Voor mij was Doggerland een onbekend fenomeen. De term ‘de Doggerbank’ had ik wel eens van gehoord. Maar het verband had ik niet gelegd. Het gebied tussen Nederland, België, het Verenigd Koninkrijk en Scandinavië is niet altijd de Noordzee geweest zoals we die vandaag kennen. Rijksmuseum van Oudheden, Doggerland, vuistbijlen gevonden door Jan Meulmeester in Great Yarmouth en Vlissingen. Hou je vast: 250.000 – 200.000 jaar oud.

In dit boek werd het Doggerland eerder beschreven door de Engelse auteur Clement Reid: Submerged Forests (ondergedoken bossen), 1913.

De vraag die bij mij opkwam was of een tentoonstelling
wel het juiste middel is om het verhaal over Doggerland
te vertellen.
Natuurlijk is het leuk voor de amateur strandjutters dat
hun vondsten in een museum te zien zijn.
Maar het verhaal van de tentoonstelling werd vooral verteld
door animaties.
Dat kan misschien wel net zo goed in een documentaire, film
of website?

Neemt niet weg dat deze groep stenen erg mooi was en dat het idee van nijlpaarden als bewoners van onze streek wel is blijven hangen. Er waren natuurlijk veel meer stenen voorwerpen te zien. Deze sprongen bij mij het meest in het oog.