Na een dag tussen stenen die veel aandacht van me eisten,
dwaal ik door een andere soort monument:
de voorraadkast van Delhi.

In Paharganj geen marmer, geen inscripties, maar vis op ijs,
koriander in bossen, bloemen in manden.
De rook van gefrituurde snacks hangt tussen de kraampjes,
een Nataraj danst tussen de chaos.

Hier is de stad niet stil,
maar zintuiglijk.
Niet historisch,
maar levend.

Zilver op plastic, glinsterend als de zon die zakt.

Tussen de kruiden danst het universum.

Krokant krakent verlangen op een schaal.

Geurend, kleurend, kloppend.

Marigolds als offer, als versiering, als onderdeel van het dagelijks ritme voor velen.

De voorraadkast van Delhi.