Natuurhistorie

Posted on december 7, 2023 by Argusvlinder

In het vorige bericht had ik het over een grote vitrine,
nou ik had één foto verder moeten kijken.

Flamingo’s en Pustaha-boeken uit Indonesië.

Een herbarium van F. Parlatore met gedroogde takken van de Italiaanse brem (Genista Aetnensis). Sicilië, 1845.

Kort voor ik naar Florence ging had ik een lezing gevolgd
over de Flora Batava in Amsterdam. Toen ik naar die lezing ging wist
ik niet dat in meerdere Europese landen het verschijnsel
van een boek met alle planten die in het land voorkomen (een Flora)
een normaal wetenschappelijk project was.
Filippo Parlatore heeft in Italië een begin gemaakt met zijn
Flora Italiana. Op de tentoonstelling was een deel I te zien.
Van de hand van Parlatore zijn 5 delen verschenen.

Florence, Basilica of San Lorenzo, Flora Italiana, 1st volume, Filippo Parlatore, uitgeverij Le Monnier, Florence, 1848.

De informatie over deze voorwerpen ontbreekt maar het zijn zulke prachtige voorwerpen….

Natuurhistorie

Posted on december 6, 2023 by Argusvlinder

De foto’s in dit bericht zijn foto’s van boeken.
Niet zomaar wat boeken maar wichelboeken.
Boeken uit Indonesië verzameld door Elio Modigliani.
Dit soort boeken staan bekend onder de naam ‘Pustaha’.

Florence, Basilica of San Lorenzo, Pustaha (magische boeken), Indonesia, 1886 – 1894.

Op een website van een kunst- en antiekdealer vond
ik een korte beschrijving van de collectie:

The Florentine Elio Modigliani travelled to the Indonesian islands between 1886 and 1894 and collected many ethnographic items. The collection is important because of this clear provenance and time frame of collecting.

Modigliani travelled through the Batak lands, relying on a rebel leader fighting against the Dutch who led him from the Dutch possessions on Sumatra’s western coast to the eastern coast and then back again by another route. He was able to thus cross Sumatra twice and travel through areas that remained still largely closed to Europeans. His work on the region’s ethnography was recognised across Europe and the Netherlands awarded him the Order of Orange-Nassau.

Batak divination books were known as pustaha and generally the ‘leaves’ are made of bark, most probably the inner bark of the alim tree (a species of aquileria). The books have been known to the western world for several hundred years. There are at least a thousand pustaha in public and private collections. The earliest datable example is in the British Library which was donated in 1764. Most pustaha do not carry dates – provenance and patina are the main tools used in approximating a date. (This is one reason why the Modigliani collection is important.) Pustaha mostly deal with magic, divination and medicine (hadatuon) and tended to be compiled by Batak.

Boek en twee foto’s met details.

De toelichting op de tentoonstelling:

Detail van de vorige foto.

Mijn foto’s zijn een willekeurige selectie uit een behoorlijk grote vitrine met veel boeken (volgens mijn geheugen).

Natuurhistorie

Posted on december 5, 2023 by Argusvlinder

Als je de vlinders op onderstaande foto’s vergelijkt
met de Argusvlinder, dan geeft die maar een saaie aanblik.

Florence, Biblioteca Medicea Laurenziana of San Lorenzo Basilica, Butterflies, entomological samples in original boxes, Brazil, 1817 – 1818. De kleuren zijn hier en daar nog heel fel maar de tekening op sommige vleugels zijn werkelijk prachtig.

Natuurhistorie

Posted on december 4, 2023 by Argusvlinder

Florence, Basilica of San Lorenzo of misschien meer correct Biblioteca Medicea Laurenziana, Andrea Cesalpino’ s herbarium, 1563.

Het is geen goede foto. Het schilderij staat er niet helemaal op en dan de lichtval. Maar ik was aangetrokken tot de horseradish, dar ‘witte mannetje’: Bartolomeo Bimbi, Cauliflower and horseradish from the Marquis Corsi’s farm, 1706, oil on canvas.

Dan neemt de collectie een voor mij heel onverwachte wending.
Boeken met gedroogde bloemen en planten had ik verwacht.
Maar wasmodellen…..

Wasmodellen van Limon Incomparabilis, Limon Pomum Adami Distortum en Limon Imperialis, Florence, 18th century.

En dat gaat ver. Francesco Calenzuoli: Crassula Arborescens, Francesco Calenzuoli and Clemente Susini: Aloe Succotrina, Luigi Calamai: Cynara Scolymus, wax models, 18th – 19th century.

Maar het wordt nog meer bijzonder.
Dan heet de was ‘ceroplastics’.

Torso van een jonge man. Luigi Calamai, Trunk of a young man, 1838, wax model. Dit gaat verder waar Madame Tussauds is gestopt.

Slagaderen verbonden met de aorta. Clemente Susini and Tommaso Bonico, Arteries and aorta, 1775 – 1791, wax model.

Sporen van varensen hun verspreidingswijze. Wasmodel op een houten tafel. Luigi Calamai, Polypodium Vulgare, 19th century, wax model.

Vogel voeder plaats (VVP)

Posted on december 3, 2023 by Argusvlinder

Nee het is geen taalspelletje met politieke oorsprong.
Mijn VVP is een vogelvoederplaats. Het is gewoon een constructie op mijn
balkon om, nu het weer slechter wordt, vogels te kunnen voeren.

Het begon allemaal met een opvouwbaar stoeltje met drie poten
dat een miskoop bleek te zijn.
De zitting scheurde zowat meteen af.
Maar ik had wel drie mooie poten van de juiste lengte.

Maar dan kom je 1 poot tekort voor een rechthoekige voederplaats. Dus toen dakdekkers houten latten van een verpakking wilde weggooien, heb ik een stuk gevraagd. Dun, waaibomenhout. Maar twee delen tegen elkaar, lijmen, misschien een spijker erdoor. Dat is goed genoeg voor poot nummer 4.

Nu zijn de twee lijmklemmen die ik heb eigenlijk te weinig maar er is geen probleem waarbij een boek niet de uitkomst biedt (Tree & Serpent is zwaar genoeg om het middenstuk onder druk te zetten).

Voor het voer heb ik een aardenwerk schaal gekocht. Daar wil ik een gat in boren zodat als ik de schaal schuin zet eventueel regen- of smeltwater er door weg kan lopen.

Een bijgesneden plastic bakje is de steun voor de voerbak.

Er lag nog een stuk triplex in de berging en een groot stuk doorzichtig plastic dat ik ooit ergens gevonden heb. Dat plastic wil ik gebruiken om het hout een beetje bescherming tegen regen en sneeuw te geven. Maar zien of dat gaat werken.

De poten onder het ‘dak’ bevestigd. Een extra dwarslat. Het wordt niet voor de eeuwigheid gemaakt. Het hoeft maar 1 winter mee te gaan.

Dus dit is een beetje het idee maar dan met vetbollen, pinda’s, een vierde poot en nog wat extra plastic tegen de regen.

Vandaag poot nummer 4 afgemaakt. Als het gaat sneeuwen vandaag wil ik het eerst af hebben. Naast de houtlijm een paar spijkers in de poot (ik vertrouw de lijm niet helemaal).

Eindresultaat. De poten van het stoeltje hadden gaten ongeveer halverwege de poot. Daar zat het scharnier dat de poten bij elkaar hield. Ik heb die gebruikt om twee poten met een stukje touw aan het balkon vast te zetten. Je weet maar nooit bij veel wind.