Limoenvlinder (Papilio demoleus) ljikt dit te zijn. Algemeen voorkomend.
Soms kan ik niet kiezen en zijn er meer dan één Foto van de dag. ‘Tea keeps you fit’.
Vandaag ruim ik wat ruimte in voor het Chinese Productschap
voor Thee. Ik bezocht in Hangzhou een theeplantage die
speciaal ingericht was voor toeristen, compleet met een theemuseum.
Daar was ook heel wat thee informatie aanwezig die zomaar
van de Chinese BBB zou kunnen komen.
Oordeel zelf.
Overigens was het toch een leuk bezoek.
Het zouden de laatste minuten in het Fly Zoo Hotel zijn en de grootste attractie waren misschien wel de robots die er rondreden. Kinderen vonden dat in ieder geval. Deze twee robots staan tegen de muur op te laden. Dat deden ze steeds tussen de klusjes door. Dit waren bezorgrobots. Die brachten bijvoorbeeld het bestelde eten naar de hotelkamer. In hun ‘buik’ was er een opslagruimte waar de bezorger het eten in plaatste. Vervolgens gingen de robot op weg (ze waren geinformeerd over de bestemming), namen de lift indien nodig, naar de juiste etage en ‘belde’ dan aan en presenteerde het eten.
Deze robot diende meer voor het ontvangst. Ze konden natuurlijk ook muziek maken. Daarvoor kon je een nummer uitzoeken.
Bij de theeplantage was ook een ‘Theestraat’, dit is het naambordje.
Er liep een verkoper rond van deze lotuszaden. Smaakte prima. Je moet ze wel vers eten. Ze drogen heel snel uit.
Oolong thee.
Wij kennen thee vooral in zakjes of los. Maar thee kan ook in bijvoorbeeld een samengeperste plak of in ‘wiel’-vorm gekocht worden.
Een handmatig te bedienen machine om theeblaadjes te kneuzen.
Thee in archeologische vondsten om te bepalen hoelang de theetraditie eigenlijk bestaat.
Lu Yu, The classic of tea (geschreven in 760 – 780).
Nog twee grote namen in de thee: Jiaoran die als eerste het begrip ‘theeceremonie’ gebruikte en Lu Tong die gedichten over thee maakte.
In het theemuseum was deze vrachtbrief te zien die in de late Qing dynasty is gemaakt.
Een ivoren theeschep met schildpad- en lotusmotief. Gemaakt in de periode van de Republic of China, 1912 – 1949.
Een model van een Chinees theehuis.
Deze mevrouw vermaakte de bezoekers van een drijvend restaurant. Het eten in China is fantastisch! (ook zonder deze mevrouw).
De Asian Games mascottes waren er ook: Heart to heart @future.
West Lake Longjing Tea of Dragon well.
Ik ga even thee zetten…
De manier waarop de grafvondsten werden tentoongesteld,
in de sleuven waar ze gevonden zijn, net als bij het
Terracotta Army, maar de uiteinden van de sleuven waren
voorzien van glas waar je als bezoeker over kunt lopen.
Dat draagt enorm bij aan de ervaring. De voorwerpen zijn
natuurlijk veel kleiner dan de beelden van het Terracotta Army
en daarom kan het ook.
Waar je bij het Terracotta Army de beelden van voor,
van opzij en vanachter kunt zien, is dat hier veel minder
het geval. De afstand blijft ook groter vandaar ‘de rode hal’.
Als ik de teksten goed begrijp waren de veel van deze beelden aangekleed met kleding van stof. Het maakproces liet men verder op in het museum zien.
Pit number 18 E.
Voor een liefhebber van thee een belangrijke plaats! Pit number 15 E. De plaats waar de vroegste theebladeren zijn opgegraven.
Elk voordeel heeft een nadeel: het feit dat je de voorwerpen in hun natuurlijke omgeving ziet betekent ook dat je ze niet van alle kanten kunt bekijken.
De rode hal (mijn eigen naam) was de laatste zaal van het heel verrassende museum.
Volgens mij was er geen informatie bij deze paarden en de strijdwagen. Maar mooi om te zien is het zeker.
Om het maakproces van de poppen uit te leggen beginnen ze met twee vondsten. Op basis van de vondsten is het maakproces gereconstruceerd. Dat illustreren ze met een paar voorbeelden.
Pop met gereconstrueerde kleding.
Moderne reconstructie van een pop.
Levendige aardenwerk beelden van dieren uit de Westelijke Han-dynasty (206 voor Christus – 8 na Christus).
Het bezoek aan het Han Yangling Mausoleum rond ik af boven de grond.
Dan loop ik nog rond de grafheuvel en bij de restanten van een
van de poortgebouwen langs.
De foto’s daarvan volgen in het volgende bericht over Argus in China.
…maar vandaag nog wel.
Vandaag stond thee uit China op het dieet:
Dit is Bai Mu Dan, White peony. Een witte thee uit Hu Lin Village, Fu Ding, Fujian in China. De tekst is een mondvol en de thee heeft een aubergine-smaak. Ik wist niet dat die smaak bestond maar de term benadert de smaak aardig. Echt lekker.
Een prachtig gezicht deze grote bladeren.
In de theepot ziet dat er dan zo uit. Links zie je de deksel liggen.
In het theewater is het ook een mooi gezicht. Al de soorten die ik de afgelopen weken liet zien staan weer garant voor weken plezier en lekkere smaken. Ik hou er over op anders denken jullie dat ik reclame maak.
Gisteren was een proefje.
Vandaag kwamen twee nieuwe aankopen aan de orde.
Beide theesoorten komen uit India.
In de ochtend dronk ik vandaag de heerlijke Earl Grey Bio. Echt een lekkere zachte smaak.
Ik strooide de thee op de bodem van de theepot uit. Misschien een risico maar dat was helemaal geen probleem. Nadat het water er op werd gegoten dreven de bladeren nog wel een tijdje rond maar tegen de tijd van het schenken lagen ze allemaal weer op de bodem. En daar bleven ze.
Soms wordt de foto erg experimenteel. Ik probeer dat te voorkomen.
In de middag was het tijd voor de Assam Whole Leaf. Heerlijk. Ook deze thee zal ik nog een tijdje met heel veel plezier drinken.
Zoals de naam al aangeeft, hele blaadjes.
Daarom is een glazen theepot zo prettig. Want het zijn niet alleen de smaakpapillen maar ook het oog wordt gestreeld. Hotsoup.nl is de website waar ik deze smaken kocht.
Thee drink ik zoals ik boeken lees:
in één tijdsperiode meerdere smaken door elkaar.
Dus ik lees eigenlijk nooit in één boek maar
in drie of vier boeken.
Niet tegelijk natuurlijk maar in een week tijd
lees ik wel delen uit meerdere boeken.
De meeste lees ik dan ook uit.
Hetzelfde is het geval met thee. In de ochtend
een Indiase melange, in de middag dragon well uit
uit China en morgen andere thee soorten.
Dus bestel ik ook verschillende smaken.
Bij de laatste zending van Hotsoup.nl zat ook
weer een proefje. Thee uit Vietnam.
Vietnam, Jin Xuan Red. Altijd weer een klein avontuur om een nieuwe smaak te ontdekken en vieze thee bestaat eigenlijk bijna niet.
De thee ging nog een heel stuk donkerder worden. Smaakte goed, niet heel spectaculair. Morgen de andere nieuwe smaken.
Door het thuiswerken als gevolg van de corona, kan ik mijn
theegewoontes wat aanpassen.
Door meerdere soorten in huis te nemen kan ik de verschillende
smaken meer afwisselen dan ik normaal op mijn werk deed.
Deze week had ik twee nieuwe soorten besteld en ontvangen.
Daar kreeg ik nog een klein proefje bij cadeau.
Zo kan ik in de ochtend een andere thee drinken dan in de middag.
Dit is de informatie op de verpakking van het proefje: Dong Ding Oolong Bio, een thee uit Thailand. Deze heb ik vanmorgen gedronken.
Dit was vandaag mijn middagthee: Rohini Clonal Moonlight Darjeeling. Een rode thee uit Darjeeling, India.
De term ‘rode thee’ kende ik nog niet.
Dus die heb ik even opgezocht:
Zwarte (rode) thee is thee gemaakt van de bladeren van de Camellia sinensis, net zoals groene, witte en oolong thee. Wij noemen het zwarte thee vanwege de kleur van de droge blaadjes, in China noemt men het rode thee vanwege de kleur van de “soup” (= thee in de betekenis van de drank in je kopje).
Tijdens de coronaperiode werken we thuis.
Nu nog steeds.
Overdag drink ik graag thee en nu dus veel meer dan normaal.
De thee die ik drink koop ik bij de website HotSoup.nl
Deze week kreeg ik twee soorten thee met de post.
Daar zat een proefzakje met een derde theesoort bij
en een leuke speld.
Hotsoup.nl: Safetea 1st.
Ga er eens kijken.
De Chinese en Japanse theeselecties zijn bijzonder.
Hun theebloemen vind ik ook al heel lang iets bijzonders!