Zilveren gietring

De laatste opdracht van het eerste cursusjaar Edelsmeden
is het gieten van zilver.
Het onderwerp in een gietring.
Ik ga proberen een mal te maken uit de deksel van een sigarenkistje.
Dat vormt later de holle ruimte die met zilver wordt gevuld.
De holle ruimte gaat ontstaan door de mal in een sepia te duwen.
Sepia is van binnen zacht en daar kun je da mal dan induwen en
je kunt de gietkanalen aanbrengen.
Leuke aan het gebruik van sepia is dat je de golvende structuur
van het sepia kunt laten terugkomen in het oppervlak van de ring.
Of dat zo allemaal gaat werken moet nog blijken.
Dee week begonnen aan de mal.

IMG_0219BeginMalGietring

Deksel van het sigarenkistje. Gat geboord waar de mal omheen gevormd gaat worden. Dit is de ruimte waar straks je vinger doorheen steekt. Ik heb een willekeurige maat genomen voor het gat. Ik draag zelf geen sierraden.


IMG_0220GatInDekselSigarenkistje

Ik heb de deksel even nat gemaakt om het papier weg te kunnen halen.


IMG_0221MalVanEenGietring

Vervolgens met de figuurzaak de mal grof uit het hout gezaagd. Dat gaat uit een sigarenkistje erg eenvoudig. Dat hout heeft een grove en losse structuur. Voordeel: je zaagt er zo doorheen, nadeel: het hout rafelt en breekt eenvoudig.


IMG_0237MalVoorEenGietring

Door schuren en vijlen ben ik al iets verder maar er is nog wel wat werk te doen. Dit is tot nu toe de ‘mooie’ kant.


IMG_0238MalVoorEenGietring

Deze kant heeft de meeste rafelranden. Daar is al aan geschuurd maar vraagt nog wat creativiteit.


Tijd

De doos die ik hergebruik voor mijn project ‘Tijd’
heeft een lelijke opdruk.
Het textiel dat ik wil gebruiken om de deksel af te werken
schijnt een beetje door, zelfs met de vlieseline
er achter.
Een extra laagje papier erover moet het onmogelijk maken
in de toekomst de tekst te lezen door het textiel heen.

IMG_5723Tijd


Free as a jail bird – de pilot

Met het idee voor dit boek – doos – podium, loop
ik al heel lang rond. Verschillende dingen zijn
er al eens voor uitgeprobeerd.
Maar nu lijkt het er dan toch echt van te komen.

De veren komen van vogels die voor een deel die
veren verloren op het gevangenisterrein.
Daar zit een mooie tegenstelling. De vogels zijn vrij
en verliezen toevallig op een van de binnenplaatsen van de
voormalige Koepelgevangenis in Breda een veer.
De mensen in die gevangenis zaten er gevangen.

Jaren geleden zag ik een kunstwerk waarbij de
kunstenaar een soort van tribune had gemaakt waar je
steeds andere dingen op kon tentoonstellen.
Bijvoorbeeld veren.
Dat idee heeft me nooit losgelaten en het idee
is in de basis niet van mij. Ik leen het.

IMG_5082FreeAsABird

In de tijd dat ik daar mee bezig was, zeg 3 of 4 jaar geleden, vond ik ergens een armbandje. Niet heel bijzonder misschien maar wel met een veer. Dat gaat dus de sluiting worden.


IMG_5083FreeAsABirdBasismateriaal

Deze veren, duif, merel of ekster, meeuw, heb ik al die tijd bewaard. Ze verschillen nogal in grootte. De grootste is ruim 20 centimeter hoog en zo’n 5 centimeter breed.


IMG_5084FreeAsABird

In totaal zijn het 18 veren. Er zijn drie groepen. Dit zijn de acht grootste veren. Om de hoogte en breedte van het boek/doos/tribune te bepalen heb ik een schaalverdeling gemaakt en daar leg ik de veren op om een eerste beeld te krijgen.


IMG_5085FreeAsABird

Eerste schetsontwerp: 18 veren, een groep van 8, een van vier en als laatste 6 veren. Die worden ‘geprikt’ op een tribune (of trapje) met drie treden.


IMG_5087FreeAsABirdOntwerpTribune

Om een eerste beeld te krijgen heb ik een strook karton gesneden. Daarin zijn de 8 gaten aangebracht. Hier ligt de strook karton op zo’n 6 cm hoogte. De definitieve tribune gaat naast het bovenste platform eronder nog een tweede krijgen. Ook daar gaten in. Hiermee wil ik er voor zorgen dat ik de veren recht op kan zetten en dat ze zo ook blijven staan. De schachten van de veren verschillen nogal in doorsnede. De tribune gaat uit drie ‘dozen’ bestaan. Die dozen zijn verschillend in hoogte. Die zet ik los van elkaar achter elkaar in het boek / de doos.


IMG_5088FreeAsABirdEersteOntwerpDeksel

Het geheel nog eens geschetst om de maten nog eens na te lopen en vooral om na te denken over de deksel. Misschien ga ik het toch nog anders doen. Wordt vervolgd.


Laatste resten sneeuw in…

WP_20190124_17_09_47_ProLaatsteRestenSneeuwIn

De laatste resten sneeuw zoals ik die vanmiddag zag in Breda. Morgen, met al de regen en hogere temperaturen die voorspeld worden, zal die sneeuw wel verdwijnen.


Infinit is bijna gereed

Na het Chassis is nu de deksel ook bijna gereed (Infinit, Spiabooks).
Nadat ik deze blog heb gemaakt ga ik de laatste hand
leggen aan dit boekblok met doos.

 photo DSC_6241DekselBodemEnVoorgesnedenWandenLiggenKlaar.jpg

Hier zie je dat de dekselbodem al gereed is. De bodem is gemaakt van 2 lagen karton. De vier stroken die op de bodem liggen zijn de voorgesneden zijwanden.


 photo DSC_6292HetGereedschapLigtKlaar.jpg

Dan sla ik een paar stappen over: de wanden zijn inmiddels geplaatst en afgewerkt met een laagje karton van 1 mm. Hier ligt het gereedschap gereed om de deksel te bekleden met marmerpapier.


 photo DSC_6293LijmSierpapierEnDekselLiggenKlaar.jpg

Het marmerpapier heb ik een tijdje geleden gekocht. Al gauw zal blijken dat dit niet de ideale papiersoort is voor om de deksel af te werken maar het kan wel en het is mooi papier. Hier staat de zelfgemaakte lijm al klaar, het marmerpapier is op maat gesneden en de plaats van de deksel is gemarkeerd, de deksel ligt ook gereed.


 photo DSC_6294DekselMetIngelijmdSierpapier.jpg

Het ingelijmde marmerpapier van Karli Frigge wordt op de wanden aangebracht. Het vochtige papier snijdt moeilijk. Dat zie je niet aan de buitenkant maar aan de binnenkant zijn de hoeken en de randen aan het binnenvlak lelijk. Dat moet ik gaan repareren maar eerst moet de deksel drogen onder bezwaar.


 photo DSC_6295Deksel.jpg

Het resultaat op onze glazen tafel.


 photo DSC_6296DekselMetMarmerPapierKarliFrigge.jpg

Bovenaanzicht. Mooi papier, niet?