Het bisschoppelijk paleis van Malaga of Palacio Episcopal, Málaga Centro de Arte, is een prachtig gebouw. Je kunt er als het ware niet omheen. Het gebouw staat naast de kathedraal in het centrum van Malaga. in 2014 bezochten we het voor het eerst en in 2019 gingen we er weer op bezoek. Volgens mij is er wel wat veranderd als het gaat wie het gebouw beheert. Maar ik weet dat niet zeker. De gevel is fel gekleurd en in het midden, op de eerste verdieping, daar waar je een balkon of groot raam zou verwachten, is een Piëta te zien. Wie het beeld gemaakt heeft en wanneer, kan ik niet vinden.
De Piëta in een winterzonnetje.
Het gebouw heeft een Arabisch aandoende tuin met hele mooie tegeltableaux. Ook in 2014 maakte ik er foto’s. Maar door issues met Photobucket, mijn vorige hostingpartij voor foto’s, neem ik de foto’s van 2019 allemaal op.
Binnen is het paleis ook erg mooi. De ruimtes worden gebruikt voor tentoonstellingen. Er waren er twee: een met moderne kunst en een met werken van Joaquin Sorolla y Bastida. Deze laatste schilder zou ik een soort van impressionist noemen. Hij leefde van 1863 – 1923. Hij is een tijdgenoot van Vincent van Gogh (1853 – 1890) en Edvard Munch (1863 – 1944). Of deze schilders elkaar of elkaars werk kenden weet ik niet.
Maar eerst de tegels uit de prachtige tuin.
De moderne kunstwerken waren heel uiteenlopend van materiaal, stijl en techniek. Deze vond ik erg goed passen bij de jaarovergang in Nederland: Pere Llobera, Todo Hiper, 2016, oleo sobre lienzo (olieverf op canvas). Todos Hyper betekent ‘Allemaal hyper’.
Niet iedereen kent misschien Joaquin Sorolla.
Deze Spaanse schilder kreeg best veel aandacht bij internationale kunstveilingen
de afgelopen jaren. De prijzen voor zijn werk gaan van
een half tot anderhalf of twee miljoen euro.
Dat zegt niet alles, natuurlijk.
De afgelopen jaren waren er met enige regelmaat, werken van hem te zien
in mijn serie ‘Kunstvaria’.
Hier laat ik eerst wat werken volgen van de ruim 100 die nu in Malaga te zien zijn.
Ik heb geen foto’s gemaakt op de tentoonstelling, Tierra Ardentro (Binnenlands?).
Er liepen zoveel schrikaanjagende bewakers rond, dat ik dat maar
uit mijn hoofd gelaten heb.
Gelukkig was de catalogus goedkoop (en helemaal in het Spaans, jammer genoeg).
Na de werken van de tentoonstelling volgen de werken die ik over de jaren
al eens op mijn weblog heb getoond.
Joaquin Sorolla y Bastida, Paisaja de San Sebastian (het landschap van San Sebastian), oleo sobre lienzo, 1911. Edvard Munch had dit kunnen schilderen.
Joaquin Sorolla y Bastida, El baños de la reina, Valsain. Oleo sobre lienzo, 1907. Dan ben je echt een ‘schilder van het licht’.
Joaquin Sorolla y Bastida, La catedral de Burgos, oleo sobre lienzo, 1910.
Dit is de eye catcher van de tentoonstelling. Dit schilderij staat ook op de omslag van de catalogus. Joaquin Sorolla y Bastida, Vendimiando (de oogst), Jerez. Oleo sobre lienzo, 1914.
Sorolla maakte een serie schilderijen van de typische klederdracht en de mensen uit de verschillende regio’s van Spanje. Op de tentoonstelling is een groot aantal van die serie te zien. Dit is Joaquin Sorolla y Bastida, Tipos de la Alcarria, oleo sobre lienzo, 1912.
De catalogus.
Dan volgen hier de werken die ik de afgelopen jaren
al een keer van Joaquin Sorolla heb getoond, in willekeurige volgorde:
Joaquín Sorolla y Bastida, Andalucía – The Round-Up, 1914.
Joaquin Sorolla y Bastida, Niña en la playa, 1910.
Joaquin Sorolla, Idilio en el mar, 1908.
Joaquin Sorolla y Bastida, Otra Margarita (Another Marguerite), 1892.
Joaquin Sorolla, Cosiendo la vela, 1896.
Joaquín Sorolla, Niña entrando en el baño, 1915.
Joaquín Sorolla, The baptism, 1900.
Joaquin Sorolla, The white boat, Jávea, 1905.
Joaquin Sorolla y Bastida, Un Hebreo, 1898.
Joaquin Sorolla y Bastida, Viejo pescador en una barca (Old fisherman in a boat), 1895.
Argusvlinder 