Categorie archief: India

Nogmaals India 1995

Posted on by

De volgende reeks dia’s van India uit 1995
gaan met name over Nawalgarh en Bikaner.
Nawalgarh is bekend door de Haveli’s:
prachtig versierde particuliere huizen.
In de serie foto’s van Bikaner komen de koninklijke grafmonumenten
Devi Kund aan de orde. Een complex graven in die typische Indiase stijl
die bij ons een sprookjesgevoel opwekt.

Detail van een schildering op/in een Haveli. Compleet met stoomtrein.

____________________________________________________________

Podar gate in Nawalgarh.

____________________________________________________________

Ik vermoed dat ik toen dacht dat het hier om veel modernere architectuur ging dan het meeste wat we toen te zien kregen.

____________________________________________________________

Bikaner is kamelenland.

____________________________________________________________

Hier is de eekhoorn de hoofdrolspeler.

____________________________________________________________

Ik heb geen idee meer wat dit is. Misschien de binnenkant van de koepel op de volgende foto?

____________________________________________________________

Een reisgenoot die heel veel aandacht trok onder andere vanwege zijn blonde krullen. en Niet te vergeten de lengte van zijn haar.

____________________________________________________________

De bloem van de bananenboom.

____________________________________________________________

De Heilige Koe.

____________________________________________________________

Veel bestrating zag je toen nog niet in dit deel van India. Dat zal inmiddels wel veel veranderd zijn.

____________________________________________________________

Kamelengebied.

____________________________________________________________

Bikaner, The Royal Cenotaphs Devi Kund.

Devi Kund is de plaats waar de grafmomnumenten staan.
Het is een soort grote vijver met daarbij een plaats
waar de lichamen van overledenen worden verbrand.

____________________________________________________________

India 1995

Posted on by

In de tijd dat ik nog geen digitale foto’s maakte,
maakte ik dia’s.
Vandaag de dag kijk je daar niet meer naar.
Dat is jammer want we hebben toen een aantal leuke reizen gemaakt.
Net voor onze vakantie, eind vorig jaar,
zag ik een aanbieding bij een grootwarenhuis voor een product
met de naam SLIDES2PC.
Dat wil ik wel eens proberen.

Vanmiddag hebben we het apparaat opgehaald en hebben we het uitgepakt
en uitgeprobeerd.
Hier volgen de eerste resultaten.

Ik heb al wel gemerkt dat ik moet letten op de helderheid
en de kleurbalans.
Mijn eerste reactie is dat de foto’s die gemaakt worden
niet echt scherp zijn.
Dat kan liggen aan mijn fotokunsten (het fototoestel moest toen
nog handmatig scherp gesteld worden) of aan het scanapparaat.

Je moet de dia wel correct in het apparaat leggen anders valt een deel van de dia weg.

De route vanaf Delhi, door Rajasthan, Jodpur, Udaipur en Jaipur, ging via Varanasi naar Nepal. Aangegeven met revetten.

Ons vliegtuig.

De bouwvakkers achter ons hotel.

Het Rode Fort in Delhi.

De zijkant van het fort dat grenst aan de stad.

Bruidegom?

Een riksjarijder op blote voeten.

De Jama Mashjid.

Onderweg naar een klein paleis buiten Delhi.

Een tukttuk met Lord Ganesha.

Dezelfde dia maar dan met andere settings.

En nogmaals

De toegangspoort tot de Haveli.

India, Ahmedabad, Vav, Stepwell

Posted on by

Vandaag kwam ik een paar mooie foto’s tegen van Dhr. Saman S. Patel.
in een Amerikaans tijdschrift voor archeologie.
Het waren foto’s van een ‘stepwell’ (of vav of baolis).
De naam is afhankelijk van de taal die in de streek gesproken wordt.
Een stepwell is een grote, diepe waterput waarbij je
via trappen van het hete, zonverlichte aardoppervlak,
kunt afdalen naar het koele waterniveau, diep in de grond.
De trappen en de muren zijn vaak rijk versierd.

Zelf hebben we in november 2007 stepwells bezocht in India.
Ik krijg bij het zien van de foto’s, gelijk heimwee.

De foto’s die ik hier laat zien zijn van de
Rudabai Vav in de plaats Adelaj in de staat Gujarat in India.
Rudabai is de naam van de koningin die deze put liet aanleggen in 1499.


Het tijdschrift: Archaeology Magazine

Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.

Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.

Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.

Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.

Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.

Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.

Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.

Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.

Zelf heb ik ook foto’s gemaakt van de stepwells die wij bezochten.
Je kunt die terugvinden in de volgende logs:
Gujarat, 8 november 2007, Amrutvarshini Vav.
Gujarat, 7 november 2007, Adalaj.
Gujarat, 6 november 2007, Modhera en de Ranki vav.
Gujarat, 31 oktober 2007, Adi Kadi Vav.

Noorwegen 11

Posted on by

Ik ben geen kenner van de laatste modeen waarschijnlijk keek ik daarom zo op vande stijl die ik “Trol chic” ben gaan noemen.Natuurlijk heb ik wat foto’s gemaakt.Dat lukte prima vanaf een klein verhoog waar ik zat te eten.Volgens mij was er een vrijgezellenfeestwant er stond een groep jonge vrouwen in de winkelstraatdie gezamelijk een dans uitvoerden, het leek wel Indiaas.En de Indiaase toeristen die aan de overkant op de stoep zatenviel het ook op.Trol chic dus.

De vrijgezelle dames.

De Indiaase toeristen.

Trol chic I.

Trol chic II.

Trol chic III.

Holi

Posted on by

Heel af en toe maak ik wel eens een goede foto,
maar als ik naar de volgende reeks foto’s kijk
dan zie ik niet alleen mensen die heel, heel veel plezier hebben
maar ook een aantal goede fotografen aan het werk.GENIET!

Deze foto valt een beetje uit de toon. Er is nog een foto die buiten de reeks valt. Maar de foto is genomen op het Holi-festival en is prachtig. Twee acteurs worden bedolven onder bloemblaadjes:
Artists dressed as Hindu Lord Krishna (left) and his consort Radha, Mathura, India, 28/02/2010, K. K. Arora.

Twee acteurs gekleed als Krishna (links) en Radha.Wikipedia:

Het Holifeest, of Phagwa, is een Hindoeistisch feest dat jaarlijks rond de maand maart gevierd wordt en in feite een combinatie is van een lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een nieuwjaarsfeest. Volgens de Gregoriaanse kalender wordt het in het voorjaar gevierd en in de Hindoekalender op de dag na de volle maan van de maand Phaalguna. Naar deze maand is dit feest ook genoemd.Het Holifeest kenmerkt zich door dans, zang, versnaperingen en het strooien met gekleurd poeder, parfum (Goellaal) en ze sprenkelen gekleurd water (Abier).

Boy in color, smiles, Holi, Siliguri, India, 26/02/2010, Rupak De Chowdhuri.

Lachende jongen in kleur.

Ook deze valt een beetje uit de toon. Maar de rust gecombineerd met de felle kleur rood….:
Child in tomato pulp, Holi, Hydrabad, India, 28/02/2010, Krishnendu Halder.
Kind in tomatenpulp.
Mijn fototitels, zowel in het Engels als Nederlands zijn interpretaties
van de omschrijving die de foto’s krijgen op de site van Boston Big Picture.

Children pose during Phagwa or Holi, 28/02/2010, Andrea De Silva.

Colored faces, Holi in Ahmedabad, India, 01/03/2010, Amit Dave.

Colored water, Holi, Allahabad, India, 27/02/2010, Rajesh Kumar Singh.Gekleurd water.

Eyes on Holi, Calcutta, India, 28/02/2010, Sucheta Das.Eyes on Holi, Ogen op Holi.

Holi celebrations, Bankey Bihari Temple, Vrindavan, India, 28/02/2010, Daniel Berehulak.

Men with face paint and colored powder, Guwahati, India, 01/03/2010, Utpal Baruah.

Mannen met geverfde gezichten en gekleurd poeder.

Men in colors, Lathmar Holi, Nandgaon, Mathura, 24/02/2010, K. Arora.

Students celebrating Holi festival, Indore, India, 22/02/2010, AP.

Dit is een fantastische foto. De afbeelding toont pure vreugde, pure joy. Kijk tegelijkertijd eens naar de gekleurde poeder in de lucht. Fantastisch:
Woman participating in Holi, Mumbai, India, 01/03/2010, Rafiq Maqbool.

The big picture

Posted on by

Er is een web site met de naam The Big Picture.
Onregelmatig, maar steeds meerdere malen per maand,
zijn daar series foto’s te zien van een hele hoge kwaliteit.
Uit de series van afgelopen maanden koos ik een paar foto’s
uit een serie van National Geographic.
Deze zijn van verschillende fotografen.
Daarnaast enkele uit een serie gemaakt in India.
In Pushkar om precies te zijn.
Daar wordt jaarlijks een grote kamelenmarkt gehouden.
De zogenaamde Pushkar Fair of Pushkar Mela.
Daar maakte in oktober 2009 Kevin Frayer een serie foto’s.
Enkele zie je hieronder.

Cesare Naldi, Nazroo (de verzorger) and elephant Rajan.

Michael Johnson.

Mike Matas.

Peter Allinson.

Kevin Frayer, A camel herder, Pushkar Mela 2009.

Een kamelenherder.

Kevin Frayer, Contestant J.S. Chounan, Pushkar Mela 2009.

Deelnemer J.S. Chounan.
Op de markt wordt een wedstrijd gehouden voor de man
met de langste snor. Dit is een van de deelnemers.
Hij won met zijn snor van 3.25 meter.

Kevin Frayer, een dans.

 

Alleen voor mensen met dezelfde tick als wij

Posted on by

Om de redenering die aan de basisi ligt van de volgende foto’s/afbeeldingen
normaal te vinden en direct te begrijpen,
moet je wel over dezelfde tick beschikken als wij.
Maar reguliere bezoekers van deze blog begrijpen het misschien
of kunnen er begrip voor opbrengen,
Het is niet gevaarlijk moet je maar denken.

Onze fruitschaal, zomaar, afgelopen week.

De vlag van India.

Sholapur in het nieuws

Posted on by

Op het Nederlandse 20:00 uur journaal was een bericht uit India te zien.
Als een soort komische afsluiter werd een religieus ritueel getoond.
Hier het verslag van een Engelstalige website:

In Sholapur in Maharashtra, the 500 year old ritual of dropping babies from a roof of a shrine to ensure their longevity and health, is still practiced.

This ritual takes place in a Muslim shrine in the Musti village of Sholapur distt Maharashtra, and is practiced by both Muslims and Hindus alike. If parents wish to have their baby “blessed” they must pray at the Baba Sheikh Umar Saheb Dargah temple, thanking God for the healthy baby. The baby is then flung off the roof of the 50-foot temple.



Natuurlijk kun je je afvragen of het zinvol is
babies van 15 meter hoog, van een moskeemuur
te laten vallen.
Dat onderwerp kwam breed aan de orde.

Ik pikte een ander aspect uit dit bericht:
dit ritueel wordt uitgevoerd door samenwerkende moslims en hindoestanen.
Heel opmerkelijk.
Deze groepen leven in India (als we het nieuws mogen geloven)
op gespannen voet.
En vaak is dat een understatement.
Toch werken deze mensen hier samen om hun kinderen te zegenen!

Het lukt ons in Nederland amper om protestanten en katholieken,
beide christelijke groepen, om 1 tafel te krijgen.
Misschien moeten we iets minder hard lachen.

Verkiezingen in India / Holi

Posted on by

Onlangs werd in India het Holi-festival gevierd.
Een Hindoefeest dat met heel veel kleur gepaard gaat.
Of de verkiezingen ook zo gekleurd zijn weet ik niet.
En als ik dan zeg: ‘veel kleur’, dan bedoel ik veel kleur.
Of beter: dan bedoelen ze in India veel kleur.

Gemunu Amarasinghe, AP, Holi, Jaiselmer, Rajastan, 11/02/2009.

Gautam Singh, AP, Holi in Mumbai, 11/03/2009.

Amit Dave, Reuters, Holi in Ahmedabad, 10/03/2009.

Ajay Verma, Reuters, Holi eye, Chandigarh, 10/03/2009.

Alleen in India worden sprookjes werkelijkheid

Posted on by

Stel je wilt een tapijt laten maken.
Niet zomaar een tapijt maat een heeeel mooi.
Je wil er de tombe van de Profeet in Medina mee bedekken.

Stel je bent Maharadja van Baroda (een staat in India).
Je bent al in het bezit van een enorme diamant (the star of the South, 128.48-karaat)
en een hoop kleinere sieraden die we hier maar niet opsommen.


Star of the South, gefotografeerd in 1880.

De kleine steen helemaal onderaan is de Englisch Dresden: 78.5-Karaat.


1948, Sita Devi, de vrouw van de Maharadja draagt het sierraad.

Nou dat laat je toch een tapijt maken met wat edelstenen erop:

The carpet (5ft 7 1/4 in X 8ft 7 1/8 in) is adorned
with 2,520 rose cut diamonds (1 to 5 carats)
with more than a 1.4 million pearls,
entwined with flowers whose centres and petals are set up
over 1,000 cabochon rubies and close to 600 emeralds.
Elements of the refined design are further worked in thin English glass beads.
The settings are of solid gold.
“Times Of India”

Zie hier het Pareltapijt van Baroda (the Pearl Carpet of Baroda):


The Pearl carpet of Baroda, 1865.

























.










En zo te zien is het nog mooi ook.



Als je nog een plaatsje vrij hebt tegen de muur of op de vloer,
het tapijt is te koop.
1 meter 75 bij 2 meter 65:
2520 roze diamanten, 1.4 miljoen parels, 1000 robijnen en 600 smaragden
Nog wat stukjes Engels glas en alle stenen gezet in goud.

Slumdog Millionaire

Posted on by

Afgelopen week zag ik Slumdog Millionaire.
Er is veel te doen rond deze film.
Van een Indiase collega begrijp ik dat ook in India de gemoederen
bezig worden gehouden door deze film.



Het is geen Indiase Bollywoodfilm maar wel een film die
in de manier waarop hij gemaakt is en de manier waarop
het verhaal in elkaar zit, dicht tegen Indiase films aankomt.
Voor veel kijkers zal dat even wennen zijn.
Nog los van de soms schokkende beelden van de slums,
de achterbuurten in Mumbai.

Al berust de film op feiten, de film is geen feitenrelaas
zoals wij Westerse kijkers graag zien (of denken te zien) in films.
Daarvoor is het verhaal te eenvoudig, blijven de karakters
te oppervlakkig en zijn de emoties te geconstrueerd.
Wat dat betreft past deze film meer in onze musicalfilm
traditie dan in de traditie van feitelijke verhalen of
andere Hollywood kaskrakers.

Als liefhebber van India en alles wat met India van doen heeft,
ben ik naar de film gegaan.
Veel situaties, hoewel vaak een karikatuur, zijn herkenbaar.
De manier waarop bijvoorbeeld toeristen door de georganiseerde
misdaad worden afgezet.
In de film heel komisch getoond.

De godsdienstrel, het leven van kinderen in sloppenwijken,
het leven van volwassenen in sloppenwijken, de onevenredige
armoede en rijkdom van grote groepen mensen in de Indiase samenleving;
al die situaties worden realistisch getoond.
Knap in een ‘feelgood movie’.

De aftiteling van de film vond ik erg leuk.
Daar openbaarde zich eindelijk de echte Bollywoodfilm:
Boy meets girl en de dans, muziek en zang barst spontaal los,
in Chhatrapati Shivaji Terminus (vroeger Victoria Terminus), Mumbai.



Oscarmateriaal: absoluut niet.
Maar de commerciele belangen zijn enorm:
westerse filmbedrijven die de Indiase en Aziatische markt op gaan.
Dus ier is wel een kans.

Het verhaal is een soort raamvertelling.
Een verhoor door de politie is de kapstok waaraan de hele film is opgehangen.
Steeds langere flashbacks brengen de kijker langzaam naar het heden.
Centraal in het verhoor staat het deelnemen aan een quiz.
Iedere vraag en het daarop gegeven antwoord, levert een flashback op.
Dit is een prachtige constructie voor een film maar laat geen ruimte
voor zoiets als karakterontwikkeling of het uitdiepen van thema’s.
Je ziet veel armoede maar daar gaat de film niet over.
Je ziet veel armoede maar dat is maar een deel van India.
Dat is niet erg, maar je moet de film dan wel zien voor wat het is:
amusement.
Niets mis mee, goed gemaakt, geen maar.

Ik raad iedereen aan om de film te gaan bekijken
en er veel plezier aan te beleven.

Jainkunst

Posted on by

Naar aanleiding van een e-mail aan het Norton Simon Museum in
de Verenigde Staten kreeg ik drie foto’s toegestuurd van voorwerpen
die op de tentoonstelling: ‘On the Enlightened Path: Jain Art from India’,
Norton Simon Museum, 21 november 2008 xe2x80x93 13 juli 2009, te zien zijn.
Op het Verlichte pad: Jainkunst uit India.
Met dank aan Leslie C. Denk, Director of Marketing and Communications

Het Jainisme komt vooral voor in het westen van India.
Onder andere in Rajasthan en Gujarat.

De volgende tekst is een losse vertaling van de begeleidende tekst
van een tentoonstelling in het Victoria & Albert Museum in Londen.
Eind 1995 tot februari 1996 werd daar een tentoonstelling gehouden
met de naam: xe2x80x98Jain Art from Indiaxe2x80x99 (Jainkunst uit India).
De tekst is geschreven door John Guy, de assistent curator
van de afdeling Zuidoost Azixc3xab van het Victoria & Albert Museum in Londen.
Daarnaast is er informatie toegevoegd van Wikipedia.

JainismeIs een religie die voortkomt uit het onderricht van een aantal verlichte historische leermeesters. De meest recente is Mahavira (ongeveer 599-527 voor Christus), de vierentwintigste Jina. Zijn directe voorganger is Parsvanatha. Zijn historisch bestaan is algemeen geaccepteerd. Dat is veel minder duidelijk voor de 22 Jina die hem vooraf gingen. Al zijn ze onderdeel van de leer van het Jainisme, hun bestaan is niet historisch vastgesteld.

Centraal in de leer van het Jainisme staat de toewijding tot geweldloosheid (ahminsa) ten opzichte van alle levende wezens, inclusief insecten en planten.
Als gevolg van deze overtuiging zijn Jains streng vegetarisch en kom je ze vaak tegen in beroepen die niet met de natuur van doen hebben: handel, verkoop en banken.

Het leven van een Jain wordt verrijkt door De Drie Juwelen: goede kennis, goed geloof en goed gedrag. Het goede gedrag omvat onder andere het weggeven van een deel van je rijkdom.Deze filantropische instelling kent ook voorgeschreven vormen. Het maken van afbeeldingen, het oprichten en onderhouden van tempelrenovaties en het verstrekken van opdrachten tot het maken van heilige boeken zijn daar voorbeelden van.

Als gevolg daarvan is er door de eeuwen heen veel Jainkunst ontstaan.

Neminatha was de negentiende Jina of Tirthankar (verlichte leraar).

De 24 tirthankars van het Jainisme zijn: Lord Rishabha, Ajitnath, Sambhavanath, Abhinandannath, Sumatinath, Padmabrabha, Suparshvanath, Chandraprabha, Pushpadanta, Sheetalnath, Shreyansanath, Vasupujya, Vimalnath, Anantnath, Dharmanath, Shantinath, Kunthunath, Aranath, Mallinath, Munisuvrata, Nami Natha, Neminatha, Parshva en Mahavira.

Ambika en Gomedha zijn de xe2x80x98vastexe2x80x99 geesten die Neminatha begeleiden.



De afbeeldingen zijn verkleind om op mijn web log te passen,
maar worden in zijn geheel afgebeeld.


Greeting of a Digambara Jain Monk, 1725-1750.

India: Rajasthan, Amber
Opaque watercolor on paper
Afbeelding: 9-1/4 x 15 in. (23.5 x 38.1 cm);
Blad: 10-3/4 x 16-5/8 in. (27.3 x 42.2 cm)
Norton Simon Museum, Gift of Ramesh and Urmil Kapoor, P.2004.07.2



Altarpiece with Multiple Jinas, c. 1500.

India: Rajasthan or Gujarat, 1475-1525
Copper alloy (koperlegering)
30-3/4 x 15-3/4 x 4-3/4 in. (78.1 x 40.0 x 12.1 cm)
The Norton Simon Foundation, F.1975.17.22.S


Detail.




Jina Neminatha with Ambika and Gomedha, 11th century.

India: Rajasthan or Gujarat, 1000-1099.
Marble (marmer)
14-3/4 x 9-3/4 in. (37.5 x 24.8 cm)
The Norton Simon Foundation, F.1978.28.S

Mooie beelden over eerste beschaving in India

Posted on by



Dit is een klein programmatje dat foto’s toont van de Indus-beschaving.
Een van de oudste beschavingen op aarde waarvan we restanten gevonden hebben.
Een beschaving waarvan bekend is dat ze steden kende.
Deze mensen leefden in het gebied wat nu Pakistan en Noord-India is.
Jammer genoeg kan ik niets doen aan de grootte van de foto’s.
Ze zijn nogal klein.
Bovendien zit er ten minste 1 moderen foto tussen.
Die heeft niets met deze oude beschaving te maken.

De foto’s zijn van archeologische vondsten in
Mohenjo-daro en Harappa.
Al de foto’s, en groter dan in dit programmatje, zijn te vinden
op http://www.imagesofasia.com/.

Een voorbeeld, deze Olifantzegel uit Mohenjo-daro:



Gezichten van India / Faces of India

Posted on by

India komt bij ons meestal negatief in het nieuws:
busongeluk, aanslagen, watersnood, hongersnood, religieuze rellen,
moessons, aardbevingen, treinongelukken, enz, enz.
En dat is jammer want er is over een dergelijk groot gebied
ook altijd iets positiefs te melden.
Daarom was ik blij verrast met een fotoserie van
Henk Bothof en Martin Bakker in Villa d’Arte.
Een serie met portretten van vertegenwoordigers van een paar stammen.
India is heel, heel rijk aan verschillende stammen
met elks een eigen klederdracht en eigen normen, waarden en gewoontes.

Apatani vrouw, Arunachal Pradesh.

Jat vrouw, Gujarat.

Kondh vrouw, Orissa.

Lambadi vrouw, Andhra Pradesh.

Rabari vrouw, Gujarat.

Wancho man, Arunachal Pradesh.

Ahmedabad

Posted on by

Vorig jaar november waren we er nog op vakantie…..

Na de negen bommen die gisteren in Bangalore ontploften
en het leven kosten aan twee mensen was het vandaag
de hoofdstad van Gujarat die getroffen werd.
Zeventien bommen gingen binnen een tijdsbestek van 70 min af in Ahmedabad.
Zeker 29 mensen hebben de aanslagen niet overleefd,
meer dan honderd zijn gewond geraakt.
De vraag die iedereen zich nu stelt is of de aanslagen met elkaar te maken hebben
en natuurlijk of er meer zullen volgen.
CNN meld dat enkele minuten voor de aanslagen verschillende mediastations
een email ontvingen waarin een groep die zichzelf Indian Mujahideen noemen
waarschuwden voor een mogelijke aanslag.
De aanslagen in beide steden lijken verdacht veel op elkaar.

Van India.blog.nl, 26/07/2008

Death toll in Ahmedabad blasts rises to 45

The death toll from yesterday’s wave of bombings
in the Indian city of Ahmedabad has risen to 45,
a government official said today.

Jaynarayan Vyas said 161 people were injured
when 16 separate small bombs went off in several parts of the city,
which has a history of violent clashes between the Hindu majority
and Muslim minority.
He also said that 30 people had been arrested in connection with the explosions,
which came a day after seven synchronised explosions
rocked the southern city of Bangalore,
the hub of India’s burgeoning information technology industry,
killing two and wounding five others.

Yesterday’s attacks in Ahmedabad happened in two waves
early in the evening local time.
Some of the devices were hidden in lunchboxes or bicycles.
The first series exploded near busy market places.
The second, about 20 minutes later, went off in and around a hospital
where casualties were being taken.
At least six people died there.

‘We saw a blue bag near the trauma centre,
and before we could react we saw it explode in a shine of blinding light,
and some 40 people were hit by flying shrapnel,’
said Vipul Patil, a doctor at the Dhanwantari hospital.

The side of a bus was blown off and its windows shattered
while another vehicle was engulfed in flames.

Prithviraj Chavan, a junior in the prime minister’s office,
called yesterday’s bombings “deplorable” and said they were set off
by people “bent upon creating a communal divide in the country”.
That is the sort of language officials tend to use when blaming Islamic militants
suspected of being behind a series of coordinated bomb attacks
across the country in recent years.
Targets have included mosques, Hindu temples and trains.

‘Anti-national elements have been trying to create panic
among the people of our country.
[The] blasts in Ahmadebad seem to be part of the same strategy,’
the federal home minister, Shivraj Patil, said.

Several television stations said they had received an email
claiming responsibility from a group called the Indian Mujahideen
at the time of yesterday’s blasts.
The same group said it was behind bombs in Jaipur,
western India, in May that killed more than 60 people.
The email made no mention of Friday’s bombings in Bangalore,
according to reports.

Narendra Modi, the chief minister of Gujarat state,
which includes Ahmedabad, condemned the blasts as
“a crime against humanity” and said the group or groups behind them were
“using a similar modus operandi all over the country”.
The state government home Minister Amit Shah said:
“The government had received a threat email, and we are probing it.”

Tension between Hindus and Muslims is acute in Gujarat,
a relatively wealthy state.
It was the scene of riots in 2002 that left about 2,500 people dead.
They were triggered by a fire on a train packed with Hindu pilgrims
that killed 60 passengers.
The cause was never proven, but Hindu extremists blamed the deaths
on Muslims and reacted by rampaging through Muslim areas.

guardian.co.uk, 27/07/2008.

17/11/2007

Posted on by

Maar het leven gaat door.
Dus op 17 november nog wat foto’s gemaakt
van een aantal souveniers die we meegebracht hadden.

Dit is de toran die we in Bhuj gekocht hebben.
Inmiddels hangt hij ingelijst in onze woonkamer.

Een paar maanden later kan ik er nog steeds erg kwaad over worden.
Het verpest mijn herinneringen aan prachtig Gujarat niet,
maar er blijft een wrange smaak achter.

16/11/2007

Posted on by

De andere ochtend, vroeg naar Den Haag.
Daar was mijn tas.
De NS vroeg overigens niet eens naar een identiteitsbewijs.
Ik kreeg zo de tas mee.
Camera, foto’s, iPod en geld weg.
Mij paspoort en bijvoorbeeld mijn notitieboekje met mijn reisverhaal,
was er nog wel.
Alles bij elkaar geen prettige ervaring.
En dan druk ik me heel, heel zwak uit.