Camel kart

Posted on augustus 4, 2020 by Argusvlinder

Het liet niet lang op zich wachten: na twee
nachten zouden we van het hotel verhuizen naar een tent.
In de drukke periode tijdens de fair worden tijdelijke tentenkampen
ingezet om toeristen op te vangen.
Er is gelegenheid om er een maaltijd te gebruiken.
Je kunt gebruik maken van een safe en het kamp wordt
goed bewaakt. Dag en nacht.
Vanaf het tentenkamp, dat een wandeling vanaf het
Pushkar Camel Fair-terrein ligt, kun je ook
gebruik maken van een van de kamelentaxi’s.

Al bij een eerdere gelegenheid sliepen we in een tent in India. Deze tenten zijn best luxe. Zeker naar de standaarden in India. Er staan er veel maar voor mij bleef tijdens al die dagen onduidelijk hoeveel er in werkelijkheid gebruikt werden.

Dit was ‘onze straat’.

Onze tent lag recht tegenover de Spa van het Royal Desert Camp. Niet dat we daar veel last van hadden want je zag er niet vaak bezoekers. Als je naar een evenement als de Pushkar Camel Fair gaat dan breng je niet veel tijd door in je hotel. Wij in ieder geval niet.

Met straatverlichting.

Zo ziet de tent er aan de binnenkant uit.

Er is in iedere tent een eigen douche- en toiletgelegenheid. Er was een klein beetje wateroverlast maar in een woestijn is dat voor de tijdelijke bewoner geen probleem.

Buiten het kamp staat een aantal kamelentaxi’s te wachten. Volgens de informatie bij de reis is dit inclusief maar de bestuurders denken daar anders over. Omgekeerd kun je vanaf de fair terug naar het kamp. Niet 24 uur per dag. Ze houden de tijden aan van de luxe reizigers. Dus het is niet de bedoeling dat je in de avond in de stad gaat eten of met zo’n kar terug kunt. Maar het is een rechte weg die wel een beetje heuvelachtig is. Maar dat was te voet prima te doen.

Natuurlijk zijn wij ook met zo’n taxi gegaan. Het uitzicht is dan ongeveer zo iets.

Niet bang voor kleur

Posted on augustus 2, 2020 by Argusvlinder

In 2013 waren wij in Pushkar voor de Pushkar Camel Fair. We zijn er een kleine week geweest. Eerst in een hotel maar toen de kamerprijzen omhoog gingen in een tentenkamp. Maar als deze foto’s gemaakt worden is het nog relatief rustig in Pushkar en op de ruimte buiten de stad waar de handelaren in dromedarissen en paarden hun tenten opzetten en hun dieren houden. Er zijn ook tenten voor handelaren in andere zaken: landbouwgereedschap, textiel, ijsjes, maar bijvoorbeeld zal er ook een circus staan en een soort van kermis.

Dit is ook een concurrent voor de kamelen: de tractor. Hier kun je met een lastdier niet tegen op.

Als je dan door Pushkar en de omgeving rondloopt, zie je van alles. Volgens de officiële volkstelling woonden in 2001 een kleine 15.000 mensen in Pushkar. Het is dus geen grote plaats. Zie Wikipedia.

Deze heilige koeien maken geen onderdeel uit van de fair.

Als er iets typisch voor India is, is het wel het kleurgebruik. Daar kent men geen angst voor. Daar kan men heel uitbundig mee om gaan.

Leave your shoes here, laat uw schoenen hier. Zo’n bord zie je natuurlijk vaak bij een tempel.

Terug bij het meer van Pushkar. Zo’n meer wordt ook wel sarovar genoemd.

Het is er warm dus de paarden worden uit de zon gehouden.

Er is ruim gelegenheid om bij te praten.

Dit is de ‘paardenwijk’. Alle handelaren in paarden staan bij elkaar, niet ver van het stadion.

Hier staan de paarden zowat in huis.

De meeste toeristen die hier komen, zien we maar kort. Vaak komen ze in de loop van de middag aan. Kijken dan rond op de fair en bij het meer. In de avond eten en verblijven ze in Pushkar om de volgende dag weer door te reizen.

Je kunt de dromedarissen zelf laten lopen maar zo kan het ook.

Kleur, druk en veel geluid en geuren.

Er is veel belangstelling voor het veulen.

Twee keer ‘drie op een rij’.

De oren van het paard.

Let op: je moet wel je schoenen uitdoen voor je mag aanschuiven.

Op de fair zie je grote handelaren die met vrachtauto’s hun goederen meebrengen maar je ziet ook kleine, soms nomadische handelaren die hun hele huishouding bij zich hebben op een wagen. Slapen doe je dan in een tent maar andere dingen doe je gewoon op je wagen.

Een dromedaris is een leverancier van allerlei diensten en producten: lastdier, trekdier, vervoersmiddel. Hier lijkt de dromedaris wel deels geschoren.

In de stad wordt nog even snel een stuk van de weg onderhouden.

De volgende dag gaan we naar het tentenkamp.
Dan zullen de foto’s vanuit een andere hoek van de stad komen.

Een kudde komt drinken….

Posted on juli 30, 2020 by Argusvlinder

Deze meneer kijkt toe, eigenlijk net als wij.

We staan in de buurt van een grote drinkbak en in de verte komt een kudde dromedarissen aan. Eens zien wat er gebeurt.

Al snel komen ze bij de waterbak aan.

Terwijl de eerste al staat te drinken komen er nog steeds dromedarissen aan.

Het is een prachtig gezicht.

India, Pushkar Camel Fair.

Je moet goed drinken.

Het is overal stoffig. De foto’s tonen niet veel zon terwijl het er best warm was en de zon de hele dag scheen.

Het is een goed moment om met elkaar van gedachten te wisselen over de kwaliteiten van die dromedaris (ik vind het een prachtig, groot dier).

De kameel en zijn concurrent

Posted on juli 28, 2020 by Argusvlinder

Hier zie je een dromedaris aan het werk, gelijk naast zijn concurrenten: de vrachtauto. Ook de landbouwmachine is zijn concurrent. Die zullen we later nog zien.

Dit is zo’n beetje het stereotype beeld van de dromedaris als schip van de woestijn. Hier in Pushkar in de staat Rajasthan in India.

Maar blijkbaar is dit ook een houding waarbij ze uitrusten.

Op sommige plaatsen in Pushkar vind ik het al enorm druk. Zoals hier voor de ingang van een tempel. De Brhama tempel. Nou dit is nog niks.

Dat er bij een kraam met de naam Ganesh Arts dan een versie van de Mona Lisa hangt (rechts).

Natuurlijk is India kleurrijk.

Als je dan buiten de stad door de velden loopt, dan struikel je, bij wijze van spreken, over de dromedarissen.

De handelaren hebben tenten tussen de kuddes staan waar gegeten en geslapen wordt. En ook veel plezier gemaakt want het is waarschijnlijk niet iedere week dat men elkaar ziet.

De kamelen verschillen nogal van kleur. Veel zijn lichtbruin maar deze is echt donker.

De dromedarissen worden versierd. Met verf. Hier houdt de linker persoon de dromedaris stil terwijl de andere met verf en kwast de decoratie gaat uitbreiden.

Toch geweldig!

Wat zei U?

Drie op een rij in Pushkar.

Ben niet bang.
De volgende berichten zullen ook vol met kamelen staan.

Mijn eerste kameel (in Pushkar)

Posted on juli 24, 2020 by Argusvlinder

Die eigenlijk geen kameel is in het Nederlands spraakgebruik.
In het Engels wordt de term ‘Camel’ gebruikt voor drie
verschillende dieren: de dromedaris (1 bult), de kameel (2 bulten,
‘Bactrian camel’ in het Engels) en de Wilde kameel (2 bulten,
‘Wild Bactrian camel’). De laatste groep is een bedreigde diersoort
die in China en Mongolië voorkomt.

Maar zover zijn we nog niet.
We gaan eens door de stad, rond het meer wandelen en zien wel.

Mooi schommelbed.

In de stad blijken veel hotels of hostels te zijn. Niet in de laatste plaats voor de pelgrims.

Ik heb een zwak voor grote houten deuren. Misschien kan Freud daar iets mee?

Shri Rama Vaikunth Temple.

Typische informatieborden.

Children, Socks, Shoes, goods, Umbrellas, Wet cloth, Stick, Camera, Smoking items, Leather and any other articles of bones etc; are not allowed to be carried within the premises of the temple.
Pilgrims should keep a watch upon their belongings.
Please follow the direction of the watchman for enteries in the temple premises.

Er is veel dat niet mag.
Om een paar dingen te noemen:
kinderen, sokken, schoenen, goederen, paraplu’s,
leer en elk ander voorwerp van been.
Maar als we later gaan zien hoe druk het hier kan worden
dan is het duidelijk dat men de instructies van de
bewaking moet volgen.

Zelfde tempel, ander bord. We mogen de tempel niet betreden.

De eerste keer na lange tijd dat je weer een dergelijk mozaïek met bloemmotieven ziet, roept dat allerlei herinneringen op.

Bloembetegeling.

Mahatma Gandhi.

Later ontdekken we dat Pushkar ook voor de Sikhs een belangrijke bedevaartplaats is.

Rietsuiker. Sapana Juce Center.

Dan buiten de bebouwde kom komen we op het festival terrein.

De opbouw is in gang.

Dit is het stadion. De plaats van de georganiseerde activiteiten.

Kamelen zijn niet de enige dieren die we op de fair zullen zien. Er zijn ook heel wat paarden.

Soms zie je dan van die prachtig witte paarden (en bijzonder interessante mensen).

Daar is hij of zij dan. Mijn eerste, gefotografeerde kameel in Pushkar.

Eerste blikken van Pushkar

Posted on juli 22, 2020 by Argusvlinder

Je gaat natuurlijk niet naar India voor de hotels.
Prima als het goede hotels zijn maar je gaat voor het land,
de mensen, de cultuur.

We gingen naar Pushkar voor de Pushkar Camel Fair.
We wilden niet één dag en één nacht gaan maar meerdere dagen,
zodat we de opbouw en de afbouw konden meemaken.

Toen we op de eerste dag aankwamen waren er al wel voorbereidingen
aan de gang maar de drukte zou nog moeten komen.

De kameel is voor de Indiase landbouw wat voor ons het paard
was: vervoermiddel en hulp in de landbouw.
Dat is net als in Nederland aan het veranderen.
Kamelenhandelaren zijn er dan ook steeds minder.
Maar als je nooit in Pushkar bent geweest maakt het niet zo veel
uit hoeveel kamelen er komen.
Mijn foto’s in volgende berichten gaan dat hopelijk tonen.

De eerste nachten konden we in een hotel verblijven.
De prijzen waren nog acceptabel.
Daarna zouden we naar een tentenkamp voor toeristen verhuizen.

Mooi hotel. We hadden een kamer op de begane grond.

Ontbijt in de tuin. Fantastische sfeer.

Maar dit beeld door een raam in de muur van de hoteltuin maakte diepe indruk. We waren al eerder in India geweest maar dit overtrof toch weer mijn verwachtingen,

Ook op een gewone dag is het blijkbaar best druk in Pushkar.

Overal waar je kijkt zie je wel een plaats die als tempel dienst kan doen. Hoe vaak je ook in India komt, dat blijft steeds indrukwekkend.

Pushkar is een pelgrimsoord voor Hindoes en Sikhs. Daarom zijn er al die tempels en ghats (trap aan het water die door pelgrims gebruikt worden).

Trap naar de weg waar vrouwen zitten bij een winkel.

Door een sluier ziet alles er nog romantischer uit.

De heuvel op de achtergrond (links) heeft op de top natuurlijk een heiligdom.

In de avond maakte ik een paar foto’s vanaf het dak van het hotel.

Deze foto maakte ik verder op in de stad.

Als je denkt: waar zijn nou die kamelen?
Rustig maar, nog heel even.

India in 2013

Posted on juli 21, 2020 by Argusvlinder

Er is een vakantie waarvan ik ooit de hoogtepunten al eens had
laten zien maar waar ik nooit uitgebreid bij stil heb gestaan.
Tenminste niet op internet.
In 2013 (november) gingen we naar de Pushkar Fair.
Jaarlijks komen in Rajasthan, bij het plaatsje Pushkar,
de handelaren in kamelen bij elkaar.
Het evenement is een combinatie van een beurs voor zakenmensen
en een religieus festival.
Eerst een aantal dagen met de kuddes kamelen en dan gaat het
aan het eind van de week over in een religieus festival.
Pushkar is een kleine stad die rond een meer ligt.
Het terrein van de Pushkar Fair ligt buiten de stad.
De handelaren brengen hun eigen tenten mee.

De reis er naar toe was heftig (voor ons).
Eerst de vlucht naar New Delhi, dan kort slapen (paar uur),
dan met de auto naar Jaipur. Daar bleven we een dag en nacht
en dan door naar Pushkar.
Op de terugweg brengen we meer tijd in Jaipur en New Delhi door.
In 1995 waren we al eens in New Delhi en Jaipur geweest.
De wegen in Jaipur waren toen nog niet verhard.
Dat was nu wel.

Het hotel waar we deze keer verbleven was een voormalig stadspaleis.
Een koninklijke familie van buiten Pushkar had een eigen
paleis in de stad Jaipur om de invloedrijke maharadja
van Jaipur te bezoeken.
Het paleis wordt deels door de nazaten van de familie zelf gebruikt
en deels als hotel.

Let the magic begin.

Zo keken we vanaf het brede balkon van de kamer naar de omgeving, overdag.

Aan het begin van de avond verschijnt dan het buitenrestaurant.

Met het licht aan wordt alles een sprookje.

De entree van de hotelkamer.

Hotelkunst. Het bovenraam van een van de deuren. Tijd om te gaan slapen en morgen naar Pushkar.

Olifantentafeltje of Plateau van Ganesha?

Posted on juli 13, 2019 by Argusvlinder

Jaren terug brachten we een souvenir mee vanuit India.
We doen dat wel iedere vakantie.
Nu zijn die souvenirs niet echt voor de eeuwigheid gemaakt.
Zo hebben we drie olifantjes die iedere keer als we ze oppakken
glinsterende steentjes of stukjes papier verliezen.

Dit souvenir bestond uit twee delen: een soort tafeltje en een beeldje. De pootjes van het tafeltje zijn met de jaren los komen te zitten. Tijd om ze maar eens te lijmen.

De bovenkant van het tafeltje is heel sierlijk.

Overigens zitten op het tafeltje ook glinsterende steentjes. De meeste zijn er nog. De pootjes zitten er ook weer onder.

Zo vind ik het toch meer het plateau van Ganesha.

Het plateau van Ganesha is weer terug tussen de andere souvenirs.

Op zijn kop met de verkiezingen

Posted on maart 20, 2019 by Argusvlinder

Vandaag ging er bij mij meer op zijn kop dan ik graag zou willen.
Landelijke kopstukken in de politiek hebben hun mond vol
over klimaat en duurzaamheid.
In 1995 waren wij in India (Rajasthan).
Op de treinen kon je thee bestellen.
Dat ging niet in een plastic bekertje.
Men had kommetjes van rood aardewerk.
Na gebruik werden die weggegooid. Vaak tussen de rails.
Toen heb ik mijn best gedaan om een hele te pakken te krijgen en mee
te nemen naar Nederland.
Tot ik vandaag tegen de souvenirplank aanstootte, was de kom altijd
te zien bij ons. Nu is hij kapot gevallen.

We zullen maar zeggen: ‘Scherven brengen geluk’.

Maar ook bij het stembureau stonden dingen op zijn kop.

Laatste blogpost over Bhopal – Amritsar reis uit 2016

Posted on januari 13, 2019 by Argusvlinder

In 2016 bezochten wij India en deze keer begonnen we ongeveer
waar een eerdere reis stopte: in Bhopal.
De reis ging langs allerlei plaatsen maar het meest in het oog sprongen
Varanasi, Chandigarh, Haridwar en Amritsar.
Amritsar was de laatste plaats en we bezochten er
meerdere keren de Gouden Tempel.
Ook op de laatste dag.
En daarover gaat deze laatste blogpost.

Het weer was een beetje heiig op de laatste ochtend. Daarom ligt de Gouden Tempel (Sri Harmandir Sahib) er een beetje dof bij.

De zon laat zich al snel zien.

Het is niet zo dat heel veel Sikhs een bad nemen in de sarovar maar er zijn er wel.

Er zijn weer veel pelgrims. Hier zie je de pelgrims weerspiegeld in het gouden plafond.

Een zonnescherm is al snel geen overdreven luxe meer.

Tegelijkertijd gaan restauratie- of nieuwbouwwerkzaamheden gewoon door.

Dit soort mozaïeken komen weer vol tot hun recht.

Met prachtige marmeren bloemen.

Traditie en moderniteit.

Een laatste blik....

Op het plein voor het tempelcomplex zat deze meneer met een heel bijzonder geborduurd kleed. De tekst is ook in het Engels.

Hij ging spontaan voor me staan en veranderde zijn kleed zodat ik de tekst beter kon fotograferen: Message of Tenth Guru: Act upon only the word of guru and worship not anyone else except one God, Akal Purakh.

Wikipedia:

Akal Purakh is a Sikh name used for God.

Literally it means “a timeless being who never dies.” The first word Akal, literally timeless, immortal, non-temporal, is a term integral to Sikh tradition and philosophy. It is extensively used in the Sri Guru Granth Sahib and Dasam Granth hymns by Guru Gobind Singh, ….., the concept of Akal is not peculiar to the Dasam Granth. It goes back to the very origins of the Sikh faith.

Together the two words mean the “Timeless, eternal being”.

Waar je ook bent in India, het is er bijna altijd een feest van kleur. Zo ook bij de Gouden Tempel.

Oranje vaandel in Amritsar, de Gouden Tempel

Posted on januari 11, 2019 by Argusvlinder

Bij ons laatste bezoek aan de Gouden Tempel in 2016
werd er druk gewerkt aan een enorm oranje vaandel dat in
de Sri Harmandir Sahib hangt aan een enorme mast.

Ik weet niet meer of ze een nieuw vaandel aan het bevestigen waren of het vaandel slechts aan het onderhouden waren. Maar er was veel aandacht voor en het was een heel werk.

Veel aandacht.

Het betere acrobatenwerk.

Sri Harmandir Sahib: onbeschrijfelijk mooi

Posted on januari 5, 2019 by Argusvlinder

De mooiste blogpost van 2019
is misschien tegelijkertijd de saaiste.
De foto’s van Sri Harmandir Sahib of de Gouden Tempel in Amritsar
zijn zo betoverend mooi! Het is ongelofelijk.
Met pijn in het hart schrijf ik deze blog post:
het einde van mijn fotoverslag van ons bezoek aan India
in 2016 komt dicht bij het einde.
Dit is het 99ste verhaal over die reis.
Dat wil zeggen dat ik me nu niet meer regelmatig ga dwingen
om terug te denken aan deze vakantie.

Bij de Gouden Tempel staat een boom die verbonden is met het ontstaan van de tempel. Daarom wordt deze ook vereerd.

Bij de Gouden Tempel staat een gebouw waarin ’s nachts het boek van de Sikhs wordt bewaard. Daarvan is deze foto.

Ik heb heimwee.

Sri Harmandir Sahib en Jallianwala Bagh Massacre

Posted on januari 3, 2019 by Argusvlinder

Dit was bijna ons laatste bezoek aan de Gouden Tempel.
Na dit bezoek gingen we nog twee keer, in de avond en
de laatste keer in de ochtend.
Dat volgt nog.
Deze keer liepen we ook nog even naar Jallianwala Bagh,
de tuin waar het Engelse leger ooit het vuur opende op
een menigte die zich niet kon verdedigen.

Op de plaats waar de loopbrug over het water naar de eigenlijke tempel gaat, zijn al dit soort gouden platen aangebracht.

Soms zijn er mensen die zich aanbieden om op de foto te gaan. Dat doe ik dan maar.

Ook deze familie wil graag op de foto.

We gaan de rust opzoeken. Want ondanks het feit dat het bewolkt is, is het er warm. Aan een kant van de sarovar kun je onder een afdak op de grond zitten.

Plots gaat men de matten oprollen.

Het leven is er goed.

De matten liggen aan de kant. De organisatie zit goed in elkaar. Ondanks de enorme drukte gaat alles gewoon door. Ook het schoonmaken.

Toen kwam plots de veegploeg.

Dit is het plein voor de tempel op het moment dat we terug naar ons hotel gaan.

Dit is een van de toegangswegen naar de grote tuin waar de moordpartij door het Engelse leger plaatsvond (Jallianwala Bagh Massacre).

De Engelse aanvoerder was Generaal Dyer.

Deze groep wil een selfie maken.

20160316 Amritsar: Harmandir Sahib

Posted on december 7, 2018 by Argusvlinder

Het is zo enorm om Bij de Gouden Tempel te zijn.
Wij kregen er geen genoeg van.

16 Maart 2016 was een drukke middag voor het tempelcomplex Harmandir Sahib.

Het is druk bij binnenkomst.

De rijen met pelgrims zijn lang, heel lang.

Sommige pelgrims dompelen zich onder in het meer.

Anderen zitten op hun gemak.

Stram in de houding voor de foto.

Twee opgewekte pelgrims in de heel lange rij voor de Gouden Tempel.

Vervolg, op naar de Gouden Tempel

Posted on december 5, 2018 by Argusvlinder

In de straat waar we de vorige keer al veel bereidingen van eten zagen, kwamen we steeds meer bij het feest. Hier kinderen verkleed en geschminkt.

Intussen wacht deze jonge man bij het paard van een van de versierde wagens.

Tussen de drukte in de straat van verkeer, feestgangers en koks, zie je de feestwagens.

Een deel van de koks. Het is heel vaak een feest op straat in India.

Zie de drukte. Alles gaat gewoon door.

Filmposters van Ardaas.

Wikipedia:

Ardaas is an Indian Punjabi-language film.
It is directed and written by Gippy Grewal and the dialogues are written by Rana Ranbir and was released on 11 March 2016.

Een boekwinkel. Prachtig toch?

Nog even rustig de krant lezen.

Let op: wij proeven thee.

Dat is echt geen broodje, dat is echt een zandheks.

Harmandir Sahib, de Gouden Tempel.

De vissen (karpers?) in de sarovar.

Amritsar stad in de Punjab met de Shri Durgiana Mandir

Posted on december 4, 2018 by Argusvlinder

De volgende foto’s zijn eigenlijk een beetje tussen de Shri Durgiana Mandir
en de Harmandir Sahib, die andere Gouden Tempel van de Sikhs.
India op straat is altijd fascinerend.
Er gebeurt zoveel, allemaal tegelijk. Door elkaar. Met geluid,
in stilte, opvallend, verborgen. Onvoorstelbaar.
Het is altijd weer ‘Incredible India’.

De wandeling/riksja-tocht, begint bij de Shri Durgiana Mandir en ik ben gestopt bij
foto nummer 10000. Willekeurig.

De grote vissen in de sarovar.

DSC_9987ShrDurgianaMandirWarenhuisInAanbouw

Er waren veel werkzaamheden in de omgeving van de tempel. Dit lijkt een parkeergarage en winkelcentrum te gaan worden (?)

Deze drie jonge mannen hingen wat rond op een brommer en wilden op de foto.

Een hoop vracht voor één paard (?)

De Hathi-gate is niet echt een bezienswaardigheid. Je ziet dergelijke poorten vaker in India. Net als hier liggen ze midden op de weg tussen het verkeer. Ze zijn al heel lang de poort waarlangs je naar ‘de grote weg’ komt.

Back-to-back: een plaats van aanbidding en een winkeltje. Of is het een kapper, of allebei?

We kwamen in een straat waar voorbereidingen van een feest in volle gang waren. Er werd ook een maaltijd bereid voor een grote groep mensen. Er gebeurde van alles. Zo ook dit tempeltje op een tafel.

Deze afbeelding kan hier worden vereerd.

Very, very, tasty, tasty bisuits: ‘Heel, heel smakelijke, smakelijke koekjes’ staat er op de gevel van deze halflege (?) winkel.

We hebben al veel bijzondere dingen gezien in India maar een koe die net een huis verlaat……Dat was ook een eerste keer voor ons.

In dit oude olievat wordt brood gebakken.

In het vat ziet er dat als volgt uit.

Dit lijken me de broodjes die hij gaat bakken.

Er worden grote hoeveelheden eten bereid.

Dit is de foto met nummer DSC_9999. Een volgende keer ga ik hier verder.

De gouden Shree Durgiana tempel in Amritsar

Posted on november 30, 2018 by Argusvlinder

Dat is niet de Gouden tempel van de Sikhs maar
een Hindoetempel met een gouden bovenkant in Amritsar, Punjab.
Niet zo druk maar ook heel interessant.
De vorige keer kon je hier vooral de zilveren deuren bewonderen.
Nu godenbeelden en de tempel in het midden van de sarovar (het
kunstmatig meer).

De tempel staat op een platform in het midden van het water. Van het poortgebouw loopt er een weg/brug naar de tempel. Op de hoeken van het platform staan beelden. Dit is er een van. Shree Durgiana Tempel.

Dit is de brug van het poortgebouw (in de verte) en de tempel (daar waar de fotograaf staat).

Het plafond van het poortgebouw.

Ganesh.

Het weer was niet super. Maar ook deze plaats heeft wel iets.

India, Punjab, Amritsar, Shree Durgiana Temple.

Rond deze tempel liggen nog ten minste drie andere tempels.

Er stonden veel aangeklede beelden.

Dit was dan weer heel onverwacht. Dat was misschien geheel wederzijds.

Een beetje India, een beetje China (met de Assistant to the Judge of Hell)

Posted on november 20, 2018 by Argusvlinder

In het British Museum zie je zoveel moois.
Deze keer een paar voorbeelden uit India en China.

De kwaliteit is fascinerend: Stone bracket sculpture of a dancer, about AD 1100 – 1200, Karnataka, India.

Sandstone sculpture of Harihara, about AD 1000, probably Khajuraho, Madhya Pradesh, India. Khajuraho is schitterend. Ik was daar in 1995. Een heel landelijk gebied. Je kunt er goed fietsen. Schitterende tempels.

Hindoeïsme is voor westerlingen vaak moeilijk.
Maar de kunst helpt ons een aantal klassieke beelden te herkennen.

Wikipedia:

Harihara is the fused representation of Vishnu (Hari) and Shiva (Hara) from the Hindu tradition.

HariHara is een vertegenwoordiging van de samenvloeiing van Vishnu (Hari)
en Shiva (Hara).
Shiva (linkerhelft) is in dit beeld te herkennen aan de Trishula (drietand).
Vishnu (rechts) aan de Chakra (meerdere vormen maar hier ‘wiel’) en Conch (schelp).

Sculpture of Vishnu and Lakshmi, about 1000 – 1100, probably Duladeo Temple, Khajuraho, Madhya Pradesh, India.

Dan nog twee werken uit China. Eerst een prachtig schilderij. Heel groot en daarom past het niet helemaal op de foto. Tang Yin, Thatched cottage in the Western Mountains, 1520, Ming, Jiangsu Province.

Het huis en de eigenaar die we in het huis zien, staan centraal op het schilderij. De eigenaar is de opdrachtgever van het schilderij. Die sfeer in de bergen en met de natuur is geweldig.

Dit is zo fantastisch; de assistent van de Rechter van Hel (the assistance to the Judge of Hell). Ik heb er twee versies van. Deze foto heb ik toch gekozen omdat het dikke pak met de boekrollen er zo prominent bij horen.

Hier komen de kleuren van de baard, handen en gezicht beter in beeld: Figure of an assistant to the Judge of Hell (hoofdletters zijn van mij), Ming Dynasty, about 1522 – 1620, North China.

Amritsar: Shree Durgiana Temple

Posted on november 18, 2018 by Argusvlinder

De Shree Durgiana Temple of Shri Durgiana Mandir is bekend vanwege
de zilveren deuren. Dat wist ik niet maar als je de tempel
bezoekt wordt meteen duidelijk hoe bijzonder de deuren zijn.
Bovendien heb ik een zwak voor deuren.

In iedere windrichting is een set (en soms meerdere) van deze deuren te zien. Steeds met wisselende afbeeldingen.

Detail van een van de deuren.

Nog een detail van een deur. Sommige deuren lijken pas gepoetst. Andere zijn wat doffer maar daarom niet minder mooi. we zien daar dadelijk nog voorbeelden van.

Omdat het hier niet zo heel druk was toen we de tempel bezochten konden we tot aan de tempeldeuren de tempel benaderen. Je ziet hier goed de marmeren onderkant en de gouden bovenkant. Wat het metaal precies is dat gebruikt wordt voor de bovenkant weet ik niet.

Detail van het marmer.

Het is niet alles goud dat er blinkt.

Deze deuren hebben ieder drie panelen. Op ieder paneel zit onderaan een schildje met daarop tekst. Ik kan die niet lezen maar ga er maar even van uit dat het een aanwijzing is voor wie of wat er op het paneel wordt afgebeeld.

Paneel van een zilveren tempeldeur.

Deze panelen lijken al een tijdje niet meer gepoetst. Maar daarom niet minder mooi. Sterker nog, deze afbeeldingen zijn minder lieflijk. Eigenlijk mooier.

De volgende blogpost zal foto’s bevatten die wat meer op afstand genomen zijn en die meer van de tempels rond deze centrale tempel, midden in het water, zullen laten zien.

Amritsar: Shree Durgiana Temple

Posted on november 16, 2018 by Argusvlinder

In Amritsar is een soort tweede ‘Gouden tempel’ ontstaan.
Wanneer de renovatie gestart is weet ik niet maar op Wikipedia
is te lezen dat het plan was om die in 2015 af te ronden.
In 2016 was dat nog niet helemaal afgerond.
Onderdeel van de renovatie was om de tophelft van de tempel
te bedekken met een gouden of goudkleurige bekleding.
Die was in 2016 al wel gereed.
De Shree Durgiana Temple is een Hindoetempel gewijd aan Durga.

Als een riksja ons afzet is het niet meteen duidelijk waar het tempelcomplex is. Er zijn nogal wat open ruimtes.

Wikipedia:

The temple and its precincts are under a beautification programme since 2013, which is planned to be completed by 2015. This will provide more space for worship both inside and outside the temple premises. As per the Master Plan prepared for reshaping the environment around the temple, 55 properties have been acquired with adequate compensation package and demolished for the purpose of development works. Under this plan a multi-storied parking complex, an open-air theatre, a shopping complex and other facilities are under construction.

Er is een verfraaiingsprogramma aan de gang sinds 2013 met
het doel om in 2015 gereed te zijn.
Er zal meer plaats ontstaan voor de pegrims, zowel in als buiten de tempel.
Er is een Master Plan om ook de omgeving van de tempel aan te pakken.
Daarvoor zijn 55 gebouwen gekocht en gesloopt met als doel het gebied
opnieuw te ontwikkelen.
Er komt een parking met meerdere verdiepingen, een openluchttheater en
een winkelcentrum.

Maar we vinden een plaats om onze schoenen achter te laten en de ingang. We zijn er niet alleen maar de drukte die we eerder zagen bij de Sri Harmandir Sahib is hier nu niet.

Achtergrondinformatie en gedragsregels.

Met het gezicht naar de ingang staat er een standbeeld van een van de oprichters van dit complex: Guru Harsh Sahai Mal Kapoor.

Versiering boven de ingang.

Een eerste blik, vanuit de verte, op de tempel.

In het poortgebouw zien de mozaïeken tegen het plafond er nog erg fris uit. Hemelse figuren.

De rechterhelft. Misschien kort daarvoor gerenoveerd.

En een pauw in de hoek.

De tempel werd ook wel de ‘Silver temple’ of Zilveren tempel genoemd. Dat was vanwege de deuren van zilver. Een beetje zoals deze deuren van de ingang. Dit is de linkerdeur.

Dit is een detail van de rechter deur. Op het schild staat een datum 1 december 1981.

Dit is die grote rechter deur.

Waarom de eerste foto van de tempel deze ‘halve’ foto is kan ik me niet meer herinneren. Maar overzichtsfoto’s van de tempel volgen in een latere post. Maar hier is al te zien dat het onderste deel van het gebouw met marmer is bedekt en de bovenste helft met goud.

Daar zie je dan dergelijke afbeeldingen en versieringen.

Ik kan haast niet wachten op de volgende blog over deze tempel.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: India

Camel kart

Niet bang voor kleur

Een kudde komt drinken….

De kameel en zijn concurrent

Mijn eerste kameel (in Pushkar)

Eerste blikken van Pushkar

India in 2013

Olifantentafeltje of Plateau van Ganesha?

Op zijn kop met de verkiezingen

Laatste blogpost over Bhopal – Amritsar reis uit 2016

Oranje vaandel in Amritsar, de Gouden Tempel

Sri Harmandir Sahib: onbeschrijfelijk mooi

Sri Harmandir Sahib en Jallianwala Bagh Massacre

20160316 Amritsar: Harmandir Sahib

Vervolg, op naar de Gouden Tempel

Amritsar stad in de Punjab met de Shri Durgiana Mandir

De gouden Shree Durgiana tempel in Amritsar

Een beetje India, een beetje China (met de Assistant to the Judge of Hell)

Amritsar: Shree Durgiana Temple

Amritsar: Shree Durgiana Temple

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: