Argus in China

Posted on oktober 7, 2024 by Argusvlinder

In de ochtend het administratief en juridisch stadscentrum uit
het oude China bezocht, in de middag wordt het:
Ancient Kiln Folk Customs Museum Gu Yao.

Een typisch voorbeeld van een ‘scenic area’ met historische
elementen. In dit museum gaat het om keramiek ovens.
Los van de fysieke oven die er te zien zijn en die soms
door ambachtslieden nog in gebruik worden genomen, zie je
vooral de overgang van individuele ambachtslieden naar
de eerste vormen van een keramiekfabriek.

Een ‘scenic area’ biedt de mogelijkheid om veel entertainment
aan te bieden. Let maar eens op het Keramiek orkest:

Het keramiek-orkest is een orkest waarin uitsluitend instrumenten bespeeld worden die van keramiek gemaakt zijn. Klonk best goed.

De toeschouwers.

Het slagwerk door een raampje.

Keramische theepotten zijn wel ingeslagen bij de ontwerpers van dit soort parken.

Er waren ook tentoonstellingsruimtes met keramiek. Blue and white brush pot painted with figures and landscapes of Qing Dynasty – Kangxi Period.

Dit is, in meerdere opzichten, voor de echte kenners. Imitation of ear vase with furnace transmutation glaze of Song Dynasty Jun Kiln.

Indrukwekkend was een soort van een keten van ambachtslieden die hun eindproducten steeds doorscoven naar hun buurman die een volgende activiteit in het productieproces van een pottenbakker uitvoerde. Er werden veel demonstraties geboden.

Die werkplaatsen waren in deze cirkel geplaatst. Een echte keramiekfabriek. Je ziet dat er een bedrijfstak wordt ‘uitgevonden’.

Kaolin is de naam die later aan het kleimengsel wordt gegevens dat de productie van het fijne porcelein mogelijk maakte.

Dit is het gebouw waarin zich de ‘Dragon Kiln’ bevindt uit de Song Dynasty (960 – 1279).

De binnenkant van de ‘draak’.

Dit is een andere oven: de Steamed Bun Kiln (gestoomd broodje), Yuan Dynasty, 1271 – 1368. Wordt ook wel, vanwege de vorm, de Horseshoe Shaped Kiln genoemd.

Er was ook een memorial hal voor Tang Ying (1682 – 1756).
Een keramiek inspecteur.

Dat is dan wel weer heel mooi aangelegd.

Een vaas kun je niet zomaar in zo’n grote oven zetten. Dat stapelt een beetje moeilijk. Daarvoor zijn deze ‘tonnen’. Die werden soms speciaal voor een voorwerp gemaakt.

Alle aspecten van het ambacht en productieproces komen aan de orde. Dit is niet zomaar een tuinhuisje. Dit is een woodpile.

Weer veel gelreerd en gezien vandaag.
Maar de dag is nog niet helemaal om…..

Argus in China

Posted on september 12, 2024 by Argusvlinder

In de middag bezoeken we de Imperial Kiln Site.
Een ‘kiln’ is een oven om aardewerk te bakken. Denk aan de
ovens die met regelmaat worden gebouwd en (deels) weer
afgebroken om bakstenen te bakken.

In China deinst men niet terug voor een lange naam:
Imperial Porcelain Factory National Archaeological Site Park.
Dat van die lange naam zal ook wel met de vertaling te maken hebben.
Het is een enorm complex waar het die eerste oktober,
de dag van de grote militaire parade in Beijing, erg druk is.

Het complex omvat een museum (niet bezocht, te druk), een pagode,
een stad met straten van gerestaureerde werkplaatsen annex
woonhuizen met winkels, opslagplaatsen enz, en archeologische
opgravingen van werkplaatsen.

Overblijfselen van kleinbaden uit de Ming Dynasty.

Imperial Porcelain Factory National Archaeological Site Park

The history of the imperial porcelain factory can be traced back to the year 1278, when the Kublai Khan (reign 1260 – 1294) of the Yuan Dynasty (1271 – 1368) established the first official kiln, the Fuliang Porcelain Bureau, in Jingdezhen. Upon the establishment of the Ming Dynasty (1368-1644), Emperor Hongwu (reign 1368 – 1398) built a factory based on the Fuliang Porcelain Bureau, which was named after the emperor’s reign as the “Hongwu Official Kiln”. It then became the specific porcelain production site for the imperial families from 1369 to 1911, serving 27 emperors in total and reflecting the highest level of Chinese porcelain technology and art during the Ming and Qing dynasties. It also contributed to the majority of the porcelain collections of that period by major museums in the world.

China, Jingdezhen, Imperial Kiln Site, Ming Dynasty forming workshop remains (Overblijselen van een werkplaats om de klei te vormen).

Covering nearly 50,000 square meters, the site of the imperial porcelain factory is home to a great number of buried cultural relics. Five large-scale surveys and excavations of the site have been carried out since the founding of the People’s Republic of China, during which 11 official kilns dating to the Ming Dynasty were discovered. The discovery of 2003 was designated one of the Top 10 National Archaeological Discoveries of that year and drew great attention in the archaeology field at home and abroad.

Bisque drying pond C2, late Qing Dynasty (Biscuit is ongeglazuurd aardewerk).

Clay storage pool C8, late Qing Dynasty (klei-opslag).

Potter’s wheel pit (kuil voor een pottenbakker’s draaischijf).

Alles bij elkaar is ook deze Imperial Kiln Site weer een driedimensionale puzzel.

Horseshoe kiln Y10, Ming Dynasty, meer precies de Wanli periode (2 February 1573 – 27 August 1620) (hoefijzervormige oven).

Veel mensen op weg naar de pagode.

Daar lagen ook de straatjes (soms met originele naam) en de gerestaureerde werkplaatsen, huizen, winkels en magazijnen.

Echt een hele stad.

Hier zie je de restanten van zo’n oven in de volle lengte van een gebouw liggen.

Argus in China

Posted on september 1, 2024 by Argusvlinder

Het laatste deel van mijn foto’s in Beilin museum in Xi’an.
Het is 27 september 2023.
In dit bericht een paar foto’s over de collectie kalligrafie.
Meerdere zalen/gebouwen worden gevuld met steles, groot en klein,
van allerlei dynastieën. Kalligrafie in in de Chinese en Japanse
cultuur een serieuze kunstvorm. In het westen kwam het
eigenlijk niet veel verder dan de hobby van een schoolmeester of
het moet het moderne werk van Cy Twombly zijn.
Maar de verzameling van Beilin museum is veel breder.

Deze foto geeft een overzicht van de manier waarop de steles worden bewaard en tentoongesteld. Ze staan zij aan zij. Er wordt geen ruimte onbenut gelaten.

China, Xi’an, Beilin, Pieces of stone dragon, Tang Dynasty (618 – 907).

Beilin, Stone lion, Tang Dynasty (618 – 907), the Wu Village of Liquan County, Shaanxi Province, #notalion.

Beilin, Li Shou mausoleum, circa 630, Tang Dynasty, unearthed in 1973, Sanyuan County, Shaanxi Province.

Beilin, Pictorial stone on tomb gate, Mid Eastern-Han Dynasty, about 100 AD, unearthed in No 2 Guanwang tomb, Mizhi County, Shaanxi Province.

Stel je het romantische beeld voor: de held (John Wayne) rijdt te paard een stoffige stadje binnen. Recht op de saloon af. Voor de saloon is er een plaats om je paard te parkeren en vast te leggen aan een dwarsboom. In China gebruikte men er blijkbaar deze ‘hitching posts’ voor. Beilin, Hitching post, Ming or Qing Dynasty, 1368 – 1911.

Nog meer voorbeelden van steles met kalligrafie in het Beilin Museum.

Beilin, Panorama of Taihua Mountain, 39th year of the Kangxi period, Qing Dynasty, 1700, Jia Li.

Steles op grote schildpadden.

Bij de ingang van het museum.

Beilin, Jingyun Bell, 2nd year of the Jingyun period, Tang Dynasty, 711, composed and calligraphy by Emperor Li Dan.

Beilin, Ostrich, 6th year of the Huichang reign, Tang Dynasty, 846, Duan Mausoleum of Wu Zong Emperor (LiYan), Sanyuan County, Shaanxi Province.

Bij het museum kon ik niet achterhalen wat dit was, van wie dit was en wanneer het gemaakt is, maar ik vond het mooi. Ik kan me zo voorstellen met deze afbeeldingen een boekje te maken.

Tijd voor de laatste avond in Xi’an. Morgen Shanghai.
Daar gaan de komende berichten over.

Argus in China

Posted on juni 27, 2024 by Argusvlinder

Met China ben ik nog lang niet rond maar met dit bericht
komt wel een einde aan het meer dan fantastische bezoek
aan het Provincial Museum of Gansu.
Lanzhou was een vermoeiende dag, veel gelopen. Dus in de
avond bleef er weinig fut over om nog een restaurant te
zoeken. Het werd een Chinees fastfood restaurant.

Het museum toont een hele rij met dergelijke beelden. Groot. Ze staan achter glas en daarom zie je op de foto een klein stukje groen van een verlichting die naar de nooduitgang wijst. Het spiegelt. China, Lanzhou, Provincial Museum of Gansu, Painted clay sculpture of Danapati Bodhisattva, Tang Dynasty, 618 – 907 AD, Tiantishan Grottoes, Wuwei City.

De Tiantishan Grottoes zijn een groep van zo’n 20 grotten
waarvan er blijkbaar een aantal in het Provincial Museum of Gansu.
In de grotten staan ze geregeld in groepen al dan niet rond Buddha.

dāna-pati: An almsgiver, or a person who offers alms to others including the Buddha and Buddhist Order. Dāna means to donate and also gift, and pati means master, lord, or owner.

Meer dan manshoog. Painted clay sculpture of attendant Bodhisattva, Tang Dynasty, 618 – 907 AD, Tiantishan Grottoes, Wuwei City.

Mural with image of Bodhisattva, Northern Liang Dynasty, 401 – 445 AD. Je zou in de musea graag meer informatie zien. Maar dit is wat ik heb.

Mooi maar eigenlijk geen provenance: Koran, Qing Dynasty, 1636 – 1911 AD. Donated.

Zo’n intrigerend voorwerp. Een kussen van porcelein: Porcelain pillow with tiger design, Song Dynasty, 960 – 1279 AD. De centrale afbeelding is een tijger waarvoor je de hashtag #notatiger gebruikt. De vorm van het kussen is aflopend. Kijk maar eens naar de volgende foto, rechts zie je de zijkant.

Porcelain jar with incised peony design, Western Xia Dynasty (Tangut Empire), 1038 – 1227 AD, Collection (?).

Porcelain jar with black design against white grounding, Western Xia Dynasty, 1032 – 1227 AD. Unearthed at Xujiaping in Zhangxian County.

Eerder op de dag, toen het nog droog was, was ik deze jongen tegengekomen. Dit soort beelden zie je vaker bij banken en beursgebouwen.

Lanzhou ligt in een heuvelachtig terrein. Dit is het centrale en reguliere treinstation van Lanzhou. De hogesnelheidstreinen hebben vaak een eigen station aan de rand van een stad.

Zoals ik al aangaf: avondeten in een fastfood restaurant. Morgen weer verder met de hogesnelheidstrein. Dan reis ik naar Xi’an.

Argus in China

Posted on april 14, 2024 by Argusvlinder

Afgelopen september/oktober ben ik China geweest.
Een soort van ‘zijderoute’-reis.
Die vakantie begon in Dunhuang.
Daar bezocht ik onder andere het Dunhuang Museum.
De foto’s uit dit bericht heb ik in dat museum gemaakt.

Dunhuang Museum, Figurine of Heavenly King, Tang dynasty, 618 – 907 AD, collected. Bij een aantal voorwerpen die vandaag aan de orde komen staan provenance-opmerkingen die vragen oproepen. Bij voorwerpen wil je weten waar ze vandaan komen. Een opmerking als ‘collected’ (verzameld) zegt natuurlijk niets.

Tomb guard, Tang dynasty, 618 – 907 AD, collected. De datering naar dynasty is voor iemand die de Chinese geschiedenis goed kent, verzeggend maar die datering is nogal ruim. Neemt niet weg dat dit fantastische beelden zijn.

Brick with phoenix design, Five dynasties, 907 – 979 AD, collected at Laijuntang Taoist Temple on Mount Sanwei. Volgens Google Maps is er een ‘Mountain peak’ niet ver van Dunhuang met die naam.

Brick with dragon design, Five dynasties, 907 – 979 AD, collected at Laijuntang Taoist Temple on Mount Sanwei.

De verwijzing naar Marco Polo en zijn verslag. In hoofdstuk 40 (XL) zou sprake zijn van de plaats Sachion in de provincie Tanguth. Mijn Amerikaanse vertaling, ‘The travels of Marco Polo – The Venetian’, vertaald en geregigeerd door William Marsden, heeft ook een hoofdstuk XL in Boek 2 maar dat lijkt over een andere ervaring te gaan. Dit moet ik nog verder uitzoeken.

Woodcut block with rune in sanscrit, Yuan dynasty, 1271 – 1368 AD, unearthed at Majuanwan in 1979. Van de houtblok was een afdruk gemaakt.

Daarop zie je de boeddhistische afbeelding in het centrum van het houtblok het best.

Bronze pagoda of Tibetan Buddhism, het museum vermeldde geen datum.

Bronze statue of four-armed Avalokitesvara, Ming dynasty, 1368 – 1644 AD, donated. Dat is een geweldig geschenk!

Bronze statue of Sakyamuni Buddha, Ming dynasty, 1368 – 1644 AD, collected.

Porcelain Chanticleer, Ming dynasty, 1368 – 1644 AD, transferred by County Government Office in 1951. Wat zou er bedoeld worden met ‘transferred by County Government Office’? Ik zou het iets genoemd hebben als ‘stel kippen’, ‘twee kippen’ of ‘een koppel kippen’.

De Engelse naam op het informatiebordje(Guanyuf) kan ik niet plaatsen en ‘Martical Valour’ komt uit bij krijgshaftig. Dit is een puzzel. Op internet zie ik beeldjes die ‘judge’ of rechter genoemd worden en die er erg op lijken. ‘Guanyu’ of ‘Guan Yu’, dus zonder de ‘f’ is de god van oorlog.

Wooden lattice window, Qing dynasty 1644 – 1911 AD, donated by Xiyun Taoist Temple in 1958.

#notalion

Wooden lion, Qing dynasty, 1644 – 1911 AD.

De reden voor mij om naar Dunhuang te gaan was de vondst van duizenden (50.000) documenten in grot 17 van Dunhuang. Onder die documenten was een Lotus Sutra: de Diamond Sutra, een tekst gedrukt in 868. De tekst die je hier ziet gaat daar over en over hoe de teksten werden ‘ontdekt’.

Dit is de foto die in 1907 gemaakt is van beheerder/abt Wang Yuanlu, door Marc Aurel Stein, een Hongaarse archeoloog die in opdracht van Groot Brittannië reisde door China. Hij kocht een deel van de manuscripten die nu in de British Library zijn.

Self shot picture by Paul Pelliot tn the Library Cave, Mogao, 1908. Deze foto’s zijn heel bekend en ik vand een andere website waar deze foto te zien is. De foto is van een iets andere hoek. Ik weet niet of het dezelfde foto is. Maar de omschrijving is dan iets anders.

Paul Pelliot (1878-1945) shown seated in Cave 17 at Dunhuang in 1908 reading the manuscripts. Paul Pelliot was een andere onderzoeker en die herhaalde de actie van Stein.

Maar ik wil nog even stilstaan bij Wang Yuanlu. Op
Wikipedia staat het volgende:

Wang Yuanli ((±1849-1931) was een Chinese monnik, die zich had opgeworpen als beheerder van de honderden Mogao-grotten en met zeer beperkte middelen enkele daarvan trachtte te restaureren. Vanaf de vierde eeuw hadden boeddhistische monniken hier honderden grotten gecreëerd en gedecoreerd met onder meer sculpturen en muurschilderingen.

In 1900 ontdekte hij een afgesloten grot met rond 50.000 manuscripten, de zogenaamde manuscripten van Dunhuang . De grot had vooral als een opslagplaats gefunctioneerd voor voornamelijk boeddhistische documenten, zoals soetra’s. Inwoners van Dunhuang en omgeving, reizigers, pelgrims en anderen moeten in de loop van de eeuwen duizenden, wellicht tienduizenden documenten hebben geschonken aan de boeddhistische instituten aldaar.

Na enige tijd was er geen andere oplossing dan die te bewaren in een opslagplaats, de grot 17. Aurel Stein introduceerde daarvoor de sindsdien gangbare term sacred waste. Dit soort opslagplaatsen komen in meer culturen voor, zoals de joodse genizah. De vondsten in de grot bij Dunhuang zijn dan ook vaak vergeleken met die van de genizah van Caïro.

In 1908 hoorde de Brits-Hongaarse oriëntalist Aurel Stein tijdens een expeditie in Centraal-Azië van deze vondst. Stein reisde onmiddellijk naar Dunhuang. In zijn ontmoetingen met Wang Yuanlu vergeleek Stein zichzelf voortdurend met Xuanzang, een beroemde Chinese monnik die in de 7e eeuw naar India reisde en in China gezien werd als de belangrijkste vertaler van soetras in het Chinees. Gecombineerd met wat financiële giften, waardoor Wang Yuanlu enige restauratiewerkzaamheden kon voortzetten, bracht dat Aurel Stein in het bezit van een zeer omvangrijke collectie documenten.

Ruim een half jaar later werd hij gevolgd door Paul Pelliot, die ook met een zeer omvangrijke collectie vertrok. Op de terugreis naar Parijs liet Pelliot in 1909 in Peking enkele documenten aan Chinese geleerden zien. Die informeerden de Chinese regering. Deze gaf het bevel alle nog resterende documenten naar Peking te zenden, Dat bevel werd niet geheel uitgevoerd. Als gevolg daarvan werden er in de jaren daarna ook nog kleinere hoeveelheden documenten verkocht aan Russische en Japanse onderzoekers.

Het afsluiten van de grot had waarschijnlijk vooral prozaïsche en triviale redenen. De grot had zijn functie vervuld. Uit de plattegronden die Aurel Stein van de grot maakte, wordt duidelijk dat die vrijwel geheel gevuld was met documenten en een aantal kunstvoorwerpen. Het is ook bekend, dat in het begin van de 11e eeuw de onmiddellijk daarnaast gelegen grot 16 gerestaureerd werd en nieuwe muurschilderingen kreeg. Ook esthetische redenen kunnen dus een reden voor sluiting van grot 17 zijn geweest. De grot moet kort na 1002 afgesloten zijn.

Als je aan het eind van de collectie komt, wordt je naar de souvenirshop geleid.

Nanjing in de avond

Posted on februari 20, 2017 by Argusvlinder

Nanjing is de eerste hoofdstad van de Ming dinasty.
Dat is natuurlijk al heel lang geleden.
Misschien ken je het onder de naam Nanking.
Er wonen tussen de 7 en 8 miljoen inwoners.
Afgelopen september was ik er met een Chinese vriend
twee dagen. In de avond van de eerste dag
zijn we naar een populair plein gegaan met daarom heen
veel winkelstraten met veel restaurants.

China zet behoorlijk in op lokaal toerisme en het vermaak voor de Chinezen.

Brood en spelen? Naar het verleden verwijzen maakt onderdeel uit van het gevoel overbrengen naar de Chinezen dat het goed gaat met China. Dat ze op de goede weg zijn..

Het was er druk maar heel relaxed en heel goed toeven was het in de Confucius tempel.

Dit is een enorm bronzen beeld van Confucius. Dit is een filosoof maar er worden voor hem ook tempels opgericht.

Bronze sculpture of Confucius.
Named as Qiu and styled as Zhongni.
Confucius was born in Zouyi, State Lu,
during the Spring-Autumn Period.
As the founder of Confucianism, Confucius was regarded as the greates thinker, educator and statesman in Chinese history.
The bronze sculptire of Confucius, 4,18 meters high and 2.500 kilograms in weight, was erected on January 8, 1993.
Is is the highest bronze sculpture of Confucius in China so far.

Wikipedia:

Confucius (Latinisering van het Chinees: letterlijk “Meester Kong”). Geboren in Qufu, 551 v.Chr. – aldaar, 479 v.Chr.
Confucius was een denker en sociaal filosoof uit het oude China, lang vóór de vorming van het Chinese keizerrijk tijdens de Periode van Lente en Herfst en wordt gezien als “Wanshishibiao”, een voorbeeld voor alle leraren.
Hij werd geboren als Kong Qiu in de stad Qufu in de Chinese staat Lu in de tegenwoordige provincie Shandong.
In de Gesprekken van Confucius (Lunyu) zijn 499 uitspraken die Confucius zou hebben gedaan, bewaard gebleven.

In de tempel liggen meerdere ruimtes achter elkaar. Sommige zijn overdekt, andere niet. Hier zie je een schildering van Confucius Dacheng Hall.

Een binnenplein van de tempel.

Op een van de binnenpleinen is een speciaal gebouw voor een enorme bel.

Naast het filosofische of religieuze element waren er ook voorwerpen te zien die te maken hadden met het heel strenge examensysteem. Maar ook andere historische voorwerpen zoals dit bed of is het een draagstoel?

Detail.

Wood carving of Loyalty, Filial, Piety, Integrity and Righteousness, Qing Dynasty (Detail). Dit houtsnijwerk zal achter een plastic bescherming.

Wood carving of Loyalty, Filial, Piety, Integrity and Righteousness, Qing Dynasty (Detail).

Dit waren spieksokken. Volgens de toelichting bij deze sokken zijn ze volgeschreven door de studenten die er niet zeker van waren dat ze gingen slagen voor hun examen. Ik vind de sokken nogal groot en opvallend.

Twee exemplaren van de Analect, geschrift van Confucius, Qing Dynasty.

Toen gingen we nog eten. Op dit bord kun je zien of en wanneer je ongeveer aan de beurt komt/bent. Het geeft de grootte van de beschikbare tafels aan en het meest recente nummer dat er kqan gaan eten. Bijzonder systeem.

Uiteindelijk kwamen we wel aan een tafeltje en hebben we er uitstekend gegeten.

Een restaurant met de sfeer van een oud Chinees eethuis met een open keuken.

In werkelijkheid betreft het een keten van Chinese restaurants, heel modern georganiseerd. Heel effectief en lekker.

Dat zijn inderdaad teentjes knoflook tussen het groen. Smaakten goed.

Nog een korte wandeling.

Op het laatste adres dit desert. De gelegenheid was een soort verzameling eettentjes die voor de gasten samen een zitruimte hadden. Je kon als gast dus van keuken naar keuken lopen. Er eten bestellen en vervolgens bediend worden door de verschillende ondernemenrs aan een tafel.

Wat een fantastische dag!.

Nanjing: Presidential Palace

Posted on februari 6, 2017 by Argusvlinder

In Nanjing is een groot complex dat origineel een keizerlijk paleis
van de Ming dynastie bevatte.
Door allerlei omstandigheden (oorlog) zijn er steeds nieuwere complexen
op die plaats komen te staan. Ook restauraties en reconstructies dragen bij
aan hoe het er vandaag uitziet.
Laten we een kijkje nemen…

De dag begon in Shanghai. Mijn voormalige collega haalde met op met de auto. We gaan met een snelle trein naar Nanjing, dus eerst naar het station. In Shanghai vormt de snelweg bij een van de grote bruggen een soort kurketrekker.

Hier zitten we in dezelfde spiraal maar je ziet nu een van de steunpilaren van de brug waar we net over gekomen zijn.

Dit is het stationsgebouw.

Dit is het plein voor het station. Het doet haast onwerkelijk aan.

In Nanjing aangekomen gaan we naar het hotel, we lunchen in een soort cafetaria. Restaurants hebben er niet altijd een gezellige uitstraling zullen we maar zeggen. We nemen er bijzondere dumplings die je eerst moet leegzuigen voordat je de inhoud kunt eten. Mijn kennis heeft het restaurant er speciaal op uitgezocht. De deegwaren zijn gloeiend heet. Je moet erg oppassen je lippen niet te verbranden bij het maken van het eerste gaatje. Na het eten gaan we naar het Presidentieel Paleis. Dit bord beschrijft wat de geschiedenis zoal gedaan heeft met deze plaats.

Ik herhaal hier de hele tekst van het bord.
Daardoor wordt de tekst doorzoekbaar.
Hieronder, na de tekst zal ik wat historische gegevens
herhalen in het Nederlands.

The brief introduction of the Presidential Palace
The building of the Presidential Palace is located Changjiang Road, Nanjing. Up to now it is over six hunderd years old.
It was constructed as the Marquis Guide’s Residence (de naam Marquis Guide wordt op veel web sites herhaald maar op het internet kan ik niet vinden wie dat precies is) and then Prince Han’s Residence in the early years of the Ming Dynasty.
It successively became the Jiangnan and the Liangjiang Viceroy’s Official Residence in the Qing Dynasty.
At the same time it was also a part of the place of the Super Intendent of Jiangning Imperial Silk Manufacture.
Emporer Kangxi and Qianlong used to take this building as temporary imperial palace during their inspection tours to the South of Yangzi River.

During the period of the Taiping Heavenly Kingdom, Hong Xiuquan erected a grandiose Heavenly King’s Palace on the ground.
Later, Zeng Guofan a famous viceroy reconstructed the Liangjiang Viceroy’s Official Residence here.
Lin Zexu, Zeng Guofan, Li Hongzhang, Zuo Zongtang, Zhang Zhidong and Duan Fang successively took the office of the Liangjiang Viceroy.

On January 1st 1912, Dr. Sun Yat-sen was sworn in as Provisional President here.
It successively bedame the Jiangsu Military Governor’s Official Residence, the Vice-President’s Palace and so forth in the following fifteen years.
In 1927, the Nanjing National Government was established and here became the office location.
During the Anti-Japanese War, this building served in turn as the Headquarters of the 16th Division of Japanese Troops, the Examination Yuan and other organisations under the Wang Jingwei’s Puppet Regime.
After the war, in may 1946, the National Governement returned to Nanjing, here became its office again.
In May 1948 Chaiang Kai-shek was elected President at the National Congress, the National government official residence was thus renamed the President Palace.
On April 23 1949, Nanjing was liberated.
The People’s Liberation Army occupied the Presidential Palace on April 24.

The Presidential Palace had served as the offices of Jiangsu provincial units from the liberation to 2000.
The preparation of the establishment of the Nanjing Historical Remains Museum of Chinese Modern History in the former compound of the Presidential Palace started from 1998.
After meticulously planning, restoration and reconstruction of years, it has formed the scale of today.

The scenic area of the Presidential Palace covers an area of more than 90.000 square meters.
It consists of three parts: the former Nationalist Government and the Presidential Government on the axis line;
the Office of the Provincial President Sun Yat-sen, Secretariat of the Provisional President’s Office, the Western Garden, Sun Yat-sen’s Former Residence and the General Staff Headquarters of the National Government in the west;
the Executive Yuan, the Tao (Shu) and Lin (Zexu) Memorial Temple, Stable and the Exhibition of the Historical Materials on the Liangjiang Viceroy’s Official Residence in the east.

The Presidential Palace has a large amount of pewrfectly preserved modern buildings with Chinese and foreign style. It also has unique, rich, historical and cultural atmosphere of the Republic of China.
Besides, it is famous for its beautifull scenery, precious antiques and historical materials.
Warmly welcome all distinguished guests both at home and abroad.

Kort samengevat:
In de Ming-tijd stond hier al een paleis.
Nadat de keizers hun intrek namen in Beijing werd het complex
door onderkoningen gebruikt die verantwoordelijk waren voor Zuid-China.
De keizers Kangxi en Qianlong gebruikten deze plaats als verblijf tijdens
hun inspecties van het zuiden.
Dan tijdens de Taiping opstand (Taiping Heavenly Kingdom) van 1851 tot 1864
werd het gebruikt door Hong Xiuquan. Hij wilde de bestaande dynastie
omverwerpen en stichtte daarom een koninkrijk in Nanjing en omgeving.
Daarna werd het weer het onderkomen van onderkoningen.
Op 1 januari 1912 wordt in dit complex Dr. Sun Yat-sen beedigd als president.
Dan zal vanaf 1927 Chiang Kai-shek proberen China onder controle
te krijgen vanuit Nanjing. Lange tijd heeft hij heel grote delen
van China onder zijn regering. Die regering was in dit complex gehuisvest.
In mei 1948 wordt Chiang Kai-shek dan president.
In 1949 (23 april) bezet het Volksbevrijdingsleger het complex en
Chiang Kai-shek gaat naar Taiwan waar zijn regering door hem wordt voortgezet.
Tot 1998 dient het dan als kantoorcomplex
waarna de restauratie en reconstructie begint.

Gevolg van dit alles is dat het complex heel uiteenlopende gebouwen in heel verschillende kwaliteit heeft.

Zoals de werkkamer van Chiang Kai-shek. De foto is helaas bewogen.

Het bureau van Chiang Kai-shek.

Vergadertafels, bureaus van ambtenaren en ministers.

Maar ook de Tao / Lin Memorial temple.

The Liangjiang Viceroy Zuo Zongtang built the temple in the nineth year of the reign of the Qing Emperor Guangxu (1883) to preserve the memory of his predecessors Tao Shu and Lin Zexu.
The original temple was 200 meters away, to the southeast of the palace.
Is was moved and restored here in 2007.

Stallen.

Dit is een voorbeeld van de gebouwen op de centrale as van het complex.

Tekst als kunst, kunst is tekst

Posted on januari 18, 2017 by Argusvlinder

Van het Chinese schrift begrijp ik niets.
Dat je daar dan een kunstvorm van kunt maken, vind ik
daarom des te aantrekkelijker. Maar voor mij blijft het vreemd.
Toen ik in het Shanghai Museum was, zag ik daar een
hele verzameling calligrafi.
Ik liep langs al die werken en werd steeds meer
aangetrokken tot één karakter.
Toen ik het later met mijn Chinese vriend besprak bleek
het toch over twee karakters te gaan.
Ik ga hem de foto’s eens sturen om het nog eens
met hem door te nemen.
Hier al vast de reeks foto’s die ik er maakte.

Xie Minshi, Nothern Song.

Zhao Mengjian (1199 – before 1267).

Xianyu Shu, Runnig Script, Handscroll, Yuan Dynasty, 1266 – 1302.

Wikipedia:

Xianyu Shu (ca.1257–1302) was a poet, calligrapher, collector
and connoisseur of the Yuan Dynasty.
His courtesy (designated) name was Boji
and pseudonym (Literary name) Kunxue Shanmin.

Couplet of seven character lines by Yi Bingshou, 1754 – 1815, official script, Qing Dynasty.

China reisverslag / travelogue 46

Posted on augustus 7, 2010 by Argusvlinder

Het probleem is dat ik al veel te lang aan het rondlopen was
in de Verboden Stad in Beijing.
Ik was nu erg moe. Te moe.
Het is er ook zo enorm groot.
Er is zo veel te zien, zo veel verschillende dingen.
In deze blog een reeks Schatten.
Want hier zie je voorwerpen uit de Treasure Gallery,
zeg maar de schatkamer van de Forbidden City.

Detail van een erg rijk versierd kistje.

Haarpin, Qing Dynastie, 1644 – 1911.

Aan een dergelijke tijdsaanduiding (1644 – 1911) heb je niet veel.
Jammer genoeg hebben heel veel voorwerpen deze aanduiding.
Maar de voorwerpen zijn er niet minder mooi om.

Detail van de haarpin.

Zilveren kwasten met parels, Qing Dynastie.

De vertaling kwasten is de directe vertaling uit het Engels.
Vind ik zelf niet zo van toepassing op dit voorwerp.
Maar wat het precies is weet ik niet.
Misschien is het een hoedpin.

Double Happiness met parels (‘double happines’ is een begrip in het Chinees. Het staat voor geluk. De rode ‘steentjes’ zijn de twee Chinese karakters die dit begrip vormen.

Phoenix-kroon van keizerin Xiaoduan, 1573 – 1620.

Een ‘officiele’ foto van het voorwerp.

Phoenix helemaal bovenop de kroon. Je ziet de kop rechts met een snoer met stenen hangend uit de bek. Helaas is dit de achterzijde van de versiering.

Versiering van een keizerlijk hoofddeksel.

Deze afbeelding laat zien hoe het voorwerp op de vorige foto de hofhoed van de keizer versierde.

Hofhoed met marterbont en parels, Marten court hat.

Een ‘officiele’ foto van het voorwerp.

Details met parels.

Gouden broche.

Ik mag weer even naar buiten.

China reisverslag / travelogue 34

Posted on april 25, 2010 by Argusvlinder

Toen ik in de Verboden Stad was kwam ik ook langs souvernierwinkels.
Daar zag ik een mooi boek liggen.
Het is niet echt een catalogus, dat kan bijna niet.
Er zijn zoveel kunstvoorwerpen in de Forbidden City,
Dat past allemaal niet in een boek.

The Palace Museum.

Het boek dat ik zag is uit twee delen opgebouwd.
Deel 1 leidt je door de Verboden stad met heel veel foto’s.
Een aantal van die foto’s waren al eerder op mijn web log te zien.
De zonovergoten Verboden Stad, De Verboden Stad in de sneeuw enz.

Deel 2 leidt je door de enorme hoeveelheid voorwerpen die in de Stad
bewaard worden en te zien zijn.
De organisatie van het Paleis Museum (Palace Museum)
is opgezet aan de hand van de type voorwerp.
Zo zijn er mensen die zich bezig houden met de handschriften en boeken.
Andere met jade, bamboe en houtsnijwerk.
Ik zag dat er per afdeling boeken zijn die meer op een catalogus lijken
maar deze uitgaven zijn te groot in aantal en duur.

Boek over het Paleismuseum, Beijing, Verboden Stad.

Ik heb geprobeerd om van al die afdelingen tenminste 1 hoogtepunt
in deze log op te nemen.
Ik heb heel veel gezien die dag in de Verboden Stad
maar ik weet niet meer of ik alle voorwerpen in het boek
ook daadwerkelijk gezien heb.
Maar dat doet voor de kijker niets af van de schoonheid, de verfijning,
de cultuur of het vakmanschap dat van de voorwerpen afstraalt.

Ivory carving of the pleasures of court ladies in twelve months, Qianlong period of the Qing dynasty, 1736 – 1795.

Dit is een deel van twaalf uit ivoor gesneden voorstellingen.
Onderwerp is het leven van de hofdames.
Er is door meerdere kunstenaars aan gewerkt.
Van de medewerkers worden er vijf met naam genoemd:
Chen Zuzhang, Gu Pengnian, Chang Cun, Xiao Hanzhen en Chen Guanquan.
Een zeer kunstig werk. Let eens op de visjes in het water
of de kleding van de dames op het volgende detail.

Carving of the pleasures of court ladies (detail), Qianlong period of the Qing dynasty, 1736 – 1795.

Dai Jin, Travelers through mountain passes, Ming dynasty, 1389 – 1462.

Wikipedia:

Dai Jin (1388 – 1462) is noted as the founder of the Zhe School of Ming dynasty painting. He began his life in Hangzhou. Although he studied painting as a boy his initial occupation was carpentry.

Nederlandse vertaling/samenvatting:
Dai Jin wordt gezien als de grondlegger van de Zhe school van de Mingdynastie.
Hij is geboren in Hangzhou en ondanks dat hij werd opgeleid als schilder
In zijn jeugd, was aanvankelijk timmerman zijn beroep.

Dit schilderij is een rol die bedoeld is om opgehangen te worden.
Fascinerend vind ik de gewoonte om op het schilderij stempels
aan te brengen.
Ook komt het voor dat een voorstelling gecombineerd wordt met een tekst.

Dai Jin, Travelers through mountain passes (detail).

Daya Zhai, Draft of flower pot with design of wintersweet and Camellia, Guangxu period of the Qing dynasty, 1875 – 1908.

Weer een tekening, maar dit keer betreft het een schets
voor een afbeelding op een bloempot.

“Wintersweet” op Neerlandstuin.nl:

Chimonanthus is een van de vroege voorjaarsbloeiers. De bleekgele bloemen verspreiden een plezierige geur. De Engelsen voerden de struik in 1766 in uit China. De struik verwierf daar al snel de bijnaam ‘winter sweet’.
De wasachtige bloemen hangen de hele winter aan kale takken.
Chimonanthus praecox is inheems in China. Hij groeit in het gebergte van Sichuan en Hubei tot op een hoogte van 3.000 meter.

“Camelia” op Neerlandstuin.nl:

Camellia, roos uit het verre oosten.
Camellia staat al heel lang in de belangstelling. In China, waar de meeste soorten van nature groeien, worden nog steeds soorten van het geslacht ontdekt. Bloemkleur: rood.

Daya Zhai, Draft of flower pot (detail).

Maar wat voor vogel is dat nu?

Daya Zhai porselein werd gemaakt voor het dagelijks gebruik
door de Keizer.
Bij iedere schets staat vermeld op wat voor voorwerp de afbeelding
is aangebracht, de vorm van het voorwerp, kleur
en het aantal dat er uiteindelijk van gemaakt werd.

Unknown, Blue and white covered porcelain jar with red engraving, Yuan dynasty, 1271 – 1368.

Ik ga kriskras door het boek.
Niet gehinderd door stijl, tijd, paginanummer of wat dan ook.
Deze pot vond ik zo mooi omdat de centrale afbeelding,
qua kader en invulling, ook vaak te zien is als wandversiering
in bijvoorbeeld de Verboden Stad.

Champleve, enamel ox shaped zun (wine vessel), Qianlong period of the Qing dynasty, 1736 – 1795.

Encyclo.nl:

Champleve
bijzondere emailtechniek, waarbij het email in uitgespaarde holten wordt gegoten.

Een ‘zun’ is een wijnvat.
Je ziet hier een veel voorkomende versiering op Chinese voorwerpen:
wolken. Wolken omringen vaak ook de Draak of de Phoenix.
Op het voorwerp op de rug van de os staat:
“de stijl van de oudheid in de Qianlong regeerperiode”.

Unknown, Gilt silver covered Kapala bowl, Qing dynasty.

Dit is een heel bijzonder voorwerp.
Ik had nog nooit van een “Kapala bowl” gehoord.

Wikipedia:

A kapala (Sanskrit for “skull”) or skullcup is a cup made from a human skull used as a ritual implement (bowl) in both Hindu Tantra and Buddhist Tantra (Vajrayana). Especially in Tibet, they were often carved or elaborately mounted with precious metals and jewels.

Het woord Kapala kom van het woord in Sanskriet voor schedel.
Een Kapala bowl is een “schedelkom”. Vooral de Tibetaanse uitvoeringen
waren rijk uitgesneden, op een voetstuk geplaatst
en versierd met dure metalen en juwelen.

Het is een ritueel voorwerp dat vooral in het Tibetaans Boeddhisme
gebruikt werd/wordt(?). Verguld zilver.
Na de begrafenis van een persoon kon zijn schedel gebruikt worden
om tot een dergelijke kom te worden bewerkt.
Daar ging een selectieproces en een aantal rituelen aan vooraf.

Unknown, Gui (food container) to worship ancestors, Middle period of the Western Zhou dynasty.

De enige betekenis die ik lang geleden al kende van het woord GUI
was Graphical User Interface (ik werk in de automatisering).
Maar in de Chinese wereld van de bronzen staat een Gui voor
een pan of ketel om eten in te bewaren.

Gui, “twisted dragon design”.

De afbeelding op de voet wordt het “twisted dragon design” genoemd.
Zeg maar de gedraaide draak.

Gui, handvat.

Unknown, Mink winter crown, Qing Dynasty.

Winterkroon gemaakt met minkbont.

Unknown, Openwork polychrome porcelain vase with design of Phoenix among clouds, Wanli period of the Ming dynasty, 1573 – 1620.

Opengewerkt, meerkleurig porseleinen vaas met als afbeelding
de feniks omringd door wolken.
Mocht je nu denken waar zit die Phoenix of Feniks.
Op de volgende afbeelding heb ik het symbool voor de keizerin,
de feniks, proberen te isoleren.

Openwork polychrome porcelain vase with design of Phoenix among clouds (detail).

Los van de afbeelding en het feit dat de vaas opengewerkt is
is dit stuk bijzonder omdat dit niet in een keer gemaakt is
maar uit verschillende stukken bestaat,
die in het productieproces uiteindelijk zijn samengevoegd.
De kleuren bevatten email dat bovenop het glazuur is aangebracht en
andere die juist onder het glazuur zijn aangebracht.

Unknown, Painted enamel bowl with design of bird playing in peony flowers, Yongzheng period of the Qing dynasty, 1723 – 1735.

Naast de afbeelding van een fazant (denk ik) tussen pioenrozen
staat er ook een gedicht op deze kom.
Een paar regels van het gedicht van Han Zong’s gedicht
Ode aan de pioenrozen.
Het gedicht dateert uit de Tang dynasty.

Neerlandstuin.nl:

Pioen is een plant voor de eeuwigheid Er zijn tientallen soorten van het geslacht Paeonia bekend, vandaar dat aan een indeling ervan niet valt te ontkomen. Zo zijn er enkel- en gevuldbloemige soorten, struikpioenen en kruidachtige pioenen. Paeonia lactiflora hybr. ‘Edulis Superba’ is een gevuldbloemige soort Nieuwe cultuurvarieteiten van de pioen zijn ontstaan door hybridisatie (kruising van soorten). De pioen is al lang in cultuur, ook voor de tuin. Het is nog steeds een belangrijke snijbloem. Van oorsprong komt de plant uit China en Japan.

Het emaille werd vanuit het Westen ingevoerd rond 1728.
Al snel waren de Chinese vakmensen meesters in deze techniek.

Unknown, Sandelwood imperial seal, Qing dynasty, By Quinlong mentioned as one of the 25 treasures, 1644 – 1746.

Dit voorbeeld van de grote Chinese zegels
hebben een grote aantrekkingskracht op mij.
In 1746 kiest Qianlong 25 zegels uit de voorafgaande dynastieen
en betitelde die als de 25 schatten.
Ze symboliseren de keizerlijke macht.

Afdruk van de zegel.

Dit is de afdruk die gemaakt kon worden met bovengenoemd zegel.
Er zijn Chinese en Manchurische karakters te zien.

Unknown, Twelve node Cong with magic figures and incantations, New stone age, Liangzhu culture, 3400 – 2250 BCE.

Ik zag een dergelijk voorwerp onlangs nog in Brussel
op de tentoonstelling “Zoon van de Hemel”.
De buitenkant is vierkant terwijl de binnenkant
circelvormig is uitgehakt/geboord.
Het voorwerp is vier tot vijf duizend jaar oud en is gemaakt van jade.

Wu Zhifan, Boxwood brush holder carved with design of reporting a victory, Beginning period of the Qing dynasty, 1662 – 1722.

Een houder voor kwasten gemaakt uit Buxus-hout
en rozenhout voor de voet en mond.
De afbeeldingen zijn gesneden uit bamboe.
De afbeelding toont drie mannen die zitten te schaken
terwijl op een andere afbeelding twee mannen te paard
het bericht van een overwinning komen brengen.

Wu Zhifan, Brush holder (detail).

Zhang Cheng, Carved red lacquer plate with design of gardenia flowers, Yuan dynasty, 1271 – 1368.

Deze lacquertechniek mag niet ontbreken in dit overzicht.
een ‘gardenia’ of jasmijnbloem.

Editor: Wang Renxu; Copiist: Wu Cailuan, Kan Miu Bu Que Qie Yun.

Kan Miu Bu Que Qie Yun=
Fouten herstellen, het ontbrekende aanvullen
en het ritme maken.
Het werk gaat over de Chinese taal, fonologie.

De afbeelding is het kleinst en dat komt
omdat hij over twee pagina’s in het boek staat afgebeeld.
De afbeelding toont een heel bijzonder boek.
Het is de ‘missing link’ tussen de Chinese boeken die werden opgerold
en de ingebonden boeken.
De tekst is nog op een rol maar er zijn al meerdere lagen.
De eerste pagina zit aan beide kanten aan een rol vast.
de drieentwintig volgende bladen zitten alleen rechts vast.
Om de twee pagina’s worden de bladen steeds een centimeter korter.

Zelfde boek maar dan verticaal.

Het boek heb ik uiteindelijk niet in de Verboden Stad gekocht.
Ik vond het te zwaar een hele dag mee te dragen en besloot dus
om bij het verlaten van de stad het boek te kopen.
Alleen toen ik de Verboden Stad uit moest (sluitingstijd)
waren de winkels al dicht.
In een Engelstalige boekwinkel in het centrum van Beijing
heb ik later het boek alsnog kunnen kopen.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: Qing dynasty

Argus in China

Argus in China

Argus in China

Argus in China

Argus in China

Nanjing in de avond

Nanjing: Presidential Palace

Tekst als kunst, kunst is tekst

China reisverslag / travelogue 46

China reisverslag / travelogue 34

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: