Reuzenrad en paard

Posted on september 30, 2020 by Argusvlinder

Verzin maar eens een goede titel als je schrijft en
foto’s toont uit India. Dat valt niet mee.
Daar gebeurt zo veel, allemaal tegelijk met geuren,
kleuren en geluid.

Dit zijn drie van de vier reuzenrad-attracties die er in 2013 op de Pushkar Camel Fair te bezoeken waren. Dus naast de vele dromedarissen was er een kermis, een circus (de foto’s waren lang geleden al eens te zien), een soort van landbouwbeurs en een religieus feest.

Iedere dag werd het drukker. Ook in het stadion.

De tribunes waren voller, met internationale en lokale bezoekers.

Iedereen vol aandacht voor het programma en voor elkaar.

Wat de bedoeling met deze dromedaris was weet ik niet meer. Maar kleurrijk is hij wel.

Overal waar je kijkt is van alles te koop.

Dan was er af en toe een optreden.
Hoe georganiseerd het was weet ik niet maar dit
witte paard was een genot om te zien.
Misschien dat de dierenbescherming dit niet goed vindt.
Ik vond het indrukwekkend.

Pushkar Camel Fair.

Dromedarissen

Posted on september 29, 2020 by Argusvlinder

Je zou haast denken dat ik een voorliefde heb voor
dromedarissen. Nou, dat is helemaal niet zo.
Maar als je op bezoek gaat op de Pushkar Camel Fair
kun je er vanzelfsprekend niet om heen.

Het verschil is een meneer en een mobiele telefoon.

Ze kunnen een beetje stoffig zijn.

Het is duidelijk dat het steeds drukker wordt op de Fair. Met mensen en met dromedarissen.

Deze geiten lijken haast te hebben.

Wij hebben inderdaad heimwee.

Zou dit een soort van angora-dromedaris zijn? Of moet deze dringend naar de kapper…dan wenkbrauwen en orden bijknippen, graag.

India, Pushkar Camel Fair.

Doorkijkje.

Veel dromedarissen

Posted on september 28, 2020 by Argusvlinder

De vorige keer waarschuwde ik al,
sommige foto’s zijn niet voor mensen met een zwakke maag.
Nog goed dat je de foto’s niet kunt ruiken.

Na een nacht in het tentenkamp gingen we te voet naar
Pushkar en onderweg zagen we niet alleen dromedarissen.

Herder met een kudde geiten.

Na een tijdje liepen we op met iemand die blijkbaar een ochtendwandeling aan het maken was. Ik vermoed dat hij de streek kende want hij was niet verbaasd door de geur of het beeld dat dadelijk volgt.

Een groep collega-toeristen ging die ochtend met de Camel kart, de vaste verbinding van het tentenkamp naar Pushkar.

Het terrein is een beetje heuvelachtig. Dus eerst ruik je de dode dromedarissen alleen maar. Pas dichterbij zie je ze ook liggen. Sommige dode dromedarissen liggen er langer dan anderen.

Goed dat er verder op nog massa’s dromedarissen te zien zijn.

Dan is het een feest om tussen al die dieren te kunnen rondlopen.

Hier ligt nog iemand een dutje te doen tussen de dieren.

Deze dromedarissen worden blijkbaar bijgevoerd.

Het zijn er veel, heel veel.

Er wordt goed gedronken.

De volgende keer nog meer dromedarissen uit Pushkar.

Vishnupersaud

Posted on september 25, 2020 by Argusvlinder

Dat is een titel (Vishnupersaud), daar is niemand naar op zoek.
Maar deze kunstenaar is een van de top voorbeelden
van werk van Indiase kunstenaars die werkten voor
Engelse medewerkers van de East India Company.
Kijk eens naar deze voorstelling van een plant die voldoet
aan de botanische richtlijnen over hoe je een plant toont
en tegelijkertijd een spannend, dramatische voorstelling is.
Super.

Je ziet de wortel, je ziet een los blad, een doorgesneden steel, verschillende stadia van bloemvorming, slim gekozen kleuren en een compositie die een dramatische werking heeft. deze afbeelding geeft het werkelijke kunstwerk niet helemaal compleet weer. Het is een foto uit Forgotten Masters (edited by William Dalrymple) en het origineel is gemaakt door Vishnupersaud, A cobra lily, Arisaema Tortuosum, Family Araceae, circa 1821, bodycolour and ink on laid paper.

Eigenlijk kon ik maar één kanttekening maken bij
het boek ‘Forgotten Masters’.

Het is goed dat in het boek de nadruk veel meer dan te doen
gebruikelijk op de kunstenaar ligt.
Op internet is er weinig te vinden over Vishnupersaud, veel meer
over werken waar hij aan meegewerkt heeft en nog meer over
de Engelse opdrachtgevers.

Het is alleen jammer dan het boek zich beperkt tot de Engelse
koloniale wereld. Je vraagt je af of vergelijkbare werken
niet gemaakt zijn voor Nederlandse, Franse, Duitse, Spaanse,
Italiaanse of Portugese kolonisten.

Soms begint het met een enkele zin….

Posted on september 21, 2020 by Argusvlinder

Een tijdje terug vroeg ik de India and Sri Lanka catalogus aan van Antiquariaat Forum. Voor alle duidelijkheid: ik heb niet het geld om daar boeken te kopen. Maar dat neemt niet weg dat ik daar pareltjes van boeken zie. Ik kan het iedereen aanraden een kijkje op hun website te nemen. Ik werd aangetrokken door de omslag. Ik schreef er een maand of wat geleden al eens hierover.

De foto op de omslag is afkomstig uit dit boek: Nawaz Singh, Peintures touchant l’Indoustan, Faizabad, 1770. De aankondiging belooft veel: Magnificent Company School style paintings showing the traveling court of the Mughal Emperor.

Met prachtige voorbeelden.

Het ene zinnetje stond aan het eind van de beschrijving: published in: William Dalrymple, Forgotten Masters, Indian Painting for the East India Company, (2020), pp 143 – 144, figure 36. Dat boek kende ik niet. Had ik nog nooit over gelezen. Op zich niet vreemd maar het was voor mij aanleiding om het boek te bestellen. Overigens is het verband tussen het boek van Nawaz Singh en de tekst in het boek ‘Forgotten Masters’ nog niet helemaal duidelijk.

Nu een paar weken later is het boek bezorgd, heb ik het gelezen/bekeken en ben ik onder de indruk.

Dit boek is verschenen bij een tentoonstelling in Londen
en bevat een aantal essays met steeds een serie van werken
die in het essay genoemd worden.

De schrijvers van de essays mogen genoemd worden:
Rosie Llewellyn-Jones
Andrew Topsfield
H.J. Noltie
Malini Roy
Lucian Harris
Yuthika Sharma
J.P. Losty

De essays geven veel informatie, verhelderen de term
‘Company School’, beschrijven de rol van de geldschieters en
de route die de werken afgelegd hebben van het midden van
de 18e eeuw tot nu en brengen de kunstenaars zelf onder de aandacht.

Dit is een soort van selfie van een van die kunstenaars: Yellapah of Vellore (Yellapah of Vellore, circa 1832 – 1835, opaque watercolour on paper). En neem van mij aan: de toelichting op dit prachtige werk wil je lezen!

Omdat de kunstenaars die in dit boek weinig aandacht krijgen,
wil ik er de komende tijd een paar presenteren.
Alvast een klein voorbeeld:

(Attributed) Shaikh Zain Ud-Din, Sambar Deer, Impey Album, Calcutta, 1779 – 1780, gouache on paper.

De tentoonstelling is er een die ik heel graag had willen bezoeken.

Toeval bestaat niet maar het laatste zetje om dit bericht te schrijven was de etalage van Antiquariaat Plantijn. Ik zag hun etalage op de Ginnekenmarkt tijdens een fietstocht vorige week.

Vooral de prachtige prenten van planten en fruit in de etalage waren een extra motivatie om het boek Forgotten Masters hier onder de aandacht te brengen.

Er zijn velden en dan zijn er velden

Posted on september 17, 2020 by Argusvlinder

Stel je voor, het loopt tegen het eind van de middag.
Je bent op de Pushkar Camel Fair.
Deze keer eten we een keer in het restaurant van het
Pushkar Royal Desert Camp.
Daarom is het al wat later en de camel carts zijn er
al niet meer.
Dus je gaat te voet (geen probleem, gewoon een stukje lopen).
Dan zie je het volgende in het veld buiten Pushkar.

In de verte grazen dromedarissen onder begeleiding van hun herders.

Het is best een grote groep. Buiten in het veld groeit blijkbaar voldoende voor de dromedarissen. Op het terrein van de Camel Fair is het kaal en dor. Daar is veel minder te halen voor de dieren.

Het was een fascinerend beeld.

Aan één kant van het Royal Desert Camp stond een omheining van stof.
Een soort van witte muur.
Toen ik er naar toe liep zag ik dat je er tussen de doeken door kon kijken.
Tot mijn verrassing was daar een ander soort van veld:
een veld met steeds op vaste afstand van elkaar een set met wc-pot en douchestang.
Het sanitair was er dus een heel jaar lang en alleen als het nodig was werden
de tenten er over geplaatst.
De flexibele witte muur onttrok het nog niet in gebruik zijnde deel
aan het zicht van de bewoners.

Zo te zien was er nog veel ruimte voor uitbreiding.

Dat brengt me terug bij onze tent en het tentdoek met versiering.

Soms laat je wat spullen achter op een vakantiebestemming. Deze schoenen zijn in Pushkar gebleven.

De volgende keer foto’s van de ochtendwandeling.
Laat ik al vast zeggen: die zijn niet voor mensen met een zwakke maag.

Buiten het stadion

Posted on september 13, 2020 by Argusvlinder

Buiten het stadion gaan de activiteiten rond paarden, dromedarissen en ander vee gewoon door. Het is een echte jaarmarkt dus er is ook een kermis, je kunt er gereedschap zien en kopen, er is voorlichting over zaken als gezondheid maar er zijn ook kleine bedrijven die laten zien wat ze doen en kunnen. Natuurlijk worden er ook (sterke) verhalen verteld en herinneringen opgehaald.

En veel handel gedreven.

Even de dromedaris wat bijkleuren.

Op het eerste gezicht is dit een vreemde foto. Is dit een volleybalveld? Nee dit is een stuk van het veld waar een aantal vrouwen de uitwerpselen van dieren verzamelen. Vooral van de dromedarissen. Er is namelijk een organisatie die probeert om met dromedarissen nieuwe manieren van inkomsten te ontwikkelen. Door de verdergaande mechanisatie van het vervoer en de landbouw zijn dromedarissen minder gevraagd en loopt de handel in deze dieren terug en is een evenement als de Pushkar Camel Fair steeds meer in gevaar. Men wil bijvoorbeeld gebruik maken van de haren van de dieren, de huid en ook van de uitwerpselen. Daar kun je papier van maken!

Een gegeven paard kijkt men niet in de bek maar bij een dromedaris doet men dat dus duidelijk wel.

Soms zijn de dromedarissen hele kunstwerken.

Anders wel hun uitrusting.

Ze kunnen zo heel schattig op de foto staan.

Zouden ze hier op of naast een vuilnisbelt staan?

De (potentiële) klanten van deze schoenmaker kijken eerst wat de man allemaal kan en doet.

Deze bakken zijn gevuld met uitwerpselen van de dromedarissen. Dus opletten waar je loopt.

Het wordt nog steeds drukker op de Pushkar Camel Fair.

Intussen in het stadion

Posted on september 11, 2020 by Argusvlinder

Weer even terug naar India, 2013.
De Pushkar Camel Fair.
Naast de vele dieren op de velden rondom Pushkar zijn
er ook activiteiten in een soort van stadion.
Een paar pauzefoto’s.

Er kwam een hele stoet met dromedarissen het stadion binnen. Op een ervan zat deze kleurrijke meneer.

Even verderop liepen deze kleurrijke dames.

Deze man verkocht een soort van suikerspinnen.

De stoet bracht heel wat stof met zich mee.

Even terug naar de Pushkar Camel Fair

Posted on augustus 30, 2020 by Argusvlinder

Voor een show met een paard.

Intussen in de pauze

Posted on augustus 28, 2020 by Argusvlinder

We hadden geen programma van de activiteiten bij de
Pushkar Camel Fair. In 2013 hadden we geen tablet bij ons
om op internet te zoeken naar een programma.
Toen we uiteindelijk iets vonden op papier dat op een
programma leek, hielp dat niet echt.
Dus dan val je van de ene in de andere verbazing.
Het dansnummer was vast iets dat op het officiële programma stond.
De vlagceremonie en de uitreiking van de poster zal daar
ook wel toe behoren.
De volgende zaken niet, denk ik.

Misschien kijkt men in India niet zo op van een slang maar ik wel. Zeker met een kind.

In het stadion werd nog een stuk afgezet voor een volgend onderdeel van het programma.

Even verderop waren verklede dromedarissen het stadion binnen gekomen.

Een soort van bruidsdromedaris?

Deze dromedaris wekte veel aandacht op.

Zelf bleef de dromedaris heel cool.

Op een andere plaats in het stadion hing deze tekening in traditionele stijl.

Daarnaast hing er nog een.

In dit detail van de vorige foto zie ik zo een boekbandillustratie. Alleen nog de goede titel vinden of bedenken. Iets met twee voeten en de zon?

Dan wil je toch direct weer naar Pushkar?

Niet alle foto’s zijn mooi

Posted on augustus 20, 2020 by Argusvlinder

In mijn vorige bericht over Pushkar liet ik al een
aantal dingen zien die niets met dromedarissen of kamelen
te maken hebben.
Vandaag ga ik daar verder.

Al eerder had ik genoemd dat het deels een soort van agrarische beurs is. Zo kun je er naast dromedarissen ook gereedschap kopen. Zoals hier voornamelijk houten exemplaren.

Er zijn ook veel souvenirkramen. Het is wel eens prettig niet omringd te worden met mensen die dingen aan je willen verkopen die bedoeld zijn voor westerse toeristen. Hier zijn veel dingen bedoeld voor de binnenlandse, Indiase markt. Niet dat mensen niet proberen iets aan je te verkopen, dat doen ze echt wel. Geef ze eens ongelijk.

Er waren ook standwerkers, personen die op een beursstand spullen proberen te verkopen. In dit geval ging het om een soort van magische plant. De planten die hij verkocht waren in een soort van gedroogde status. Maar als je die water gaf dan bloeiden de planten in korte tijd op tot deze kleine groene boompjes.

Dit waren de planten die hij verkocht in de opgedroogde staat. Leuk was dat het eigenlijk overal, altijd druk was. Daardoor kon je steeds de moeite nemen alles goed te bekijken.

Hier komen we aan bij het tentenkamp. Tijd voor een verse jus d’orange. Dan ons even opfrissen om in de avond weer terug te gaan naar het stadje om daar te eten.

Die avond was er een vuurwerk. Uitkijkend over de sarovar van Pushkar was dat goed te zien.

Dichter bij het meer zagen we dat er een Aarti aan de gang was. Dit was de eerste keer dat we dat in het echt zagen. De laatste foto’s zijn belangrijker vanwege de herinnering dan dat het mooie foto’s zijn. Mijn toenmalige camera had zijn beste tijd gehad en was niet zo snel vanwege de lens. Zo heeft ieder voordeel een nadeel.

Waar blijven nou die dromedarissen?

Posted on augustus 19, 2020 by Argusvlinder

Dat is een beetje mijn gevoel als ik naar de foto’s
kijk die ik zeven jaar geleden maakte in Pushkar.
In mijn geheugen was het er dromedaris na dromedaris.
Daarom heeft het zo lang geduurd eer ik foto’s en berichten
plaatste over Pushkar op mijn weblog.
Maar zo heel veel dromedarissen zie je er in deze berichten
nou ook weer niet.
Op de Pushkar Camel Fair was veel, heel veel meer te zien.

Van sommige foto’s wordt ik melancholisch. Zoals bijvoorbeeld van deze foto. Het doet me denken aan de film La Strada (regie Federico Fellini, met in de hoofdrollen Giulietta Masina en Anthony Quinn).

Nee, het is geen fietsje waar de acrobate op zit. het is een spaakloos wiel, een soort van velg, waarin ze met haar voeten loopt.

Buiten het stadion stond ergens deze bank. Van een meubelmaker?

Er werden ook aardewerk potten verkocht.

Er waren ook runderen te zien. Al veel eerder tijdens een vakantie in Gujarat zagen we dat sommige runderrassen anders behandeld worden dan de ‘heilige koeien’ die we vaak zien in India. In Gujarat werden runderen gehouden voor de zuivel bijvoorbeeld.

Het is misschien slecht van mij maar bij een paar van de paarden moest ik gelijk aan Pippi Langkous (Pippi Longstocking) denken. Die geschilderde hand is toch mooi?

Of wat denk je van dit gestippelde paard?

Kijk, dit is dan weer een dromedaris, nou ja, zijn of haar poten dan toch.

Mooi rood is niet lelijk

Posted on augustus 17, 2020 by Argusvlinder

De dans was nog maar net begonnen in het stadion
van Pushkar. Nog maar een paar foto’s gemaakt.

Pushkar stadion tijdens de Pushkar Camel Fair.

De dans in Pushkar

Posted on augustus 14, 2020 by Argusvlinder

De dansgroep, een grote groep jonge vrouwen, komt van de tribune af om plaats te nemen op het centrale veld van het stadion. Daar gaan ze een dans uitvoeren.

De groep verspreidt zich over het stadion.

Er is veel plezier.

Henna.

Als een vorst komt deze meneer het stadion binnen met een enorme parasol. De dromedaris is niet onder de indruk maar veel van de toeschouwers wel.

Waarom deze herinneringen worden uitgereikt en aan wie weet ik niet maar zo’n hele groep bij elkaar is wel een mooi beeld.

De organisatie deelt bij deze bijeenkomst een poster uit, misschien wel de officiële poster van de 2013-versie van de Pushkar Camel Fair.

De dans kan beginnen.

Nog even overleg.

Sommige vrolijker, anderen meer serieus.

Het laatste stuk van de dans volgt in het volgende bericht.

Vlagceremonie, een dansgroep en een paardendans

Posted on augustus 13, 2020 by Argusvlinder

Het lijkt er op dat het officiële deel van het programma gaat starten. Al lijkt er ook een probleem te zijn bij de vlaggenmast. Dat trekt veel aandacht.

Gelukkig is er iemand die het probleem kent en kan verhelpen.

Dat lijkt er meer op. Goed dat we even oefenden..

De erewacht kijkt rustig toe.

Intussen komt op een andere plaats in het stadion een dansgroep binnen.

Genoeg geoefend, nu officieel.

Het is een grote groep. De kleuren spatten van de tribune af. Het is een mooi gezicht.

In overpeinzing.

Traditioneel en modern.

De leden van de dansgroep versieren de vlaggenmast.

Dit is de hoofdrolspeler van de dans met het paard. Hij vervult twee rollen: berijder en paard. Bij deze act is een eigen muziekgroep (de mannen in glimmend roze) en een parasoldrager (zie de kleurrijke kwasten aan de bovenkant van de foto).

De dans begint.

Dan blaast deze man het eerste sprookje uit. Er gaat nog meer volgen maar dat komt in een volgend bericht.

Niet onder één noemer te vangen: Pushkar

Posted on augustus 10, 2020 by Argusvlinder

Maar de meeste foto’s in deze reeks
verdienen eigenlijk een eigen blogbericht.

Terwijl de paarden aan het oefenen waren en ergens anders kamelen binnen kwamen deed deze koorddanseres wat een koorddanseres doet: koorddansen.

Het zijn niet alleen de professionals die laten zien wat hen bezig houdt.

Intussen op een tent.

Een ballonvaart boven de Pushkar Camel Fair.

Een stalletje voor een snack. Prachtig geordend en prachtige kleuren.

Pushkar – paarden

Posted on augustus 10, 2020 by Argusvlinder

Natuurlijk springen de dromedarissen het meest in
het oog, in Pushkar. Maar dat zijn niet de enige dieren
die je er kunt zien. Er zijn ook behoorlijk veel paarden.
Terwijl we in het stadion zijn begint er een soort van oefening
voor een paardenshow.

Er werd niet echt een race gehouden met de paarden maar er werd toch flink de vaart in gezet (dat noem je bij paarden vast anders).

Maar ook buiten het stadion zijn veel paarden te bewonderen.

De oranje vlekken op het veulen vielen me op. We zullen dat later vaker zien.

Dan zie je er best veel van deze haast melkwitte paarden. Het lijken wel albino’s.

Als je goed kijkt zie je hier drie paarden.

Het linkse paard hapt in de rode kwast die aan het hoofdstel van het rechtse paard hangt…..

…..dan trekt het de kwast eraf…..

…..en doet dan alsof er niets gebeurd is. Wat een prachtige dieren.

Opgetrokken wenkbrauwen

Posted on augustus 7, 2020 by Argusvlinder

Menig dierenvriend, medewerker van de kinderbescherming
of medewerker van een evenementenbureau zal zijn wenkbrauwen
optrekken bij het zien van de foto’s van vandaag.
In 2013 waren we in Pushkar en na een wandeling van het
tentenkamp naar het festivalterrein waren we uitgekomen
bij het stadion. Deze keer was daar wel het een en
ander te doen.
Het echte programma zou later volgen maar in de marge
proberen mensen ook wat te verdienen.

Bijvoorbeeld met deze aangeklede apen.

Het publiek vond ik ook interessant. De kinderen kijken vol aandacht naar de dieren. Je zou denken dat kinderen in India wel vaker een aap zien.

Gekleed zullen ook de toeschouwers de apen niet vaak tegenkomen.

In tussentijd was men nog bezig de geluidsinstallatie gereed te krijgen.

Je ziet dat niet iedereen uitloopt om de acrobaten te zien. Het is nog rustig in het stadion.

De band bij de acrobaten.

Er zijn niet alleen veel dromedarissen maar ook het aantal tenten is toegenomen.

Er gaat een acrobaten-act komen. Een van de sterren spreekt het publiek toe.

De grootste van de serie acrobaten doet een eerste reeks radslagen (linksonder). De tweede in lengte staat rechtsboven gereed voor haar oefening.

De grootste (op de rug gezien) kijkt toe hoe de anderen een voor een de oefening doen.

Met de menselijke piramide wordt de show afgesloten.

De paardenshow is voor de volgende keer.

Kermis in India

Posted on augustus 6, 2020 by Argusvlinder

Vandaag maar een kort bericht. De regering,
minister-president Mark Rutte en minister Hugo de Jonge,
hervat vandaag de serie met persconferenties.
Daar heb ik naar gekeken. Vandaar.

We liepen in de richting van het stadion (daarover volgende keer meer) en daar stond iemand te spreken. Het lijkt me een standwerker maar zeker ben ik niet. Misschien is het iemand van de organisatie die uitlegt hoe de fair verloopt. Maar leuk is dat er heel aandachtig wordt geluisterd.

In dezelfde groep.

We hadden al een vermoeden maar nu is het duidelijk. Er wordt een reuzenrad opgebouwd.

Deze schoenmaker werkt rustig verder.

Nog wat onderdelen van de kermis en het circus in opbouw.

Allerlei handgereedschap voor in de landbouw. Dus dit soort kramen vind je ook op de Pushkar Camel Fair.

Dromedarissen, heel veel dromedarissen

Posted on augustus 5, 2020 by Argusvlinder

Een maal op onze plaats in de tent ondernamen we
meteen een eerste taxirit in een dromedariswagen
(camel kart) naar het festival terrein.
Er waren weer veel dromedarissen,
heel veel dromedarissen.

Het is heel enerverend voor ons toeristen maar de handelaren in kamelen, paarden enz, vermaken zich ook prima. Het weer is goed, je ziet weer eens iemand, er is vermaak, wat wil je nog meer?

Overal waar je kijkt: dromedarissen. Je kunt alles gaan bekijken, je kunt overal bij, het is echt een feest.

Zoals ik al zei: veel. Hier bij de waterbak.

Had ik al gezegd dat het er erg veel zijn?

Even de haren op de oren bijknippen.

Ik durf het bijna niet te zeggen: veeel.

Er blijven nog steeds kuddes bijkomen.

Eerlijk gezegd vind ik ze wel leuk (en groot, en sterk, dus ogen open houden).

Het mooie is dat de dromedarissen iets majestueus hebben. Ze zijn niet gauw gestoord. Ze kauwen rustig door, maken zich niet druk, heel onderkoeld. Flegmatiek.

I’m a star!

Deze lijken wel op de uitkijk te staan.

Na het deel met de dromedarissen zijn er ook veel kramen
met allerlei andere producten en er is natuurlijk
ook nog het stadion.
Daarover meer de volgende keer.

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Categorie archief: India

Reuzenrad en paard

Dromedarissen

Veel dromedarissen

Vishnupersaud

Soms begint het met een enkele zin….

Er zijn velden en dan zijn er velden

Buiten het stadion

Intussen in het stadion

Even terug naar de Pushkar Camel Fair

Intussen in de pauze

Niet alle foto’s zijn mooi

Waar blijven nou die dromedarissen?

Mooi rood is niet lelijk

De dans in Pushkar

Vlagceremonie, een dansgroep en een paardendans

Niet onder één noemer te vangen: Pushkar

Pushkar – paarden

Opgetrokken wenkbrauwen

Kermis in India

Dromedarissen, heel veel dromedarissen

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: