Het hele idee van ‘bladwachters’ heb ik opgedaan in de inleiding van
het boek ‘Schatten op schrift’.
Daarin stond een foto van een bladwachter en ik vond dat een leuk
gegeven. Vooral omdat ik een dummy ga maken met lege katernen om
de Nederlandse bindwijze ‘Spitselband’ te oefenen.
Maar lege katernen, waarom zou je die inbinden?
Nu ja ik heb een goede reden maar ik blijf toch een beetje tegen
het idee aanhikken.
Dus toen ik de afbeelding in het boek zag dacht ik dat ik
zoiets kan maken in combinatie met de cursus lino snijden van
een paar weken geleden.
Vandaag ben ik nog eens terug gegaan naar het boek waaruit de
foto kwam van een bladwachter. Dat boek is:
Chronique de la traison et mort de Richart II Roy d’Engleterre, SCA 40.
Je kunt het bekijken bij de Digitale collecties in Leiden.
Drie pagina’s vond ik met een bladwachter wat meteen de
vraag oproept waarom er maar drie te vinden zijn.
Daar heb ik geen antwoord op en voor dit bericht boert dat
ook te ver. Dus laten we eerst maar eens naar de drie bladwachters kijken.
Een soort van dier met een menselijk gezicht dat een van zijn staarten (?) opeet. SCA 40 f006v.
Dit lenig figuurtje zag je eerder op mijn blog. SCA 40 f010v. Dit is het figuurtje dat beschreven staat in ‘Schatten op schrift’.
Een gezicht in koolbladeren of zijn het varens? SCA 40 f016v.
Afgelopen zondag heb ik wat spullen opgedoken om een lino af te drukken. Een plaatje glas om de inkt uit te rollen, inktrollers, een spatel, inkt, een lepel en ik vond ook wat gevouwen papier.
De kleine stukken papier kan ik gebruiken om mijn testafdrukken te maken. Ze passen goed op de lino en binnen de opstaande randen van de mal.
De inkt had drie jaar met de opening naar beneden gestaan. Dus de eerste inkt was mooi van dikte. Dat zou maar kort duren. De olie (?) in de inkt kwam snel boven drijven. Schudden bleek het antwoord.
Aratus voor de eerste keer ingeinkt. De eerste afdrukken zullen gebreken vertonen maar dat helpt je juist om te besluiten hoe je met de bolle kant van een lepel druk op het papier moet uitoefenen.
In de mal leggen. Helaas leg ik hem verkeerd….
De eerste afdruk is zoals verwacht bleek.
De volgende is beter al is er nog een probleem rechtonder op de afdruk.
Het probleem wordt veroorzaakt door de rand die iets hoger is dan de lino. Daar moet ik dus het papier beter aanwrijven. Je kunt dat met de hand doen maar met de lepel krijg je meer kracht op specifieke plaatsen.
Door meer aandacht op die plaats te leggen is het resultaat ook meteen beter.
Dan is het tijd voor het grote werk. Ik heb 12 katernen en 2 schutbladkaternen. Die schutbladkaternen doen bij mij niet mee met de katernsignaturen. Het laatste katern heeft dus geen ‘actieve’ opvolger. Zes katernen krijgen een zwarte bladwachter, vijf krijgen rode bladwachters.
Bij de tweede bladwachter lette ik niet goed op. De afbeelding staat op zijn kop.
Dit zijn de testafdrukken. Die krijgen geen plaats in de dummy.
Maar deze bladwachters ‘Aratus’ wel.
Met de eenvoudige mal staan alle bladwachters wel mooi op dezelfde plaats. Volgende actie worden de rode bladwachters en dan kan ik er de tekst in gaan zetten. De tekst worden boekbindtermen. Als een soort van ode aan het boekvinden,
Argusvlinder 