Wafaa Bilal: 168.01

 photo WP_20170206_002WafaaBilal2016.jpg

Waar 168.01 precies voor staat weet ik niet. Maar ik herinner me de boeken in de bibliotheek nog goed. Ik heb er zelfs in mijn boekenkast staan. Het nummer doet me denken aan het nummeringssysteem van een bibliotheek. Overigens geeft hij in de Engelse tekst uitleg waar de naam vandaan komt maar ik snap de betekenis van de woorden maar begrijp toch niet waar het getal precies voor staat.


Wafaa Bilal is geboren op 10 juni 1966.
Hij is een Iraaks-Amerkaans kunstenaar,
voormalig professor aan de School of the Art Institute in Chicago
en nu associate professor op de Tisch School of the Arts
in New York University.
Grote kans dat hij nu de VS niet meer zou inkomen.

Zijn bekendste werk heet Domestic Tension,
een performance waarbij hij een maand lang in een kunstgallerie woont
terwijl hij met paintballs beschoten kan worden door internet gebruikers
die hem kunnen zien via een webcam.
‘Domestic Tension’ is vetaald Huiselijke spanningen.

In 2016 had hij een project onder handen met de naam 168.01.

Het project bestond uit een tentoonstelling waarbij de kijkers
gevraagd werden een geldelijke bijdrage te leveren
aan het plan om de Kunstacademie
van de Universiteit van Bagdad te voorzien van nieuwe boeken.
De titels werden bepaald door de faculteitsmedewerkers
van de Universiteit van Bagdad.

Boeken uit eigen collectie of boeken bestellen
uit een speciale lijst bij Amazon kon ook.
De universiteit verloor in 2003 zo’n 70.000 boeken
(de hele collectie) in een brand die aangestoken was
door plunderaars.
Om de tentoonstelling mogelijk te maken had Bilal
geldschieters nodig en daarom
startte hij een Kickstarter campagne
waar ik aan heb deelgenomen.
Als tegenprestatie kreeg ik een van de boeken
die in de tentoonstelling zijn gebruikt.
De tentoonstelling toonde een witte bibliotheekkast met witte boeken:
witte stofomslagen, witte kaften en witte bladzijden.

 photo WP_20170206_003.jpg

De tentoonstelling(en) is voorbij en vandaar dat ik kort geleden mijn boek ontving.


January 30 – April 10, 2016: The Art Gallery of Windsor, Ontario, Canada.

During the invasion of Iraq in 2003, the College of Fine Arts at the University of Baghdad lost their entire library due to looters who set fire to the collection.
More than 70,000 books were destroyed.
Over thirteen years later, students at the college still have few remnants from which to study.
In 168:01, an installation of an austere white library at the Art Gallery of Windsor serves as both a monument to the staggering cultural losses endured throughout Iraq’s history
as well as a platform for its potential rebirth.
Comprised of a series of white shelves filled with blank tomes, the library doubles as a system of exchange connecting its physical and virtual visitors in Canada and beyond to the College of Fine Arts in Iraq.
Aimed at restoring its lost archives, 168:01 positions viewers as potential donors whose contributions fund educational texts from a list compiled by faculty members.
As the installation accrues donations, the white library replaces the blank tomes with books from the faculty wishlist, becoming saturated with knowledge.
Select donors receive the blank tomes in return for their contribution.
At the end of the exhibition, all donated books are to be shipped to the College of Fine Arts, beginning the process of rebuilding.

Iraq has a long history of such cultural destruction.
During the Islamic Golden Age in the 13th century, an invading Mongol army set fire to all the libraries of Baghdad, including the famed House of Wisdom,
or Bayt al-Hikma.
Legend describes the invaders throwing the Bayt al-Hikma’s entire library into the Tigris River to create a bridge of books for their army to cross.
The pages bled ink into the river for seven days,
at the end of which the books were drained of knowledge.
The first minute after grief becomes the starting point from which 168:01 takes its name—signaling the struggle to move forward and the beginning of a cross-cultural encounter
between individuals contributing to a globally distributed effort to rebuild anew.

 

Wafaa Bilal: 168:01 is curated by Srimoyee Mitra, Curator of Contemporary Art, Art Gallery of Windsor.
This exhibition is organized and circulated by the Art Gallery of Windsor, Canada.


 photo WP_20170206_004.jpg


 photo WP_20170206_005.jpg

Ik hoef niet uit te leggen dat ik het een prachtig initiatief vond. Nu de tijden er niet beter op worden breng ik het project nogmaals onder de aandacht.


Nanjing: Presidential Palace

In Nanjing is een groot complex dat origineel een keizerlijk paleis
van de Ming dynastie bevatte.
Door allerlei omstandigheden (oorlog) zijn er steeds nieuwere complexen
op die plaats komen te staan. Ook restauraties en reconstructies dragen bij
aan hoe het er vandaag uitziet.
Laten we een kijkje nemen…

 photo DSC_0664SoortGroteKurketrekker.jpg

De dag begon in Shanghai. Mijn voormalige collega haalde met op met de auto. We gaan met een snelle trein naar Nanjing, dus eerst naar het station. In Shanghai vormt de snelweg bij een van de grote bruggen een soort kurketrekker.


 photo DSC_0665SoortGroteKurketrekker.jpg

Hier zitten we in dezelfde spiraal maar je ziet nu een van de steunpilaren van de brug waar we net over gekomen zijn.


 photo DSC_0666EenVanDeStationsInShanghaiSnelleTreinNaarNanjing.jpg

Dit is het stationsgebouw.


 photo DSC_0667PleinVoorStationShanghai.jpg

Dit is het plein voor het station. Het doet haast onwerkelijk aan.


 photo DSC_0669TheBriefIntroduction.jpg

In Nanjing aangekomen gaan we naar het hotel, we lunchen in een soort cafetaria. Restaurants hebben er niet altijd een gezellige uitstraling zullen we maar zeggen. We nemen er bijzondere dumplings die je eerst moet leegzuigen voordat je de inhoud kunt eten. Mijn kennis heeft het restaurant er speciaal op uitgezocht. De deegwaren zijn gloeiend heet. Je moet erg oppassen je lippen niet te verbranden bij het maken van het eerste gaatje. Na het eten gaan we naar het Presidentieel Paleis. Dit bord beschrijft wat de geschiedenis zoal gedaan heeft met deze plaats.


Ik herhaal hier de hele tekst van het bord.
Daardoor wordt de tekst doorzoekbaar.
Hieronder, na de tekst zal ik wat historische gegevens
herhalen in het Nederlands.

The brief introduction of the Presidential Palace
The building of the Presidential Palace is located Changjiang Road, Nanjing. Up to now it is over six hunderd years old.
It was constructed as the Marquis Guide’s Residence (de naam Marquis Guide wordt op veel web sites herhaald maar op het internet kan ik niet vinden wie dat precies is) and then Prince Han’s Residence in the early years of the Ming Dynasty.
It successively became the Jiangnan and the Liangjiang Viceroy’s Official Residence in the Qing Dynasty.
At the same time it was also a part of the place of the Super Intendent of Jiangning Imperial Silk Manufacture.
Emporer Kangxi and Qianlong used to take this building as temporary imperial palace during their inspection tours to the South of Yangzi River.

During the period of the Taiping Heavenly Kingdom, Hong Xiuquan erected a grandiose Heavenly King’s Palace on the ground.
Later, Zeng Guofan a famous viceroy reconstructed the Liangjiang Viceroy’s Official Residence here.
Lin Zexu, Zeng Guofan, Li Hongzhang, Zuo Zongtang, Zhang Zhidong and Duan Fang successively took the office of the Liangjiang Viceroy.

On January 1st 1912, Dr. Sun Yat-sen was sworn in as Provisional President here.
It successively bedame the Jiangsu Military Governor’s Official Residence, the Vice-President’s Palace and so forth in the following fifteen years.
In 1927, the Nanjing National Government was established and here became the office location.
During the Anti-Japanese War, this building served in turn as the Headquarters of the 16th Division of Japanese Troops, the Examination Yuan and other organisations under the Wang Jingwei’s Puppet Regime.
After the war, in may 1946, the National Governement returned to Nanjing, here became its office again.
In May 1948 Chaiang Kai-shek was elected President at the National Congress, the National government official residence was thus renamed the President Palace.
On April 23 1949, Nanjing was liberated.
The People’s Liberation Army occupied the Presidential Palace on April 24.

The Presidential Palace had served as the offices of Jiangsu provincial units from the liberation to 2000.
The preparation of the establishment of the Nanjing Historical Remains Museum of Chinese Modern History in the former compound of the Presidential Palace started from 1998.
After meticulously planning, restoration and reconstruction of years, it has formed the scale of today.

The scenic area of the Presidential Palace covers an area of more than 90.000 square meters.
It consists of three parts: the former Nationalist Government and the Presidential Government on the axis line;
the Office of the Provincial President Sun Yat-sen, Secretariat of the Provisional President’s Office, the Western Garden, Sun Yat-sen’s Former Residence and the General Staff Headquarters of the National Government in the west;
the Executive Yuan, the Tao (Shu) and Lin (Zexu) Memorial Temple, Stable and the Exhibition of the Historical Materials on the Liangjiang Viceroy’s Official Residence in the east.

The Presidential Palace has a large amount of pewrfectly preserved modern buildings with Chinese and foreign style. It also has unique, rich, historical and cultural atmosphere of the Republic of China.
Besides, it is famous for its beautifull scenery, precious antiques and historical materials.
Warmly welcome all distinguished guests both at home and abroad.

Kort samengevat:
In de Ming-tijd stond hier al een paleis.
Nadat de keizers hun intrek namen in Beijing werd het complex
door onderkoningen gebruikt die verantwoordelijk waren voor Zuid-China.
De keizers Kangxi en Qianlong gebruikten deze plaats als verblijf tijdens
hun inspecties van het zuiden.
Dan tijdens de Taiping opstand (Taiping Heavenly Kingdom) van 1851 tot 1864
werd het gebruikt door Hong Xiuquan. Hij wilde de bestaande dynastie
omverwerpen en stichtte daarom een koninkrijk in Nanjing en omgeving.
Daarna werd het weer het onderkomen van onderkoningen.
Op 1 januari 1912 wordt in dit complex Dr. Sun Yat-sen beedigd als president.
Dan zal vanaf 1927 Chiang Kai-shek proberen China onder controle
te krijgen vanuit Nanjing. Lange tijd heeft hij heel grote delen
van China onder zijn regering. Die regering was in dit complex gehuisvest.
In mei 1948 wordt Chiang Kai-shek dan president.
In 1949 (23 april) bezet het Volksbevrijdingsleger het complex en
Chiang Kai-shek gaat naar Taiwan waar zijn regering door hem wordt voortgezet.
Tot 1998 dient het dan als kantoorcomplex
waarna de restauratie en reconstructie begint.


 photo DSC_0670.jpg

Gevolg van dit alles is dat het complex heel uiteenlopende gebouwen in heel verschillende kwaliteit heeft.


 photo DSC_0672ChiangKai-shekOfficeHelaasBewogen.jpg

Zoals de werkkamer van Chiang Kai-shek. De foto is helaas bewogen.


 photo DSC_0673ChiangKai-shekOffice.jpg

Het bureau van Chiang Kai-shek.


 photo DSC_0674ChiangKai-shekOffice.jpg

Vergadertafels, bureaus van ambtenaren en ministers.


 photo DSC_0676ChiangKai-shekOffice.jpg


 photo DSC_0677TheTaoLinMemorialTemple.jpg

Maar ook de Tao / Lin Memorial temple.

 photo DSC_0678TheTaoLinMemorialTemple.jpg


The Liangjiang Viceroy Zuo Zongtang built the temple in the nineth year of the reign of the Qing Emperor Guangxu (1883) to preserve the memory of his predecessors Tao Shu and Lin Zexu.
The original temple was 200 meters away, to the southeast of the palace.
Is was moved and restored here in 2007.


 photo DSC_0679Stallen.jpg

Stallen.


 photo DSC_0680CentraleAs.jpg

Dit is een voorbeeld van de gebouwen op de centrale as van het complex.


Nanjing Metro

De laatste plaats die we op mijn korte bezoek aan
China bezochten was Nanjing. Een grote stad die een
belangrijke rol gespeeld heeft in de Chinese geschiedenis.
We reden met de auto naar een van de stations in Shanghai
en namen daar een snelle trein naar Nanjing.
In Nanjing gebruikten de verder de metro.

 photo WP_20160918_001Metro.jpg

In de metro in Shanghai is het vaak erg druk. Mijn oud-collega vertelde me dat hij soms niet in staat is om op het juiste station van zijn werk uit te stappen omdat te veel mensen in en uit de metro willen en de deurten dan gewoon dicht gaan. Dat heb ik gelukkig niet meegemaakt.


 photo WP_20160918_015ZoMoetJeGaanStaanInDeMetro.jpg

Men heeft in China (en ook in bijvoorbeeld Japan) speciale belijning op de vloer aangebracht die aangeven waar mensen dienen te gaan staan om sneller in en uit te kunnen stappen. Roger van Boxtel (NS) heeft aangegeven dit ook als middel tegen de problemen in het Nederlandse spoor te willen inzetten. Dat werkt wel in genoemde landen maar daar kan de trein heel precies stoppen zodat de deur bij de belijning uitkomt. Gezien andere prestaties van de NS vraag ik me af of dat niet te veel gevraagd is van de NS.


In een brief van Roger van Boxtel aan

Ministerie van Infrastructuur en Milieu
T.a.v. de Staatssecretaris
Mevrouw A.M. Dijksma

van 22 december 2015 stelt hij het volgende voor:

Beheersing drukte op specifieke stations;
beheersbaarheid staat ook op de drukste momenten van de dag voorop. Daarom verkennen wij op welke manier crowdmanagement kan helpen om reizigersstromen op enkele specifieke plekken beter te laten verlopen. Zie ook de ervaringen in Japan en de recente proeven met instapzones op de A2-corridor.

De brief is hier te vinden:
brief Roger van Boxtel

Eerste boek in de FutureDome

Al een tijd ben ik bezig met een boek dat alle
kaartjes, bonnetjes, treintickets, vliegtuigtickets,
toegangskaartjes, rekeningen enz, moet bewaren.
In het verleden fotografeerden ik ze allemaal en
ze kwamen op mijn blog terecht maar daarna gooide ik ze weg.
Het idee was om ze dit keer in een boek te bewaren
waarin de bonnetjes per plaats bij elkaar worden bewaard.
Daarvoor heb ik twee boeken gemaakt, beide met een kaft van
kurk. Maar geen traditionele rug. Dergelijke boeken kunnen
namelijk slecht met ongelijke paginadiktes omgaan.
In de winkel kun je boekringen kopen.
Die heb ik nu eens geprobeerd. het resultaat is een
soort ringband maar dan zonder de verbindende rug.
In het boek zitten enveloppen, gekocht of zelf gemaakt,
met een korte toelichting.

 photo WP_20170205_002HindustanTimesLucknow.jpg

Foto’s van de boeken volgen nog maar dit was een apart artikel wat we lazen in de Hindustan Times. De editie van Lucknow. Het vertelt van trainingen die in India gegeven worden aan roeiers en priesters. In het omgaan met toeristen. Doel is natuurlijk het toerisme te stimuleren.


 photo WP_20170205_004Patiala.jpg

Dit is de ‘envelop’ voor Patiala. Ik gebruik een zakje dat als verpakking heeft gediend voor sierraden. Niet uit India. Patiala is een plaats in de Punjab.


 photo WP_20170205_005Lucknow.jpg

De envelop voor Lucknow is gemaakt uit hetzelfde blad van de Hindustan Times als eerder genoemd artikel. Een advertentie voor huizen. Hoge prijzen voor de groeiende middenklasse en hoger. De randen van de envelop zijn verstevigd met stroken papier van een toeristenkaart van India. Het boek is net zo verschillend, afwisselend en druk als India zelf.


Werkplaats in de FutureDome

Ook in de FutureDome ben ik doorgegaan met mijn activiteiten.
Ik ontmoet er steeds meer huurders die druk bezig zijn.
Sommige hebben hun ruimte al helemaal operationeel
terwijl andere druk aan het schoonmaken en witten zijn.
Mijn activiteiten richten zich op de poster die ik voor
het raam wil hangen om mensen te laten weten
wat voor activiteiten er in deze werkplaats gebeuren.

 photo WP_20170203_001EersteKomTheeInwerkplaats.jpg

Mijn eerste mok thee in de FutureDome.


 photo WP_20170203_003DePosterIsKlaar.jpg

De poster is gereed, alle letters zitten er op geplakt. Argusvlinder: hobby handzet, druk en boekbind werkplaats.


 photo WP_20170204_001.jpg

Zo hangt de poster inmiddels voor het raam.


 photo WP_20170204_002.jpg


 photo WP_20170204_003.jpg

Nu aan de slag. Ik ga beginnen met het werk af te maken waar ik al enige tijd mee bezig was. Eerst de twee boeken met souvenirs van onze India reis Bhopal – Amritsar 2016.


Creatieve Woensdag

Druk, sruk, druk, druk.
Maar op woensdag werk ik nog steeds rustig aan de tekst van mijn boek.
Bij het Nederlands Drukkerij Museum in Etten-Leur
Afgelopen week ben ik aan de laatste pagina toegekomen.
Met een beetje geluk is komende week de hele tekst gezet.
Dan kunnen we een proefdruk maken en de tekst gaan corrigeren.

 photo WP_20170201_001.jpg

Laatste blad van de kopij.


 photo WP_20170201_002.jpg

Deze galei is al bijna helemaal vol. Dit is denk ik nummer 4.


 photo WP_20170201_005.jpg

Dit is het begin van het einde.


Suzhou

Het is volgens mij ‘in’ in China om straten of wijkjes
op te zetten zoals het vroeger was.
In Shanghai is er een kleine uitgaanswijk, helemaal in oude stijl.
In Suzhou is er een grotere wijk met kleine ‘steegjes’ en ‘kanaaltjes’
met aparte boten.
In Nanjing ben ik gaan eten in een restaurant dat van buiten
heel modern is maar dat van binnen er uitziet als een
oud restaurant. Compleet met personeel dat liedjes zingt.
Het eten was er gewelding en deze formule is succesvol.
Van deze keten zijn er dan ook op meerdere plaatsen in China restaurants.

Hier een paar foto’s van Suzhou.

 photo DSC_0659.jpg

Heel dicht in de buurt van het museum en de Hummble Administrator’s Garden begint een wijk met kleine huisjes, allemaal laagbouw, kanalen en heel veel toeristische winkels en restaurants.


 photo DSC_0660RiooldekselSuzhou.jpg

Dit is een riooldeksel van Suzhou.


 photo DSC_0661KleineKanalenMetDaaraanKleineHuizen.jpg

Dit is een voorbeeld van een kanaal en de daarbij liggende kleine huizen. De hoofdstraat was heel druk maar de andere straten waren allemaal zo rustig als dit voorbeeld.


 photo DSC_0662HelaasBewogen.jpg

De foto is helaas bewogen maar dit zijn een aantal blinden (of luiken) die bij de huizen openstaan terwijl er licht uit de huizen komt. Het was een prachtig romantisch beeld.


Nederlands Drukkerij Museum en Koppermaandag

Deze week was ik wat vroeger dan anders bij het museum
en in de gelegenheid wat foto’s te maken van de
buitenkant van het museum.
Binnen was een kleine (maar fijne) ‘tentoonstelling’
met voorwerpen die met koppermaandag te maken hadden.
(Begrip koppermaandag mag je dan soms wel een beetje breed interpreteren).

 photo WP_20170125_003BrabantseBoerderijDieNederlandsDrukkerijMuseumHuisvest.jpg

Dit is het museum vanuit de tuin gezien.


 photo WP_20170125_004EenPersInDeVoortuin.jpg

U ziet het goed, in de tuin van het Nederlands Drukkerij Museum staat een pers. Prachtig toch!


 photo WP_20170125_005VoorbereidingenVoorTentoostellingFiepWestendorpInVolleGang.jpg

Binnen zijn de vrijwilligers met het bestuur druk doende de tentoonstelling over het werk van Fiep Westendorp voor te bereiden.


 photo WP_20170125_006AmelanderDienblad.jpg

Dit is een voorbeeld van drukwerk op hout van het het zogenaamde Amelander Dienblad. Dit is een relatiegeschenk van drukkerij Reclame nv. uit Rotterdam.

 photo WP_20170125_007AmelanderDienblad.jpg

Zoals deze informatie aangeeft is het een 5 kleuren offset.

 photo WP_20170125_013DrukkerijReclameNVRotterdam.jpg


 photo WP_20170125_008KoppermaandagRotterdamDeelgemeenteNoord.jpg

Koppermaandag geschenk uit 1997 van de Deelgemeente Noord in Rotterdam.


 photo WP_20170125_009Koppermaandag.jpg

Deze vind ik ook heel apart.

 photo WP_20170125_011Koppermaandag.jpg

Dus misschien was het plankje van hiervoor wel het deksel van de kist waarin deze fles zat?

 photo WP_20170125_012Koppermaandag.jpg