Ode aan Antwerpen – afsluiting

Posted on januari 14, 2024 by Argusvlinder

Jacob Backer, Predikant Johannes Wtenbogaert, 1638, Museum Catharijneconvent. De naam van de predikant staat op een voorblad van een boek of pamflet dat op dit schilderij te zien is.

Dit is een afbeelding van internet. Het schilderij hing op zo’n manier dat het maken van een foto moeilijk was. Op zich is het schilderij niet zo interessant al zijn er een aantal details die me wel opvielen. Noord Nederland, Een gezin in gebed voor de maaltijd, 1627, Museum Catharijneconvent.

Het aardenwerk, de rode vruchten, de vouwen in het tafellaken en de details van het brood.

Het wel heel werelds zoutvat.

Blozende wangen.

Zwart en wit kant en sierraden aan pols en vinger. Alles bij elkaar een welvarend maar beetje saai gezin.

Peter Paul Rubens, Portret van Anna Anthonis, circa 1615 – 1616, olieverf op paneel. The Phoebus Foundation.

Hendrick de Clerck, De aanbidding van de koningen, circa 1610. The Phoebus Foundation.

Jacob Jordaens, Gevecht van de Lapithen en centauren, circa 1615 – 1617. Olieverf op doek. The Phoebus Foundation.

Antoon van Dyck en atelier, Johannes de Doper en Johannes de evangelist, na 1618. Olieverf op paneel. The Phoebus Foundation. Dat de linkse figuur de evangelist is kun je uit een hele serie zaken opmaken. Niet in de laatste plaats uit de boeken.

Omgeving Gillis Mostaert (in het vorige bericht had ik zijn naam verkeerd gespeld), De brede en de smalle weg, circa 1580, Museum Catharijneconvent.

De smalle en moeilijke weg is de weg die Christus aanwijst. De brede weg is de foute weg. De decoratie van de grote poort over de brede weg laat daar geen twijfel over bestaan.

Op de tentoonstelling waren drie uitvooeringen van hetzelfde thema te zien. In Utrecht hingen ze bij elkaar. In de catalogus staan ze ver uit elaar. Hier de eerste uitvoering: Nicolaes Eliasz. Pickenoy, Christus en de overspelige vrouw, circa 1630. Olieverf op paneel. Museum Catharijneconvent. Met prachtige koppen.

Een soldaat en een farizeeër die al weg aan het gaan is.

Omgeving Hans Vredeman De Vries (?), Jezus en de overspelige vrouw, circa 1560 – 1570. Olieverf op paneel. Museum Catharijneconvent. Ook hir zegt de titel van het werk ‘de overspelige vrouw’. Het al vastgesteld. Maar bij de volgende uitvoering is de titel op dit punt iets anders. De architectuur is hier wel erg belangrijk geworden.

Van dit werk krijg ik spontaan pijn in mijn nek. Jan van Hemessen, Jezus en de op overspel betrapte vrouw, circa 1535. Olieverf op paneel. The Phoebus Foundation.

Dit was het laatste bericht over de tentoonstelling
Ode aan Antwerpen – Het geheim van de Hollandse meesters.

Ode aan Antwerpen

Posted on januari 13, 2024 by Argusvlinder

Hoe meer ik met deze tentoonstelling in het Museum Catharijneconvent
bezig ben, hoe meer voorbeelden ik tegen kom van de slordigheid
(ik zeg het netjes) bij het samenstellen van het publieksboekje en
de catalogus van deze tentoonstelling.

In het publieksboekje wordt een werk beschreven al ‘Beurs van
Amsterdam’. Het werk heet in de catalogus ‘De Dam te Amsterdam
met het nieuwe stadhuis in aanbouw’.
Die titel van de catalogus is ook wat je ziet op het werk.
Het werk heeft niets met de beurs te maken.

Tel daarbij op de de nummering van de werken op de tentoonstelling
die afwijkt van de catalogus, een catalogus zonder register.
Deze tentoonstelling helpt bezoekers niet waardering op te brengen
voor de prachtige werken, het maakt het alleen moeilijker.
Eerder had ik niet deze ervaring bij Museum Catharijneconvent.

Naar Michiel van Mierevelt, Prins Willem van Oranje, circa 1630 – 1645. The Phoebus Foundation.

Op eerste gezicht een chaotisch schilderij.
Er gebeurd veel, niet alles maakt je vrolijk.
Het gaat over vraatzucht, luiheid, afgunst, gierigheid,
hoogmoed, toorn en onkuisheid. De zeven hoofdzonden.

Gillis Mostaert, De Hooiwagen, circa 1575, Museum Catharijneconvent.

’t Is al hooi.

Internet:

Uit de 16e eeuw zijn gravures van religieuze processies waarbij een hooiwagen meereed, bestuurd door een duivelfiguur en omringd door allerlei lieden die hebberig aan het hooi plukten. Daarmee werd gesymboliseerd dat aardse eerbewijzen en wereldse bezittingen “al hooy” waren, allemaal waardeloos en bovendien duivels. Het symbool schijnt terug te gaan op een Bijbelpassage waar de sterfelijke mens wordt vergeleken met het vergankelijke gras.

Karel van Mander, Calvarieberg, 1592. The Phoebus Foundation.

Toegeschreven aan Jacob van der Ulft, De Dam te Amsterdam met het nieuwe stadhuis in aanbouw, circa 1656, olieverf op doek, Amsterdam Museum.

Adriaen Thomasz Key, Burgemeesterspaar Jacob Bas Claesz. en Grietje Codde, 1586. Privécollectie.

Claes Moeyaert, Pastoor Leonardus Marius, 1647, Museum Catharijneconvent. Voor mij maakt de pastoor dit schilderij niet zo bijzonder maar zijn boeken wel. Vooral omdat je goed kunt zien dat men vroeger de boeken met de rug naar achter in de boekenkast wegzetten.

Ode aan Antwerpen

Posted on januari 6, 2024 by Argusvlinder

Ook vandaag twee kunstwerpen, gemaakt in Antwerpen.
Beide van Maerten de Vos zoals het Museum Catharijne Convent zegt,
of Maarten de Vos volgens de catalogus aangeeft.

Maerten de Vos, Allogorie van de zeven vrije kunsten, circa 1590, The Phoebus Foundation.

Deze vrij centrale figuur staat voor Astrologia (astrologie). Een aantal van de vrije kunsten hebben op hun kleding staan welke kunst ze vertegenwoordigen. Maar in dit geval heb je aan de sterren in haar diadeem voldoende.

Dialectica (redeneerkunst), op welke manier de vogel daar iets mee te maken heeft, weet ik niet. Daarnaast is er nog de slang aan haar arm. Daar ging de catalogus ook niet op in. Gelukkig staat de term op haar mouw.

Je denkt misschien: ‘wat een druk schilderij!’, maar het is dan ook erg groot. Inclusief de originele lijst is het ruim 1 meter 70 bij bijna 2.60 m breed. Maerten de Vos, Mozes met de tafelen der Wet te midden van de Israëlieten als ‘Portraits Histories’ verbeeld door de Antwerpse families Hooftman en Panhuys met verwanten en vrienden. 1574 / 1575. Olieverf op paneel. Museum Catharijneconvent.

Wikipedia:
Een portrait historié is een portretschilderij van individuen die uitgebeeld worden als mythologische, Bijbelse, legendarische, historische of literaire figuren. De term ontstond in Frankrijk in de late 18e eeuw.

Detail met de wettekst van Mozes.

De welvaart van de twee families straalt van het schilderij af.

De handel komt van ver naar Antwerpen.

Maarten de Vos heeft zichzelf afgebeeld op het werk.

Ode aan Antwerpen

Posted on december 31, 2023 by Argusvlinder

Dat zou zomaar eens mijn laatste bericht voor 2023 kunnen zijn.
Ik vervolg de tentoonstelling Ode aan Antwerpen – Het geheim
van de Hollandse meesters die te zien was in Museum
Catharijne Convent in Utrecht.

Nog een werk van Joachim Beuckelaer, maar deze keer is de belangrijkste voorstelling een religieuze: Isaak zegent zoon Jacob, 1568, olieverf op paneel, Museum Catharijneconvent.

De twee scene’s in de bovenste hoeken zijn deze keer niet religieus. Dit is een keukenscene, links boven.

Een pastorale scene rechtsboven.

Een schilderij uit de omgeving van Frans Floris, Drieluik met De opwekking van Lazarus en de familie van Jacob Stockel met de heiligen Jakobus en Catharina, circa 1570, olieverf op paneel, The Phoebus Foundation.

Dit is het mannelijke deel van het gezin. De kinderen gemarkeerd met een rood kruis waren bij leven van de ouders al overleden.

Voor het vrouwelijke deel geldt hetzelfde.

Anthonie Blocklandt, De opstanding van Christus, circa 1580, olieverf op paneel, Museum Catharijneconvent.

Willem Key, Bewening van Christus, 1552, The Phoebus Foundation.

Dit is de schilder Willem Key zelf.

De opdrachtgevers, een man en vrouw, zijn ook afgebeeld. De leeftijd van de man, 47, staat op zijn kraag.

Dit is de vrouw en zij was toen 33 jaar oud.

Adriaen Thomasz Key, Steenrijk echtpaar met hun sobere naamheiligen, circa 1580, The Phoebus Foundation. Dir is de naam van het werk zoals het in de boekjes stond die je op de tentoonstelling kon gebruiken als toelichting. Maar in de catalogus heet het werk, meer correct, Zijpanelen met schenkersportretten en de heilige Clara van Assisi en de heilige Hieronymus, circa 1580, olieverf op paneel, The Phoebus Foundation.

Detailfoto’s van de vrouw en haar sierraden/accessoires.

Overigens is de nummering in de catalogus afwijkend van de
nummering van de werken op zaal (en dus van de boekjes
die te leen waren in de tentoonstelling).
Ook de namen van de werken wijken af.

Ode aan Antwerpen

Posted on december 26, 2023 by Argusvlinder

Vandaag een reeks met wel heel bijzondere dieren.

Pieter Coecke van Aelst, Drieluik met kruisiging van Christus, circa 1530, Museum Catharijneconvent. Hier nog niets met dieren maar wel een bijzondere boodschp: de dood, het offer, van Christus als verlossing van de erfzonde.

Een van de zijluiken van een drieluik. Pieter Aertsen, Koning Balthasar, circa 1560, Rijksmuseum. Een eerste afbeelding met opmerkelijke dieren:

Nog een fragment. Kun je nagaan hoe groot de totale voorstelling moet zijn geweest. Pieter Aertsen, Aanbidding van de herders (Fragment), 1554, Amsterdam Museum.

De os, de planken die het paneel vormen lijken wel los te zitten.

Pieter Pietersz., De kruisiging, circa 1590 – 1600, olieverf op paneel, The Phoebus Foundation. Op dit schilderij zijn zelfs de paarden bedroefd. Vooral het rechterpaard.

Pieter Pietersz., Boetvaardige Maria Magdalena, laatste kwart van de 16e eeeuw, olieverf op paneel, Museum Catharijneconvent. Let op de originele lijst met een stichtelijke spreuk.

Een feest…of toch niet? Joachim Beuckelaer, Keukenscene met Jezus en de Emmaüsgangers, circa 1560 – 1565, Den Haag, Mauritshuis. Je moet goed zoeken om de Emmaüsgangers te zien. In al die overvloed is het brood ook heel onopvallend weggestopt. Het breken van het brood zal bij de Emmaüsgangers leiden tot de herkenning van Christus. Veel vogels op dit werk.

De Emmaüsgangers rechts bovenin het schilderij.

Huybrecht Beuckeleer, De Heilige Familie met de Heilige Anna, 1563, olieverf op paneel, The Phoebus Foundation. Op de achtergrond, rechtsboven een kleine figuur op een trap.

Ode aan Antwerpen

Posted on december 23, 2023 by Argusvlinder

Als je een tentoonstelling bezoekt met als ondertitel
“Het geheim van de Hollandse meesters”, dan weet je dat
het hele kerkelijke jaar voorbij komt als het om
de onderwerpen van de schilderijen gaat.

Vandaag een reeks schilderijen waarbij ik gestopt ben
toen er een onderwerp voorbij kwam dat gerelateerd is
aan de kerstperiode: Aanbidding van de Koningen.

Meester van 1518, Laatste Avondmaal, circa 1515 – 1525, Museum Catharijneconvent, Utrecht.

Pieter Coecke van Aelst, Sint Maarten deelt zijn mantel, circa 1530, The Phoebus Foundation.

Pieter Coecke van Aelst, Jozef vlucht voor de vrouw van Pontifar, circa 1540, Museum Catharijneconvent.

Een soort van duet.

Een echtpaar kocht een schilderij van Pieter Coecke van Aelst in Antwerpen en liet zich zelf er bij schilderen door Dirck Jacobsz in Amsterdam. Pieter Coecke van Aelst (Midden) en Dirck Jacobsz (Zijpanelen), Echtpaar met Rust op de vlucht naar Egypte, circa 1535, Museum Catharijneconvent.

Detail van het voor de kijker rechterpaneel.

Pieter Coecke van Aelst en atelier, Aanbidding van de Koningen, circa 1530, The Phoebus Foundation.

Detail van de ‘exotische’ koning.

Detail van de knielende koning.

Ode aan Antwerpen

Posted on december 20, 2023 by Argusvlinder

Vandaag weer een reeks schilderijen van de tentoonstelling
Ode aan Antwerpen – Het geheim van de Hollandse meesters.
Deze tentoonstelling waste zien in het Museum Catharijne Convent
in Utrecht.

Een reeks portretten, wereldse en religieuze: Atelier van Jan Cornelisz. Vermeyen, Portret van Keizer Karel V, circa 1530, The Phoebus Foundation.

Atelier van Quinten Massijs, Christus als Salvator Mundi, circa 1520, The Phoebus Foundation. Geen onbekende voorstelling in de kunst met hierna twee details van het werk.

Een glazen wereldbol met daarin een figuur en bomen.

Details van het rijk versierde kruis op de wereldbol.

Quinten Massijs, Biddende Maria, circa 1529, The Phoebus Foundation.

Joos van Cleve, Maria met Kind, circa 1525, The Phoebus Foundation.

Zelfde maker maar een heel ander schilderij met een heel andere sfeer: Joos van Cleve, Maria met Kind, circa 1525. Bruikleen Catharijneconvent.

Populaire voorstelling. Er bestaan verschillende uitvoeringen van
deze voorstelling. Op de tentoonstelling waren er twee te zien:

Joos van Cleve, Jezus en Johannes als kinderen; omzelzend, circa 1515, olieverf op paneel. Particuliere Collectie. Met twee details van het frame:

Deze uitvoering heeft heel andere afmetingen en is landscape van orientatie waar het vorige werk potrait was. Maar de twee figuren zijn op beide schilderijen even groot. Er wordt gedacht dat ze van dezelfde tekening gemaakt zijn. Atelier van Joos van Cleve, Jezus en Johannes als kinderen; omzelzend. Circa 1530. Olieverf op paneel. Catharijneconvent.

Ode aan Antwerpen

Posted on december 14, 2023 by Argusvlinder

De tentoonstelling met deze naam bezocht ik een tijdje terug.
Maar het lukt maar steeds niet om er foto’s van te plaatsen.
De tentoonstelling probeert aan te tonen dat de Hollandse
Gouden Eeuw zijn oorsprong kent in Antwerpen.

De Antwerpse vluchtelingen brachten hun vaardigheden mee
en stonden zo aan de wieg van de hoogtepunten van de
schilderkunst in Holland.

Dit thema kan nog net nu een extreem rechtse regering
in Nederland dreigt te ontstaan. Die regering zal
er alles aan doen om rond Nederland en muur te zetten.
Maar in de late zomer van 2023 was het nog niet zo ver.

De tentoonstelling in Museum Catharijne Convent in Utrecht maakte dankbaar gebruik van werken uit The Phoebus Foundation. Een particuliere Amerikaanse stichting met veel West-Europese kunst. Dit werk is overigens niet uit die collectie. Jan van Noordt, Susanna en de ouderlingen, circa 1660.

Detail.

Werken van The Phoebus Foundation zie je niet jaarlijks en
daarom was deze tentoonstelling zo’n kans.

Zoals steeds maak ik een persoonlijke selectie uit wat er allemaal te zien was: Sebastiaan Vrancx, Markt in een welvarende stad, circa 1600. The Phoebus Foundation.

Detail, een opstootje op de markt.

Sebastiaan Vrancx, De wereldhaven van Antwerpen, 1616 – 1618, The Phoebus Foundation.

Detail, afscheid en bijzondere kleding.

Abel Grimmer, Interieur van de Antwerpse Kathedraal, circa 1600, The Phoebus Foundation.

‘Ode aan Antwerpen’ of ‘Van Antwerpen naar Amsterdam’

Posted on september 10, 2023 by Argusvlinder

Mijn avontuur gisteren in Utrecht had het Catharijne Convent
als doel.
Daar is de tentoonstelling Ode aan Antwerpen te zien.
Een onderzoek naar de mate waarin kunstenaars van Antwerpen,
op de vlucht, in Amsterdam de kunst tot bloei brengen.
De tentoonstelling heel Ode aan Antwerpen maar de catalogus,
een dik boek dat er op het eerste gezicht gedegen uit ziet,
heet Van Antwerpen naar Amsterdam.
Waarom die twee namen?

De inleidende tekst spreek van ‘Frans Hals, Rembrendt en Jan Steen’.
Daarom koos ik een werk van elk van deze drie kunstenaars als een
soort introductie.
Je kunt nog één week gaan kijken.

Een schitterend energiek werk van Frans Hals, Twee vissersjongens, circa 1634 – 1637. Olieverf op doek.

Rembrandt van Rijn, De doop van de kamerling, circa 1626. Olieverf op paneel.

Jan Steen, St Nicolaasfeest, 1668. Olieverf op paneel.

Catalogus, museumperiodiek en bezoekerstekst. Jammer dat de catalogus een andere nummering van werken aanhoudt dan de tentoonstelling en dat de catalogus zelf geen register is waarin je snel werken kunt opzoeken. De essays heb ik nog niet kunnen lezen en de teksten en foto’s bij ieder werk zien er goed uit.

Avontuur in Utrecht

Posted on september 9, 2023 by Argusvlinder

Vandaag was ik avontuur in Utrecht.
Ik ging naar de tentoonstelling Ode aan Antwerpen
in het Museum Catherijneconvent.
Maar daarover later meer.
Nu de niet andere foto’s.

In de Koeivoet, 1641. Tegenover de ingang van het museumcomplex.

Wat dan?

‘Tonen’ is de etymologische afleiding van ‘oog’ en verwant aan ‘toneel’. De gevelsteen is gemaakt door Hans ‘t Mannetje in 1999, in opdracht van KIK. PRODUCTIONS, een theater- en managementbureau dat de belangen van artiesten behartigt en theatervoorstellingen produceert.

(Bron: Gevelstenen van Hans ’t Mannetje, door Hans ‘t Mannetje, Ina Wilbrink. Zutphen, 2007. nr 130)

Voorafgaand aan de tentoonstelling hoorde ik een koor.
Niet zomaar een koor. Goed.
Het was een repetitie.
Na de tentoonstelling gaven ze een concert en ik ben
gaan luisteren.

Toonkunstkoor Utrecht in St Catharinekathedraal Utrecht onder leiding van dirigent Jos Vermunt, organist Wouter van Belle en als solist, sopraan Titia van Heyst. Het was een prachtervaring!

Het Berghse Kroniekenhandschrift

Posted on oktober 21, 2021 by Argusvlinder

Over dit boek en het Kasteel Huis Bergh waar de
tentoonstelling ‘Kracht van Kronieken’ te zien is,
heb ik al een paar berichten geschreven.

Toen ik het kasteel bezocht, een waterburcht, was
ik behoorlijk onder de indruk van het gebouw, de
omgeving en de tentoonstelling.

Naast boeken kocht ik er een paar briefkaarten.
Met afbeeldingen uit het boek.
Die laat ik hier ook even zien.

Aan het begin van de kroniekenverzameling staat de inhoudsopgave. Gelijk daarnaast zie je het familiewapen van de eigenaar: Wapen van Heren Van den Bergh.

Dan verschijnt de Hertog van Gelre. De kaarten laat ik in willekeurige volgorde zien.

Een van de kronieken, de Pausenkroniek, gaat over de pausen van de christelijke kerk. Op deze tekening zien we Christus een kruisstaf geven aan apostel Petrus, de eerste paus. Even om de machtsverhoudingen in het goede perspectief te zetten.

De bisschop van Utrecht. In die tijd waren de bisschoppen een machtsfactor van belang.

De Hertog van Kleef.

Perkament in stukken (1)

Posted on oktober 6, 2018 by Argusvlinder

Het doel van mijn bezoek aan Utrecht was de schitterende tentoonstelling
‘Perkament in stukken’ over het hergebruik van stukken beschreven
middeleeuws perkament bij het binden van andere boeken of
archiefstukken.

Perkament in stukken. Een tentoonstelling in het Archief van Utrecht.

Verdeeld over 4 thema’s zijn voorbeelden te zien van het
verstevigen van een binding, de opvulling van een leren boekband
met oudere stukken beschreven of bedrukt perkament
en ook een paar hele bijzondere vondsten
(alsof die andere vondsten al niet bijzonder genoeg zijn).

Zo is er een blad te zien met daarop in een Nederlands handschrift
hoe de drukker van plan is een gedeelte van de tekst van een wereldkroniek
te gaan drukken en zetten. Het boek dat vervolgens gemaakt
en ingebonden is, kun je er ook zien.
Op een video geeft de onderzoeker aan wat hij ontdekt heeft.
Indrukwekkend.

Ik heb er wat foto’s gemaakt en die volgen waarschijnlijk morgen.
Maar dit wilde ik alvast met iedereen delen.

In geval van noot

Posted on oktober 6, 2018 by Argusvlinder

De Pindakaaswinkel.
Vandaag liep ik door het centrum van Utrecht van het station
naar het Stadsarchief.
Loop ik plots langs de Pindakaaswinkel.
Er was iets van een proeverij aan de gang.

Een winkel met als enige product: pindakaas. Ik ben heel benieuwd hoe dat loopt maar het idee is super.

Magische miniaturen

Posted on maart 26, 2018 by Argusvlinder

Afgelopen zaterdag ben ik naar de tentoonstelling
Magische miniaturen geweest.
Naar mijn gevoel krijgt deze tentoonstelling
veel te weinig aandacht in de media.
De tentoonstelling is in het Catharijne Convent in Utrecht.

Dansende figuur, in breviarium, Bute-meester. Noordoost Frankrijk, circa 1270 – 1280. Deze verluchter (schilder) is herkenbaar aan de bol-vormige neuzen van zijn figuren!

Dat terwijl er een indrukwekkende hoeveelheid kunstwerken
worden getoond op deze tentoonstelling.
Prachtige schilderingen in boeken.
Allemaal uit Zuid Nederland (Bourgondie).

Wat te denken van dit Getijdenboek. Dit boek is uit 1530 en we kennen de namen van de persoon die het boek geschreven heeft (Met de hand!) en van de persoon die de prachtige schilderingen gemaakt heeft. Super. Getijdenboek, Brabant, circa 1530. De kopiist (schrijver) is Franciscus Verheyden en de verluchting (schilder) is de Meester van Morgan. Foto van mij.

Dit is de bladzijde van de maand juni. In het getijdenboek zit een altijddurende kalender met ten minste een bladzijde voor iedere maand. Deze foto is ingescand van de catalogus.

Deze afbeelding is van dezelfde maand als de eerste in de reeks. Waarom drie keer bijna dezelfde afbeelding? Om aan te geven dat we nu de unieke kans hebben deze werken met eigen ogen te zien. Je ziet aan de foto’s dat de helderheid, de kleur enz, steeds anders is. Zelf gaan kijken. There’s nothing like the real thing.

Op de tentoonstelling zijn een kleine 70 boeken te zien.
De meeste aandacht gaat uit naar de ontwikkeling
die de schrijvers en schilders van deze boeken hebben doorgemaakt.
Hoe men begon met eenvoudige met de hand geschilderde hoofdletters
en uiteindelijk hele schilderijen met diepgang wist te realiseren
in de hoofdletters of naast/om de tekst of op speciale pagina’s.

Dit boek ‘Enguerrand De Monstrelet Chroniques, Deel I, Brugge. Circa 1495. Verluchter: Meester van de gebedenboeken’ is eigendom geweest van Engelbert II van Nassau. Hij was graaf van Nassau, Dietz en Vianden, heer van Breda en de Lek, Roosendaal, Nispen en Wouw.

De afbeelding (miniatuur) is eigenlijk een soort actiefoto. Het toont de moord op Jan zonder Vrees (Jan I van Bourgondië), hertog van Bourgondië, graaf van Vlaanderen, Artesië en Charolais, paltsgraaf van Bourgondië, heer van Mâcon, Chalon, Mechelen en verscheidene andere plaatsen, hij was een prins uit het Huis Valois-Bourgondië. Tegenwoordig zou je zo’n afbeelding op nu.nl, het journaal of in de krant verwachten. Let eens op de diepte van de afbeelding.Hoe de gebouwen en de rivier je de afbeelding ‘intrekken’ naar de blauwige horizon. Het gebruik van de blauwe kleur om diepte te creeren zien we bijvoorbeeld ook bij de Mona Lisa.

Het was enorm genieten.
Ik raad iedereen aan een kijkje te gaan nemen.

Jan van Scorel: gemiste kans

Posted on juli 2, 2009 by Argusvlinder

Afgelopen week was er weer een uitslag van een onderzoek
met betrekking tot het openbaar vervoer te horen:
de reizigers zijn steeds meer tevreden.
Toch gaan de mensen niet uit de auto.
Ik ben afgelopen zaterdag naar Utrecht geweest.
Niet met de auto maar met het openbaar vervoer: de bus.
Van Breda kun je naar Utrecht in ruim 1 uur.
Van station naar station met de Brabantliner.

Twee dagkaarten ?

Eerlijk is eerlijk, het is niet duur. 6 Euro.
Daar kun je niet voor parkeren met je auto in Utrecht.
Alleen dat ik twee (?) dagkaarten moet kopen
om naar Utrecht en daarna weer naar Breda te gaan,
de logica ontgaat me.

Plaats voor je benen.

Nog al zo’n bevinding van het onderzoek:
je hebt zoveel ruimte voor je benen.
Ik ben gemiddeld van lengte dus daar kan het niet aan liggen
maar veel beenruimte heb ik niet gezien.
Die onderzoeken worden waarschijnlijk gehouden onder mensen
die alleen maar met de trein of bus reizen
en die nooit, maar dan ook nooit in een auto zitten.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben voor meer gebruik
van het openbaar vervoer.
Maar dan moet het wel beter zijn dan nu.
Interview de volgende keer eens automobilisten
die je gevraagd hebt met de trein of bus te reizen.
Kijk dan eens naar de uitslag.
Kun je misschien ook uitleggen waarom de bus 20 minuten te laat
in Utrecht aankwam. Op een zaterdag!
En ik had sterk de indruk dat het nog veel langer had geduurd als
de reizigers de chauffeur niet de weg hadden gewezen.

De Dom in Utrecht.

Gracht in Utrecht.

Admiraal Willem Joseph van Gendt.

Wikipedia:
Willem Joseph baron van Ghent tot Drakenburgh (Slot Gendt, 16 mei 1626 – Slag bij Solebay, 7 juni 1672) was een Nederlands admiraal uit de 17e eeuw. Zijn achternaam wordt ook gegeven als Gendt of Gent.

Kruisgang Domkerk.

Helaas is er van de tentoonstelling Scorels Roem geen catalogus.
Alleen een klein boekje met de teksten die je normaal tegen de muur
zou verwachten. Geen afbeeldingen.
Heel jammer.

Scorel’s Roem, geen catalogus.

Jan van Scorel, Portret van Agatha van Schoonhoven, 1529.

Meer plaatjes dan je op het internet al kunt vinden
kan ik dus helaas niet bieden.

Tentoonstellingsboekje bij:
Scorels Roem.
Hoe een Utrechtse schilder de Renaissance naar het Noorden bracht.

Scorel werd in 1528 benoemd tot kanunnik van het kapittel van Sint Marie. Hoewel het hem als geestelijke verboden was te trouwen, leefde hij samen met een vrouw. Zijn geliefde was Agatha van Schoonhoven. Zij woonden samen in een apart huis binnen het immuniteitsgebied van de kerk en kregen zes kinderen. Scorel portretteerde haar in 1529, toen hij zelf 34 was. Van Agatha zijn geen geboorte- en sterfdata bekend.

12 leden van het Jeruzalemsgenootschap, rond 1528.

Detail, zelfportret van Van Scorel.

Jan van Scorel, De doop van Christus in de Jordaan, circa 1530.

Jan van Scorel, Drieluik: Vinding van het Ware Kruis, 1542.

Dit schilderij hangt normaal gesproken in de Grote of
Onze Lieve Vrouwe Kerk in Breda. In de Prinsenkapel.

Jan van Scorel, Maria Magdalena, 1530.

Jan van Scorel, Portret van een man, 1529.

Het verhaal bij dit schildeij is dat de man erg serious naar de toeschouwer kijkt.
De ondertekening geeft aan dat hij in dat stadium nog lachtte.
Waarschijnlijk is dat ‘gecorrigeerd’ door de onbekende opdrachtgever zelf.

Toegangskaart Centraal Museum.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Tagarchief: Utrecht

Ode aan Antwerpen – afsluiting

Ode aan Antwerpen

Ode aan Antwerpen

Ode aan Antwerpen

Ode aan Antwerpen

Ode aan Antwerpen

Ode aan Antwerpen

Ode aan Antwerpen

‘Ode aan Antwerpen’ of ‘Van Antwerpen naar Amsterdam’

Avontuur in Utrecht

Het Berghse Kroniekenhandschrift

Perkament in stukken (1)

In geval van noot

Magische miniaturen

Jan van Scorel: gemiste kans

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: