Op de foto staan er maar twee.
De derde vondst was een foto van mezelf die ik heb laten maken
in een kraampje van een fotostudio in Pushkar.
Ik was een keer op de Pushkar Camel Fair.
Een sprookjesachtige bijeenkomst bij een stadje aan een heilig meer.
Veel dieren, veel mensen, een jaarmarkt en een
religieus feest als afsluiting.
Het notitieboekje kocht ik er.
Het papier is gemaakt van ‘woestijnpapier’, papier gemaakt van
de uitwerpselen van de dromedarissen.
In het Engels noem je die ‘Camel’.
Die dromedarissen zijn planteneters en waarschijnlijk
niet zo kieskeurig als onze koeien.
In de uitwerpselen zitten veel vezels die bewerkt, gevormd
en gedroogd tot een papiersoort worden.
De kraam die het boekje verkocht wilde meer producten
maken van bijvoorbeeld de haren van de dieren.
Dromedarissen zijn wat vroeger in onder andere onze landbouw de
paarden waren: trekdieren die je overal voor kon inzetten.
Voor de ploeg, voor het vervoer met een wagen of
voor snel vervoer voor 1 persoon, op de rug.
Mechanisatie neemt toe in India dus de behoefte
aan grote kuddes dromedarissen wordt kleiner.
De pauweveer zat netjes opgevouwen in een papieren
zakdoekje. Die zat er al heel wat jaren in.
Pushkar was in 2013, Gujarat in 2007.
Vermoedelijk komt de kleine veer uit 2007.
Het notitieboekje ga ik gebruiken als voorbereiding
voor mijn volgende reis naar India.
Argusvlinder 