Zouden dat reparaties aan het strand zijn
na de stormen van afgelopen weken?
Tagarchief: Vlissingen
Vlissingen drieluik: luik 2
Toen ik vanochtend naar de foto’s keek die ik
gisteren had gemaakt in Vlissingen, bleken het
toevallig drie series van 5 foto’s te zijn
waarvan je zou kunnen zeggen dat elke serie een
beetje bij elkaar hoort.
Vlissingen drieluik: luik 3
Gisteren was ik naar Vlissingen voor een strandwandeling.
Het weer was prachtig: een stralende zon en niet te veel
wind.
De stemming was als van een ski-vakantie:
achter glas in de zon, jas aan en uitgelaten.
Met carnaval is het altijd snertweer
Deze erwtensoep moet natuurlijk nog opgewarmd worden (dag 1 soep maken, dag 2 en later pas eten). Bij verwarming zal het een vloeibare massa worden. Hij smaakt uitstekend (al zeg ik het zelf met hulp van de bekende grootgrutter).
Dus ook als het weer zo stralend is als het vandaag was, eet je met carnaval snert. Deze stralende foto maakte ik vandaag in Vlissingen.
Doggerland
Voor mij was Doggerland een onbekend fenomeen. De term ‘de Doggerbank’ had ik wel eens van gehoord. Maar het verband had ik niet gelegd. Het gebied tussen Nederland, België, het Verenigd Koninkrijk en Scandinavië is niet altijd de Noordzee geweest zoals we die vandaag kennen. Rijksmuseum van Oudheden, Doggerland, vuistbijlen gevonden door Jan Meulmeester in Great Yarmouth en Vlissingen. Hou je vast: 250.000 – 200.000 jaar oud.
In dit boek werd het Doggerland eerder beschreven door de Engelse auteur Clement Reid: Submerged Forests (ondergedoken bossen), 1913.
De vraag die bij mij opkwam was of een tentoonstelling
wel het juiste middel is om het verhaal over Doggerland
te vertellen.
Natuurlijk is het leuk voor de amateur strandjutters dat
hun vondsten in een museum te zien zijn.
Maar het verhaal van de tentoonstelling werd vooral verteld
door animaties.
Dat kan misschien wel net zo goed in een documentaire, film
of website?
Neemt niet weg dat deze groep stenen erg mooi was en dat het idee van nijlpaarden als bewoners van onze streek wel is blijven hangen. Er waren natuurlijk veel meer stenen voorwerpen te zien. Deze sprongen bij mij het meest in het oog.
Argusvlinder 