merkwaardige morfologie verschillende betekenissen van de geschapen wereld uit.
Op die manier leiden ze diegene die alleen maar de buitenkant van dingen zien naar de plek van de echte waarheid.
Desalniettemin, voorzien lijnen (schrijven en kalligrafie) ons van de ervaring van de ouden en worden ze op die manier een instrument in de geestelijke vooruitgang.

Dit is een citaat uit een Perzische tekst uit het boek van Abul Fazi:
Ain-i-Akbari.
Dit fragment (pagina 197-199) is de Nederlandse vertaling gebaseerd
op de tekst van Ebba Koch en Yunus Jaffery,
opgenomen in het boek: ‘The Mughal emperor as Solomon, Majnun and Orpheus,
or the album as a think tank for allegory’ uit 2010.
Daarbij baseerden Koch en Jaffery zich op de uitgave
onder redactie van H. Blochmann uit 1872.

Jos Gommans, De Verborgen Wereld – Nederland en India vanaf 1550.

Wikipedia:

The Ain-i-Akbari or the “Constitution of Akbar”, is a 16th-century, detailed document recording the administration of emperor Akbar’s empire, written by his vizier, Abu’l-Fazl ibn Mubarak.
It makes the Volume III and the final part of the much larger document, the Akbarnama, the Book of Akbar, also by Abul Fazl, and it itself is in three volumes.

It is currently housed in the Hazarduari Palace, in West Bengal.

De Ain-i-Akbari of ‘De wet van Akbar’, is 16e eeuws document geschreven
door de vizier (eerste minister) Abu’l-Fazl ibn Mubarak.
Het uitgebreide document beschrijft hoe de regering van keizer Akbar
verliep.
Het is deel 3 van een uitgebreider document dat de ‘Akbarnama’
wordt genoemd en dat ook door Abul Fazl is geschreven.
Het boek bevindt zich in het Hazarduari paleis in West Bengalen (India).

Wikipedia:

Ebba Koch is an art and architectural historian, who defines and discusses cultural issues of interest to political, social and economic historians. Presently she is a professor at the Institute of Art History in Vienna, Austria and a senior researcher at the Austrian Academy of Sciences. She completed her doctorate in philosophy and her Habilitation at Vienna University.

Koch has spent much of her professional life studying the architecture, art, and culture of the Mughal Empire, and is considered a leading authority on Mughal architecture. In 2001 she became the architectural advisor to the Taj Mahal Conservation Collaborative.

Wikipedia:

S.M. Yunus Jaffery (1930 – 29 August 2016) was an Indian scholar of the Persian language. He was from Delhi, India.

He is mentioned in writer William Dalrymple’s 1994 book, City of Djinns.

He was given the Farabi International Award, a literary prize, in 2006 by the Iran government for his work towards the Persian language.

Jaffery had written short stories in Urdu and Hindi as well, apart from his work in Persian language. He had translated Hindu epic Ramayan to Persian, and edited, transcribed historical books like Shah Jehan Nama to clear Persian script. He was well versed with culture and norms of Mughal times, along with his Persian writing.

He attended Delhi College (now Zakir Hussain College, Delhi University) for his graduate studies and later taught there. He had also studied Persian studies in University of Tehran in 1960s. In 1995, he retired from Zakir Hussain College, Delhi as dean of Persian studies.

Jaffery died on 29 August 2016 in Delhi.

Chandigarh: Capitol Area

Posted on augustus 14, 2018 by Argusvlinder

Het bestuursgebied is de plaats waar de meeste van de bekende
gebouwen van Le Corbusier in Chandigarh staan.
Niet zo eenvoudig te vinden.

We hadden ons met de riksja laten afzetten bij het Hoge Gerechtsgebouw.
Op de plaats waar we al eerder geweest waren.
We hadden de zijkant van het gebouw gezien (dacht ik).
Logischerwijs is het dan een geval van de hoek om lopen.
Maar dat is niet eenvoudig in een gebied dat gewoon in gebruik is
door overheden en justitie.

Dit is een putdeksel in Chandigarh met op de deksel een afbeelding van het stratenplan. de ‘Capitol Area’ is het deel onder de letters ‘NDI’ van Chandi.

Het is er om te beginnen niet gemaakt voor voetgangers.
Ergens kon je je opgeven voor een excursie en de tijd drong.
Uiteindelijk kwamen we 5 minuten te laat maar de groep was er nog.
Men was gewend dat toeristen wel eens te laat komen.
Er volgde een veiligheidscontrole en het invullen van een formulier.

Buiten betrok de lucht steeds meer.
We hadden al regen gehad en zouden nog meer krijgen.

Eerst een korte wandeling en dan komen we op het plein met daaraan
en op:
Punjab and Haryana High Court (1952), Punjab and Haryana Secretariat (1953),
Punjab and Haryana Assembly (1955) en de monumenten:
Open Hand, Tower of Shadows, Geometric Hill en Martyr’s Memorial

De eerste indruk:

Punjab and Haryana High Court (1952).

In de verte van links naar rechts: Punjab and Haryana Secretariat (achter het groen), Tower of Shadows (goed zoeken) en de Punjab and Haryana Assembly (met de bijzondere constructie op dak).

Het Open Hand Monument.

De Punjab and Haryana High Court vind ik een fascinerend gebouw. Goed te zien op deze foto zijn de ‘luchtbogen’ die boven op het gebouw zitten en het dak vormen. Die moeten zorgen voor verkoeling op hete dagen. Die kleuren spreken mij ook erg aan.

Punjab and Haryana High Court, versiering en zonwering.

Chandigarh: Architecture Museum

Posted on augustus 13, 2018 by Argusvlinder

Je bezoekt niet vaak een Architectuurmuseum.
Ik tenminste niet.
Als ik er over nadenk: het zou wel eens het eerste
architectuurmuseum kunnen zijn waar ik ooit ben geweest.
Het onderwerp van dit museum is dan ook wel heel bijzonder:
de stad Chandigarh.
Er zijn niet veel architecten en planologen die de kans krijgen
een plan te maken voor een nieuwe stad, voor een gebied waar tot
op dat moment nauwelijks iets was, en dat dan ook te realiseren.
In India deed zich die kans voor.

Het museum is niet heel groot maar wel een heel origineel gebouw.
Het bevat brieven, tekeningen, foto’s en meubels.

A new city is born.

A new city is born

As India attained independence in 1947, it also faced the
tragedy of partition of itd territory to carve out Pakistan.
The erstwhile province of Punjab lost its much loved-capital of Lahore, the loss of which was keenly felt, by the refugees who had to migrate.

Thus a new city was required for the now truncated Punjab – both to resettle the large number of refugees and to serve as a capital: although, the decision to build a new city then seemed extravagant, as a young nation faced numerous financial problems, there were compelling reasons.
Most of the existing towns, even before the partition, lacked basic civic amenities, and their populations had now nearly doubled with the influx of refugees.
This rendered them as unsuitable choices for a new capital.
Hence a new city was to be built.

The historic words of Jawaharlal Nehru, India’s first prime minister articulated the common vision concerning the nature of this daring project.
“Let this be a new town symbolic of the freedom of India unfettered by traditions of the past…an expression of nation’s faith in the future.”

Chandigarh, Architecture Museum, gallery bench by Pierre Jeanneret (de bank rechts is ontworpen door Pierre Jeanneret). Het basisidee bij het ontwerpen van meubels was voor Le Corbusier dat de meubels een soort verlengde waren van de mens. De mens moet zich niet aan passen aan het meubelstuk, het meubelsruk moet gemaakt worden voor de gebruiker.

De politieke keuzes die Le Corbusier in zijn leven maakten waren fout.
Antisemitisme en fascistische sympathieën.
Op zijn zachts gezegd was zijn gedrag erg opportunistisch.

Op een van de tekeningen wordt gesuggereerd dat afmetingen voor het ontwerp van de stad gebaseerd werden op ‘de menselijke maat’. Chandigarh Architecture Museum, One quarter hour’s walk (de afstand die een persoon in een kwartier kan lopen).

De monumenten. Naast gebouwen ontwierp Le corbusier ook monumenten. Het capitool van de stad Chandigarh is een heel groot plein. Op en aan dat plein staan drie belangrijke gebouwen. Tussen die gebouwen staan een aantal monumenten. Daar gaat deze tekst over en in het bijzonder over het Open Hand-monument.

The Monuments

Besides the three major buildings of the Capitol area, Le Corbusier also planned a number of “monuments” along the main piazza to activate and adorn its linear perspective.
The most significant of these is the monument of the Open Hand.
Rising 26 meters high, above the beautifully proportioned, “trench of consideration”, a giant hand in metal sheets is designed to rotate “like a weather cock, not to show the incertitude of ideas, but to indicate symbolivally the direction of wint (that is the state of afairs)”.
It is also meant to convey a ,essage of peace: “Open to give, Open to receive”.
It has been adopted as the official emblem of Chandigarh.

The other monuments along the piazza are the: Tower of Shadows, Geometric Hill and Martyr’s Memorial.
The Tower of Shadows is an interesting study of movements of the sun – a great preoccupation woth Le Corbusier – and the various shading devices planned to cut it off for buildings planned in hot regions.
The ensemble of the various buildings, monuments and the spaces in the Capitol area has an underlying unifying force for real monumentality, cpmbined with aculptural plasticity: made possible by the imaginary use of concrete.

Dit is een lithografie van Le Corbusier met een soort artist impression van het Open Hand-monument. Dit monument is na het overlijden van Le Corbusier gerealiseerd.

Nog meer meubels en een bijzonder tapijt.

Een indruk van een ruimte in het museum.

Dat er vanaf het begin door verschillende mensen heel verschillend gedacht werd over de opdracht een nieuwe stad te bouwen en de manier waarop die opdracht werd uitgevoerd door Le Corbusier en zijn medewerkers, is te lezen in dit deel van een toespraak van Jawaharlal Nehru. Chandigarh Architecture Museum, Jawaharlal Nehru, speech, 17 March 1959. Maar ook hoe fundamenteel de keuzes waren die er werden genomen.

“I have welcomed very greatly one experiment in India, Chandigarh.
Many people argrue about it, some like it and some dislike it.
It is the biggest example in India of experimental architecture.
It hits you on the head, and makes you think.
You may squirm at the impact but it has made you think and imbibe new ideas, and the one thing India requires in many fiekds is being hit on the head so that it may think.
I do not like every building in Chandigarh.
I like some of them very much.
I like the general conception of the township very much but above all I like the creative approach, not being tied down to what has been done by our forefathers but thinking in new term of light and air and ground and water and human beings.”

Jawaharlal Nehru (Speech 17 March 1959)

Chandigarh

Posted on augustus 12, 2018 by Argusvlinder

De regen had een behoorlijke impact op het straatbeeld.

Dit is het Chandigarh Government Museum & Art Gallery. Het gebouw zag toen wij het bezochten er niet zo uit. Toen wij er waren regende het. Deze foto is van Wikipedia. De architecten van het gebouw waren Le Corbusier met Manmohan Nath Sharma, Pierre Jeanneret en Shiv Dutt Sharma.

We hebben het museum bezocht maar ik heb er maar een paar foto’s gemaakt. Voor de verlichting rekende men voor een deel op de zon maar die was er niet toen wij het museum bezochten. De collectie is heel uiteenlopen. Ik was het meest onder de indruk van de eigentijdse Indiase kunst. De maker van dit werk ken ik niet.

Deze foto geeft een indruk van de hal van het gebouw.

Chandigarh Government Museum & Art Gallery, Sonal Garg, T-Roti Series 2, mixed media on sheet.

Chandigarh, Government Museum & Art Gallery, Arup Das, Christ, oil colour on canvas.

Chandigarh, Government Museum & Art Gallery, Chandra Bhattacharjee, Untitled, 1988, oil colour on canvas.

Chandigarh, Government Museum & Art Gallery, Anis Farooqi, Story teller, 1966, oil colour on canvas.

Buiten regende het. Even verder op staat het Chandigarh Architecture Museum. Daarover meer in een volgende blog.

Chandigarh Architecture Museum, de architect van dit gebouw is S.D. Sharma.

Chandigarh Government Museum & Art Gallery. Dit is mijn foto van het museum, die van Wikipedia is toch leuker om naar te kijken.

Chandigarh Redux, foto’s van Werner Feiersinger

Posted on augustus 10, 2018 by Argusvlinder

Wanneer precies weet ik niet meer, maar het moet eind 2015
of heel vroeg in 2016 geweest zijn toen ik dit boek kocht:

Een fotoverslag van Werner Feiersinger met een essay van Andreas Vass over een bezoek aan Chandigarh. Omdat ik wist dat we die stad zouden gaan bezoeken kocht ik dit boek.

Op internet vind ik alleen een Duitstalig Wikipedia-artikel over de man.
Het is een Oostenrijkse beeldhouwer en fotograaf.
Veel werk of informatie kan ik niet vinden.
Over Andreas Vass nog minder.

Het vreemde aan het boek is dat er heel weinig mensen
op de foto’s staan.
Er wonen genoeg mensen. Maar waarom je ze niet op de foto’s ziet
os een raadsel voor mij.

Het essay in het boek probeert Le Corbusier te verdedigen.
Waarom snap ik niet.
De opdracht en het plan van aanpak zijn beide bizar:
bouw een nieuwe stad, gebaseerd op niet eerder geteste idealen,
om het bestuur van 2 verminkte staten onder te brengen,
in een korte periode, als onderdeel van een de-kolonisatie poging
en om de droom van een politicus te realiseren.

Per definitie onbegonnen werk.

Maar dat neemt niet weg dat het een bijzonder resultaat is.

Hoe zit de moderne geschiedenis van Chandigarh volgens Wikipedia in elkaar?
De tekst van Wikipedia is aangepast/ingekort en de vertaling is niet letterlijk.

Chandigarh was the dream city of India’s first Prime Minister, Jawaharlal Nehru. After the partition of India in 1947, the former British province of Punjab was split between (mostly Sikhs) East Punjab in India and (mostly Muslim) West Punjab in Pakistan. The Indian Punjab required a new capital city to replace Lahore, which became part of Pakistan during the partition. Therefore, an American planner and architect Albert Mayer was tasked to design a new city called “Chandigarh” in 1949. The government carved out Chandigarh of nearly 50 Pwadhi speaking villages of the then state of East Punjab, India. Shimla was the temporary capital of East Punjab until Chandigarh was completed in 1960.

Chandigarh was de gedroomde stad van de eerste premier
van India: Jawaharlal Nehru.
Bij de opdeling van India in 1947 werd de voormalige provincie Punjab
gedeeld in een westelijk deel met een overwegende Sikh bevolking en
een oostelijk deel met in meerderheid Moslims, dat bij Pakistan aansloot
Het Indiase deel had een hoofdstad nodig omdat de voormalige
hoofdstad Lahore onderdeel van Pakistan was geworden.
Daarom kreeg een Amerikaanse planner en architect, Albert Mayer, de opdracht
in 1949 om de nieuwe stad Chandigarh te ontwerpen.
Een gebied waar een 50-tal dorpen lagen werd daarvoor aangewezen.
Tot 1960, toen Chandigarh gereed was, diende Shimla als tijdelijke hoofdstad.

Albert Mayer, during his work on the development and planning of the new capital city of Chandigarh, developed a superblock-based city threaded with green spaces which emphasized cellular neighborhoods and traffic segregation. His site plan used natural characteristics, using its gentle grade to promote drainage and rivers to orient the plan. Mayer discontinued his work on Chandigarh after developing a master plan for the city when his architect-partner Matthew Nowicki died in a plane crash in 1950. Government officials recruited Le Corbusier to succeed Mayer and Nowicki, who enlisted many elements of Mayer’s original plan without attributing them to him.

Albert Mayer een op superblokken gebaseerde stad waar groene ruimtes
tussendoor slingerden die de celvormige buurten en de verkeersscheiding
benadrukte. Daarbij werd gebruik gemaakt van de natuurlijke omstandigheden
zoals het enigszins schuin aflopen van het gebied.
Daarmee zou afvoer eenvoudiger zijn.
Ook de loop van riviertjes vereenvoudigen de navigatie door het gebied.
Nadat zijn architectuurpartner Matthew Nowicki in 1950 omkwam bij
een vliegtuigongeluk stopte hij met het werk.
Op dat moment was zijn master plan voor Chandigarh gereed.
Overheidsfunctionarissen namen toen Le Corbusier aan om Mayer op te volgen.
Veel elementen uit het master plan werden door Le Corbusier overgenomen
zonder te vermelden dat ,die onderdeel waren van het plan van Mayer.

Le Corbusier designed many administration buildings, including the High Court, the Palace of Assembly and the Secretariat Building. Le Corbusier also designed the general layout of the city, dividing it into sectors. Chandigarh hosts the largest of Le Corbusier’s many Open Hand sculptures, standing 26 metres high. The Open Hand (La Main Ouverte) is a recurring motif in Le Corbusier’s architecture, a sign for him of “peace and reconciliation. It is open to give and open to receive.”

Le Corbusier ontwerp veel administratieve/overheid gebouwen.
Daaronder zijn de High Court, the Palace of Assembly en het Secretariat Building
(Hoog gerechtshof, het parlementsgebouw en het secretariaat/bestuursgebouw).
Le corbusier ontwiep ook de lay-out van de stad waarbij de sectoren ontstonden.
In Chandigarh is het grootste Open Hand-beeldhouwerk van
Le Corbusier (26 meter hoog).
Het is een terugkerend motief in zijn architectuur, een teken voor
“vrede en verbroedering. Het is open om te geven en open om te ontvangen”.

On 1 November 1966, the newly formed state of Haryana was carved out of the eastern portion of East Punjab, in order to create a new state for the majority Haryanvi-speaking people in that portion, while the western portion of East Punjab retained a mostly Punjabi-speaking majority and was renamed as Punjab. Chandigarh was located on the border of both states and the states moved to incorporate the city into their respective territories. However, the city of Chandigarh was declared a union territory to serve as capital of both states.

Op 1 november 1966 werd de staat Haryana gecreëerd uit het oostelijk deel
van Indiaas Punjab.
In het gebied woonde een voornamelijk Haryanvi-sprekende bevolking.
Chandigarh lag op de grens van beide staten maar
de stad zelf werd een Uniegebied om te dienen als hoofdstad van beide staten.

Pierre Jeanneret, Town Hall, Chandigarh. Op mijn foto van hetzelfde gebouw (hier onder) staan toch wat meer mensen.

Boekvondst: uit Chandigarh in India

Posted on augustus 9, 2018 by Argusvlinder

Een bibliotheek is als een eiland in een enorme zee van onwetendheid (A library is like an island in the middle of a vast sea of ignorance)

Wandeling door een winkelsector in Chandigarh

Posted on augustus 8, 2018 by Argusvlinder

De wandeling was niet zo ver van ons hotel.
Het hotel was erg modern.
Japans van inrichting en keuken.
De bewoners lopen allemaal met iPhones (toen nog niet zo
gebruikelijk als nu) en eten in food courts.
Wij gingen in de avond eten in sector 17.
Volgens mij heette het hotel Ghazal, een klassiek Indiaas restaurant.
Maar je kunt er veel eenvoudiger fast food, type Amerikaans,
krijgen in de vele restaurants.

We liepen naar Sector 17.
Dat is het voetgangersparadijs van Chandigarh omdat er bijvoorbeeld
een heel groot plein is. Met fonteinen. Een met laser show.
Er zijn veel winkels en restaurants.
Toen wij er waren was het wel druk maar niet te druk.
Je kon er prima wandelen.

Ter plaatse kon je weinig terug vinden
over wie de gebouwen ontworpen had.
Wat nog wel en wat niet meer ‘origineel’ is.
Dat vond ik jammer.

Natuurlijk kom je eerst langs een groot parkeerterrein.

Wie dit aangebracht heeft weet ik niet. Ik heb er wel foto’s van gevonden op het internet maar heb verder niet veel kunnen vinden. Het schijnt een tegelmozaïek te zijn.

Beeld van een vogel, onderdeel van een fontein.

Dit gebouw is een bioscoop. Neelam Theater op precies te zijn. Ontworpen door Aditya Prakash samen met Le Corbusier.

Nergens zijn deze afvalbakken zo effectief als in Chandigarh.

Vlak bij het gebouw dat ik later, thuis, identificeerde als het stadhuis (Town hall), ontworpen door Pierre Jeanneret en dat voltooid werd in 1961, zit iemand met een groot aantal banen. Als een soort arbeid- of uitzendbureau.

Wikipedia:

Pierre Jeanneret (22 March 1896 – 4 December 1967) was a Swiss architect who collaborated with his cousin, Charles Edouard Jeanneret (who assumed the pseudonym Le Corbusier), for about twenty years.

Dit staat er namelijk op de documenten, bijvoorbeeld ‘constable’ (=agent) en ‘bus Driver’ (=buschauffeur).

Pierre Jeanneret, Town Hall, Chandigarh.

Bij het gebouw zaten allemaal ‘Notaries’, blijkbaar een veel gevraagd beroep. Ze zijn door de overheid geautoriseerd om documenten te legaliseren.

Soms moet je even de tijd nemen om kennis te nemen van het nieuws in de krant.

Een van de vele waterpartijen.

Kort over Chandigarh

Posted on augustus 7, 2018 by Argusvlinder

Chandigarh is zo anders dan de rest in India. Los van het feit dat het weer niet echt super was terwijl we Chandigarh bezochten is de plattegrond van Chandigarh heel anders dan waar ook. Niet in de laatste plaats doordat het verkeer zich voorbeeldig gedraagt. Er is op de wegen een scheiding tussen sneller, groter gemotoriseerd verkeer en de brommers en riksja’s. De wegen zijn ruim en schoon. Je moet er echt aan wennen.

Chandigarh bestaat uit kleine units.
Meestal rechthoekige oppervlaktes waar wegen omheen liggen.
De gebouwen die op zo’n oppervlakte staan vormen samen
een min of meer zelfvoorzienende eenheid.
Zo’n unit heet een sector.
Binnen een sector zijn vaak winkels, restaurants, woonhuizen
en bedrijven. Een beetje afhankelijk van de aard van de sector.
Auto’s hebben maar een beperkte bewegingsvrijheid in de sector
en overal zijn bij de ‘uitvalswegen’ parkeerterreinen.

Het is allemaal erg wennen.
Op deze dag gingen we ook op zoek naar het Hoge Gerechtsgebouw dat
bijna iedereen wel kent en dat ontworpen is door Le Corbusier.
In Chandigarh werd me duidelijk dat hij zich vooral heeft
beziggehouden met het uitdenken van de concepten
die ten grondslag liggen aan Chandigarh en het Hoge Gerechtsgebouw
en het Parlementsgebouw voor de Punjab en Haryana.
De meeste andere gebouwen zijn ontworpen door zijn assistenten.

Maar de gebouwen zijn niet zo eenvoudig te bezoeken.
Om te beginnen zijn ze gewoon in gebruik, als parlement en
als rechtbank. Dus zwermen toeristen zijn dan niet zo eenvoudig.

Dit is in de buurt bij het Hoge Gerechtsgebouw. Genoeg advocaten te zien. Maar waar is nou dat beroemde gebouw?

Dit is daar een onderdeel van. Het is niet het beroemde aanzicht maar, laat ik maar zeggen de achter- of zijkant. De bouwstijl is zo anders dan wat je gewend bent in India. Natuurlijk, moderne gebouwen worden soms gebouwd met beton. Maar dan zijn de gebouwen nooit zo weids en doordacht.

Op Wikipedia is een uitgebreid, Engelstalig artikel
te vinden over de stad.
Hieronder een Engelstalige samenvatting met Nederlandse vertaling:

Chandigarh is a city and a union territory in India that serves as the capital of the two neighbouring states of Haryana and Punjab. The city is unique as it is not a part of either of the two states but is governed directly by the Union Government, which administers all such territories in the country.

Nederlands:
Chandigarh is een stad en een uniegebied en dient
als hoofdstad van de twee aangrenzende staten: Punjab en Haryana.
De positie van de stad is uniek omdat het geen deel uitmaakt
van die twee staten. Het valt direct onder de
unieregering die meerdere van deze gebieden onder zich heeft.

It was one of the early planned cities in post-independent India and is internationally known for its architecture and urban design.[7] The master plan of the city was prepared by Swiss-French architect Le Corbusier, which transformed from earlier plans created by the Polish architect Maciej Nowicki and the American planner Albert Mayer. Most of the government buildings and housing in the city, were designed by the Chandigarh Capital Project Team headed by Le Corbusier, Jane Drew and Maxwell Fry.

Nederlands:
Het was een van de eerste geplande steden in het onafhankelijke India.
Internationaal bekend voor zijn architectuur en stadsontwerp.
Het masterplan is ontwikkeld door de Zwitsers-Franse architect Le Corbusier.
Hij baseerde zich op eerdere ontwerpen van de Poolse architect Maciej Nowicki en
de Amerikaanse ontwerper Albert Mayer.
De meeste overheidsgebouwen en huizen zijn ontworpen door het Chandigarh hoofdstad projectteam
onder leiding van Le Corbusier, Jane Drew en Maxwell Fry.

Chandigarh’s Capitol Complex was in July 2016 declared by UNESCO as World Heritage. The Capitol Complex buildings include the Punjab and Haryana High Court, Punjab and Haryana Secretariat and Punjab and Haryana Assembly along with monuments Open hand, Martyrs Memorial, Geometric Hill and Tower of Shadow.

Nederlands:
In juli 2016 werd het Chandigarh Capital Complex opgenomen
op de UNESCO World Heritage List.
Het Hoofdstadcomplex bestaat uit onder meer het Punjab
en Haryana Hoge Gerechtshof, Punjab en Haryana Secretariaat,
Punjab en Haryana parlementsgebouw, het Open Hand-monument,
de Gedachtenisplaats voor de martelaren, de Geometrische heuvel en
de Schaduwtoren.

The city has one of the highest per capita income in the country. The city was reported to be one of the cleanest in India based on a national government study.

Nederlands:
De stad heeft een van de hoogste cijfers voor het gemiddelde inkomen
van het land.
Volgens een nationale studie is het een van de schoonste steden in India.

Chandigarh: Rock Garden

Posted on augustus 2, 2018 by Argusvlinder

Door mijn blogs over de Rock Garden zag ik
op Twitter dat het niet zo goed gaat met de Rock Garden.

The Chandigarh Municipal Corporation on Monday served notices on Rock Garden, Natural History Museum and various other institutions for not paying property tax.

Dit bericht kun je hier vinden.
Blijkbaar betaalt men ten onrechte geen WOZ.

Daarnaast las ik een bericht dat er weinig water meer stroomt.
Dat het er vuil is en dat de faciliteiten onvoldoende waren.
Toen wij er in 2016 waren, was het restaurant niet veel.

Zie bijvoorbeeld dit bericht uit 2017.

Maar in 2016 zag het er nog goed uit.
De laatste serie:

Een verstekeling.

De lange en troostende arm van moeder.

Kleermakerszit.

Oef, ik zit.

Zwaai, zwaai.

Naast groepen mannen ook groepen vrouwen.

Dit is zo’n beetje hoe je door de tuin kunt wandelen.

Deze beelden zijn gemaakt met ‘bangles’, de plastic armbanden die je vrouwen heel veel ziet dragen in India.

Hoofddeksels.

“Band on the run”.

In traditionele dracht.

Nog een indruk van de tuin.

Kusje.

Ochtendgymnastiek.

De kleurige tantes.

Korte nek.

Tot ziens!

Chandigarh

Posted on juli 31, 2018 by Argusvlinder

Dit wordt denk ik de voorlaatste blog over
de Rock Garden in Chandigarh, India.

Dit idee hadden we al eerder gezien maar nu in een dubbelportret uitvoering.

Het levert allemaal heel veel gezichtjes op.

Soms hele leuke gezichtjes.

Een vierhoevige, neem ik aan.

Soms lijken alle beelden in een groep heel sterk op elkaar. Hier is het meer divers.

He, die heeft een bord op haar hoofd.

Dit geeft een beetje een beeld van hoe je door de Rock Garden loopt.

Steeds loop je langs podia met steeds weer een nieuwe voorstelling.

De maker heeft de vorm goed onderzocht.

Leuk clubke.

Muzikanten en zangers?

Een stel van de vele apen die er te zien waren.

Soort boomstronk-vorm.

Leuke, gekleurde das met strik.

Trommelaar.

Een nieuw soort olifant.

Van opzij.

Onverwacht individueel.

De bruine variant van de blokhond.

Glimlachende elanden.

Tot een volgende keer met waarschijnlijk de laatste serie uit de Rock Garden.

Chandigarh Rock Garden, deel 3

Posted on juli 26, 2018 by Argusvlinder

Deze keer pak ik de draad op bij de vorige serie en vervolg ik
naar een pauzeplaats in de Rock Garden.
Een deel van de Rock Garden is een plaats waar je een
feest kunt geven.
Toen wij er waren waren de voorbereidingen in volle gang voor
wat ik denk, dat een bruiloftsfeest was.
Het grote terrein had aan de zijkant grote mozaïeken,
veelkleurig, heel feestelijk.

Het begint met deze kat.

Hoe kan het ook anders in India: een pauw.

Made in India: Vitreous. Dat schijnt een soort waterdichte tegels te zijn. Hier als grondstof voor een mozaiek.

Tot aan deze plaats ben je waarschijnlijk nog niet op het midden van de route door de Rock Garden.

Een hand.

De bloemisten waren druk in de weer.

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand……..

DSC_9472ChandigarhRockGardenMozaiek

Zo komen de gasten straks het feestterrein opgelopen.

Een Indiase draak met een lotus op zijn tong.

Deze boom en de architectonische elementen waren gemetseld op een richel onder een enorm afdak. De achtergrond waren allemaal zwarte en donker bruine steentjes.

Hoezo ‘1001 nacht’ bestaat niet?

Maar de volgende stenen beelden, op een hoge muur waar het water van af klettert, lokken ons om ons avontuur in de Rock Garden in Chandigarh af te maken. Dat vervolg kun je een een volgende blog zien.

Deel 2 van de Rock Garden in Chandigarh

Posted on juli 24, 2018 by Argusvlinder

Meestal gaan mijn stukjes over oude stenen.
Deze stenen zijn niet nieuw maar zeker niet oud.
De rock Garden in Chandigarh is een heel serieus project,
een grote oppervlakte, veel creativiteit en vindingrijkheid.
Allerlei voorstellingen met stenen in de meest brede zin
van het woord.

Zoals deze landschappen.

Knap geknoopt.

Deze foto geeft een gevoel voor sommige van de afmetingen. Let ook op de reliefs die aangebracht zijn.

Ook in India: wat zouden we zijn zonder selfie stick?

Hou de tuin schoon,het is jouw eigendom. Met het brilletje van Gandhi.

Een leuk nisje.

Dat kun je ook doen met je borden.

Mooie vorm. een soort bloemen met een gezicht die buigen in de wind.

De menselijke en dierfiguren staan meestal op ooghoogte. Je loopt als het ware langs toneelpodia van steen waar de figuren op staan.

Een soort Venus, reclining figure noemt men dat in de kunst. Liggende figuur.

Gehoornd hoefdier.

De foto is niet echt mooi. Niet goed scherp. Maar het is zo’n ander beeld dan alle andere. De meeste beelden zijn positief. Krachtige figuren, mooie decoraties. Hier lijken twee stieren te verdrinken in een zee van steen. Door de zwarte kleur van de dieren en hun opengesperde bekken een luguber beeld.

Line dance?

Drie op een rij.

Een muur van steen en water.

Waterdraagsters.

De eerste uit een reeks mozaïeken. Maar de andere volgen een volgende keer.

Chandigarh en Rock Garden

Posted on juli 23, 2018 by Argusvlinder

Chandigarh is heel vreemd als je er voor het eerst bent.
De stad ligt in India maar is niet georganiseerd als de andere steden.
Het lijkt erop dat iedereen zich aan de verkeersregels houdt.
Langzaam en snel verkeer zijn gescheiden.
Het is er schoon.

De stad kent dan ook een aparte geschiedenis.

Wikipedia:

Chandigarh is de hoofdstad van twee Indiase deelstaten, Punjab en Haryana, en vormt tegelijk het unieterritorium Chandigarh.

Nadat de Punjab in 1947 in een Pakistaans en Indiaas deel was gesplitst, had de nieuwe Indiase staat geen hoofdstad, omdat Lahore, de hoofdstad van de Punjab onderdeel was geworden van Pakistan. Na eerst bestaande steden overwogen te hebben als hoofdstad werd besloten om een nieuwe hoofdstad te bouwen en in 1953 werd Chandigarh gesticht. De wereldberoemde architect Le Corbusier is verantwoordelijk geweest voor het ontwerp van de stad, die uit allerlei kleine ministeden bestaat met kleine zelfverzorgende centra met markten, tempels en scholen op loopafstand van alle woningen.

Tijdens de 40e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed gehouden in Istanboel werd dit stadsontwerp en de kenmerkende bouwwerken van Le Corbusier in de stad en meer specifiek het hoofdstedelijk gebouwencomplex van Chandigarh samen met een aantal andere van zijn meest markante constructies onder de noemer van het architecturaal werk van Le Corbusier op 17 juli 2016 erkend als UNESCO werelderfgoed en toegevoegd aan de werelderfgoedlijst.

Dus wij liepen wat onwennig rond.
we lazen over de mogelijkheid om met de Hop on-Hop off bus
een route te rijden. Dus gingen we op zoek naar het startpunt.
Dat vonden we:

De bus rechts had stukken en de vergunning was verlopen. De bus links, een nieuwe bus, kon dus nog niet ingezet worden. Men was bezig met een nieuwe vergunning……

Maar met een tuk-tuk kom je overal.
Dus we vonden uiteindelijk de Rock Garden.
Een tuin met veel stenen.
Het verhaal was interessant maar wat we konden verwachten bleef maar vaag.
wij waren uiteindelijk onder de indruk. Zo creatief.
Ik heb dus meer dan 1 stukje op mijn blog nodig om je er een goed
beeld van te geven.

Het kantoor waar je kaartjes kunt kopen.

Inderdaad: het kaartje.

Het weer was niet langer meer stralend. We zouden de komende dagen ook regen krijgen.

Deze muur met doorgangen is gemaakt van bakelieten electriciteitsonderdelen.

De man die het idee had een Rock Harden aan te leggen en daar ook (illegaal) mee begon is Nek Chand.

Alles bij elkaar is het een heel groot terrein waarop de Rock Garden ligt.

Dit lijkt nog het meest op de traditionele Aziatische Rock Garden.

Dit is duidelijk iets heel anders.

This is the hut where from mr. Nek Chand
made modest beginnigs of his
immortal masterpiece of
Rock Garden

Mooi gestileerde Indiase motieven in steen.

Er gaat nog veel meer volgen!

Voor een laatste keer: Haridwar

Posted on juli 20, 2018 by Argusvlinder

Met pijn in mijn hart:
een laatste blik op Haridwar.
Ik had er wel drie blogs van kunnen maken:
de voorbereidingen van de Aarti, de panoramafoto en de Aarti.
Maar Chandigarh staat te dringen.
Dat was in 2016 ons volgende reisdoel.
Ook weer heel bijzonder, weer heel anders, veel Le Corbusier.
Maar eerst de laatste avond in Haridwar.

Voor het ritueel werkelijk begint is er een grote groep mensen die de plaats van de ceremonie al vast even wil verkennen.

Har Ki Pauri is vrij toegankelijk.

Een altaar wordt in gereedheid gebracht.

Alles gaat gewoon door. Sommige mensen staan te wachten, andere voeren nog even hun eigen ritueel uit en gaan het water van de Ganges in met hun offer en weer andere bekijken de ghats uitgebreid.

Ik maak een foto vanaf mijn zitplaats. Het is al even wachten. Ik denk: mooi moment om foto’s te maken die ik thuis tot een panorama kan omvormen. Dat laatste heb ik nooit meer gedaan maar de foto’s zijn er wel.

De voorgangers in de Aarti treden aan. Een voorganger neemt het woord.

Ondertussen, een paar meter verder.

Het is al wat donkerder. De beweging zie je ook terug op deze en volgende foto’s.

Bewegingen worden gelijktijdig door de voorgangers uitgevoerd. Net als de gebeden en gezangen.

Dit zijn mijn buren.

Het is weer druk.

Mijn buren zingen en bewegen enthousiast mee.

Ook aan de andere kant.

Het vuur van de Aarti.

Nog een paar indrukken van Haridwar

Posted on juli 17, 2018 by Argusvlinder

Haridwar: Har Ki Pauri.

Vandaag was de crowd control niet meer nodig.

De organisatie van de Kumbh Mela was al bezig faciliteiten zoals deze tijdelijke toiletten op te ruimen.

Een druk evenement is natuurlijk ook het moment om voorlichting te geven. Bijvoorbeeld over de rechten van vrouwen ten opzichte van de politie.

10 legal rights every woman must know

You are entitled to free legal aid
You have the right to privacy while recording statement
You can file your FIT (first information report, police report) through email
Police cannot refuse to accept your FIR
No arrest after sunset
Your identity cannot be revealed without your permission
There is no any time limit for filing FIR
You can’t be called to the police station
You are entitles to protection by your employer
A doctor cannot decide whether you were sexually assaulted or not with a verbal statement A full written statement is always required

Even mijn snaarinstrument controleren.

De koopwaar liggen er weer schitterend bij op deze handkar.

Haridwar, de laatste middag en avond

Posted on juli 15, 2018 by Argusvlinder

Na de trip naar Rishikesh hebben we nog een middag en avond in Haridwar.
De drukte van de Kumbh Mela is wel voorbij maar het is nog druk.

Veel van de standbeelden in India zijn heel erg volgens een vast formule gemaakt. Recht staand, strak in het pak. De voet van het beeld geeft misschien wel aan wie dit is maar het is niet in het Engels. Dus een naam moet ik de lezer schuldig blijven. Dit beeld staat langs de Ganges in Haridwar.

Minder druk wil niet zeggen dat er geen mensen zijn. De normale rituelen gaan gewoon door.

Zoals de onderdompelingen in de Ganges.

Wat een grote boeken. Daar ben ik jaloers op.

We kunnen nu wat beter bij de tempel komen die op Har Ki Pauri op de ghats staat.

Zo kleurrijk.

De Ganges is sterk.

Soms gaat het met veel plezier.

Gezamenlijke onderdompeling.

In de tempel is het minder druk.

Details van de tempel.

Ook al zijn we een aantal keren in India geweest.
India blijft mysterieus.
Incredible India!

Rishikesh: nee echt niet!

Posted on juli 9, 2018 by Argusvlinder

De reisorganisator had Rishikes ook voorgesteld als een
van de overnachtingsplaatsen.
Maar het is slechts 25 kilometer van Haridwar en ik had mijn twijfels.
(Dat ik dat ooit nog eens zou schrijven) Je moet wel heel goede redenen hebben
om naar Rishikesh te gaan. India is zo fantastisch dat heeft een Rishikesh niet nodig.

Zo kom je aan in Rishikesh, eerst met de auto de bergen in en dan kun je te voet (fiets of brommer) naar de andere oever van de Ganges waar dan de ashrams zijn (leefgemeenschappen). Yoga en oranje kleding verplicht.

Het kleine stadje hangt vol met dit soort ‘slimme’ slogans. Al de toeristen komen naar deze plaats omdat de Beatles ooit een tijdje hier op bezoek waren bij Maharishi Mahesh Yogi.

Op de brug zitten zeer brutale apen die zomaar alles uit je handen grissen.

Het was die dag een beetje heiig maar Rishikesh ligt mooi in de bergen.

Mind is negativity, Nomind is positivity. Dat is vragen om moeilijkheden hoewel Trump er mee weg schijnt te komen.

Te veel wortelsap, marihuana, hangmatten en glazig kijkende jongeren: Laughter yoga.

Celebrate your lie……?

Ik zie de verkooppresentatie al voor me waarin deze foto gebruikt wordt.

Nee dank je, ik ben op vakantie. Dit is me te vermoeiend.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: India

Open Hand

Chandigarh: Overzicht

Chandigarh: Punjab and Haryana High Court

De verborgen wereld

Chandigarh: Capitol Area

Chandigarh: Architecture Museum

Chandigarh

Chandigarh Redux, foto’s van Werner Feiersinger

Boekvondst: uit Chandigarh in India

Wandeling door een winkelsector in Chandigarh

Kort over Chandigarh

Chandigarh: Rock Garden

Chandigarh

Chandigarh Rock Garden, deel 3

Deel 2 van de Rock Garden in Chandigarh

Chandigarh en Rock Garden

Voor een laatste keer: Haridwar

Nog een paar indrukken van Haridwar

Haridwar, de laatste middag en avond

Rishikesh: nee echt niet!

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: