Anselm Kiefer 03

Het werk wat ik in de vorige berichten toonde waren de
leitmotiven van de tentoonstelling in Museum Voorlinden.
Vervolgens worden de zalen vernoemd naar de werkwijze of
het belangrijkste materiaal.
Vandaag houtsnedes.

DSC08816MuseumVoorlindenAnselmKieferDSC08817MuseumVoorlindenAnselmKieferDSC08820MuseumVoorlindenAnselmKiefer


DSC08818MuseumVoorlindenAnselmKieferHortusConclusus

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Hortus Conclusus. Op de voorgrond ligt een persoon, het alter ego van Kiefer.


DSC08821MuseumVoorlindenAnselmKieferMelancolia

Anselm Kiefer, Melancolia. Een verwijzing naar Albrecht Dürer. Die maakte een werk met dezelfde titel (Melancolia of Melencolia).


DSC08822MuseumVoorlindenAnselmKieferDerRhein

Anselm Kiefer, Der Rhein. De vorm van het werk doet me ergens aan denken. Dat beeld waar ik aan denk hoeft helemaal niet relevant te zijn maar de vorm van dit werk is zo opvallend. Misschien is dat geen toeval? Het doet me denken aan de vorm van de Kruisafneming (Rogier van der Weyden).


Veel activiteit in binnenstad Breda

Tijdens de ochtendwandeling……

IMG_1280BredaOudeHavenIMG_1281BredaOudeHavenTijdelijkeVoetgangersbrug

Tijdelijke voetgangersbrug in de Oude Haven van Breda.


IMG_1282BredaAchterDeTrapkesIMG_1284BredaMarkendaalsewegNieuweLaadEnLosDokken

Twee nieuwe laaddokken.


IMG_1285BredaAchterDeTrapkes

Achter de Trapkes.


’t Pumpke ziet er steeds beter uit (maar niet heus)

Voor veel Bredanaars was dit heel lang een begrip:
’t Pumpke in de Visserstraat.

IMG_1276BredaVisserstraatTPumpke

Al jaren is er alleen de voorgevel nog van over. Ooit een druk bezochte geledenheid in het uitgaanscentrum van Breda. Ben er zelf ook wel eens geweest. Maar het uithangbord heeft nog steeds een uitstraling.

IMG_1276BredaVisserstraatTPumpkeDetail

’t Pumpke, de bierpomp.


Bijna 500.000 maal een foto bekeken

Mijn foto’s op Flickr hebben er voor gezorgd dat er al
bijna 500.000 keer een foto die ik heb gemaakt is bekeken
op Flickr.
Leuke mijlpaal.

ErZijnBijna500000FotosBekekenVanMijOpFlickr

Dat is dan sinds 2017. Ik schrijf al berichten sinds maart 2005 maar had eerst Photobucket als hosting site. Sinds enige tijd betaal hen beide.


Palazzo Vecchio

Er is niet alleen die enorme, voormalige parlementszaal,
er zijn ook een aantal appartementen waarvan de decoratie
is samenhang met elkaar is gerealiseerd.
Een beetje te druk naar mijn smaak maar de overdaad is zeer,
zeer indrukwekkend.

DSC05008PalazzoVecchioApartmentsOfLeoXRoomOfCosimoIlVecchioDSC05009PalazzoVecchioApartmentsOfLeoXRoomOfCosimoIlVecchioTXT

Palazzo Vecchio, Apartments of Leo X, room of Cosimo Il Vecchio.

DSC05010PalazzoVecchioApartmentsOfLeoXRoomOfCosimoIlVecchio

In deze kamer is dit bijvoorbeeld het plafond. Dit is de centrale afbeelding. Al deze werken zijn speciaal gemaakt voor de plaats waar je ze nu kunt zien, speciaal op maat en qua thema speciaal afgestemd met de andere kamers en andere appartementen.

DSC05010PalazzoVecchioApartmentsOfLeoXRoomOfCosimoIlVecchioCosimoAndHidEntourageReturnFromExileGreetedInTriumphByTheCityFathersOutsideTheSanGalloGate1434

Palazzo Vecchio, Apartments of Leo X, eoom of Cosimo Il Vecchio, Cosimo and his entourage return from exile greeted in triumph by the city fathers outside the San Gallo gate, 1434.


DSC05011PalazzoVecchioApartmentsOfLeoXRoomOfLorenzoTheMagnificentSymbolicDepictionOfTheAmbassadors

Palazzo Vecchio, Apartments of Leo X, room of Lorenzo the Magnificent, Symbolic depiction of the ambassadors of the most powerful foreign states paying tribute to Lorenzo. Among the gifts is a cardinal’s hat f his son Giovanni the future Pope Leo X.

DSC05012PalazzoVecchioApartmentsOfLeoXRoomOfLorenzoTheMagnificentTXT


Ik loop verder door nog een aantal verschillende ruimtes:

DSC05013PalazzoVecchioDSC05014PalazzoVecchioDSC05017PalazzoVecchioDSC05018PalazzoVecchioDSC05019PalazzoVecchioDSC05020UitzichtVanuitPalazzoVecchio


Even rust aan mijn ogen, even….

Anselm

Deze week zag ik de film Anselm. Een documentaire in 3D.
De maker is Wim Wenders en dan is de kans groot dat je
een heel mooie film gaat zien. Poëtisch mooi zou ik
willen zeggen.

Ooit zag ik een documentaire over Ansel Kiefer en de beelden
die me bijbleven speelden zich af in Barjac, een voormalige
zijdefabriek in Zuid-Frankrijk.
Het was alsof ik naar een concertfilm zat te kijken van
Depeche Mode maar dan zonder muziek:
donker, grijs, grauw, industrieel en alles megalomaan groot.

De film van Wim Wenders is heel anders. Je ontkomt natuurlijk
niet aan de zware thema’s, de grote werken en het vele gebruik
van dokere kleuren.
Maar Wenders weet dat heel goed te compenseren door in scene
gezette opnames te combineren met oude en recente beelden.

WimWendersAnselmDasRauschenDerZeit

Wim Wenders, Anselm, Das rauschen der Zeit (het haasten van de tijd).


Die in scene gezette beelden hebben heel erg de stijl van bijvoorbeeld
Erwin Olaf en dan in het bijzonder de serie ‘Hope’.
Strak, uitgebalanceerd kleurgebruik, zonder te veel emotie.
De geschiedenis toont Wenders aan de hand van archiefbeelden zoals
de kinderen die spelen op de puinhopen na WOII.
De carriere van Kiefer aan de hand van fragmenten uit interviews en documentaires.

Naast het scherm waarop ik dit bericht schrijf loopt
Copilot, de AI-oplossing van Microsoft.
De ondertitel van de film intrigeert me omdat uit de documentaire ik me
geen verwijzing naar de titel kan herinneren.
Maar die relatie lag er misschien wel, bijvoorbeeld via de
muziek. Die is geschreven door Leonard Küßner.

Maar even kijken waar Copilot me brengt.
Allereerst blijkt de titel ook de titel te zijn van
een werk van Kiefer. Ik ga op zoek.

AnselmKieferFürOssipMandelstammDasRauschenDerZeit2011OilEmulsionAcrylicStoneBoatPropellerAndLeadOnCanvas

Anselm Kiefer, Für Ossip Mandelstamm, Das Rauschen der Zeit, 2011, oil emulsion, acrylic, stone, boat propeller and lead on canvas.


Copilot over Ossip Mandelstam:

‘Das Rauschen der Zeit’ is de titel van een boek van de Russische dichter Ossip Mandelstam. Het is een verzameling autobiografische proza uit de jaren 20 van de vorige eeuw, waarin Mandelstam zijn jeugd in Sint-Petersburg beschrijft en zijn ervaringen tijdens de Russische Revolutie. Het boek bevat ook enkele van Mandelstams beroemde gedichten, waaronder ‘Tristia’ en ‘Stenen’.

Ik probeer te begrijpen waarom Kiefer zich aangetrokken voelt
tot Mandelstamm maar kom met Copilot niet verder.
Misschien zoek ik te ver (al denk ik van niet, maar
ik kan op dit moment niet meer vinden).

Het aantal werken dat Kiefer maakt moet enorm zijn.
In de film zien we wat van die werken terwijl hij er aan werkt
maar ook werken die uitgestald staan: vele ruimtes met werk,
vaak 10, 20 voorbeelden van werken met vergelijkbare thematiek.
Bijvoorbeeld boeken.
De ruimte waar gewerkt wordt is groot en de monumentale
werken staan ieder op een eigen verrijdbare kar.

De film lijkt een goede introductie of verdieping te zijn
op een bezoek aan de tentoonstelling Bilderstreit in
Museum Voorlinden.

Anselm Kiefer 02

Wolfsbohne ihr Blüten von Deutschland o mein Herz wird untrügbarer Kristall
an dem Das Licht sich prüfet, wenn Deutschland Hölderlin, Vom Abgrund nämlich… wie an
den Häusern der Juden (zum Andenken des ruinirten Jerusalems’s), immer etwas unvollendet gelassen werden muß
Es sind sieben Rosen im Haus. Unser Kind weiß es und schläft in der Ukraine, wo sie mir Vater und Mutter erschlugen
was blüht dort? Welche Blume, Mutter, tat dir dort weh mit
ihrem Namen?

für Paul Celan

Hierboven zie je de tekst die op het werk ‘Wolfsbohne’ staat.
Die had ik bij het vorige bericht nog niet beschikbaar.
De werken waarmee de tentoonstelling wordt ‘ingeleid’,
worden beschouwd door de samenstellers van de tentoonstelling
als cruciaal voor het oeuvre van Kiefer.
De film Anselm van Wim Wenders bevestigt dat.

Een volgend werk is super actueel:
Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Der Morgenthau Plan.

DSC08815MuseumVoorlindenAnselmKieferDerMorgenthauPlan

Kiefer is geen helderziende. Hij wilde het absurde van Der Morgenthau Plan helder maken. Dus eerst eens bekijken wat Der Morgenthau Plan precies was.


Wikipedia:

Het Morgenthauplan was een plan voor de bezetting van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog, voorgesteld door de Amerikaanse minister van financiën Henry Morgenthau jr.

Het bestond uit maatregelen die er voor moesten zorgen dat Duitsland nooit meer een oorlog zou kunnen beginnen. Dit zou moeten worden bereikt in drie stappen:

Duitsland zou moeten worden opgedeeld in twee (of meer) aparte staten.
Duitslands belangrijkste industriële centra en mijnbouwgebieden, waaronder Saarland, het Ruhrgebied en Opper-Silezië zouden onder internationaal beheer moeten komen, of worden geannexeerd.
Alle zware Duitse industrie zou ontmanteld of vernietigd moeten worden.

Misschien dat dit in sommige oren als een goed plan klinkt.
De langstzittende Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken
dacht daar anders over:

In de VS betoogde Cordell Hull dat er voor Duitsland niets anders over zou blijven dan land, en dat slechts 60% van de Duitsers van het land kon leven, wat zou betekenen dat 40% van de bevolking zou sterven door hongersnood.

Het kunstwerk van Kiefer is daarom een soort van akker.
Met tarwe en daar tussen een loden boek, een stenen kruik en
een terracotta slang. Een soort toekomstbeeld van een totaal
ontmanteld Duitsland en de dood van vele mensen.

Wil je de parallel naar vandaag zien?

Ook vandaag worden we geconfronteerd met absurde plannen
(en de uitvoering ervan) gemaakt door net geklede heren
die ver weg van de plaats van actie comfrtabel leven:

= het plan van Ismail Haniyeh (politiek leider van Hamas) die
in Qatar verblijft en Mohammed Deif (militair leider van Hamas)
om onschuldige mensen die in Israel verbleven te doden of gijzelen
om de aandacht van de wereld te vestigen op hun situatie.
Vrede komt in hun woordenboek niet voor;

– het plan van Benjamin Netanyahu die de afgelopen jaren
met vooral zijn machtspositie is bezig geweest maar niet
met Vrede. Die heeft een frame nodig om zijn eigen positie
overeind te houden en kwam met het plan voor een grondoorlog
die nodig is om opnieuw ‘afschrikking’ te realiseren zodat
iedereen weer zal denken dat Israel de sterkste is.

Absurde plannen met vele slachtoffers.
De bedenkers wassen hun handen in onschuld.
De plannen worden, net als bij het Morgenthauplan, gebruikt
in de informatie-oorlog rond het conflict.
Net als toen trappen veel mensen in de vallen die door
deze heren worden opgezet met als gevolg wereldwijde
onrust en overal groepen mensen die zich tegen elkaar laten
opzetten en die vergeten dat er iedere seconde slachtoffers
vallen ter meerdere eer en glorie van de plannenmakers.

Superactueel kunstwerk.

Plezierpapier

Een tijdje terug kwam ik een verhaal tegen over een boek
dat men van plan was te maken.
Het zou gaan over Leo Hoegen, papiermaker.
Met interesse heb ik het gevolgd en toen ik het boek kon
kopen, heb ik het ook gekocht.
Eerder deze week kwam dit heel leesbare en praktische boek
in de brievenbus terecht.

IMG_1262DeScheppendeKrachtVanPapierEliseMeijerLeoHoegenPapierscheppen

De scheppende kracht van papier, Elise Meijer schrijft in dit boek over Leo Hoegen, zijn kwaliteiten en internationale ervaring met papierscheppen.


Het boek is prettig geschreven, niet ingewikkeld of omslachtig
maar praktisch. Meteen bruikbaar voor iemand die ook eens papier
wil maken.
Zelf heb ik jaren geleden een cursus gevolgd bij Marieke de Hoop.
Een heel leuk evenement met als resultaat een aantal bladen
handgeschept papier van verschillende samenstelling waar ik
nog jaren met veel plezier toepassingen mee heb gemaakt.

Elisa en Leo pakken het anders aan: leuke afwisselende teksten
met ervaringen, weetjes en veel foto’s met bij ieder hoofdstuk
een QR-code naar een korte, heldere on-line filmles.
Het boek heb ik uit en ik heb alle lessen gevolgd en ik heb
er zin in.

Leo is zelf ook boekbinder dus weet heel goed waar je papier
voor gebruikt en hoe je met je eigen handen mooie dingen
dingen kunt maken. Als een soort samenvatting, ter afsluiting
lees je in het boek:

‘Ambachtslieden blijven ook nodig’, zegt Leo met stellige overtuiging. ‘Machines kunnen veel, maar zijn niet creatief. Een meester in een ambacht heeft zo veel kennis van materialen en gereedchappen en zo veel ervaring, die weet meteen of iets mogelijk is en hoe dan. Welke grondstoffen je moet gebruiken voor een bepaald effect. Een meester papierschepper voelt met de handen of een vel papier van goede kwaliteit is. Dat kan je een machine nooit feilloos leren. Ook voor nieuwe ideeën heb je een creatief menselijk brein nodig en de ervaring van de meester.’

Hier doet Leo Hoegen zich te kort, vind ik.
Hij gaat in de verdediging en vergeet hoeveel plezier
werken met je handen en het scheppen van papier oplevert.
Gelukkig lees je dat wel in zijn enthousiasme, ervaringen en
voorbeelden in het boek.
Daarom noem ik mijn bericht vandaag ‘Plezierpapier’.

Anselm Kiefer 01

Vrolijk wordt het niet.
Dat ik Museum Voorlinden bezocht was al te zien maar
de tentoonstelling waar ik voor ging was Bilderstreit.
Daarvan was nog niet veel te zien.
Nee, vrolijk wordt het niet.

Het is wel een goede tentoonstelling.
Veel recent werk, mooi opgesteld.
De catalogus was er nog niet.
Het werk is steeds zwaar op de hand en de overeenkomsten met
Neo Rauch worden steeds duidelijker:
de sfeer van Duitse romantiek, de interesse voor alchemie.
Op andere vlakken verschillen beiden weer.
Rauch is soort van figuratief maar Kiefer is vaker
conceptueel.

Op een site van een boekenliefhebber sprak het eerste werk
heel erg aan: stalen boekenkasten met boeken van lood.
Voorzien van zware kettingen.
De pagina’s van de boeken en ook de kaften zijn van
grote stukken lood. De kettingen hangen wel over de boeken
maar geen van de boeken liggen aan de ketting.

DSC08811MuseumVoorlindenAnselmKieferDSC08812MuseumVoorlindenAnselmKieferDSC08813MuseumVoorlindenAnselmKiefer

Boeken dienen vooral om ervaringen, bevindingen en ideeen vast te leggen. Dat kan over luchtige zaken gaan maar bij Kiefer is het bijna altijd zwaar, loodzwaar. Meteen komt de alchemie om de hoek kijken. Tovernaars die zwoegen om lood te veranderen in…….


DSC08814MuseumVoorlindenAnselmKieferWolfsbohne

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Wolfsbohne. Een soort van eerbetoon aan Paul Celan. Een dichter die Duits als zijn moedertaal zag en die met Wolfsbohne terug denkt aan zijn Joodse moeder. De Tweede Wereldoorlog is nooit ver weg.


Paul Celan was me onbekend, dus Wikipedia:

Paul Celan (Cernauti, nu Tsjernivtsi in Oekraïne, 23 november 1920 – Parijs, rond 20 april 1970) was een Duitstalige dichter. Paul Celan was het meest gebruikte pseudoniem van Paul Antschel (De Duitse schrijfwijze van zijn Roemeense achternaam Ancel). Celan stond op de Duitse uitspraak van zijn naam: [pɑʊl ‘t͡selaːn].

Biografie
Paul Celan werd geboren in Roemenië als enig kind van Duitstalige joodse ouders. Hij leefde ook in Oostenrijk en lange tijd in Frankrijk. Zijn ouders werden door de nazi’s vermoord, hijzelf ontsnapte in een werkkamp ternauwernood aan de dood. In 1952 trouwde hij met Gisèle Lestrange, met wie hij twee kinderen kreeg, François en Eric; François overleed kort na de geboorte. Rond 1960 werden de zware en ongegronde plagiaatbeschuldigingen van Claire Goll, weduwe van de Joodse dichter Yvan Goll, sterker. Deze beïnvloedden zijn correspondentie en vervolgden hem tot zijn dood. In 1970 maakte Celan een einde aan zijn leven.

Betekenis
Celan schreef in het Duits, zijn moedertaal. Door gedichten in deze taal te schrijven herdacht hij zijn moeder (zie gedicht ‘Wolfsbohne’). Naast zijn werk als dichter bezorgde hij de Duitse literatuur ook een groot aantal vertalingen van poëzie uit het Frans, Engels, Russisch, Italiaans, Roemeens, Portugees en Hebreeuws.

Paul Celan wordt algemeen beschouwd als een der grootste dichters van de tweede helft van de twintigste eeuw. Hij schreef, beïnvloed door het symbolisme en het surrealisme, gedichten waarin hij op zijn eigen wijze zijn ervaringen met de Holocaust verwerkte. Een van zijn bekende gedichten is Todesfuge, waarin hij bezwerend het lot van de Joden in de Tweede Wereldoorlog oproept en zijn moeder herdenkt. Zijn poëzie wordt gaandeweg hermetischer, al bevatten veel van zijn gedichten verwijzingen naar historische en politieke gebeurtenissen.

Celan gaat spaarzaam met woorden om en schrijft op de rand van het zwijgen. Hij gebruikt gewaagde metaforen en neologismen, die hij voor een deel haalde uit lectuur van geologische boeken.

Morgen ga ik de film zien die Wim Wenders maakte over Kiefer:
Anselm.
Dus binnenkort meer over film en tentoonstelling.

Drukke ochtend, gister in de binnenstad

IMG_1257BredaOudeHaven

Werk in de Oude Haven. Ik ben benieuwd wat ze er gaan doen.


IMG_1258BredaMarkendaalsewegVerlengdeMarkIMG_1259BredaMarkendaalsewegVerlengdeMarkIMG_1260BredaFranciscanessenplein

De bomen aan het Franciscanessenplein, sommige stonden al lange tijd in speciale grote bakken, worden op hun nieuwe (tijdelijke?) plaats gezet. Ik zag ook een boom die in de ‘koude grond’ was geplaatst dus die zal wel op zijn definitieve plaats staan.


IMG_1261BredaReigerstraat

Reigerstraat. Dan noem ik nog niet alle bevoorradingsvrachtwagens en bouwvakbusjes die je rond 08:00 uur in de binnenstad tegen komt.


Volle Maan

Full Moon is de collectietentoonstelling van Museum Voorlinden.
Veel vergelijken en veel humor.

IMG_1217LandgoedVoorlinden

Dit is een zich op een deel van het Landgoed Voorlinden. Het zet wel een beetje de toon voor de setting van het museum. Het is er prachtig maar afgelopen zaterdag beperkte ik me bij mijn eerste bezoek tot het museum en wat ik onderweg er naar toe zoal zag.


IMG_1218MuseumVoorlindenMartinCreedWotkNo2792-2017TreesDimensionsVariable

Museum Voorlinden, Martin Creed, Work no 2792, 2017, trees, dimensions variable.


DSC08885MuseumVoorlindenJanSluijtersMaannachtIV1912OlieverfOpDoek

Hier is de volle maan op het werk van Jan Sluijters, Maannacht IV, 1912, olieverf op doek. Het werk zette voor mij de toon voor de eerste zaal: kleur!


DSC08884MuseumVoorlindenEstherTielemansThePerformance2011AcrylverfEnEpoxyOpMultiplex

Esther Tielemans, The Performance, 2011, acrylverf en epoxy op multiplex.


DSC08886MuseumVoorlindenFrancisAlÿsZonderTitel2011-2012BijenwasMetPigmentOpHout

Francis Alÿs, Zonder titel, 2011 – 2012, bijenwas met pigment op hout. Zover zaal 1.


DSC08890 01 MuseumVoorlindenYvesKleinPortretReliefDeMartialRaysse1962PigmentSynthetischHarsBronsPaneelBladgoud

Dat blauw van Yves Klein is altijd schitterend. Portret relief de Martial Raysse, 1962, pigment, synthetisch hars, brons. Paneel: bladgoud.

DSC08890 02 MuseumVoorlindenYvesKleinPortretReliefDeMartialRaysse1962PigmentSynthetischHarsBronsPaneelBladgoud Detail


DSC08892MuseumVoorlindenHans-PeterFeldmannEiereimerAufStuhlMetPappsockel2003EierschalenEmmerHoutenStoelMultiplexKartonnenDozen

Hans-Peter Feldmann, Eiereimer auf Stuhl mit Pappsockel, 2003, eierschalen, emmer, houten stoel, multiplex en kartonnen dozen.


DSC08894 01 MuseumVoorlindenRobertKinmontTheWingsAreInThePaperDrawer1972-1972HoutPapierVogelvleugels

Robert Kinmont, The wings are in the paper drawer, 1972 – 1973, hout, papier, vogelvleugels.

DSC08894 02 MuseumVoorlindenRobertKinmontTheWingsAreInThePaperDrawer1972-1972HoutPapierVogelvleugels


DSC08896MuseumVoorlindenMarcelBroodthaersPetiteCageAvecOeufs1965-1966EierschalenHoutMetaalTouw

Marcel Broodthaers, Petite cage avec oeufs, 1965 – 1966, eierschalen, hout, metaal, touw.


DSC08898MuseumVoorlindenReneMagritteLaMalédiction(DeVloek)1931OlieverfOpDoek

Rene Magritte, La Malédiction (De vloek), 1931, olieverf op doek.


DSC08901MuseumVoorlindenMarcelBroodthaersLaMaledictionDeMagritte1966WeckpottenWattenFolieVerfPaierHout

Marcel Broodthaers, La Malédiction de Magritte, 1966, weckpotten, watten, folie, verf papier, hout.


Richard Serra in Museum Voorlinden

DSC08903MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008Cortenstaal

Veel van de werken van Richard Serra zijn meteen te herkennen: groot, van staal, een wereld op zich zelf, mooi van vorm. De werken die ik ken staan in een ruimte die er speciaal voor gecreëerd is. In Museum Voorlinden is zelfs een soort van balkon gecreëerd van waaraf je het doolhof van bovenaf kunt zien.


DSC08905MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008Cortenstaal

Het gebogen staal, in de lengte en hoogte, deed me soms wankelen toen ik er tussen liep.


DSC08906MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008CortenstaalDSC08907MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008Cortenstaal

Het cortenstaal dat voor roestvorming op de oppervlaktes van het werk toelaat, zorgt ervoor dat de kleur van het staal zweeft tussen blauw, oranje en rood.


DSC08909MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008Cortenstaal

Sommige delen roepen een meditatieve ervaring op alsof je staat te kijken naar een schilderij van Mark Rothko.


DSC08910MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008CortenstaalDSC08911MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008CortenstaalDSC08912MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008CortenstaalDSC08913MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008CortenstaalDSC08914MuseumVoorlindenRichardSerraOpenEnded2007-2008Cortenstaal


Ik zou zeggen, ga dit prachtige werk zelf ervaren.

Mijn paddestoelenroute dit weekend

De route begon in Breda, zowat recht voor de deur.
In het Valkenberg zag ik in de verte een groep
paddestoelen staan. Ik had geen idee dat die
dit weekend een soort van rode draad gingen vormen.

IMG_1214BredaValkenbergIMG_1215BredaValkenberg

Dit was de groep in Breda. Vaak zie je paddestoelen in het Valkenberg op dood hout maar zo midden in het gras. Dat zie je niet ieder jaar.


Die zaterdag was het plan om naar Museum Voorlinden te gaan.
Het museum had ik nog nooit bezocht en nu met de tentoonstelling
van Anselm Kiefer leek me dat het moment om eens te gaan kijken.
Op de oprijlaan naar het landgoed kwam ik het volgende tegen:

IMG_1216LandgoedVoorlindenPaddestoel

Geen hele groep, maar een enkeling.


Binnen zag ik er meer. Zeker bij/in de Winterreise:

IMG_1221MuseumVoorlindenAnselmKieferWinterreiseEenPaddestoel

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, detail van Winterreise.

IMG_1222MuseumVoorlindenAnselmKieferWinterreiseDriePaddestoelen


IMG_1225Paddestoelroute

Thuis lag deze paddestoel van marsepein en chocolade als beloning voor de inspannende dag te wachten. De paddestoelroute was compleet.


‘Grote’ politiek in Breda

IMG_1246BredaProPalestinabetogingVerlaatHetKasteelplein

Toen ik vanmiddag boodschappen ging doen werd duidelijk waar al het lawaai vandaan kwam dat ik al een tijdje hoorde: ik liep plots achter de Pro-Palestina-betoging in Breda. Hier verlaten ze het Kasteelplein voor een ronde door het centrum.


IMG_1247BredaProPalestinabetogingGroteMarkt

De tocht ging over de Grote Markt…..


IMG_1248BredaProPalestinabetogingHalstraat

Door de Halstraat en verder.


IMG_1250BredaProPalestinabetogingKasteelplein

Even later was men terug op het Kasteelplein. Ik ook, zonder deboodschappen om dat ten minste 1 winkel waar ik iets wilde kopen niet open is op zondag.


IMG_1251BredaProPalestinabetogingKasteelpleinIMG_1253BredaProPalestinabetogingKasteelplein

Op het Kasteelplein volgden nog speeches en spreekkoren. Daarna ging men door het Velkenberg.


Soep van de week

IMG_1212Pompoensoep

Ik kocht vrijdag een soeppakket. Waar norrmaal de ui een basisgroente is was dat nu de sjalot. Uien, mooie grote, zijn al geruime tijd moeilijk te krijgen. De uien in een pakket als dit gaat ook snel rotten. Ik vermoed dat de grootgrutter daarom voor de sjalotten gaat. Het geheime ingredient van deze keer zijn de drie stukken kaneel. Gekocht bij The Good Spice.


IMG_1211VerspilzakjeZonderPondSpruiten

Naast het pakket kocht ik ook een verspilzakje. Met de inhoud kan ik nog een keer pompoensoep maken. Dat is ook wel nodig want het pakket leverde maar 1 liter soep op. En nog was de soep dun. Als bonus zat in het zakje ook nog eens meer dan een pons spruiten. Dus daar kan ik nog eens makkelijk een maaltijd van maken. Maar nu alle ruimte voor de soep.


IMG_1213Pompoensoep

Sjalot, wortel, gember, kaneel, knoflook, flessehalspompoen, appel en sinasappel.


Een ochtendwandeling; eerder deze week.

IMG_1204BredaWaterstraatOLVrouwe-OfWaterstraatseKerk

Breda, Waterstraat, O.L. Vrouwe- of Waterstraatse Kerk. Nu een uitgaansgelegenheid.


IMG_1206BredaStJanstraatKathedraalSint-Antoniuskerk

Breda, St. Janstraat, Kathedraal, Sint-Antoniuskerk.


IMG_1207BredaGroteMarkt

Breda, foto gemaakt op de hoek Catharinastraat-Kasteelplein. Grote Kerk en Grote Toren.


Palazzo Vecchio

Die dag ging de route naar het Palazzo Vecchio.
De dag ervoor waarschuwde de kaartverkoper me dat er een etage dicht
was en dat, als ik kon, beter een dag later kon komen.
Dat heb ik toen gedaan.

Het Palazzo Vecchio is geen paleis zoals de naam misschien
doet vermoeden, al zou je dat niet zeggen aan de inrichting.
Het was eigenlijk een soort stadskantoor of beter nog een
procinciehuis of kantoor van het landsbestuur.
Een beetje afhankelijk van de tijdsperiode waarover we het
hebben.

De huidige decoratie is voornamelijk georganiseerd en gerealiseerd door
Giorgio Vasari. Maar het anders kunnen verlopen.
Op een bepaald moment is er nagedacht over het verhogen van de
grote zaal (die echt gigantisch is) en het houden van een wedstrijd
met Michelangelo en Leonardo da Vinci voor de mooiste muurschildering.
Michelangelo maakte zijn werk nooit af want ging werken voor de paus.
Leonardo da Vinci had zulke technische problemen dat hij het opgaf.
De opdracht ging naar Giorgio Vasari.

DSC04999FlorencePalazzoVecchioGreatHallCeilingGiorgioVasariArnolfoShowsThePlanToEnlargeFlorence

Dit is een van de vele schilderijen in het plafond. Florence, Palazzo Vecchio, Great Hall, Ceiling, Giorgio Vasari, Arnolfo shows the plan to enlarge Florence. De schilderingen aan het plafond richten zich allemaal op de geschiedenis van Florence en de strijd met Siena en Pisa over de hegemonie. De officiele naam voor dit werk dat ik vond is: Arnolfo di Cambio presents the Priors with the project for the new circle of walls and the enlargement of the city.


DSC05000FlorencePalazzoVecchioGreatHallCeilingPart2

Deze tekst noemt alle ambachtslieden die bij de realisatie van de verhoging en afwerking van het plafond betrokken waren. Het werk vond plaats in 2 jaar tijd! Giorgio Vasari overzag en coordineerde alle werkzaamheden en nam zelf een deel van het schilderwerk voor zijn rekening. Don Vincenzo Borghini is de opsteller van het programma van de te schilderen onderwerpen. Bernardo di Antonio di Monna Mattea was verantwoordelijk voor het metselwerk en Battista di Bartolomeo Botticelli voor het timmerwerk.


Als schilders naast Vasari worden genoemd:

Michele di Ridolfo del Ghirlandaio
Prospero Fontana
Giovanni Stradano
Marco Marchetti da Faenza
Santi di Tito
Giambattista Naldini
Jacopo Zucchi
Stefano Veltroni
Orazio Porta da Monte San Savino
Tommasso di Battista del Verrocchio

DSC05001FlorencePalazzoVecchioGreatHallSaloneDeiCinquecento

Palazzo Vecchio, Salone dei Cinquecento.


DSC05000FlorencePalazzoVecchioGreatHallCeilingPart1

De tekst die ik zag gaat nog veel verder want het beschrijft alle voorstellingen die je op het plafond kunt zien. Dat gaat wat ver voor dit bericht maar je kunt zo ook al wel zien wat een enorme prestatie dit is geweest.


DSC05002FlorencePalazzoVecchioGreatHallSaloneDeiCinquecento

De fresco’s op de muren zijn enorm.


Dit is dan de grote zaal. Maar er zijn nog een hele reeks ‘kantoren’
die allemaal heel uitzonderlijk zijn gedecoreerd.
De komende berichten laat ik daar wat van zien.