Boek nummer 9

DSC03984JacobusGolius(JacobGool)LexiconArabico-LatinumBonaventureEnAbrahamElzevierLeiden1653

Boek nummer 9 van de tentoonstelling ‘Books that made History’ en dat beschreven wordt in ‘Boeken die geschiedenis schreven’ (redactie Kasper van Ommen en Garrelt Verhoeven) is een dik boek. Een heel dik boek.


In het essay van Arnoud Vrolijk (pagina 77 en verder)
zegt hij het als volgt:

Maar stel je nu eens voor dat je een woordenboek maakt dat bijna 200 jaar lang in heel Europa vrijwel als enige toegang biedt tot het Arabisch, de belangrijkste en invloedrijkste taal van de islamitische wereld. En dat jouw naam synoniem wordt voor ‘Arabisch woordenboek’ zoals Verkade voor chocoladerepen. Dan heb je wat bereikt. Redenen genoeg dus om aandacht te besteden aan het bijna 5 kilo zware Lexicon Arabico-Latinum van de zeventiende-eeuwse arabist Golius uit Leiden.

DSC03985JacobusGolius(JacobGool)LexiconArabico-LatinumBonaventureEnAbrahamElzevierLeiden1653

DSC03983JacobusGolius(JacobGool)LexiconArabico-LatinumBonaventureEnAbrahamElzevierLeiden1653

Dit is de Golius in volle glorie: Jacobus Golius (Jacob Gool), Lexicon Arabico-Latinum. Gedrukt in de drukkerij van Bonaventura en Abraham Elzevier, in naam, maar in werkelijkheid waren de drukkers de zonen: Jan en Daniel Elzevier. Leiden, 1653.


Turcksche boucken

Toen ik pas in Meermanno was zag ik in de winkel een mooi
boek te koop:
Arnoud Vrolijk, Jan Schmidt en Karin Scheper, Turcksche Boucken, De oosterse verzameling van Levinus Warner, Nederlands diplomaat in zeventiende-eeuws Istanbul.

 photo WP_20161022_001ArnoudVrolijkJanSchmidtKarinScheperTurckscheBouckenDeOosterseVerzamelingVanLevinusWarnerNederlandsdiplomaatInZeventiende-eeuwsIstanbul.jpg

Turcksche Boucken, De oosterse verzameling van Levinus Warner.


Dat kon ik niet laten liggen en ik heb het net uit.

Levinus Warner is een van oorsprong Duits geleerde die een belanngrijk
deel van zijn opleiding in Leiden genoot.
In 1638 meldt Levinus Warner zich in Leiden.
Naast Latijn en Grieks kreeg hij ook onderwijs in Hebreeuws,
Arabisch, Syrisch, Aramees en Perzisch.
Het niveau van al die talen is onduidelijk.
Al in Nederland kocht Levinus Warner zijn eerste oosterse handschrift.

Later als hij als Nederlands ambassadeur is aangesteld zal hij met
het verzamelen van manuscripten doorgaan.
Zijn omvangrijke bibliotheek (38 meter plankruimte)
laat hij bij zijn overlijden na aan de Universiteit van Leiden.
Daar is zijn verzameling nog steeds een belangrijk deel
van de collectie.

Het grootste deel van de verzameling van Levinus Warner wordt gevormd
door handschriften in het Arabisch – de cultuurtaal van de Islamitische wereld.
Handschriften in het Perzisch vormden ook een groot deel –
Perzisch de literaire taal in het oostelijke deel van de Middellandse Zee gebied
(de Levant), gevolgd door teksten in het Osmaans-Turks (de bestuurstaal).

Turcksche Boucken verschijnt bij de tentoonstelling in Meermanno
met dezelfde naam die loopt van december 2012 tot maart 2013.
Een hoofdstuk ‘Het maken van boeken’, geschreven door Karin Scheper
staat stil bij aspecten die nog niet goed onderzocht zijn.
Leuk is dat ze dit recht probeert te zetten in een boek van haar hand
dat in 2015 verscheen. Dat was ik toevallig ook al aan het lezen:

 photo WP_20161022_002KarinScheperTheTechniqueOfIslamicBookbindingMethodsMaterialsAndRegionalVarieties.jpg

Karin Scheper, The Technique of Islamic Bookbinding – Methods, Materials and Regional Varieties. Een prachtig boek maar wel een tikkeltje moeilijker dan het makkelijk te lezen boek over Levinus Warner.