De soep van deze week:
Winter | Kerrie-preisoep
De soep van deze week:
Tagarchief: winter
Vogel voeder plaats (VVP)
Nee het is geen taalspelletje met politieke oorsprong.
Mijn VVP is een vogelvoederplaats. Het is gewoon een constructie op mijn
balkon om, nu het weer slechter wordt, vogels te kunnen voeren.
Het begon allemaal met een opvouwbaar stoeltje met drie poten
dat een miskoop bleek te zijn.
De zitting scheurde zowat meteen af.
Maar ik had wel drie mooie poten van de juiste lengte.
Maar dan kom je 1 poot tekort voor een rechthoekige voederplaats. Dus toen dakdekkers houten latten van een verpakking wilde weggooien, heb ik een stuk gevraagd. Dun, waaibomenhout. Maar twee delen tegen elkaar, lijmen, misschien een spijker erdoor. Dat is goed genoeg voor poot nummer 4.
Nu zijn de twee lijmklemmen die ik heb eigenlijk te weinig maar er is geen probleem waarbij een boek niet de uitkomst biedt (Tree & Serpent is zwaar genoeg om het middenstuk onder druk te zetten).
Voor het voer heb ik een aardenwerk schaal gekocht. Daar wil ik een gat in boren zodat als ik de schaal schuin zet eventueel regen- of smeltwater er door weg kan lopen.
Een bijgesneden plastic bakje is de steun voor de voerbak.
Er lag nog een stuk triplex in de berging en een groot stuk doorzichtig plastic dat ik ooit ergens gevonden heb. Dat plastic wil ik gebruiken om het hout een beetje bescherming tegen regen en sneeuw te geven. Maar zien of dat gaat werken.
De poten onder het ‘dak’ bevestigd. Een extra dwarslat. Het wordt niet voor de eeuwigheid gemaakt. Het hoeft maar 1 winter mee te gaan.
Dus dit is een beetje het idee maar dan met vetbollen, pinda’s, een vierde poot en nog wat extra plastic tegen de regen.
Vandaag poot nummer 4 afgemaakt. Als het gaat sneeuwen vandaag wil ik het eerst af hebben. Naast de houtlijm een paar spijkers in de poot (ik vertrouw de lijm niet helemaal).
Eindresultaat. De poten van het stoeltje hadden gaten ongeveer halverwege de poot. Daar zat het scharnier dat de poten bij elkaar hield. Ik heb die gebruikt om twee poten met een stukje touw aan het balkon vast te zetten. Je weet maar nooit bij veel wind.
Koud, he?
Tijdens mijn ochtendwandeling maakte ik een paar foto’s.
Breda, Markendaalseweg.
Meeuwen op het ijs in de Haven in Breda.
IJs op een ruit.
Rijp op een houten tafel met verstilde fonkeling.
De lente is begonnen
Heel toepaselijk, vond ik, las ik deze week het boek uit met de naam:
Winter, a Folio anthology.
Het is een cadeau van de Folio uitgeverij in Engeland.
Die uitgeverij geeft met veel zorg boeken uit.
Soms in gelimiteerde edities.
Toen ik eind vorig jaar een paar boeken kocht kreeg
ik dit boekje cadeau.
Winter, A Folio Anthology.
Het is een verzameling verhalen met als thema ‘winter’ van schrijvers als
Lord Tennyson, Hans Christian Andersen, Hector Berlioz (de componist),
Charlotte Bronte, Charles Dickens, Thomas Hardy, James Joyce
en R. F. Scott (de poolreiziger).
In dit geval gaat het om een klein boekje, niet in een speciaal doosje
(wat normaal wel het geval is) maar wel mooi gemaakt met een mooi
lettertype (Caslon), prachtige illustraties (Petra Börner) en mooi
ingebonden.
Wikipedia over Caslon:
Caslon is de naam van een familie van lettertypen met schreef die door William Caslon (1692 – 1766) zijn ontworpen. Zijn vroegste ontwerpen dateren van 1734. Caslon wordt vaak aangehaald als het eerste originele lettertype van Engelse oorsprong maar vooraanstaande typehistorici, zoals: Stanley Morison en Alfred F. Johnson een historicus werkzaam bij het British Museum, wijzen op de grote overeenkomsten van het ontwerp van Caslon met Nederlandse typen.
Heel toepasselijk was de laatste bijdrage:
Thaw
Over the land freckled with snow half-thawed
The speculating rooks at their nests cawed
And saw from elm-tops, delicate as flower of grass,
What we below could not see, Winter pass.
Edward Thomas.
Ik ken Edward Thomas niet, dus even bij Wikipedia gaan kijken.
Helaas geen Nederlandse bijdrage:
Philip Edward Thomas (3 March 1878 – 9 April 1917) was a British poet, essayist, and novelist. He is commonly considered a war poet, although few of his poems deal directly with his war experiences, and his career in poetry only came after he had already been a successful writer and literary critic.
Vertaald leest het gedicht ongeveer als volgt:
Dauw
Over het land, bevlekt met half gedooide sneeuw,
Kraste de roeken (kraaien) afwachtend vanuit hun nesten.
Ze zagen vanuit de toppen van de iepen, fijn als weidebloemen
wat we beneden niet konden zien, de winter is voorbij.
Morgen: 01 december 2013
Morgen begint de meteorologische winter en komt er dus (?) een eind aan het herfstweer.
Skyfall
Op ons balkon staan een aantal planten,
het is zeg maar ons balkontuintje.
Het zijn er maar een paar, ze hebben weinig onderhoud nodig.
De meeste slagen erin de winter door te komen.
Niet allemaal maar die worden dan in het voorjaar vervangen.
Blakontuintje.
Gisteravond zei mijn vriendin: ‘Wat zit er in die den ?’
Aangezien het regende keken we van binnen naar ons balkontuintje.
Ik zei nog gekscherend: ‘een denneappel’.
Maar nader onderzoek laat zien
dat er iets heel anders uit de lucht was komen vallen.
Skyfall: dood vogeltje.
Argusvlinder 