| Reis naar Bima.De omschrijving van dereisorganisatie verraadt hat al.Alleen de eerste zingaat over de reis naar Bima.Die reis is lang en erg heet.De bus heeft een koeling.Er komt koude lucht de bus invanaf de hoedenplank.Maar de warmte dievan de bodemplaatvan de bus komt, compenseert dit ruim.De rit naar Bima is 250 kilometerdoor heuvelachtig gebied.Vooral het deel nade vissersplaats is mooi.Dit vissersdorp ligt ongeveer100 kilometer van Sumbawa Besar af.Voor 2 uur (xe2x80x99s middags)wil de chauffeurvoorbij een moskee zijnin een bepaald dorp.Daar sluit men namelijk,tijdens het Vrijdaggebedde weg af.Dat halen we natuurlijk nietmaar het oponthoud duurt niet langer dan 15 minuten.We zijn vanochtendom 07:00 uur vertrokken,we lunchen om 14:30 uur.Mie goreng.Prima!Om 16:30 uur komen we aan in Bima. |
Deze insekt op de bloem en de volgende kikker bewonen de vijver van het hotel.
Lunchrestaurant.
Onze chauffeur op dit deel van de reis.
De vangst.
Nieuwe kapperstechniek?De vader vroeg me deze kinderen op de foto te zetten.
De weg is afgezet, even wachten dus.
Oploopje bij het benzinestation.
1, 2, 3, 4?
Inmiddels loop ik wat achter met mijn dagboeknotities.We zijn inmiddels al op Flores (dag 12= 21 augustus)maar mijn verslag van dag 9 is nog niet af.Bima is ook erg warm maar ook stoffig.Het hotel is een xe2x80x98verzameling badkamers/koelkastenxe2x80x99.Iedere kamer is aan de binnenzijde volledig betegeld met witte tegels.De airco staat op 22 graden celcius en dat voelt aan als erg koud,als een koelkast.De kamers zijn erg klein maar het hotel ligt midden in de stad.De zogenaamde Pasar Malam (avondmarkt) valt mee qua grootte.We lopen aan het eind van de middag nog even over xe2x80x98het grote pleinxe2x80x99en een grote groep jonge mensen is daar druk in de weer.Een klein clubje (man of 10) volgt ons.We gaan naar een eetkraampje.Drinken daar wat terwijl de eigenaresse de kinderen wegstuurt.We eten de eerste avond bij een restaurant is de straat.Bijna de buren.Ze kunnen de drukte (18 gasten en 1 gids) die die avond binnenkomen niet aan.We bestellen Gado-Gado.In Nederland vaak een bijgerecht.Hier een maaltijdschotel.Alleen vandaag zonder de gebruikelijke rijst.Ik probeer nog twee keer rijst bij te bestellen maar tevergeefs.Later blijkt dat de rijstbestelling wel is genoteerd,maar de persoon waar ik mee afreken zegt gelijk:die heb je niet gehad, he?Inderdaad die had ik niet gehad. Lees verder
Kippen onder de bank in de bus.
Ananassen.
Uitzicht op de Rinjani.
De veerboot.
Het marcheren van de kinderen mag niet onbelicht blijven.Op 17 augustus, over twee dagen, viert men in Indonesiede bevrijding van Nederland.In dat kader wordt er een wedstrijd gehouden in marcheren.Op de dagen in aanloop van het feest, moet er veel geoefend worden.De scholen vormen een belangrijke schakel in dit gebeuren.Groepen van tussen 15-20 kinderen marcheren door de straatonder leiding van een kind met een voetbalfluitje.De leider bepaalt ritme, figuur ed.De kinderen kijken allemaal bijzonder serieus,sommige willen zwaaien naar ons maar worden gecorrigeerd.Na de oefening is het ontspannener en wordt er veel gezwaaid en gelachen.
Zo kan het ook.
Garens kleuren.
Van de dans hebben we niet veel gezien.Heel vaak is dit een genante vertoning.Zo ook hier:de gids kiest de voorstelling, de buitenlanders worden met muziek opgehaald,krijgen een speciale plaats, worden gevraagd mee te dansenen worden daarna ook weer uitgeleide gedaan.Niet mijn ding.We zijn over de hoofdstraat gewandeld.Zijn op een rand van een brug gaan zitten enIndonesie komt dan letterlijk naar je toe.Mensen spreken je aan, willen op de foto ed.Je kunt rustig de winkels en huizen bekijken, prima.
Tabak wegen.
Toeschouwers van de dans.
Dan volgt de stoet.
Een geschilderd reclamebord.
Beelden in de Merkx-tuin.
De Vishal midden in de restauratie.
De ‘nieuwe’ haven in aanleg. De schuine staanders zijn de steunen voor de nieuwe brug.
Dit is zo ongeveer het perspectief van de prent.
Beeld van twee Begijntjes.
De ‘nieuwe’ kerk.
Met de Waalse Kerk.
Argusvlinder 