Het idee om gewoon stof te kunnen gebruiken
om een boek in te binden hield me al een tijd bezig.
Eingenlijk vanaf het moment dat ik de term boekbinderslinnen hoorde.
Op een cursus boekjes maken in Breda kwam dat aspect ook
aan de orde.
Textiel leent zich slecht omdat lijm er eenvoudig doorheen
kan lopen. Dat geeft dan weer allerlei problemen met het
in een pers of onder bezwaar leggen van een boek.
Bovendien is het dan niet echt meer schoon werken.

Bij die cursus is Breda kregen we ook een ‘goodie bag’.
Een linnen tas van Gallery Pepper met een paar leuke
handige voorwerpen.
Die tas, daar gaat het over in mijn blog.

Linnen tas van Gallery Pepper. Ik vind linnen tassen niet zo handig dus had ik nog geen toepassing voor de tas.

Zondag heb ik de tas los getornd.

Resultaat een stuk linnen, twee linnen slierten (de hengsels) en veel draadjes.

Dat heb ik eerst eens gestreken.

Op een stuk van de tas heb ik vlieseline gestreken. Dat werkt prima. Het resultaat lijkt net boekbinderslinnen.

Het logo van Gallery Pepper wil ik gebruiken op mijn boekomslag. Dus het logo op een behoorlijk oppervlak uitgeknipt en voorzien van vlieseline.

Strijken met een vochtige doek. Op internet is precies te zien hoe en hoe lang je moet strijken. Er zijn verschillende soorten vlieseline. Bijvoorbeeld voor soepele stoffen of voor leer (!). De vlieseline die ik had gekocht was ook voor hobbytoepassingen.

Nu nog een boekblok maken en een boekomslag. Ik heb al wel ideeen maar dat volgt later nog wel een keer. Het lijkt er op dat als je een mooie stof hebt en je wilt het gebruiken op je boekomslag, dat er best mogelijkheden zijn.