Eenvoudig, maar dat is juist de kracht van een pizza.
Een goede bodem, ei, tomaat, chorizo en strooikaas. Deze strooikaas eas geen goed idee. De kaas moet wel willen smelten.
Tagarchief: ei
Soep van de week: aspergesoep
Een heel goed gevulde aspergesoep. Heerlijk.
Soep van de week
Deze week dezelfde soep als vorige week maar heel anders bereid.
Aspergesoep, een pakket van de grootgrutter met een halve kilo
asperges van de weekmarkt. Kleine en/of dikke stukken en een
paar hele asperges. In totaal een kilo asperges.
De grootgrutter laat me gebruik maken van de uiteindjes die
ik van de asperges afsnijdt en de schillen.
Je maakt een bouillon van de sjalotten en kerrie met de schillen.
Vervolgens gaan de asperges bij de bouillon en als die gaar
zijn haal je de helft er uit.
De helft van de asperges in de bouillon pureer je met de
staafmixer. In combinatie met de kookroom levert dat
een fluweelzachte soep op.
De ingredienten: sjalotten, een aardappel, asperges, peterselie, kookroom. Ik heb daar dan nog ei en garnalen bij gedaan als garnering. Niet op de foto’s: sambal, zout en peper.
Soep van de week
De asperges in bijzondere formaten komen van de weekmarkt. Die zijn heel geschikt voor de soep. Deze keer koos ik voor een gebonden variant en daarom haalde in een pakje soep bij de grootgrutter. De ui heeft het soep niet gehaald, De peterselie, ei en gehakt wel.
Met het gehakt maakte ik een soort van gehaktrotsjes met kerrie. Ik had te weinig geduld om van al het gehakt balletjes te maken dus de vorm heeft soms iets weg van een rotsje. Vandaar. Ze smaken niet minder!
Mooi bordje soep
De geruchten gingen dat het deze week de laatste keer was voor dit seizoen, dat men op de markt asperges verkocht. Ik had ze nog niet een keer gekocht. Niet om klaar te maken als hoofdgerecht en ook niet als soepgroente. Dus vrijdag was het tijd.
Met kippenbouillon (zero salt), ei en ham. Heerlijk, ook bij warm weer.
Gelukkig scheen de maan nogal helder (Boekenzoo 11)
Bleek vandaag dat ik er wat betreft de looptijd van de tentoonstelling
Boekenzoo helemaal naast zat.
De tentoonstelling is tot en met morgen nog te zien.
Vandaag is mijn onderwerp Insecten. Ik heb daar niet zo’n band mee,
dus het aantal foto’s dat ik er van gemaakt heb is beperkt.
Maar Erik mag niet ontbreken: Godfried Bomans, Erik of het klein insectenboek. De illustrator van deze versie is Karel Thole. Het boek verscheen bij Spectrum, Utrecht (jaar onbekend). De titel van vandaag is het onderschrift vandeze illustratie met Erik op de rug van een insect, met een boek in de hand).
Volgens mij zitten in dit boek doorzichtige vellen voor de afbeelding met daarop, op de juiste plaats tekst zoals de namen van de vlinders. Dat ‘inlegvel’ is hier omgeslagen zodat de illustraties goed te zien zijn. Eli Heimans en Jac P Thijsse, Van vlinders bloemen en vogels, W. Versluys, Amsterdam, 1898.
Ik kende Eli Heimans niet en dat is onterecht.
Wikipedie helpt weer:
Samen schreven ze de serie Van vlinders, bloemen en vogels waarvan het eerste deel in 1894 verscheen. Daarna richtten ze het tijdschrift De Levende Natuur op, samen met J. Jaspers jr. De eerste aflevering verscheen in 1896.
In 1899 verscheen als volgende mijlpaal van hun samenwerking de eerste druk van de Geïllustreerde flora van Nederland, die later bekend zou worden als de “Heimans, Heinsius en Thijsse” (HH&T). Bij de eerste druk waren de schrijvers nog “Heimans en Thijsse”, maar aan de volgende drukken werkte ook H.W. Heinsius mee, zodat het werk meestal werd aangeduid met de naam Heimans, Heinsius en Thijsse. Deze flora was vooral ook bedoeld voor beginners. Anders dan de oudere flora’s bevatte deze flora niet alleen tekst maar ook illustraties, en bovendien werden zo min mogelijk moeilijke termen gebruikt. Heimans nam in 1901 samen met een aantal anderen het initiatief tot de oprichting van de “Nederlandse Natuurhistorische Vereniging”, later de Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging. Tot zijn dood zette hij zich enthousiast voor deze vereniging in.
In 1901 solliciteerde hij voor een baan als leraar op de kweekschool, maar die werd gegeven aan zijn vriend Jac. P. Thijsse. Toen in 1904 de gemeente Amsterdam van het Naardermeer een vuilstortplaats dreigde te maken, organiseerden Heimans en Thijsse het verzet hiertegen. Uiteindelijk besloot de gemeenteraad, mede op grond van de verwachte kosten, dit plan niet uit te voeren. Heimans en Thijsse namen nu het initiatief tot het oprichten van een vereniging die het gebied moest aankopen. De Vereniging Natuurmonumenten werd in 1905 in Artis opgericht. Heimans werd echter niet in het bestuur gekozen – in tegenstelling tot Thijsse, die secretaris werd. Zowel het mislopen van zijn betrekking aan de kweekschool als het feit dat hij niet in het bestuur van Natuurmonumenten kwam, weet hij aan zijn joodse afkomst. De relatie met Thijsse bekoelde hierdoor enigszins.
Nog even alle ruimte voor de vlinders (ei, rups en pop).
Argusvlinder 