Breda, Kasteelplein.
Het begin van de Haagdijk. De maan, zon en straatverlichting.
Herfst.
Regelmatige bezoekers van mijn blog weten dat ik iedere dag
een of meerdere wandelingen maak. Meestal in het centrum van Breda.
Valt er me iets op dan maak ik meteen een foto.
Gisteren en vandaag heb ik wat foto’s gemaakt en die laat
ik je vandaag zien.
Regendruppels op een plant op een terras aan de Oude Vest in Breda. De druppels gedragen zich als vergrootglazen.
Het terras.
Zicht op de Markendaalseweg, Haagdijk en Tolbrug in Breda (Verlengde Mark)
Wat doen die rode lichtjes aan de Markendaalseweg?
Vanmorgen liep ik mijn dagelijkse wandeling in de omgekeerde volgorde.
Ik begon bij het eind en eindigde bij het begin.
Daarom zijn de foto’s van vandaag ook in een andere volgorde dan je
gewend bent.
Een nieuwe route betekent dat je oog op andere zaken valt.
Beetje flauw van mij maar de ban is niet nat, het is de verf die nat is. Ben ik nou een zeur? Dit is bij Tante Betsie in de St Janstraat voor het raam.
Dat leegscheppen van de Verlengde Mark is, denk ik, vandaag wel gereed.
Op de ene plaats wordt er zand weggehaald terwijl er ergens anders, voor de Tolbrug, vandaag nog nieuw zand werd aangevoerd.
Het metselwerk aan de kademuur is volgens mij nog niet gereed?
Het wordt mooi!
De afgelopen drie dagen probeer ik weer in mijn
loopritme te komen.
Het weer is mooi open en dat levert dan ook leuke plaatjes op.
De Haven met een klein beetje ijs.
Tijd om beton te storten.
De Verlengde Mark ter hoogte van de Markendaalseweg/Trapkes.
Moet haast zeldzaam zijn: een bijna mooie foto van het voormalige kadaster.
De weekmarkt van dinsdag. De groenteboer is er in ieder geval ook weer.
Het Kasteelplein vanmorgen.
De Oude Haven.
Als ik in e ochtend een korte wandeling maak kan ik het niet
laten om een paar foto’s te maken. Zo ook vanmorgen.
Breda, Verlengde Mark, werkzaamheden aan een nieuwe Tolbrug met op de achtergrond de Tolbrugstraat. Werk aan beide ‘oevers’.
Het was al weer een tijdje geleden dat ik langs de ‘buitenkant’ langs de Verlengde Mark liep.
Vanmorgen was het nog helder, onbewolkt en scheen de zon nog. Markendaalseweg.
Twee foto’s met water; met een weerspiegeling en met drijvende blaadjes.
Vandaag weer gewandeld van Meersel-Dreef naar Breda.
Eerst in Meersel-Dreef nog wat rondgelopen.
Bij veel foto’s gaat het om de kleur.
Laten we langzaam en voorzichtig beginnen in de Heieinde, Meersel-Dreef.
Dat kan goed op St Franciscus (want dat is het vandaag).
Carpe diem et momento mori.
‘De nadagen van de distel’. Dit was bijna de titel van dit bericht geworden.
De volgende ochtend ging ik op goed geluk
een wandeling maken door Jingdezhen.
Natuurlijk levert dat een serie foto’s op.
China, Jingdezhen, het beeld vanuit het hotel.
Na een tijd kwam ik bij de rivier, de Yangtze of Yangzi. In de verte is een brug en daar loop ik naar toe.
Mijn zwak voor boeken zie je overal terug.
De brug is versierd met beelden die met porcelein te maken hebben.
Het is al druk op de brug en voetgangers moeten opletten.
Van de brug af ben ik weer de stad ingelopen. Daar aan de overkant is de ingang van het porcelein museum dat ik de dag ervoor bezocht. Nu is het er veel minder druk.
Niet alle straten zijn even mooi. Dit is een zijstraat van een grote en drukke winkelstraat.
Terug in de winkelstraat moet je als voetganger oppassen. De brommers en scooters proberen de file op de straat te omzeilen door de stoep maar te gebruiken.
Ik kom weer uit bij het centrale plein waar ook vandaag gedanst wordt.
Er xijn heel veel winkels met porcelein maar ze hebben niet allemaal deze enorme vazen.
Een populaire gelegenheid voor ontbijt (?). Afhalen en het laten bezorgen van eten, ook in je hotel, is al veel meer een vast gebruik in China dan bij ons.
Het hoge gebouw rechts is mijn hotel. Ik ga eens uitzoeken wat de plannen voor vandaag zijn.
Mijn wandeling van gisteren begon bij de bushalte aan de
Zeggelaan in Terheijden en ging via het Markpontje terug
naar Breda.
Het was de eerste keer dat ik deze route liep.
De route heeft veel mogelijkheden tot erg mooie uitbreidingen.
Het laatste deel door industrieterrein de Krogten in Breda
is dan wat minder, maar ja,
je moet natuurlijk ook weer thuis zien te komen.
Hier begint de zee. Zo’n tegel had ik eerder niet gezien. Ik was al 15 minuten aan het lopen. Het heeft wel iets optimistisch. Je kunt het ook lezen als het weerbericht van gistermiddag want met de regen was het geen ideaal wandelweer.
Het Brabant van vroeger is er nog. Je moet er wel naar zoeken.
Molen de Arend in Terheijden. Ik had globaal de route al bekeken op Google Maps. Er zat één element van onzekerheid in: het Markpontje. Daar was ik nog nooit mee gevaren en ik had het zelfs nog nooit gezien.
’t Markpontje vertrekt in de buurt van de Kleine Schans in Terheijden. De Kleine Schans is een verdedigingswerk uit de Tachtigjarige Oorlog.
De Tachtigjarige Oorlog volgens Wikipedia:
…..de opstand van de Zeventien Provinciën tegen drie opeenvolgende koningen van het Spaanse Rijk: Filips II, Filips III en Filips IV. Het conflict begon als een bestorming van katholieke gebouwen door protestantse groepen: de Beeldenstorm (1566). ….. Na decennia van strijd moest Spanje de onafhankelijkheid van de Republiek erkennen, terwijl de Zuidelijke Nederlanden onder Habsburgs gezag bleven (Vrede van Münster, 1648).
De Kleine Schans in Terheijden.
’t Markpontje was eenvoudige te vinden en de pontschipper (heet dat zo? Volgens internet wel) was direct bereidt mij over te zetten.
Hier verlaten we de haven.
De bestemming is meteen aan de andere kant van de Mark.
Uitzicht naar noord en zuid.
Bestemming bereikt.
Tot aan de Haagse Beemden loop je door een prachtig gebied. Voor al die mensen die altijd maar zeuren dat Nederland zo vol is: ga eens naar buiten en kijk eens rond. Dan zie je dat je onzin verkoopt. Het was hier dat ik één eenzame fietser zag die duidelijk met een sterke wind te maken had.
Voor de twijfelaars: de herfst is echt van start gegaan.
Gevonden in de Krogten. Kruispunt Konijnenberg.
Gisteren begon de wandeling in Meersel-Dreef. De eerste foto
is gemaakt in de buurt van het vertrekpunt.
Meersel-Dreef, Café Moskes.
Een bij (-achtige?) vliegt aan. Het was druk met insecten die, de bloemen die er nog zijn, een voor een nagaan voor nectar.
Rechts de bloemen nog vol in bloei en links verpluizen de vruchten al.
In een vorig bericht zag je de andere kant van de paal waar een bord met een Franse zin hangt. Deze kant vind ik misschien nog wel mooier. Dat lijnenspel.
Het zijn niet veel foto’s maar ik vond ze
de moeite waard.
De Tolbrug in Breda. Het is nog steeds wachten tot er iets komt dat op een brug lijkt maar wie weet?
Het gebouw vind ik op zich zelf niet mooi. Een saaie kolos. Maar zo gespiegeld in het water van de Nieuwe Mark heeft het wel iets.
Breda, Karnemelkstraat.
Net als vorige week wandelde ik van Meersel-Dreef
langs de Mark naar Breda.
Het weer was anders. Tijdens het eerste uur heb ik
een aantal regenbuien gehad.
Mag gelukkig was het miezer en warm genoeg om mijn
kleren onderweg weer op te drogen.
Prima weer blijkbaar voor de naaktslakken want
die heb ik veel gezien.
Deze twee naakslakken lijken bij een derde, dode (?), naaktslak te kijken?
Regendruppels zijn een heel dankbaar onderwerp voor foto’s. Ze staan er altijd goed op en laten de planten nog beter uitkomen.
De reiger deed nog even alsof hij me nog niet gezien had maar al snel ging hij verder van het pad af het gras in.
Dit is een poëziebank. Vorige week zater er mensen op.
verlegen zwijgt de tijd als water spreekt, zich eindeloos herhaalt
al kantelend naar klanken zich tijdloos telkens taalt
steeds onderweg naar lager als beek, als stroom,
naar zijn verval zich vloeiend voegt, zo oeverlangs
de aarde streelt, welluidend in voorbijgaan
speelt langs stengels en langs stenen
De naam van dichteres Pien Storm van Leeuwen staat op de
zijkant van de bank.
Vorige week heb ik niet goed opgelet want ik zag toen maar
één poosplaats. Er zijn er meer langs de Mark.
Alleen laten de gedichten zich minder goed lezen door de tijd. Dit noemde Pien Storm van Leeuwen een ‘poosplaats’. Ik kwam er nog een tegen.
Via de Duivelsbruglaan liep ik Breda weer in. Daar zag ik nog deze gevonden voorwerpen.
Ondanks dat de bouwvakvakantie is begonnen wordt er gewoon gewerkt aan de Nieuweweg in Breda.
De meer structurele werkzaamheden aan de Verlengde Mark en bijvoorbeeld de Tolbrug liggen wel stil.
Het was heel rustig vanmorgen (op de eenden na) en het meest vielen me de bijna helemaal weggewerkte trapjes op in de kademuren.
Deze foto’s hadden jullie nog te goed van mij.
De Ginnekenstraat.
Karnemelkstraat.
Markendaalseweg.
Dezelfde Markendaalseweg maar dan vanaf de Fellenoordstraat.
Nijverheidsingel. De reden van deze foto is het beton in aan de overkant. Net boven de waterlijn. Ik liep hier lang geleden op iedere schooldag langs. Toen zat daar de CHV nog (Coöperatieve Handels Vereniging). Het was een overslagplaats voor onder andere veevoer. Dat werd onder andere via het water met schepen hier gebracht. Dus dat beton was deel van de kade.
Dit ankerpunt werd door de schepen gebruikt om het schip aan vast te houden.
Hoge Brug, Vismarktstraat en Grote Kerk….en het afval van de nacht ervoor dat nog niet is opgeruimd (de gemeente was al druk bezig).
De afgelopen weken was het druk in de Haven.
Weerspiegelingen in ruiten. Altijd leuk. Cingelstraat.
Breda, Cingelstraat.
Weer een wandelpareltje uit Breda.
De Brouwerij De Driehoefijzers bestaat al lang niet meer.
Er staan nog een paar originele gebouwen maar de rest is intussen weg
en vervangen door een woonwijk.
Maar er zijn best nog wel een paar dingen die aan de brouwerij doen denken.
Zo staat er nog een grote schoorsteen.
Vanaf de zonkant is het een beter beeld. Let eens goed op het metselwerk…
Daar vind je de drie hoefijzers uit het logo van de brouwerij in terug.
Even verderop staat zelfs een soort van Driehoefijzers-monument in de vorm van een dorpspomp. Het pompmechanisme en de kraan werken niet en zijn op deze foto niet te zien. Wel het Driehoefijzers-logo zoals dat aan twee kanten te zien is. Kijk eens goed naar de kroon van dit monument. Vaak zie je daar florale motieven of stadswapens. Maar hier….
Een omgekeerde kroonkurk.
Tegen over het monument een minibieb!
Dan de Driehoefijzersstraat. Ze doen hun naam eer aan. Kijk eens goed naar het metselwerk (dat in de hele Cerresstraat pareltjes bevat).
Er zit ook nog interessante horeca dus als je in Breda
een een niet te lange, leuke en lekkere wandeling wilt maken…