Londen, British Museum, Silk Roads, (achterkant van een) Miror with Daoist immortal paradise, China, AD 650 – 800, bronze.
Rubbing (afdruk) from a stele in Xi’an Beilin Museum (the Stele Forrest), De rubbing is gemaakt in de 1980s, de stele is uit AD 781.
Panel of Zoroastrian funerary bed, Northen China, AD 550 – 577, marble.
Incense burner, China, AD 618 – 907, silver.
Phoenix-head, earthenware ewer, Northern China, AD 618 – 907.
Tripod, earthenware dish, Northern China, AD 618 – 907.
De laatste avond in Xi’an loop ik nog even wat rond.
De Bell Tower en de Drum Tower kunnen je dan niet ontgaan.
Dus nog een paar foto’s maar echt maar een paar.
De Bell Tower ligt in het midden van een verkeersknooppunt. Om het voor voetgangers veiliger te maken is een een soort van ring van voetgangerstunnels. Aan een kant is een soort van verlaagd plein gemaakt waar veel winkels aan liggen. Vandaar kun je ook direct naar de Drum Tower. Hier zie je vanaf het verlaagde pleint de Bell Tower.
Deze laatste foto is dan de Drum Tower.
Ergens tijdens mijn wandeling maakte ik deze foto van een kraampje. Deze mevrouw was blijkbaar erg moe.
In een winkel zag ik deze doos staan. Geen idee wat het is maar volgens Google translate is dit ‘Bonentaart’ of ‘Bonencake’. Ik hou het op tofu.
Op naar Shanghai.
Het laatste deel van mijn foto’s in Beilin museum in Xi’an.
Het is 27 september 2023.
In dit bericht een paar foto’s over de collectie kalligrafie.
Meerdere zalen/gebouwen worden gevuld met steles, groot en klein,
van allerlei dynastieën. Kalligrafie in in de Chinese en Japanse
cultuur een serieuze kunstvorm. In het westen kwam het
eigenlijk niet veel verder dan de hobby van een schoolmeester of
het moet het moderne werk van Cy Twombly zijn.
Maar de verzameling van Beilin museum is veel breder.
Deze foto geeft een overzicht van de manier waarop de steles worden bewaard en tentoongesteld. Ze staan zij aan zij. Er wordt geen ruimte onbenut gelaten.
China, Xi’an, Beilin, Pieces of stone dragon, Tang Dynasty (618 – 907).
Beilin, Stone lion, Tang Dynasty (618 – 907), the Wu Village of Liquan County, Shaanxi Province, #notalion.
Beilin, Li Shou mausoleum, circa 630, Tang Dynasty, unearthed in 1973, Sanyuan County, Shaanxi Province.
Beilin, Pictorial stone on tomb gate, Mid Eastern-Han Dynasty, about 100 AD, unearthed in No 2 Guanwang tomb, Mizhi County, Shaanxi Province.
Stel je het romantische beeld voor: de held (John Wayne) rijdt te paard een stoffige stadje binnen. Recht op de saloon af. Voor de saloon is er een plaats om je paard te parkeren en vast te leggen aan een dwarsboom. In China gebruikte men er blijkbaar deze ‘hitching posts’ voor. Beilin, Hitching post, Ming or Qing Dynasty, 1368 – 1911.
Nog meer voorbeelden van steles met kalligrafie in het Beilin Museum.
Beilin, Panorama of Taihua Mountain, 39th year of the Kangxi period, Qing Dynasty, 1700, Jia Li.
Steles op grote schildpadden.
Bij de ingang van het museum.
Beilin, Jingyun Bell, 2nd year of the Jingyun period, Tang Dynasty, 711, composed and calligraphy by Emperor Li Dan.
Beilin, Ostrich, 6th year of the Huichang reign, Tang Dynasty, 846, Duan Mausoleum of Wu Zong Emperor (LiYan), Sanyuan County, Shaanxi Province.
Bij het museum kon ik niet achterhalen wat dit was, van wie dit was en wanneer het gemaakt is, maar ik vond het mooi. Ik kan me zo voorstellen met deze afbeeldingen een boekje te maken.
Tijd voor de laatste avond in Xi’an. Morgen Shanghai.
Daar gaan de komende berichten over.
Ik geef het toe: ik was moe en er waren heel veel Buddha-beelden.
Uiteindelijk verschenen er maar 5 op een foto.
Maar zr zijn de moeite waard.
De verzameling Buddha’s is zo interessant dat een bezoek aan
het Bos van de steles alleen daarom aan te raden is.
Alleen bij de eerste stele in dit bericht toon ik ook de tekst van het verklarend bord. Er zijn twee zaken waar ik niet zeker van ben: 1. de stele is gedoneerd en hoe schrijf je die naam nu correct met hoofdletters? 2. dit beeld is onderdeel van de ‘Old Beilin collection’. Dan vraag ik me meteen af wat de nieuwe collectie is. Maar goed. China, Xi’an, Beilin, Sculptural stele, donated by Tian Lian Kuan, Northern Wei Dynasty, 386 – 534.
Sculptural stele, donated by Sixty Followers, 2nd year of Xiping, Northern Wei Dynasty , 517, unearthed at the Primary school in Fuping County, Shaanxi Province, in 1960.
Thousand Buddha sculptural stele of Shakya Duobao 9=Buddha), Western Wei Dynasty, 535 – 556.
Sculptural stele, donated by Lü Jianchong, 3rd year of Jiande, Northern Zhou Dynasty, 574.
Standing Buddha, Northern Zhou Dynasty, 557 – 581, unearted in the Wanzi Village, Baqiao District, Xi’an City, 2004.
Er stond nog een uitgebreide tekst bij dit beeld, of beter,
bij de beeldenreeks waarvan dit een van de beelden was.
De foto toont niet heel de tekst dus beperk ik me hier
tot de eerste regels:
In 2004 werden 5 grote, staande Buddha’s gevonden, samen met 4 beelden met een lotus/leeuw-voet. Ze dateren uit de Northern Zhou Dynasty. Ze zijn gevonden bij een steenfabriek in Wanzi Village, Baqiao Distict, Xi’an.
De afbeelding hierboven is dan dus één van de vier beelden
op een lotus/leeuwen-voet.
Dit bericht is een soort van inleiding op een paar
berichten over het Beilin Museum in Xi’an.
Het museum is een aantal gebouwen bij elkaar. Al die
gebouwen bevatten steles, gedenkstenen (als dekt dat
Nederlandse woord niet helemaal de lading).
China, Xi’an, Beilin, Forest of stone steles. De verzameling bestaat al meer dan 900 jaar!
Beilin, Daxia stone horse, Daxia Dynasty, 424.
Beilin, Stele of Anxi Prince Shengde, Yuan Dynasty, 1277.
Beilin, Stone-base classics on ‘Filial Piety’, Tang Dynasty, 745.
Deze putdeksel heeft niets te maken met al deze bijzondere, oude steles, behalve dan dat deze putdeksel in het Beilin museum lag en ik de tekening mooi vond.
Als je het museum uit loopt zie je de grafheuvel weer. Je herkent de situatie meteen van de maquette. China, Shaanxi Province, in de buurt bij Xi’an, Yangling Mausoleum of Han.
Als een vorm van landschapskunst liggen aan de voet van de grafheuvel, aan het begin van de burial pits, grote stenen met inscripties. Ze leggen het nummer van de pit en de grootte vast.
Pit nummer 4, located from south to north.
The outer burial pits of the Emperor’s Graveyard.
There were altogether 86 outer burial pits in the Emperor’s graveyard,
of which 81 were radiating around the tomb and 5 were located in the
northeast of the cemetery.
Each pit was composed of a long strip-like pit and a slope passage
leading to the tomb chamber.
The interior of the pit was built with square timbers to form a tunnel space for grave goods storage.
11 of the outer burial pits on the northeast side of the tomb
were excavated with a rich variety of artifacts unearthed
including wooden chariots and horses, painted terracotta figurines,
painted pottery, animals, various daily utensils, farming tools,
grain, and above all the world’s earliest known tea.
According to some disclosed seals such as ‘Seal of Royal Administrator’,
‘Seal of Palace Meal Administrator’, ‘
Seal of Palace Meal Assistant Administrator’,
Seal of Palace Affairs Administrator’ and ‘
Seal of Administrator of Imperial Harem’,
archaeologists believe the outer burial pits of the Emperor’s Graveyard
resembled Jiu Qing, the supreme government officials
and the affiliated institutions in the Western Han Dynasty.
Op een afstand van de grafheuvel staat een gebouw. Het blijkt een overkapping te zijn van de restanten van een van de vier poortgebouwen. De poortgebouwen hadden een soort van toren. De poortgebouwen waren verbonden met een muur. The Gate-Tower Platform.
De gebouwen zijn op maat gemaakt. Ze hebben wat last van duiven, vandaar de netten. Het is niet zo eenvoudig voor te stellen wat je ziet. Maar net als bij de Chinese Muur bestond de kern van het poortgebouw uit aangestampte aarde. Zo heb ik het tenminste begrepen. “The South Gate Tower of Han Yangling Mausoleum is called Zhuque Gate. It features two sets of tri-platforms, which represent the supreme authority of emperors in ancient China. Zhuque Gate is the oldest, the largest, and the most superior gate tower that has been found in imperial mausoleums.”
In het complex was ten minste een kamer. daarvan zijn de contouren van de vloer nog te zien. The inner room.
Zo ziet de overkapping van de Zhuque Gate er uit de verte uit.
Terug naar de taxi.
De manier waarop de grafvondsten werden tentoongesteld,
in de sleuven waar ze gevonden zijn, net als bij het
Terracotta Army, maar de uiteinden van de sleuven waren
voorzien van glas waar je als bezoeker over kunt lopen.
Dat draagt enorm bij aan de ervaring. De voorwerpen zijn
natuurlijk veel kleiner dan de beelden van het Terracotta Army
en daarom kan het ook.
Waar je bij het Terracotta Army de beelden van voor,
van opzij en vanachter kunt zien, is dat hier veel minder
het geval. De afstand blijft ook groter vandaar ‘de rode hal’.
Als ik de teksten goed begrijp waren de veel van deze beelden aangekleed met kleding van stof. Het maakproces liet men verder op in het museum zien.
Pit number 18 E.
Voor een liefhebber van thee een belangrijke plaats! Pit number 15 E. De plaats waar de vroegste theebladeren zijn opgegraven.
Elk voordeel heeft een nadeel: het feit dat je de voorwerpen in hun natuurlijke omgeving ziet betekent ook dat je ze niet van alle kanten kunt bekijken.
De rode hal (mijn eigen naam) was de laatste zaal van het heel verrassende museum.
Volgens mij was er geen informatie bij deze paarden en de strijdwagen. Maar mooi om te zien is het zeker.
Om het maakproces van de poppen uit te leggen beginnen ze met twee vondsten. Op basis van de vondsten is het maakproces gereconstruceerd. Dat illustreren ze met een paar voorbeelden.
Pop met gereconstrueerde kleding.
Moderne reconstructie van een pop.
Levendige aardenwerk beelden van dieren uit de Westelijke Han-dynasty (206 voor Christus – 8 na Christus).
Het bezoek aan het Han Yangling Mausoleum rond ik af boven de grond.
Dan loop ik nog rond de grafheuvel en bij de restanten van een
van de poortgebouwen langs.
De foto’s daarvan volgen in het volgende bericht over Argus in China.
Op vakantie wil ik graag veel zien.
Veel nieuwe dingen als dat kan.
Ik bereid me voor maar niet dat er geen verrassingen meer zijn.
Dus toen ik besloot naar China te gaan wist ik dat er in en om
Xi’an meer te zien was dan het Terracotta Army.
Maar Yangling Mausoleum of Han of Han Yangling Mausoleum
bleek een enorme verrassing:
een ondergronds museum waar je zoms over de archeologische
vindplaats loopt op een glazen vloer. Onder je voeten liggen
de artefacten, de opgegraven voorwerpen.
Heel indrukwekkend.
Het Han Yangling Mausoleum is wat er over is van het graf
van keizer Jingdi. Bij elkaar zijn er twee grafheuvels,
Ik bezicht er een. Die grafheuvel ligt/lag op een ommuurd
terrein met poortgebouwen. Haaks op iedere zijde van
de grafheuvel liggen sleuven (pits) met daarin grafvondsten.
China, Shaanxi Province, Xianyang (in de omgeving van Xi’an), Han Yangling Mausoleum voor Emperor Jingdi en zijn vrouw Wang.
Hier zie je een voorstelling (bovenaanzicht) van de grafheuvel (in het midden, de afgetopte piramide-vorm) met haaks op iedere zijde sleuven. Om het geheel een muur met op de assen van de windrichting openingen met ‘poortgebouwen’.
Deze maquette geeft het beeld van hoe het graf er waarschijnlijk uit gezien heeft. Het eerdere bovenaanzicht en de maquette zijn niet op precies dezelfde manier gefotografeerd dus de noordelijke richting op de maquette is anders dan op het bovenaanzicht.
Het ondergrondse museum. Deze grote hal geeft een beeld van veel archeologische plaatsen: een beetje opgezet als een amusementspark. Maar wat er te zien is was indrukwekkend.
De loopruimte van het museum doet ondergronds aan. In werkelijkheid ligt het, denk ik, voor een klein deel boven het maaiveld. Je ziet de verschillende sleuven naast elkaar liggen, verlicht. In de eerste sleuf, iop de voorgrond, zie je wat aardewerk potten staan.
En zo kijk je dan in Pit nummer 21 E.
Afdrukken van dieren en strijdwagens. Pit nummer 20 E.
Volgend bericht meer.
In de avond heb ik nog een korte wandeling gemaakt en
bezocht ik de stadsmuur van Xi’an voor een tweede
keer. Deze keer vanaf het noorden.
De poortgebouwen van de rechthoekige stadsmuur van Xi’an staan de noord- en zuidkant beide in het midden van een verkeersplein. In het geval van de noordelijke poort kom je daar via een voetgangerstunnel. In de verte zie je de Bell Tower.
Het weer is beter dan bij het eerste bezoek en er zijn dus meer bezoekers.
Het zicht vanaf de muur.
Er zijn delen van de stadsmuur die meer uitsteken en vandaar af krijg je een goed beeld van de muur. Een serieus verdedigingswerk moet dat zijn geweest.
De winkeliers beginnen de 1 oktober-versieringen al aan te brengen aan hun winkels.
Genoeg voor vandaag.
Morgen nog een keizerlijk graf bezoeken, Yangling Mausoleum of Han.
Het mausoleum van keizer Jing (keizer van 157 – 141 BCE),
zesde Western Han dynasty keizer en zijn vrouw keizerin Wang.
Niet al te ver van Xi’an liggen nog een aantal grafmonumenten
van keizerlijke families. Deze keer ga ik kijken naar
het Qianling Mausoleum.
Het is goed eerst een idee te krijgen van het complex. Deze foto is een bovenaanzicht, alsof het een foto van een drone is. Als ik deze foto maak sta ik bij de rode ster (links van het midden). Dan loop ik vervolgens naar rechts om uiteindelijk op een heuvel te komen bij nummer 9. Nummer 9 is de top van een heuvel, de plaats van het feitelijk mausoleum. Deze twee punten worden verbonden met een soort van processieweg, de formele weg met aan beide kanten beelden die leidt naar het graf. De Engelse naam is ‘Spirit way’.
Het is niet heel vroeg maar de mist als gevolg van de regen van vorige dagen hangt er nog. Die zou snel oplossen. Maar deze foto geeft wel een beeld van de grootte van het complex. De heuvel zie je door de mist niet eens.
Struisvogels kwamen niet voor in China maar wel in Afrika. Er wordt aangenomen dat deze struisvogels de band met landen of volkeren in Afrika verbeelden.
China, Xi’an, Bei Yuan Men of de Xi’an Great Mosque, Tin Bao Period, 742 AD, Examining the heart tower las ik ergens als naam en op een andere plaats werd het de Minaret genoemd.
China, Xi’an, Bei Yuan Men of de Xi’an Great Mosque, Examining the heart tower.
Chici Hall.
De regen geeft het misschien op het eerste gezicht een troosteloze indruk maar het was een interessant complex.
Chici Hall doorkijkje.
De prayer hall, zeg maar de gebedsruimte van de moskee.
De meeste foto’s in dit bericht zijn uit dit deel van het complex. Heel sfeervol. In een volgend bericht de laatste reeks foto’s van deze moskee.
In de ochtend (en in de regen) bezocht ik het Terracotta Army.
In de middag was het intussen droog en bezocht ik de Xi’an Great Mosque
(Bei Yuan Men).
China, Xi’an, Bei Yuan Men of Xi’an Great Mosque, Tinbao Period, 742 AD (zo’n 800 jaar na Qin Shi Huang). Wooden decorated archway. De moskee bestaat uit vier achter elkaar liggende delen waarvan de eerste twee delen vooral Chinese tuinen zijn. Het complex is ommuurd. De vier delen worden gescheiden door bogen of poortgebouwen. Officieel dateerd de moskee dus uit 742 maar ik begrijp dat grote delen van wat je er nu ziet dateren uit de Ming dynasty (1368 – 1644). Dat maakt het niet minder interessant maar het is wel goed om dat te weten.
Dit is een schematische voorstelling van het complex waarbij ik van rechts loop en foto’s maak tot aan de gebedshal rechts en dan loop ik natuurlijk weer terug.
Wooden Decorated Archway.
Je ziet dat het complex midden in de woonwijk ligt.
Interieur van de South Showroom (als ik me niet vergis).
Kalligrafie op de buitenmuren.
Five bay gate.
Stone arch from the Ming Dynasty.
Dit zijn de eerste twee hoven waarvan je hierboven foto’s ziet. Een aantal zaken zijn vertrouwd, zoals de ligging naar Mekka (hier in het westen) maar de sfeer en eerste indruk is toch weer heel anders dan eerdere moskeeën die ik eerder bezocht.
Maak je niet ongerust. Dit is het laatste bericht over het Terracotta Army.
Eigenlijk was er nog 1 specifieke foto en een paar overzichtsfoto’s
te gaan.
Maar er zijn nog een paar foto’s die ik met mijn telefoon heb
gemaakt. In alle drie de pits. Die sluiten de serie af.
Wat een beleving!
China, Xi’an, Terracotta Army, late 200’s BCE, Standing archer (staande boogschutter).
Standing Archer
It is one kind of the infantryman dressed in an unarored battle robe. It was unearthed from theexterior of th archer formation in Pit 2. The pose of both hands shows that this figure was ready to shoot. Altogether 172 standing archers were found in this pit.
Terracotta Warriors Pit 2.
Terracotta Warriors Pit 1.
Het commandocentrum of Terracotta Warriors Pit 3.
Terracotta Warriors Pit 2.
In Terracotta Warriors Pit 2 in China, Shaanxi, Xi’an, loop ik naar
het volgende beeld van het Terracotta Army, de grafvondst in het
complex van keizer Qin Shi Huang.
Enkele beelden staan niet in de kuil maar opgesteld achter onbreekbaar
glas zodat de bezoekers om de beelden kunnen heen lopen en de details
van de beelden beter kunnen zien.
High-ranking officer.
Tekst van het bordje bij het beeld:
This is one of seven ‘generals’ found in the terra-cotta pits. The height, clothing and headgear of this officer all indicate his high rank. He wears double-layered robes under a colorful fish-scaled armer, and a high headgear tied with ribbons under the chin. His shoes are with square opening and upward-bending tips. There are eight knots made of ribbon to decorate the armor, three knots on the front plate, three on the back and one knot each on the shoulder.
Details van de binding tussen verschillende delen van de uitrusting.
De ‘opgekrulde’ punten vande schoenen van de hoge officier.
Middle-ranking officer.
Horse with keeper, the horse, right side.
Het oor van de begeleider van het paard. Vond ik leuk.
China, Shaanxi, Xi’an, Terracotta Army, Terracotta Warriors Pit 2. Even door de regen naar pit 2, kleiner maar nog steeds goed voor 1300 strijders en 80 strijdwagens. Deels opgegraven. In deze hal in staan ook een aantal beelden opgesteld op een manier dat je ze van dichtbij kunt zien.
Een behoorlijke oppervlakte.
Zandafvoer?
Er is nog veel werk.
Is dat de achterkant van een paard?
Op deze manier, achter onbreekbaar glas, staan een aantal beelden opgesteld. Je ziet dat ik niet de enige was die dit beeld graag wilde zien. Op internet wordt dit een beeld van een boogschutter genoemd.
Gelukkig is de fotograaf groter dan de meeste toeristen en heeft hij geduld. Deze beelden die deel uitmaken van het grafcomplex van de eerste keizer van China, Qin Shi Huang, dateren van de late 200 BCE (before current era, 246 – 209 voor Christus).
In het volgende bericht loop ik weer verder.
De foto’s in dit bericht zijn uit de derde ‘pit’ of kuil.
De ‘pits’ verschillen van grootte en karakter:
Terracotta Warriors Pit 1: 16.000 m2 met 6000+ infanteristen,
ruiters en wagenmenners, in gevechtsformatie.
Hiervan kreeg je in eerdere berichten een beeld.
Terracotta Warriors Pit 2: 6.000 m2 met alle soorten militairen
waaronder ook boogschutters. Van deze kuil is een zesde deel opgegraven.
Waarschijnlijk zullen er in totaal 80 strijdwagens zijn,
1300 strijders en paarden waaronder een terracotta generaal,
de knielende boogschutter en ruiters.
Er is ook een tentoonstellingsruimte waar enkele beelden
van dichtbij kunnen worden bekeken.
Volgende berichten geven hier een beeld van.
Terracotta Warriors Pit 3: 520 m2 m2 met 68 militairen
in een (misschien) ceremoniële opstelling.
Het commandocentrum.
Deze ruimte is onderwerp van dit bericht.
Xi’an, Terracotta Army, Terracotta Warriors Pit 3, de kleinste opgraving.
De vorm van deze kuil is die van een Chinees karakter “凹”. De betekenissen die ik vind kan ik niet meteen koppelen aan een commandocentrum.
De ervaring lijkt heel erg op het bezoek aan Dunhuang:
de nadruk ligt op snelheid.
Dus je ziet alles en tegelijk erg weinig.
In Dunhuang (Mogao Caves) zie je 5 grotten terwijl er 735 zijn.
Ze zullen niet allemaal even interessant zijn maar 5 is beperkt.
Het probleem is natuurlijk de zorg voor het behoud van de grotten
met de kunst daarin, in combinatie met de enorme toeloop van toeristen.
Ook bij het Terracotta Army ligt de nadruk op het verwerken
van grote groepen toeristen. Op mijn foto’s zie je soms op
de achtergrond of zijkant de grote aantallen mensen die tegelijk
komen kijken naar het wereldwonder.
Dus in een ochtend ga je naar de plaats van het Terracotta Army
(zo’n 40+ kilometer vanaf Xi’an centrum), je bekijkt de
kuilen en je gaat weer terug. Dat is een straf tempo.
Vandaag de ziekenboeg.
De beelden staan prachtig opgesteld maar zo zijn ze niet
altijd gevonden. Ze oeten een voor een opgegraven worden en als
de stukken aan zijn, probeert men de delen weer tot een beeld te
restaureren.
Informatie over wat, waar, wanneer en hoe gevonden is door wie,
is van vitaal belang om de kennis over de beelden op een steeds
hoger peil te brengen.
Dat zijn een paar aspecten waarvan je op onderstaande foto’s
het een en ander kunt zien.
Allee beelden krijgen een uniek nummer waaraan allerlei gegevens worden toegevoegd. Details van die processen krijg je niet mee maar als je de beelden ziet staan met nummers op ronde kaarten, met enveloppen met documenten en met gekleurde linten, doen een proces vermoeden.
Het kan niet anders dan dat dit een enorm gepuzzel is.
Met speciale hijsinstallaties en steunen voor de te restaureren paarden.
Op de voorgrond, binnen de rode linten, de data collection area. Deze foto laat ook zien dat ik hierbij helemaal aan het einde van de hangaar met de eerste ‘pit’ of kuil gekomen ben. Op naar de volgende.
Al in Nederland had ik een Engelssprekende gids geboekt. Die leidt me door de site. Ze geeft toelichting op wat we zien maar ik heb me niet heel erg verdiept in de materie dus doorvragen is dan moeilijker. Na wat tijd op dat eerste plateau waar je je een weg moet banen door de andere toeristen. Veel groepen. Chinese toeristen gaan vaak in groepsverband naar een dergelijke bezoenswaardigheid. Vanaf het plateau loop je vervolgens langs de opgestelde sleuven met soldaten. Daarvoor ga je eerst een paar trappen af en je ziet de beelden dan niet langer van boven af maar van opzij.
Rechts op de foto, ruim boven het midden, zie je de mensen op het plateau staan. De eerste rij. Daaronder zie je nog een plateau afgezet met een rood koord. Voor speciale gasten, schat ik zo in. Ik schat dat het plateau voor de gewone gasten zich zo’n 4 meter boven de beelden bevindt. Het plateau waar je binnen komt is min of meer op het huidige straatniveau.
Rechts een reconstuctie (?) van de originele houten overkapping waar de beelden ooit onder stonden.
Er is ook een soort van ziekenboeg. Dat is de plaats waar beschdigde stukken weer aan elkaar worden gezet. Waar restauraties aan de beelden worden uitgevoerd. Ieder beeld heeft een uniek nummer zodat men precies weet waar het beelde gevonden is, in welke rij, op welke plaats, wat er mee aan de hand is, hoe dat ‘verholpen’ moet worden, welke handelingen er op worden uitgevoerd, wanneer, door wie en naar welke plaat het beeld terug gaat. In het volgende bericht meer foto’s van de ziekenboeg.
Het bezoek aan het Terracotta Army is een vreemde ervaring.
Het is zo bekend maar eigenlijk heb je er geen beeld bij.
De eerste keizer van China (een titel die we achteraf aan hem gaven)
Qin Shi Huang, begon al vroeg aan zijn leven na de dood
te werken.
Het Terracotta Army is dan ook een onderdeel van het totale
complex. Het mausoleum, zeg maar het centrale deel van het
totale complex, ligt een eindje van de kuilen (in het Engels
wordt de term ‘pit’ gebruikt) met het leger af.
Er vind nog steeds archeologisch onderzoek plaats aan die kuilen.
Het heeft dan ook een enorme omvang.
Er waren al een paar dagen met regen geweest. Ook op de dag dat ik naar het Terracotta Army ging regende het flink. Dus in de rij met een paraplu van het hotel.
Om de grote bezoekersaantallen te kunnen verwerken zijn er allerlei voorzieningen aangelegd. Je moet dus na de kaartcontrole nog wel een stukje wandelen.
Op de ‘kuilen’ zijn een soort van hangars gebouwd.
Even nog wat info van Wikipedia:
Het Terracottaleger is de benaming voor de archeologische vondst van ongeveer 8000 terracottafiguren die als grafgiften werden meegegeven aan de eerste keizer van China, Qin Shi Huangdi. Het ‘leger’ bevindt zich tussen de berg Li en het hedendaagse Xi’an. Deze overblijfselen bij het graf van keizer Qin Shi Huangdi (259 v.Chr.–210 v.Chr.) behoren tot het UNESCO-werelderfgoed.
Qin Shi Huangdi wist gedurende zijn relatief korte bewind grote koninkrijken rondom de Gele Rivier in China te verenigen tot één rijk en wordt daarom gezien als de eerste keizer van China.
Bij de bouw van zijn mausoleum werden naar schatting zo’n 700.000 arbeiders ingezet, ruim twee keer zoveel als bij de Chinese Muur. Met de bouw werd reeds in het eerste jaar van Qin Shi Huangdi’s dynastie aangevangen. Het is onderdeel van een ommuurd stuk land met talrijke gebouwen. Het mausoleum ligt als een paleis onder een grafheuvel, die nu 75 meter hoog is. Het graf moet toentertijd indrukwekkend zijn geweest. De grafheuvel, die oorspronkelijk 115 meter hoog was en begroeid met gras en bomen, werd omringd door 10 tot 12 meter dikke muren. Binnen deze muren stonden ooit tempels, zalen en bestuurlijke gebouwen. Het geheel besloeg meer dan 2,5 km², en er zijn meer dan 400 putten met grafgeschenken opgegraven.
Het Terracottaleger staat in vijf kuilen op twee kilometer van de grafheuvel. De soldaten zijn geplaatst in zes meter diepe geulen. Deze gangen, van elkaar gescheiden door aarden wallen, waren ooit bedekt met een frame van hout en aarde. Na de Qin-dynastie werden de grafkelders geplunderd en in brand gestoken, waardoor de terracottasoldaten zwaar werden beschadigd. Boven deze kuilen zijn hallen gebouwd waar men het terracottaleger kan bekijken.
Het Terracottaleger bestaat onder andere uit het voetvolk, kruisboogschutters, ruiters met strijdwagens en paarden; allen stonden ze paraat voor een veldslag. Ze zijn allemaal tussen de 1,60 m en 1,80 m lang en allemaal verschillend. Sommige staan en andere zitten knielend met gespannen pijl-en-boog, alsof ze zich weerden tegen de aanslag. Sommige dragen een harnas en andere zijn gekleed in een uniform. De wapens die ze dragen zijn echt en de hoofdtuigen van de paarden zijn gemaakt van brons. Minder bekend is dat men ook een leger heeft ontdekt van kleinere beelden van ongeveer 0,50 m tot 0,75 m hoog.
Dan ga je de eerste hangar in en ik zag toen vooral veel andere toeristen. Je staat op een soort van platform waardoor je (dadelijk) uitzicht hebt op de rijen met beelden.
Het is een enorme ruimte. Tegelijk zijn er heel veel bezoekers. Je kunt de beelden vanaf het platform bekijken maar je kunt ook in de hangar aan de linker- en rechterkant langs de beelden lopen.
Ik moest me dwingen om naar de verschillen tussen de beelden te kijken. De eerste indruk is zo overweldigend. Maar al snel zie je de paarden, de verschillende soorten soldaten, hun haardracht, hun gezichten. Je raakt niet uitgekeken.
Op het platform sta je op een behoorlijke hoogte ten opzichte van de beelden. Daarom zie je vaak dit soort foto’s met een wat vreemde hoek.
Vermoedelijk heb ik nog vier berichten nodig om je mijn foto’s te tonen.
Nog een paar foto’s die ik in het Xi’an Museum heb gemaakt en
een paar foto’s van de avondwandeling door het centrum
van Xi’an.
De kleuren van het Tang-porcelein kun je er steeds meteen uithalen: China, Xi’an Museum, Tricolor saddled horse with loose mane, Tang Dynasty (618 – 907), unearthed in Baqiao District, Xi’an, 1987.
Van dit soort beelden vind ik de hoofden altijd zo mooi. Pottery female with a top bun (knot) and cupped hands, Tang Dynasty (618 – 907), unearthed Xincheng Distict, Xi’an, 1988. ‘cupped hands’ betekent zoiets als ‘gevouwen in de vorm van een kom’. Maar dat vind ik hier niet zo van toepassen. Dadelijk zie je meerdere beelden op 1 foto en de handen zijn dan niet zichtbaar, net als hier.
Pottery female with a tilting bun and cupped hands, Tang Dynasty (618 – 907), unearthed in Xincheng District, Xi’an, 1988. De ‘bun’ lijkt me hier meer een hoed, maar wie ben ik?
Groepsportret. Gevouwen handen, zou ik zeggen.
Pottery female with Lotus Crown and cupped hands, Tang Dynasty (618 – 907), unearthed in Xincheng District, Xi’an, 1988.
Vooral het symbool van ‘geen paardje spelen’ op deze liftdeuren vond ik grappig.
Dit is dan de laatste foto van het Xi’an Museum. Het was er erg druk, er was heel veel te zien en steeds van hoge kwaliteit. Een aanrader dus.
Dit was het weer die ochtend. Dit is het centrum, binnen de stadsmuren van Xi’an: grote wegen, druk. Om de paar honderd meter een zijstraatje. Oversteken van die grote wegen doe je als je bij een rotonde of groot kruispunt bent, vaak via ondergrondse voetpaden. Bij mijn avondwandeling regende het gelukkig niet meer.
Bij deze wandeling loop ik ook rond de Xi’an Bell Tower. Dat is dit mooi verlichte gebouw midden op een kruising van grote wegen.
Vanaf een hoek heb je zicht op een groot winkelcentrum. Op de stoep bij het winkelcentrum staan mensen vaak filmpjes te maken.
Sommige mensen doen dat (bijna) helemaal alleen maar soms is er een heel team bij aanwezig. Je kijkt je ogen uit.
De volgende dag staat het Terracotta Army op het programma.
Argusvlinder 