Afgelopen week ben ik actief geweest met het naaien van een boek.
Nu moet ik zeggen dat de term ‘naaien’ wel door iedereen
gebruikt wordt, maar ik vind rijgen eigenlijk meer op zijn plaats.
Bij naaien denk ik toch al snel aan het stevig aan elkaar maken
van losse delen.
Bij een boek gaat dat niet zo.
Eigenlijk rijg je de katernen aan elkaar en om de naaibandjes heen.
Vlechten zou je het ook kunnen noemen.
De stevigheid komt straks pas bij het lijmen.

Hoe dan ook, ik had 14 katernen die door de kettingsteek
aan elkaar genaaid moesten worden.
De les vond plaats in het Nederlands Drukkerij Museum.

Hier zie je de eerste katernen. Ik was begonnen met het maken van een mal om vervolgens de gaten in de katernen voor te prikken.

Langzaam wordt het een hele stapel. Het grootste probleem was nog om de draad, toen hij te kort dreigde te zijn, te verlengen door de volgende draad er aan te hechten. Je kunt er natuurlijk gewoon een knoop inleggen maar de uitdaging zit hem er in dat je die knoop wilt kunnen schuiven totdat hij op een plaats zit (naast het naaiband) waar hij geen kwaad kan.

We hebben er een instructie bijgehaald maar we kwamen er niet uit. Hopelijk gaat dat volgende keer beter.

Het naaien is best mooi gegaan. Volgende keer begin ik gelijk aan een tweede boek. Dat heb ik thuis al onder bezwaar liggen.

Nadat we twee kanten haaks gezet hadden, wilden we het papier in de pers stoppen om de rug te kunnen gaan lijmen. Probleem was echter dat het papier aan een kant veel hoger was dan aan de andere kant. Het gevolg was dat het papier direct verschoof in de pers als er enige druk op werd uitgeoefend. Dat is het gevolg van het vouwen van dit stevige papier. Daarom besloten we het eerst nog een week onder bezwaar te leggen.

En daar ligt het boekblok dan, onder twee oude strijkbouten.