Breda, Kasteelplein.
Het begin van de Haagdijk. De maan, zon en straatverlichting.
Herfst.
Een visuele wandeling langs wat zich toont, verdubbelt en verdwijnt.
Licht als gids
Vanmorgen begon ik mijn wandeling eerder dan anders.
Het is duidelijk dat de herfst in volle omvang om zich heen grijpt.
Doordat de zon later opkomt en eerder ondergaat,
blijft het ’s ochtends langer donker en valt de avond sneller.
Het wordt frisser en in de natuur veranderen de kleuren.
Dus als ik dan in de ochtend net iets vroeger ga wandelen merk ik
dat meteen. Dan ziet alles er anders uit.
Ook de binnenstad van Breda, waar ik doorheen wandel,
toont zich dan in een ander licht.
Je merkt meteen dat de verlichting anders werkt dan zonlicht.
Dat is volgens mij ideaal voor fotografie.
Zonlicht plaatst alles óf in het volle licht, óf in de schaduw.
Natuurlijk vindt je daartussen heel veel nuances maar die zijn
vooral het domein van de traditionele schilderkunst of het
impressionisme.
Kunstlicht is er vooral om ons de weg te wijzen.
Het is dus niet zo krachtig als de zon. Maar juist die ‘beperking’
zorgt ervoor dat andere zaken worden uitgelicht dan overdag.
Dingen die je overdag niet opvallen spelen nu ineens de hoofdrol.
Rommel op straat, vuilniszakken, lelijke kleuren of vormen,
ze lijken te verdwijnen of minder belangrijk te worden.
Een camera, bij mij de camera van mijn telefoon, ziet dat meteen.
Dus besloot ik vanmorgen daar eens extra op te letten en
nam meer dan 20 foto’s die ik in dit bericht met jullie deel.
Koningin Wilhelmina Paviljoen en op de achtergrond de KMA.
Cingelstraat.
Reflectie en uitsnede
Bij het fotograferen let ik extra op lichtbronnen en
de oppervlakken die het licht terugkaatsen.
In de schemering kan het zijn dat een licht juist te sterk is.
Dan probeer ik die uit mijn foto te houden.
Maar soms lukt dat niet of ben ik nog niet zeker hoe het
er uiteindelijk op de foto uit zal komen te zien.
Ik let extra op weerspiegelingen op glas of op het water.
Op een eerdere foto weerspiegelt een lantaarn in de
ruit van een modern gebouw. Niet op de laten tussen de ruiten.
In het oude gebouw rechts zie je een lantaarn (die
niet te zien is) weerspiegelen in een van de ramen.
De weerspiegeling toont een witte gevel met weer een raam.
Er is een foto waarvan ik twee versies laat zien hieronder.
De eerste foto laat zien hoe ik de foto gemaakt heb.
Originele, volledige foto. Cingelstraat. Inrijpoort van het Huis van Brecht.
Op die foto krijgen de deur links en de lichtbron linksboven
te veel accent. Eigenlijk zou ik ook liever de steigers niet op
de foto willen zien. Maar dan moet ik misschien een paar weken
wachten want ze zijn net geplaatst.
Natuurlijk leveren de buizen van de steigers ook reflecties op.
Daarom verdwijnen ze niet allemaal uit het uiteindelijke resultaat.
Door een kleinere uitsnede komt het tegenlicht in de poort
beter tot zijn recht, en krijgt het licht
op de kinderkopjes meer nadruk.
Waarschijnlijk valt het jaartal 1792 (boven de deur,
in de timpaan) ook meer op.
De uitsnede van de eerdere foto. Deze beschouw ik als het echte resultaat.
Het maken van een uitsnede stelt je dus in staat om die
delen van de foto te kiezen waarmee je het verhaal wilt vertellen.
Breda, de Schoolstraat.
Spanjaardsgat.
Hoek Kraanstraat – Vismarktstraat.
De Vismarkt.
Vismarktstraat en Grote Kerk.
De Haven.
Het begin van de Haagdijk.
De Haven die achteraan nog donker is maar waar op de voorgrond het licht dat tussen de wolken door op het water reflecteert.
Tolbrug.
De Verlengde Mark tussen de Nieuwe Weg (links) en de Markendaalseweg (rechts).
St. Janstraat.
Grote Markt Zuid.
Grote Markt met tussen de bomen het standbeeld Judith op een pilaar. Ik ben zo gaan staan dat het licht deels achter het hoofd van Judith ‘verdwijnt’.
Lange Brugstraat.
Het begin van het Stadserf vanaf de Grote Markt.
Afwezigheid en stilte
Op mijn foto’s zie je weinig mensen. Natuurlijk is het
op een donderdagochtend rustiger in de binnenstad
dan op zaterdagmiddag. Dus er zijn minder mensen.
Ik wacht bewust, zodat er minder auto’s of mensen
in beeld verschijnen.
Mijn foto’s moeten een ander verhaal van de stad vertellen
dan het beeld dat overdag ontstaat.
De foto’s van vanochtend tonen niet alleen andere accenten,
maar ook hoe snel het ochtendlicht verandert —
en hoe stil de stad kan zijn.
Regelmatige bezoekers van mijn blog weten dat ik iedere dag
een of meerdere wandelingen maak. Meestal in het centrum van Breda.
Valt er me iets op dan maak ik meteen een foto.
Gisteren en vandaag heb ik wat foto’s gemaakt en die laat
ik je vandaag zien.
Regendruppels op een plant op een terras aan de Oude Vest in Breda. De druppels gedragen zich als vergrootglazen.
Het terras.
Zicht op de Markendaalseweg, Haagdijk en Tolbrug in Breda (Verlengde Mark)
Wat doen die rode lichtjes aan de Markendaalseweg?
Al een paar dagen was ik niet meer bij de Tolbrug
in Breda geweest en daar werd ik blij verrast door
een kademuur direct naast de brug. Hij heeft ongeveer
dezelfde hoogte als wat de railing van de brug kan worden.
Of misschien heeft men nog meer verrasingen in petto?
De kademuur, rechts, aan de kant van de Haagdijk. Mooi.
Op deze foto kun je wat verder onder de nieuwe brug doorkijken.
Blijkbaar is de oplevering van de Verlengde Mark met 6 maanden uitgesteld maar aan de Tolbrug zie je dagelijk vooruitgang. De zanddijk is deels weggehaald waardoor de betonnen fundering goed zichtbaar wordt. Daar zijn nu grote metalen ‘haken’ op aangebracht.
Ook vanaf de tijdelijke loopbrug laat de Haven zich in een herfsttooi fotograferen.
Tolbrug, kant Haagdijk.
Was men op vrijdag nog bezig met het storten van het beton, maandagochtend werd de buitenste bekisting al weer weggehaald.
Vanmorgen zag ik dat het niet alleen de buitenste bekisting is die men heeft weggehaald. Die beton droogt snel. Hierboven zie je de kant van de nieuwe Tolbrug aan de Trapkes-kant. Hieronder de kant van de Haagdijk.
Vanochtend hetzelfde rondje, dezelfde foto’s?
Echt niet.
Dus daar was al dat zand voor. Er moeten nog meer gaten geboord worden voor nog meer fundering. Nu kan de boor er bij.
De Tolbrug met op de achtergrond de ingang van de Haagdijk.
Vandaag was ik toch maar 10 minuten eerder dan gisteren. Toch weer een heel ander beeld. Markendaalseweg.
De gemeente noemt dit ook wel de Nieuwe Mark.
Het deel dat men nu onder handen neemt is een aantal
jaren geleden al gerealiseerd als een soort van
ondiepe gracht.
Intussen is dit al verlengd met een dieper deel
en nu is men bezig het ondiepe deel op diepte
te brengen.
De afgelopen carnavalsweek is er niet gewerkt en
het lijkt erop dat er een soort van nieuwe fase wordt ingegaan.
Met een snijbrander ijzer opruimen ter hoogte van de Trapkes.
Breda, Verlengde Mark.
De kop van de Haagdijk met rechts de oude ‘De Gruyter’.
Een dunne laag sneeuw op een bergje zand geeft dit soort mooie structuren te zien.
Bij verse sneeuw zijn de sporen altijd interessant.
De nieuwe Verlengde Mark bij het Franciscanessenplein, besuikerd, ziet er heel sfeervol uit.
De nieuwste parkeerplaats in Breda: parkeerplaats Grote Markt.
Besuikerd op dakleer.
Vanmiddag ging ik boodschsppen doen en liep toen een aantal
hooligans tegen het lijf. Zogenaamde fans van NAC.
Er was en werd enorm veel gedronken. Dat was ondermeer
te zien aan de vele blikjes op straat.
Welkom op de Haagdijk.
Dit is ruim een uur later. De tocht van de Kopse Kant naar het stadion is begonnen.
De Schorsmolenstraat.
Het centrum lijkt rustiger maar schijn bedriegt. Ook in het uitgaanscentrum in het centrum waren hooligans. Tegen de tijd van deze foto waren ze al onderweg naar het stadion.