Het is de bedoeling om de letterzuil aan de buitenkant
nog te voorzien van een decoratie.
Die wil ik gaan maken met papier-mâché.
Dat heb ik niet meer gedaan (het werken met papier-mâché)
sinds ik op de kleuterschool een masker van papier-mâché
heb gemaakt. Toen had de kleuterjuf de papier-mâché
gemaakt. Afgelopen najaar zag ik nog in Lecce (Italië)
hoe men met stroken papier en lijm er prachtige werken mee maakten.
Veel kerststallen.
Mu moet ik dat zelf eens gaan proberen.
Het begint er mee dat ik een idee moet hebben voor
de decoratie. Letterzuil, Afficheletters, Letters dus.
Welke letters?
In ieder geval doet de letter ‘M’ mee. Gesneden uit schuimrubber afkomstig uit een weggegooide doos uit de afvalcontainer. Ik weet niet hoe precies ik de letter moet snijden. Welke details je straks nog ziet nadat er papier-mâché over gaat. Heb vooral voor dit materiaal gekozen vanwege de dikte.
Onlangs las ik weet iets over de Max Havelaar.
Daar komt de persoon Sjaalman in voor.
Die brengt te beoordeling een pak met manuscripten
maar een potentiële geldschieter. De geldschieter is handelaar in koffie
en komt een geschrift tegen dat naar zijn idee over koffie gaat.
En zie de ‘Max Havelaar’ is geboren.
Het woord dat ik ga maken is dus ‘Sjaalman’. Daarbij wil ik vooral wijzen naar het ‘Pak van Sjaalman’.
Het vrije woord staat in Nederland behoorlijk onder druk.
Er waren altijd al groepen van buiten Nederland die er
druk op proberen uit te voeren. Maar de druk wordt steeds meer opgevoerd,
steeds dichter bij huis. Nu in Nederland zijn het de
boeren, viruswaanzinnigen en extreem-rechtse partijen
die proberen daar inbreuk op te doen.
Het ‘Pak van Sjaalman’ staat voor mij voor de vrijheid
meningen te formuleren en te uiten.
Over allerlei onderwerpen, maar zonder daarbij de vrijheid van
anderen te proberen te beperken.
Wikipedia zegt het zo:
De Ideeën van Multatuli (in diens eigen spelling Ideen) zijn een reeks van 1282 genummerde, overwegend aforistische en essayistische overwegingen en stellingnames, die in omvang uiteenlopen van enkele zinnen tot enkele bladzijden, en tussen 1862 en 1877 werden gepubliceerd in zeven bundels. Tussen de overpeinzingen is ook andersoortig werk opgenomen, zoals de volledige roman De geschiedenis van Woutertje Pieterse en het toneelstuk Vorstenschool. Het dominerende beschouwende gedeelte betreft voornamelijk maatschappijkritiek. In de stijl ervan schudt hij oude vormen van zich af, zich uitdrukkend in een directe spreektaal, die niettemin van een grote taalbeheersing getuigt.
De letters snij ik uit de hand. Ik gebruik verschillend materiaal: dun schuimrubber in combinatie met karton. De ene keer ligt de letter bovenop. Een andere keer wordt de letter opgebouwd. Ik gebruik een stuk van een hemd. Een stuk van een doos. Ik gebruik stukken bamboe en een deel van een riem. Wat van de details straks overblijft weet ik nog niet. Dat gaan we zien. Het idee is papier dat helemaal in de lijm is geweest, in drie lagen aan te brengen. Iedere laag in een bepaalde richting zodat ik weet hoe ver ik ben.
De stroken krantenpapier liggen al netjes gescheurd te wachten. Op de kleuterschool hadden we kleine stukken papier een nacht in de lijm laten staan zodat er een brij ontstond waarmee je bijna kon boetseren.
Nu nog even uitzoeken hoe ik de letters ten opzichte van elkaar ga leggen. De afficheletters, drukletters in het algemeen, stellen je in staat om ideeën te formuleren en te uiten in drukvorm.De riem moet nog mooi plat komen te liggen.
Dit gaat het worden. Of de letters te dicht bij elkaar liggen? Ik ga het ervaren. De letters (op twee na, die drogen nog) heb ik vastgeplakt op een stuk papier ter grootte van een zijkant van de letterzuil. Dus als ik straks de ‘Sjaal’ ga uitsnijden en uithollen (de vormen er langs de achterkant uit ga halen) dan zou het moeten passen op de letterzuil.
Argusvlinder 