De reden voor een bezoek aan Den Haag was de tentoonstelling
Porselein met karakter.
Het is een van ten minste 4 tentoonstellingen in Nederland,
deze zomer, die als onderwerp iets met China te maken hebben.

Twee van die tentoonstellingen bezocht ik vandaag.
In beide gevallen moet ik zeggen dat het hele mooie
tentoonstellingen zijn maar dat beide geen catalogus uitbrengen
bij de tentoonstelling.
Niet eens de tekst van de voorwerpen op een losse folder.
Dat is erg jammer omdat je dan later niet nog eens terug kunt kijken
wat je precies gezien hebt en wat de context is van de voorwerpen.

De Nederlandse tekst van de tentoonstelling in het Gemeentemuseum
rammelt overigens nogal eens een keer.
Jammer dat niemand de moeite genomen heeft die tekst nog eens na te lezen
voor dat hij op de muur wordt aangebracht.

De tentoonstelling in Den Haag is een mooie mix van voorwerpen
uit eigen collectie, van andere musea of verzamelingen en van
klassieke voorwerpen en nieuwe, eigentijdse projecten.
Het gaat bij deze tentoonstelling om wat de voorwerpen ons te vertellen hebben.
Dus niet zo zeer het gebruik of het maakproces maar het verhaal staat centraal.

Helaas zijn mijn foto’s niet zo mooi als wat je mag verwachten
van een catalogus en is mijn selectie ook echt ‘mijn selectie’.
Je zult dus zelf moeten gaan kijken om te zien of er nog mooiere
voorwerpen te zien zijn en dat zou ik zeker doen.
Want ondanks mijn opmerkingen vond ik het een goede tentoonstelling.

Christiana Vignatelli Bruni, Lost in Sound, 2016, steengoed (ik vermoed dat men aardewerk bedoeld). Bewust heb ik de foto gemaakt op een moment dat ik tussen de kolommen door loop. Dat is immers de bedoeling. Ga het proberen!

‘Lost in sound’ is een interactief geluidssculptuur.
Zes bamboe-achtige cilinders van verschillende groottes
splijten de ruimte, zoals ook penseelstreken van inkt
hun sporen op papier markeren.
Elke kolom is verbonden met een specifiek muziekpatroon
dat wordt geactiveerd zodra iemand de kolom benadert.
Zo wordt als het ware een ‘akoestisch landschap’ gecreëerd.
Elk onderdeel van de kolom dient als een resonant voor
het geluid dat ontsnapt via gaten aan de basis en aan de top van de cilinders.

Dit werk is in 2016 gemaakt tijdens een werkperiode
van Christina Vignatelli Bruni in het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC) in Oisterwijk en gerealiseerd met technische ondersteuning van het FabLab Unterwelt in Rome.
Momenteel studeert Vignatelli Bruni aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.

David Derksen, Oscillation Plates, 2013.

Bij het kalligraferen op de Taoistische manier wordt de Tao via het penseel in ‘Qi’ uitgedrukt.
‘Dào’ betekent letterlijk ‘de weg’ en kan gezien worden
als de stroom van het universum en ‘qi’ is de metafysische energie die alle levende wezens in stand houdt.
De strepen die door de slinger zijn gemaakt om deze borden te decoreren verraden verborgen patronen van de natuur.

De pendule wordt gevuld met een zwart glazuur en stroomt in een dunne lijn over de borden.
Het resulterende patroon is een samenspel van de natuurwetten van een slingerbeweging veroorzaakt door de zwaartekracht, en de willekeurige inbreng van de persoon die de slinger in beweging zet.

Kom met keizerlijke (tel de 5 vinders) draak en sanskriet-inscriptie, Wanli-periode 1573 – 1620, Collectie Edwin van Drecht.

Zo hangt de toelichting in het museum: met ‘Draag‘ in plaat van ‘Draak’ en ‘Sankriet’ in plaats van ‘Sanskriet’.

Bord, Sunzhi-periode, 1644 – 1661.

‘Men draait zich om, wijzend op de weg voor de terugreis,
kruist het veld verdwijnt in de dichte mist.’

Dit is een bewerking van het verhaal over een Taoistische persoon in Volume 14 van de ‘Verhalen om Mensen te Verlichten’ van Feng Menglong (1574 – 1646).
Zijn werk wordt beschouwd als cruciaal in de ontwikkeling
van geschreven spreektaal in Chinese fictie.
In tegenstelling tot andere auteurs die de neiging hadden
het belang van vrouwen te negeren, beschreef Feng Menglong vrouwen als sterk en intelligent.

Onsterfelijk.

Onsterfelijke Figuren

China is lang geobsedeerd geweest door onsterfelijkheid.
Zoals de eerste Chinese keizer Qin, die waarschijnlijk aan een kwikvergiftiging overleed, stierf menig keizer aan medicijnen die zouden helpen een eeuwig leven te behalen. De komst van het taoisme hielp deze traditie in stand te houden door verhalen te vertellen over hoe onsterfelijkheid bereikt kon worden.
De taoistische overleveringen verzamelden hun eigen groep
van de acht onsterfelijken die allen een manier hadden gevonden om de dood voor altijd te vermijden.

De onsterfelijken kunnen herkend worden aan de attriburen die zij bij zich dragen zoals de perzik van onsterfelijkheid of de kallebas. Laozi, een van de stichters van het taoisme, kan bijvoorbeeld herkend worden als portrettering van zijn bijnaam ‘Oude Langoor’, omdat ‘Lao’ oud betekent en ‘langoor’ een symbool is van een lang leven.

De attributen van de onsterfelijken worden vaak ook alleen
afgebeeld en worden zo zelfs emblemen die de ‘acht verscholen onsterfelijken’ heten.
Als een groep vertegenwoordigen ze het taoisme maar
symboliseren ze ook geluk. Door hun nauwe relatie met de
taoistische goden Fu (welvaart) en Shou (lang leven),
worden ze vaak allemaal samen afgebeeld.

Jelle Mastenbroek, Detail van de pronkkast Splendour Lender, 2012.

Status is altijd onderdeel geweest van het leven.
Het weerspiegelt een bepaald prestige en toont onze positie in de maatschappij.
Door te pronken met bezittingen voelen we ons bevoorreacht, gerespecteerd en van belang voor de samenleving.

In Nederland werd status onder meer onderstreept door te pronken met de mooiste porseleinen sierstukken in porseleinkasten.
Deze muziekkast ‘Splendour Lender’ is geinspireerd op de historische pronkkast en reflecteert op status in de huidige tijd.
Hoe belangrijk is de status in een periode van afbrokkelende morele standaarden?
In tijden waarin geld een doel op zich lijkt te worden?
Met dit project geeft Jelle Mastenbroek uitdrukking aan het werkelijk karakter van geld en het echte verhaal achter status: geluk.

‘Splendour Lender’ brengt porselein tot leven en laat de
oorspronkelijke functie zien van geld als medium om goederen en diensten uit te wisselen.
Werp een euromunt in de kast en beleef een vrolijk moment.
De ‘Circel van geluk’ blijkt oneidig want na gebruik
wordt het muntstuk aan u teruggegeven.

Bij mij ging het mis. De euro’s bleven in de pronkkast hangen. Het porselein kwam maar heel kort tot leven en de muziek werd niet afgemaakt. Daarnaast kreeg ik mijn geld niet terug. Gelukkig was er even later een bezoeker die meer geluk had en de ruimte werd gevuld met muziek.

Kom, Zhangzhou, Wanli, 1573 – 1620. ‘Toewijding’ is denk ik het linkse karakter dat je deels kunt zien en rechts staat denk ik ‘Integriteit’.

De karakters op deze kom zijn afkomstig uit ‘De Analecten van Confucius’ en vertegenwoordigen ‘zijn vier dingen die Confucius ons geleerd heeft’:
= letters (kennis)
= ethiek (loopbaan)
= toewijding (trouw)
= integriteit (waarachtigheid)

Ook hier klopt de toelichting niet helemaal. Het moet zijn: Wu Shuang Pu, Porseleinen dekselkom en schotel, 19e eeuw, Collectie Familie Fei. Over de schrijfwijze van Chinese namen kun je van mening verschillen maar de kom staat echt niet op de schotel. De Engelse toelichting zegt dat ook niet.

Uit de hoogtepunten van de eigen collectie van het Gemeentemuseum: Schotel met draak en vlammende parel, Qing Dynastie, Qianlong periode, 1736 – 1795.

Detail van vorige foto. Die draak ligt zo prachtig in de schotel.

Pot, Tzu Chou-periode 960 – 1269, Gemaakt door een uitzonderlijk persoon. Wie die persoon dan is weet ik niet. Verdere toelichting ontbrak helaas. Maar ik vond de vorm en kleur van het voorwerp prachtig!