Kunst in de heilige driehoek (vervolg)

DSC03110KunstInDeHeiligeDriehoekMariaBlaisseOloïdePaviljoen

Op Sint Catharinadal staat dit werk gemaakt van bamboe. Het is een halve ‘Oloïde’, een wiskundige vorm. Maria Blaisse, Oloïde Paviljoen, 2019, gemaakt van bamboe met hulp van de Chinese kunstenaar Bin Xu.


DSC03111KunstInDeHeiligeDriehoekMariaBlaisseOloïdePaviljoen

Voorbeeld van de verbindingsstukken.


DSC03112KunstInDeHeiligeDriehoekMariaBlaisseOloïdePaviljoen


DSC03113KunstInDeHeiligeDriehoekMariaBlaisseOloïdePaviljoen

Dat het een wiskundige vorm is maakt het werk niet aantrekkelijker (of minder aantrekkelijk). Het is de plaats die het speciaal maakt.


DSC03117KunstInDeHeiligeDriehoekKapelStCatharinadal

Sint-Norbertus ? Beeld in de gevel van de kapel van het Sint Catharinadal.


DSC03118KunstInDeHeiligeDriehoekAnishKapoorUntitled2018

Anish Kapoor, Untitled, 2018.


DSC03121KunstInDeHeiligeDriehoekKapelStCatharinadal

Interieur van de kapel van Sint Catharinadal.


DSC03126KunstInDeHeiligeDriehoekAnishKapoorUntitled2018

Anish Kapoor, Untitled, 2018.


Kapittelstokje – tijd om me te schamen

Nog niet zo lang geleden bezocht ik de tentoonstelling
‘Strengels en Letters’ in Kasteel Wijchen. Daar zag ik voor het eerst
een kapittelstokje.
Het idee is zo eenvoudig en tegelijk zo briljant dat ik me
schaam dat ik zelf niet eerder op het idee gekomen ben.
We kennen allemaal het leeslint.
Een boek heeft vaak één en soms twee leeslinten.
Zijn die niet aanwezig dan gebruik ik meestal een boekenlegger.
Maar er bestaat ook zoiets als een ‘mobiel leeslint’,
dat noemt men een kapittelstokje.

In het blad van de Stichting Handboekbinden schreef Astrid Beckers
van Atelier Libri een artikel over de tentoonstelling en daarbij
werden een hele reeks foto’s geplaatst. Ook een van een kapittelstokje.
Zoiets zou ik graag willen hebben.

IMG_0645KapittelstokjeInBladStichtingHandboekbinden

Links de foto met een kapittelstokje met drie leeslinten in twee kleuren. Rechts mijn probeersel. Een stukje bamboe, ingezaagd om er een leeslint en een koordje aan vast te kunnen maken. Dat wil ik bekleden met leer en verder vullen met iets.


Op internet wat gezocht maar je komt meestal uit bij een siersluiting
voor halssieraden waarbij met ook iets kent (dat er op lijkt)
en dan met een kapittelstokje noemt.
Kan ik het niet zelf maken?

IMG_0646EenKoordjeEenLeeslintBamboeLeerDeMakeupKapittelstokje

Een stukje groen leer, geit skiver wordt het genoemd. Een dun stuk, gekleurd leer van geit. Niet heel erg sterk maar voldoende denk ik voor dit doel. Voordeel is dat ik de zijkanten binnenstebuiten kan dichtnaaien en het dan omkeren. Handwerken heb ik nooit gehad, dus met een naald ben ik niet sterk, maar moet kunnen.


IMG_0648KapittelstokjeeerstBinnensteBuitenDraaienDanOpMaatSnijden

Eerst de zijkanten genaaid. Het moet natuurlijk breed genoeg zijn om er zo dadelijk het stokje bamboe in te krijgen.


IMG_0649KapittelstokjeNaaiwerk

Zo ziet het er omgekeerd uit. Pas op niet te dicht aan de rand naaien want dan trek je het garen door het leer heen.


IMG_0651LerenKapittelstokjeMetBamboeKern

Het bamboe past en de laatste kant heb ik recht afgesneden. Dat recht afsnijden doe ik volgende keer meteen aan het begin maar deze eerste keer had ik geen patroon om van te vertrekken.


IMG_0652LerenKapittelstokjeMetTweeLeeslinten

Dit is mijn kapittelstokje. Zoals je hem hier ziet is hij 7,5 centimeter breed. Dat maak ik de volgende keer veel smaller. Naast het bamboe zit er nog wat materiaal in van een demakup pad, watten kunnen ook, textiel ook, enz. Misschien dat ik de volgende keer ook probeer een andere vorm te maken. Nu lijkt het een beetje op de vorm van een trapezium. Met de breedste kant onder.


IMG_0653KapittelstokjeOpBoek

Zo ziet de kapittelstok er uit in actie op een boek (Borges).


Golden Horse Eyebrow – Jin Jun Mei

Deze week werd ik verrast door een ‘We hebben u gemist’-kaart
in de brievenbus.
Ik verwachtte helemaal geen pakketje.
Toch maar naar het ophaalpunt gegaan en daar kreeg ik deze doos.

IMG_0260

Dat de doos uit China kwam was de eerste aanwijzing. De verzendbon maakte het duidelijk. Mijn vriend in China heeft me een cadeau gestuurd. Hij weet dat ik in het jaar van het zwijn/varken geboren ben. In de Chinese dierenriem is het varken het twaalfde symbool.


IMG_0264

In de kartonnen doos zit deze kist van bamboe. Die kist alleen al vind ik prachtig. Op de doos staan maar drie termen in het Engels: Jin jun Mei, http://www.bamatea.com en http://www.8ma.net. De websites helpen niet zoveel behalve dan dat ze iets van het bedrijf vertellen die dit product verkoopt (2e theeproducent van China). Jin Jun Mei kom je op een aantal sites van theeverkopers tegen.


bijvoorbeeld op Wikipedia:

Jin Jun Mei (literally: ‘golden horse eyebrow’) is a lapsang souchong black tea from Wuyishan City, Fujian Province, China. It is made from two small shoots plucked in early spring from the plant’s stem which are subsequently fully oxidised and then smoked to giving a tea that has a sweet, fruity and flowery flavour with a long lasting sweet after-taste. The brew is bright reddish in colour.

Er is geen Nederlandse vertaling van deze tekst op Wikipedia.

In het kort komt het er op neer dat Jin jun Mei zoiets als
‘Gouden paardenwenkbrauw’ is. Het is een zwarte thee van het soort
lapsang souchong en is afkomstig uit de Fujian provincie.
Het wordt gemaakt van kleine jonge takken die vroeg in de lente
worden geplukt.
De blaadjes laat men dan volledig oxideren waarna ze gerookt worden.
Dat geeft de thee een zoete, fruit en bloemige smaak
met een lange nasmaak. Het brouwsel is roodachtig van kleur.

IMG_0265InDeKistDrieDozen

In de bamboedoos zitten drie kartonnen dozen met in elk een aantal zakjes met daarin een portie thee. Waarschijnlijk precies genoeg voor een bepaalde hoeveelheid water.


IMG_0285InKleinePortiesVerpakt


IMG_0287

Ik vermoed dat 1 zakje te veel is voor 1 glas thee. Zelfs als het glas wat groter is maar de thee werd niet bitter. Ik heb hem minstens drie maal opnieuw opgeschonken. De smaak is prima. Alleen nog wat experimenteren met de hoeveelheid. In het zakje dat ik tot nu toe gebruikt heb zitten grotere blaadjes maar ook hele kleine stukjes.


Wervelwind gelijmd

 photo WP_20170730_15_03_23_ProWhirlWindGelijmd.jpg

De Whirl wind binding, Xuanfeng Zhuang of Wervelwind binding: alle vijf de vellen zijn nu op elkaar geplakt. Zo gaat dit nu onder bezwaar. Op de pagina die nu blanco lijkt (want dat is hij niet) wil ik misschien nog een lotus aanbrengen.


 photo WP_20170730_15_28_10_ProBamboeInDeVernis.jpg

Intussen is de bamboe een eerste keer in de vernis gezet. Ik ga zodadelijk kijken hoe het opgedroogd is. Met de bamboe wordt een soort rug gemaakt aan het boek.


Vlinderbinding gereed

De Hudie Zhuang of de Butterfly binding of de vlinderbinding is gereed.
Ik heb het gisteravond uit de boekenpers gehaald.
Het was mooi opgedroogd.
Vervolgens heb ik het nog even aan drie kanten schoongesneden.

 photo WP_20170725_19_53_22_ProButterflyOpMaatGesneden.jpg

Vlinderbinding. Gemaakt naar de instructies van het International Dunhuang Project. Je ziet bij het gele blad (rechter pagina) en het groene blad (rechter pagina) dat ik een strookje van 1 centimeter heb gebruikt om te lijmen. Daar zit nu een ‘extra’ vouw die karakteristiek is voor de vlinderbinding. Alleen de binnenkant van de oorspronkelijke bladen bevat tekst.


De volgende in de reeks is al in voorbereiding.
Ik ga ook een Whirl Wind book maken.
De Chinese naam daarvoor is: Xuanfeng Zhuang. Ik noem het Wervelwind binding.
Daar ga ik handgemaakt papier voor gebruiken.
Vorig jaar heb ik een workshop gevolgd bij Marieke de Hoop (Papiermakerij de Hoop,
Keileweg, Rotterdam). Daar heb ik toen papier gemaakt dat ik nog
nergens voor gebruikt heb. Maar ik denk dat het prima geschikt is voor
de wervelwind binding: het is verschillend van grootte, verschillend van kleur
en verschillend van karakter.
Het buitenste papier, het papier waarop de tekst ga bedrukken is papier
dat ik al eerder gebruikt heb om te bedrukken en dat flexibel is.
Het handgemaakt papier is van verschillende kwaliteit (mijn schuld).
Er zit een blad in dat makkelijk kan breken.
Sommige delen zijn zwaarder dan andere.

 photo WP_20170725_19_15_07_ProBovensteVelHandgemaaktOpMaatMeerdereKleurenOndersteVelBruin.jpg

Hierboven liggen twee vellen papier op elkaar. De verschillende kleuren maken het moeilijk te zien. Het bovenste vel (wit, blauw en bruinig) is een stuk van een handgemaakt vel papier. Dat papier is van katoen, jeans en vilt. Vilt laat zich niet altijd eenvoudig combineren met katoen en jeans. Vandaar dat er gaten in het papier zitten en sommige stukken losser zitten. Losse stukken lijm ik eerst even. Dit handgemaakte vel ga ik dus niet bedrukken met tekst of bedrukken met een lino. Het achterste, bruine papier, daar ga ik de tekst op drukken.


 photo WP_20170725_19_44_59_ProDeTekstKomtOpDeBruineVelDeTekstZitAlGoedOpDePers.jpg

Die tekst staat al gereed op de pers.


 photo WP_20170725_19_16_25_ProBovensteDrieVellenHandgemaaktNogNietopMaar.jpg

In totaal krijgt de Wervelwind binding 5 vellen papier. De bovenste drie heb ik er al op gelegd. Die zijn nog niet op maat gemaakt. Dat ga ik ook pas doen na het bedrukken. Overigens is de bamboe voor de bevestiging al gekocht.


China reisverslag / travelogue 34

Toen ik in de Verboden Stad was kwam ik ook langs souvernierwinkels.
Daar zag ik een mooi boek liggen.
Het is niet echt een catalogus, dat kan bijna niet.
Er zijn zoveel kunstvoorwerpen in de Forbidden City,
Dat past allemaal niet in een boek.


The Palace Museum.


Het boek dat ik zag is uit twee delen opgebouwd.
Deel 1 leidt je door de Verboden stad met heel veel foto’s.
Een aantal van die foto’s waren al eerder op mijn web log te zien.
De zonovergoten Verboden Stad, De Verboden Stad in de sneeuw enz.

Deel 2 leidt je door de enorme hoeveelheid voorwerpen die in de Stad
bewaard worden en te zien zijn.
De organisatie van het Paleis Museum (Palace Museum)
is opgezet aan de hand van de type voorwerp.
Zo zijn er mensen die zich bezig houden met de handschriften en boeken.
Andere met jade, bamboe en houtsnijwerk.
Ik zag dat er per afdeling boeken zijn die meer op een catalogus lijken
maar deze uitgaven zijn te groot in aantal en duur.


Boek over het Paleismuseum, Beijing, Verboden Stad.


Ik heb geprobeerd om van al die afdelingen tenminste 1 hoogtepunt
in deze log op te nemen.
Ik heb heel veel gezien die dag in de Verboden Stad
maar ik weet niet meer of ik alle voorwerpen in het boek
ook daadwerkelijk gezien heb.
Maar dat doet voor de kijker niets af van de schoonheid, de verfijning,
de cultuur of het vakmanschap dat van de voorwerpen afstraalt.


Ivory carving of the pleasures of court ladies in twelve months, Qianlong period of the Qing dynasty, 1736 – 1795.

Dit is een deel van twaalf uit ivoor gesneden voorstellingen.
Onderwerp is het leven van de hofdames.
Er is door meerdere kunstenaars aan gewerkt.
Van de medewerkers worden er vijf met naam genoemd:
Chen Zuzhang, Gu Pengnian, Chang Cun, Xiao Hanzhen en Chen Guanquan.
Een zeer kunstig werk. Let eens op de visjes in het water
of de kleding van de dames op het volgende detail.

Carving of the pleasures of court ladies (detail), Qianlong period of the Qing dynasty, 1736 – 1795.


Dai Jin, Travelers through mountain passes, Ming dynasty, 1389 – 1462.

Wikipedia:

Dai Jin (1388 – 1462) is noted as the founder of the Zhe School of Ming dynasty painting. He began his life in Hangzhou. Although he studied painting as a boy his initial occupation was carpentry.

Nederlandse vertaling/samenvatting:
Dai Jin wordt gezien als de grondlegger van de Zhe school van de Mingdynastie.
Hij is geboren in Hangzhou en ondanks dat hij werd opgeleid als schilder
In zijn jeugd, was aanvankelijk timmerman zijn beroep.

Dit schilderij is een rol die bedoeld is om opgehangen te worden.
Fascinerend vind ik de gewoonte om op het schilderij stempels
aan te brengen.
Ook komt het voor dat een voorstelling gecombineerd wordt met een tekst.

Dai Jin, Travelers through mountain passes (detail).


Daya Zhai, Draft of flower pot with design of wintersweet and Camellia, Guangxu period of the Qing dynasty, 1875 – 1908.

Weer een tekening, maar dit keer betreft het een schets
voor een afbeelding op een bloempot.

“Wintersweet” op Neerlandstuin.nl:

Chimonanthus is een van de vroege voorjaarsbloeiers. De bleekgele bloemen verspreiden een plezierige geur. De Engelsen voerden de struik in 1766 in uit China. De struik verwierf daar al snel de bijnaam ‘winter sweet’.
De wasachtige bloemen hangen de hele winter aan kale takken.
Chimonanthus praecox is inheems in China. Hij groeit in het gebergte van Sichuan en Hubei tot op een hoogte van 3.000 meter.

“Camelia” op Neerlandstuin.nl:

Camellia, roos uit het verre oosten.
Camellia staat al heel lang in de belangstelling. In China, waar de meeste soorten van nature groeien, worden nog steeds soorten van het geslacht ontdekt. Bloemkleur: rood.

Daya Zhai, Draft of flower pot (detail).

Maar wat voor vogel is dat nu?

Daya Zhai porselein werd gemaakt voor het dagelijks gebruik
door de Keizer.
Bij iedere schets staat vermeld op wat voor voorwerp de afbeelding
is aangebracht, de vorm van het voorwerp, kleur
en het aantal dat er uiteindelijk van gemaakt werd.


Unknown, Blue and white covered porcelain jar with red engraving, Yuan dynasty, 1271 – 1368.

Ik ga kriskras door het boek.
Niet gehinderd door stijl, tijd, paginanummer of wat dan ook.
Deze pot vond ik zo mooi omdat de centrale afbeelding,
qua kader en invulling, ook vaak te zien is als wandversiering
in bijvoorbeeld de Verboden Stad.


Champleve, enamel ox shaped zun (wine vessel), Qianlong period of the Qing dynasty, 1736 – 1795.

Encyclo.nl:

Champleve
bijzondere emailtechniek, waarbij het email in uitgespaarde holten wordt gegoten.

Een ‘zun’ is een wijnvat.
Je ziet hier een veel voorkomende versiering op Chinese voorwerpen:
wolken. Wolken omringen vaak ook de Draak of de Phoenix.
Op het voorwerp op de rug van de os staat:
“de stijl van de oudheid in de Qianlong regeerperiode”.


Unknown, Gilt silver covered Kapala bowl, Qing dynasty.

Dit is een heel bijzonder voorwerp.
Ik had nog nooit van een “Kapala bowl” gehoord.

Wikipedia:

A kapala (Sanskrit for “skull”) or skullcup is a cup made from a human skull used as a ritual implement (bowl) in both Hindu Tantra and Buddhist Tantra (Vajrayana). Especially in Tibet, they were often carved or elaborately mounted with precious metals and jewels.

Het woord Kapala kom van het woord in Sanskriet voor schedel.
Een Kapala bowl is een “schedelkom”. Vooral de Tibetaanse uitvoeringen
waren rijk uitgesneden, op een voetstuk geplaatst
en versierd met dure metalen en juwelen.

Het is een ritueel voorwerp dat vooral in het Tibetaans Boeddhisme
gebruikt werd/wordt(?). Verguld zilver.
Na de begrafenis van een persoon kon zijn schedel gebruikt worden
om tot een dergelijke kom te worden bewerkt.
Daar ging een selectieproces en een aantal rituelen aan vooraf.


Unknown, Gui (food container) to worship ancestors, Middle period of the Western Zhou dynasty.

De enige betekenis die ik lang geleden al kende van het woord GUI
was Graphical User Interface (ik werk in de automatisering).
Maar in de Chinese wereld van de bronzen staat een Gui voor
een pan of ketel om eten in te bewaren.

Gui, “twisted dragon design”.

De afbeelding op de voet wordt het “twisted dragon design” genoemd.
Zeg maar de gedraaide draak.

Gui, handvat.


Unknown, Mink winter crown, Qing Dynasty.

Winterkroon gemaakt met minkbont.


Unknown, Openwork polychrome porcelain vase with design of Phoenix among clouds, Wanli period of the Ming dynasty, 1573 – 1620.

Opengewerkt, meerkleurig porseleinen vaas met als afbeelding
de feniks omringd door wolken.
Mocht je nu denken waar zit die Phoenix of Feniks.
Op de volgende afbeelding heb ik het symbool voor de keizerin,
de feniks, proberen te isoleren.

Openwork polychrome porcelain vase with design of Phoenix among clouds (detail).

Los van de afbeelding en het feit dat de vaas opengewerkt is
is dit stuk bijzonder omdat dit niet in een keer gemaakt is
maar uit verschillende stukken bestaat,
die in het productieproces uiteindelijk zijn samengevoegd.
De kleuren bevatten email dat bovenop het glazuur is aangebracht en
andere die juist onder het glazuur zijn aangebracht.


Unknown, Painted enamel bowl with design of bird playing in peony flowers, Yongzheng period of the Qing dynasty, 1723 – 1735.

Naast de afbeelding van een fazant (denk ik) tussen pioenrozen
staat er ook een gedicht op deze kom.
Een paar regels van het gedicht van Han Zong’s gedicht
Ode aan de pioenrozen.
Het gedicht dateert uit de Tang dynasty.

Neerlandstuin.nl:

Pioen is een plant voor de eeuwigheid Er zijn tientallen soorten van het geslacht Paeonia bekend, vandaar dat aan een indeling ervan niet valt te ontkomen. Zo zijn er enkel- en gevuldbloemige soorten, struikpioenen en kruidachtige pioenen. Paeonia lactiflora hybr. ‘Edulis Superba’ is een gevuldbloemige soort Nieuwe cultuurvarieteiten van de pioen zijn ontstaan door hybridisatie (kruising van soorten). De pioen is al lang in cultuur, ook voor de tuin. Het is nog steeds een belangrijke snijbloem. Van oorsprong komt de plant uit China en Japan.

Het emaille werd vanuit het Westen ingevoerd rond 1728.
Al snel waren de Chinese vakmensen meesters in deze techniek.


Unknown, Sandelwood imperial seal, Qing dynasty, By Quinlong mentioned as one of the 25 treasures, 1644 – 1746.

Dit voorbeeld van de grote Chinese zegels
hebben een grote aantrekkingskracht op mij.
In 1746 kiest Qianlong 25 zegels uit de voorafgaande dynastieen
en betitelde die als de 25 schatten.
Ze symboliseren de keizerlijke macht.

Afdruk van de zegel.

Dit is de afdruk die gemaakt kon worden met bovengenoemd zegel.
Er zijn Chinese en Manchurische karakters te zien.


Unknown, Twelve node Cong with magic figures and incantations, New stone age, Liangzhu culture, 3400 – 2250 BCE.

Ik zag een dergelijk voorwerp onlangs nog in Brussel
op de tentoonstelling “Zoon van de Hemel”.
De buitenkant is vierkant terwijl de binnenkant
circelvormig is uitgehakt/geboord.
Het voorwerp is vier tot vijf duizend jaar oud en is gemaakt van jade.


Wu Zhifan, Boxwood brush holder carved with design of reporting a victory, Beginning period of the Qing dynasty, 1662 – 1722.

Een houder voor kwasten gemaakt uit Buxus-hout
en rozenhout voor de voet en mond.
De afbeeldingen zijn gesneden uit bamboe.
De afbeelding toont drie mannen die zitten te schaken
terwijl op een andere afbeelding twee mannen te paard
het bericht van een overwinning komen brengen.

Wu Zhifan, Brush holder (detail).


Zhang Cheng, Carved red lacquer plate with design of gardenia flowers, Yuan dynasty, 1271 – 1368.

Deze lacquertechniek mag niet ontbreken in dit overzicht.
een ‘gardenia’ of jasmijnbloem.


Editor: Wang Renxu; Copiist: Wu Cailuan, Kan Miu Bu Que Qie Yun.

Kan Miu Bu Que Qie Yun=
Fouten herstellen, het ontbrekende aanvullen
en het ritme maken.
Het werk gaat over de Chinese taal, fonologie.

De afbeelding is het kleinst en dat komt
omdat hij over twee pagina’s in het boek staat afgebeeld.
De afbeelding toont een heel bijzonder boek.
Het is de ‘missing link’ tussen de Chinese boeken die werden opgerold
en de ingebonden boeken.
De tekst is nog op een rol maar er zijn al meerdere lagen.
De eerste pagina zit aan beide kanten aan een rol vast.
de drieentwintig volgende bladen zitten alleen rechts vast.
Om de twee pagina’s worden de bladen steeds een centimeter korter.

Zelfde boek maar dan verticaal.


Het boek heb ik uiteindelijk niet in de Verboden Stad gekocht.
Ik vond het te zwaar een hele dag mee te dragen en besloot dus
om bij het verlaten van de stad het boek te kopen.
Alleen toen ik de Verboden Stad uit moest (sluitingstijd)
waren de winkels al dicht.
In een Engelstalige boekwinkel in het centrum van Beijing
heb ik later het boek alsnog kunnen kopen.