Bladwachters fungeren als bruggen

De 12 katernen die ik ga inbinden hebben geen tekst maar ik wil wel
bladwachters gebruiken op de katernen. Laat bladwachters nou net
tekst gebruiken om boekbinders te helpen katernen
in de goede volgorde te leggen:
op katern A breng je een bladwachter aan (kleine tekening) met
het eerste woord of de eerste paar woorden die op katern B staan.
En zo verder.

IMG_7121ZwarteAratusKeer4

Vier van mijn zwarte bladwachters Aratus.


Daarom besloot ik een lijst woorden op te stellen die met
boekbinden te maken hebben. Die woorden schrijf ik dan in mij
bladwachter ‘Aratus’ en hetzelfde woord op het eerste blad
van het volgende katern.

Dit was mijn lijstje:
tekst
papier
karton
afbeeldingen
naald en draad
linnen
leer
zijde
goud
pigmenten
vouwbeen

Het lijstje was het resultaat van een brainstorm:
11 woorden (het laatste katern krijgt geen bladwachter), in
willekeurige volgorde, niet te technische termen.

Maar het aantal termen bij boekbinden is enorm dus om
er voor te zorgen dat ik de allerbelangrijkste niet
zou overslaan ben ik even met Copilot gaan overleggen.
Ik vroeg ook naar de volgorde.

Copilot reageert eerst op mijn lijstje en beleefd en vriendelijk
als altijd (het is geen mens) deed het dat als volgt:

Wat je al hebt (sterk en veelzijdig):

Tekst – de inhoud, het hart van het boek.
Papier – het drager van de tekst.
Karton – voor de stevigheid van de kaft.
Afbeeldingen – visuele verrijking.
Naald en draad – voor het naaien van katernen.
Linnen – vaak gebruikt voor de rug of bekleding.
Leer – luxe en duurzaamheid.
Zijde – elegantie, soms voor leeslinten of bekleding.
Goud – voor versiering, vaak op de snede of kaft.
Pigmenten – voor illustraties of versieringen.
Vouwbeen – het gereedschap, symbool van het ambacht.

Dan volgen zaken die ik ben vergeten:

Wat je eventueel zou kunnen overwegen:

Als je ruimte hebt om iets te vervangen of toe te voegen, denk dan aan:

Perkament – historisch belangrijk materiaal.
Katernen – de gevouwen vellen, een kernbegrip.
Pers – symbool voor het ambachtelijke proces.
Kapitaalband – het kleine detail bovenaan de rug.
Marmerpapier – decoratief papier, vaak aan de binnenkant van de kaft.
Typografie – als je de nadruk wil leggen op de vormgeving van tekst.

Die termen zouden goed in het lijstje passen maar daarvoor moet
ik de beschikbare ruimte (letterlijk en figuurlijk) gaan
opzoeken.
De opmerkingen over de volgorde die daarna volgden gaan daar bij helpen:

Over de volgorde:

Je huidige volgorde is logisch, maar als je een meer poëtische of symbolische opbouw wil, kun je denken aan een volgorde die het proces van boekbinden volgt:

Tekst – het begin, de inhoud.
Papier – de drager.
Afbeeldingen – de verrijking.
Pigmenten – de kleur.
Katernen / Vouwbeen – het vouwen.
Naald en draad – het naaien.
Karton – de structuur.
Linnen / Leer / Zijde – de bekleding.
Goud – de versiering.
Kapitaalband / Marmerpapier – de afwerking.
Pers – het afronden van het ambacht.

In deze lijst zijn 3 termen samengebracht in één:
Linnen / Leer / Zijde – de bekleding.
Nieuw zijn Kapitaalband / Marmerpapier en Pers.

Copilot greep meteen de kans aan om me nog meer te ‘helpen’.
Het ging er van uit dat mijn ‘ode aan boekbinden’
een geschreven tekst zou worden.
Maar mijn idee is om het meer praktisch uit te dragen in
de vorm van de dummy voor Denken over oorlog en vrede / Hugo de Groot.

Maar ik kan Copilot wel een soort van uitleg laten schrijven die ik
dan handgeschreven ga overnemen in het eerste katern.

Dus vroeg ik om een introductie van ongeveer 250 woorden:

Ode aan het Boekbinden – Bladwachters als Bruggen

Deze ode aan het boekbinden bestaat uit een reeks van twaalf katernen, elk gewijd aan een essentieel element van het ambacht. De structuur van het werk is geïnspireerd op het fysieke boek zelf: de katernen zijn met zorg samengesteld, en verbonden door een subtiel maar betekenisvol systeem van bladwachters.

Een bladwachter is hier het eerste woord (of de eerste twee woorden) van elk katern, dat tevens het laatste woord is van het voorgaande. Zo ontstaat een poëtische ketting van begrippen die het boek als object én als proces weerspiegelt. Elk woord verwijst naar een materiaal, gereedschap of idee dat een onmisbare rol speelt in het boekbindproces: van tekst tot vouwbeen, van inhoud tot afwerking.

De gekozen termen zijn:
tekst, papier, karton, afbeeldingen, naald en draad, linnen, leer, zijde, goud, pigmenten, vouwbeen, pers, kapitaalband en marmer(papier).
Ze vormen samen een reis door het boekbindersambacht – van het eerste woord op het blad tot de laatste vouw in de kaft.

Deze vorm nodigt de lezer uit om niet alleen de inhoud te ervaren, maar ook de fysieke overgang tussen de katernen bewust te beleven. De bladwachters fungeren als bruggen: ze verbinden, begeleiden en herinneren ons eraan dat een boek meer is dan tekst – het is een tastbare, gelaagde creatie.

De vinding ‘brugwachters zijn een soort van brug’ beviel me.
Dus ik ga zeker wat doen met deze tekst.

IMG_7122ZwarteAratusKeer6


Vandaag verder aan de doos gewerkt

Onlangs kocht ik gereedschap bij iBookbinding, hulpstukken
om makkelijker stukken karton in een mooie rechte hoek
aan elkaar te lijmen.
Het maken (en bekleden) van dozen is een van de aspecten
van het boekbinden.
Als afleiding maak ik een doos voor resten leer, perkament
of boekbindlinnen. Eenvoudig van grijsbord.

IMG_2957

De opstaande wanden van de doos zijn aan elkaar gemaakt met vier rechte hoeken. De vorige keer had ik de wanden laten staan, in de greep van de hulpstukken, om goed te kunnen drogen. Die hukpstukken (3D-geprint) liggen er bij. Nu kan de bodem er in.


IMG_2958

Dat was niet zo veel werk. De bodem was al gesneden. Nu ligt hij te drogen. Morgen of overmorgen kan hij in gebruik genomen worden.


Boekband ligt onder bezwaar: bijna gereed

WP_20180701_14_31_14_ProZoIsDeVoorkantGeworden

Zo is uiteindelijk de voorkant van het ideeënboek geworden. Het is dus een deels linnen boekband en deels van papier.Vermoedelijk blijft dat papier een zwak onderdeel van het boek. Het wordt waarschijnlijk makkelijk vuil en raakt eenvoudig beschadigd. Ik zou het kunnen afwerken met vernis of een doorzichtige plakfolie. Voorlopig laat ik het maar even zo.


WP_20180701_14_52_10_ProDitIsDeAchterkantGeworden

Dit is de achterkant. Het droogde veel te snel vandaag. Voor de volgende keer heb ik mijn lijm dunner gemaakt met water. Alles lijkt goed te zitten maar voor de zekerheid gaat de band nog een tijdje onder bezwaar.


WP_20180701_14_59_58_ProDeBandGaatOnderBezwaar

Onder bezwaar. later zal ik het boekblok bevestigen aan de band en dan is het boek gereed.


Reis om de wereld

Op koningsdag heb ik de filmversie van dit verhaal nog
een bekeken (Around the world in 80 days van regiseur Michael Todd).
Ik bedoel dan de versie met in de hoofdrol
onder andere David Niven uit 1956.
Er doet een hele stoet bekende acteurs in mee:
Shirley MacLaine, Charles Boyer, Charles Coburn, Noël Coward,
Marlene Dietrich, Fernandel, John Gielgud, Trevor Howard,
Buster Keaton, Peter Lorre, Robert Morley, George Raft,
Frank Sinatra, Red Skelton en nog veel meer.
Heerlijk om weer te zien maar binnenkort hoop ik te lezen
hoe het begin van het boek nu echt in elkaar zit.
De ballovaart die het begin zo leuk maakt,
schijnt in het boek niet voor te komen.
Ik ben een versie die ik als losse katernen heb gekocht aan het inbinden.

 photo WP_20170428_001BoekblokPassen.jpg

De kaft is net voorzien van het linnen. Hier pas ik het boekblok nog even in de kaft. De volgende stap zijn de schutbladen.


De schutbladen ga ik maken van oude kaarten van Nederland,
Belgie, Duitsland en Frankrijk.
Het zijn de kaarten die vroeger in mijn auto lagen.

 photo WP_20170428_003KaftMetLinnenBekleedEnBoekblokPassen.jpg

Er zit veel rek in het linnen en dat is maar goed ook. Het laat zich moeilijker plakken dan traditioneel boekbindlinnen.


 photo WP_20170429_002SchutbladEnKaft.jpg

Hier ligt het boek op een van de schutbladen.


 photo WP_20170429_011DeTweeSchutbladen.jpg

Een van de schutbladen heeft een stuk kaart met veel zee. Daar ga ik op drukken. De herkomst van de losse katernen ga ik daar op vermelden. De uitgave is de versie van 1978, de jubileumeditie ter gelegenheid van de 150ste geboortedag van Jules Verne. De uitgever is Elzevier.


 photo WP_20170429_012SchutbladIngelijmd.jpg

Het eerste schutblad heb ik gisteren al geplakt op het boekblok. Straks zal het stuk van het schutblad dat nog nergens aan vast zit aan de kaft worden gelijmd.


 photo WP_20170429_014BoekMetEersteSchutbladLigtInDePers.jpg

Het papier dat ik gebruik voor het schutblad is daar natuurlijk niet voor gemaakt. De basis is een groot stukverpakkingspapier en daarop plak ik dan de stukken kaart. Dan snij ik het geheel precies op maat en vouw het dubbel om het schutblad te worden. De looprichting komt dan natuurlijk wel in het gedrang. Maar dat risico neem ik maar. Hier ligt het boek in de boekbindpers.


Om het geheel straks af te werken ga ik een stofomslag maken.
Ook van de kaarten.
Daar komt dan nog een etiket met informatie over het boek op.
Dat etiket moet ik nog ontwerpen.
Wordt vervolgd.

Van tas naar boekenkaft

Het idee om gewoon stof te kunnen gebruiken
om een boek in te binden hield me al een tijd bezig.
Eingenlijk vanaf het moment dat ik de term boekbinderslinnen hoorde.
Op een cursus boekjes maken in Breda kwam dat aspect ook
aan de orde.
Textiel leent zich slecht omdat lijm er eenvoudig doorheen
kan lopen. Dat geeft dan weer allerlei problemen met het
in een pers of onder bezwaar leggen van een boek.
Bovendien is het dan niet echt meer schoon werken.

Bij die cursus is Breda kregen we ook een ‘goodie bag’.
Een linnen tas van Gallery Pepper met een paar leuke
handige voorwerpen.
Die tas, daar gaat het over in mijn blog.

 photo DSC_6419GalleryPepper.jpg

Linnen tas van Gallery Pepper. Ik vind linnen tassen niet zo handig dus had ik nog geen toepassing voor de tas.


 photo DSC_6420EvenEenTasjeLortornen.jpg

Zondag heb ik de tas los getornd.


 photo DSC_6421DeTasLigtUitElkaar.jpg

Resultaat een stuk linnen, twee linnen slierten (de hengsels) en veel draadjes.


 photo DSC_6422NaHetStrijkenGereedVoorKnippen.jpg

Dat heb ik eerst eens gestreken.


 photo DSC_6423Proefstrook.jpg

Op een stuk van de tas heb ik vlieseline gestreken. Dat werkt prima. Het resultaat lijkt net boekbinderslinnen.


 photo DSC_6424.jpg

Het logo van Gallery Pepper wil ik gebruiken op mijn boekomslag. Dus het logo op een behoorlijk oppervlak uitgeknipt en voorzien van vlieseline.


 photo DSC_6425.jpg

Strijken met een vochtige doek. Op internet is precies te zien hoe en hoe lang je moet strijken. Er zijn verschillende soorten vlieseline. Bijvoorbeeld voor soepele stoffen of voor leer (!). De vlieseline die ik had gekocht was ook voor hobbytoepassingen.


 photo DSC_6426.jpg

Nu nog een boekblok maken en een boekomslag. Ik heb al wel ideeen maar dat volgt later nog wel een keer. Het lijkt er op dat als je een mooie stof hebt en je wilt het gebruiken op je boekomslag, dat er best mogelijkheden zijn.