Ze zaten vandaag bij de post.
Ik krijg dan gelijk een aanval van heimwee.
Heimwee naar Sikkim en Nepal.
In Tibet ben ik nooit geweest.
Maar ook in Sikkim en Nepal zie je vaak van deze vlaggen.




Deze hangen/liggen altijd in onze kamer.
Op de armleuning rechts.
Ze zijn wat groter, maar het idee is hetzelfde.

Een van onze reisgenoten ging vanuit Madras nog verder
naar het zuidelijkste puntje van India.
We hebben haar daar nog een email gestuurd
en een antwoord van haar ontvangen.
Daarmee sluit ik het reisverslag van Sikkim en Orissa af.



12/02/2004 10:30 AM
L,

we hopen dat alles volgens plan gaat in Zuid India.
Ik ben helaas vandaag al weer aan het werk gegaan.
Vandaar deze email vanaf mijn werkplek.
Onze vluchten zijn allemaal goed verlopen: op tijd
en met iedereen aan boord.
Het leek soms even mis te gaan: T en R moesten in
Madras voorkruipen. Met nog dertig minuten te gaan voor vertrek
hadden ze nog geen goede instapkaart voor de vlucht vanuit Bombay.
Er waren problemen met het reserveringssysteem. T moest zijn schoenen
in Bombay aan een gedetailleerd onderzoek van de douane laten onderwerpen.
E had geen bagage bonnetjes van al zijn bagage.
Men kon dan ook in Frankfurt niet garanderen dat alles
aan boord van het vliegtuig was. Gelukkig was dat wel
het geval.

L gaat vandaag al beginnen met het inplakken van de foto’s.
Dus in de nazorg hebben we een voorsprong op je.

Veel plezier en goed weer!

Ook namens L.
Kind regards/Met vriendelijke groeten


12/02/2004 02:45 PM
Hoi M en L,

Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn. Voor mij duurt dat nog even.
Maar het is hier enorm genieten. Zuid India is inderdaad prachtig,
groen, vriendelijke mensen en prachtige tempels. Nee ik ben de tempels
nog niet zat, iedere keer sta ik weer verbaasd over de enorme torens
met het prachtige beeldhouwwerk. Ik ben in Mamallapuram geweest, eerst
lekker relaxen en vervolgens tempels, grottempels, Kanchipuram, een
krokodillenfarm etc bekeken. Een heel programma, maar wel op een heel
relaxte manier.
Vandaag ben ik in Thruvannamalai aangekomen, een totaal andere stad,
geen toerist te bekennen, met een prachtige tempel.
Morgen vertrek ik naar Chidambaram.

Ik laat nog een keer iets van me horen.

Groetjes en sterkte met werken,

L

Volkskrant, 2006/09/23.
Uit een interview met Pankaj Mishra.
Een schrijver.
Mij totaal onbekend.
Maar het is een interessant stuk.











Feit is dat vergelijkbare processen van secularisatie in West Europa
en Noord Amerika, niet zijn verlopen zoals hier geschetst wordt.

29/11/2004

Rond 16:00 uur vertrekken we voor het laatste deel van onze reis
vanuit Frankfurt (we zijn inmiddels al weer in Duitsland)
naar Amsterdam.



Een geweldige ervaring rijker.

28/11/2004

27 en 28/11/2004

Na Konark met de trein naar Madras.
Het is eind november 2004.
Een maand later wordt Azie getroffen door een tsunami.
Op het moment dat we aan de oostkust van India waren,
kende we het woord “tsunami” op z’n best als een Japans natuurverschijnsel.
Aan de oostkust van India vallen relatief weinig slachtoffers.
Maar vanaf Madras naar het zuiden wordt ook India getroffen.
Tijdens de treinreis heb ik een foto gemaakt uit het raam.
Een brugconstructie voor de trein, dicht bij zee,
en op een punt waar een rivier de zee instroomt.



De treinreis duurde lang.
Slapen op het ritme en geluid van de trein is iedere keer weer
een bijzondere ervaring.
Gelukkig had ik speciaal voor deze reis een iPod gekocht.
Muziek had ik dus voldoende bij me om de nacht door te komen.

In de trein hadden we een interessante ontmoeting.
Een jonge man reisde in dezelfde coupe als wij.
Indiase mensen zijn over het algemeen kleiner dan wij
en veel minder dik.
Ze kunnen dus beter slapen in de voor mij nogal krappe ruimte.
Maar goed, deze man was onderweg van zijn familie in Orissa
naar zijn werk in Bangalore.
Hij werkte bij een computerfirma en Bangalore is een van India’s boom towns
met veel computer industrie.

Wikipedia:Bangalore is de hoofdstad van de Indiase provincie Karnataka.
Bangalore heeft 4,5 miljoen inwoners
en is de op drie na grootste stad in India (2004).
Bangalore heeft een grote aantrekkingskracht op de bevolking
van Kerala en Tamil Nadu.
Daardoor voorspelt men dat Bangalore binnen vijf jaar
de grootste stad van India zal zijn.

Voor de onafhankelijkheid was Bangalore een belangrijke industriestad;
meer recent is het een belangrijk centrum van de informatietechnologie
in India geworden en wordt het wel de Silicon Valley van India genoemd.
Voor Bangalore het centrum van de Indische IT wereld werd,
was het bekend als de stad van de tuinen.

Bangalore ligt in het zuiden van India, centraal.
Madras ligt aan de oostkust.
Met de trein van Orissa naar Bangalore is een hele onderneming.
In Madras sluit de trein naar Bangalore niet echt aan op die
vanuit Orissa. Het kost dus veel tijd.
Vliegen is natuurlijk veel sneller.
Maar dat kon hij zich niet veroorloven.

Deze man was voor zijn werk ook al eens voor een langere tijd
(ik meen drie of vier maanden) in Noord Amerika geweest.
Hij kon India dus vergelijken met het westen vanuit een India’s perspectief.
Het gesprek heeft anderhalf jaar geleden plaatsgevonden
maar wat ik me er van kan herinneren, was dat hij twee grote
verschillen kon benoemen:
om te beginnen is er natuurlijk het enorme verschil in welvaart.
Maar om de kern van de verschillen aan te kunnen duiden schoof hij dat opzij.
In zijn ogen was het belangrijkste verschil veel fundamenteler.
Het verschil zat hem in de familie.
In het westen ontbreekt het element familie volledig, was zijn beleving.
In de westerse maatschappij zit geen structuur.
Iedereen doet maar wat, doolt op zich zelf rond.
In mijn herinnering gebruikte hij zelfs het woord ‘chaos’.

Voor een bewoner uit een land waar de politiek de mond vol heeft
met ‘met het gezin als hoeksteen van de samenleving’ is dit
een bijzondere vaststelling.
Zet je tot denken.
Volgens mij heeft hij wel een punt.

27/11/2004

Tijdens ons laatste bezoek (tot op vandaag) aan India had ik twee camera’s bij me.
Een digitale en mijn oude analoge spiegelreflexcamera.
Die laatste levert nogal wat problemen op.
Er komt vals licht bij de film.
Sommige foto’s hebben dan ook een vreemde kleur terwijl
andere volledig verloren zijn.
In Konark heb ik met beide camera’s foto’s gemaakt.
De digitale foto’s waren al te zien in een vorige log.
De analoge dia’s die gedigitaliseerd zijn, zijn fototechnisch
niet van een hoge kwaliteit.
Maar het onderwerp Konark is zo bijzonder dat ik deze foto’s
toch ook wil publiceren.



























<

Snuit daar iemand haar neus of wordt er een buiging gemaakt voor al die schoonheid ?

27/11/2004

Mijn notitieboekje vermeldt nu geen tekst meer.
Gelukkig weet ik uit mijn hoofd en aan de hand van de foto’s
nog wat we op deze dag gedaan hebben:
– ontbeten bij Peace in Puri;
– met de bus naar Konark;
– met de bus naar het station in Bhubaneshwar;

Vandaar begon onze terugreis.
Iemand heeft bedacht dat het zinvol is,
mensen aan de oostkant van India,
vanuit Midden India met de trein te laten reizen
naar Zuid India.
Om daar dan terug te vliegen naar Frankfurt via Mumbai
(Bombai of Mumbai ligt aan de werstkust van India).

Zeker iemand die graag airmiles heeft.

Het goede is dat je na anderhalf jaar
al het ongemak niet meer weet.

De dag draait dan om Konark,
een World Heritage Site.

Daar heb ik de volgende foto’s gemaakt:



Een prima ontbijt bij Peace.

The Sun Temple Konark

The Sun Temple Konark: Kainapara of the Periplus (first century AD)
is an important part of the Orissan coast.
The most notable marvel of Orissan art
is the stately Sun Temple.
Built in C.AD 1250 during the reign
of the Eastern Ganga King Narasimhadeva (AD 1238-64),
it was to enshrine an image of Sun (Arka),
the patron deity of the place.
The entire complex was designed in the form
of a huge chariot drawn by seven spirited horses
on twelve pairs of exquisitely carved wheels.
The sanctum symbolises the majestic stride
of the Sun-god and marks the culmination
of the Orissan architectural style.
The vimana of the deul has collapsed,
while that of jagamohana and the nata-mandap
are better preserved.
The walls of the temple contain superb carving of divine,
semidivine, human and animal figures
amidst floral and geometric ornamentations.
The vivacious kanyas and danseuse are remarkable
for their sensuous modelling, pulsating with human emotions
which are absorbed in a variety of gestures and rhythmic actions.
Such sculptures render the Orissan temple a class unto themselves.
Mighty simha-gajas welcome the visitor at the porches.

Konark ligt op ruim 30 kilometer van Puri
en 65 kilometer van Bubaneshwar.
Het vissersplaatsje is vooral bekend
vanwege de prachtige Zonnetempel.

Zonnetempel
De Zonnetempel is gebouwd door een van de koningen
van Orissa (waarschijnlijk Narasimha)
als dankbetuiging aan de Zonnegod
die hem aan de overwinning hielp op de Moslims.
De gigantische tempel is zeer speciaal vanwege het feit
dat de tempel gebouwd is in de vorm van een strijdwagen
die naar de zon rijdt.

Als er een olifant op staat……detail van de vorige foto.

Surya (de zonnegod) wordt verondersteld in het oosten te huizen
en dit is dan ook de richting waarnaar de paarden
die de wagen trekken gekeerd zijn.
In 1869 stortte een groot deel van de tempel in
Aan het begin van de twintigste eeuw werd begonnen
met onderzoek en restauratie, wat tot op vandaag de dag doorgaat
De entree van de tempel is vanuit het oosten.
De tempel wordt bewaakt door leeuwen en olifanten
die zich voor de ontvangst en danshal bevinden.
Deze ruimte, de Nritya Mandapa, staat verhoogd op een plateau
dat voorzien is van prachtig beeldhouwwerk.

De hoofdtempel wordt bereikt via een aantal trappen
met aan weerszijden de resten van de eens zo trotse paarden.
Aan de zijkant van het plateau waar de tempel op staat
bevinden zich twaalf gebeeldhouwde wielen
die de uren van de dag representeren.
De tempel is rondom voorzien van zeer indrukwekkende voorstellingen.
De hoofdtempel bestaat uit twee delen:
de ontvangsthal (de Jagamohan)
en het heiligste gedeelte van de tempel.
Het binnenste deel is met zand opgevuld om instorting tegen te gaan.

De symboliek druipt van de tempel af, het is een grote lofzang aan de zon.

De overige bouwsels op het terrein bestaan uit onder meer
een olifanten en een paardenterras
waarvandaan u een mooi zicht op de tempel kunt genieten.

Oorspronkelijk lag de zonnetempel aan zee,
echter door aanslibbing ligt de tempel een flink stuk landinwaarts.

De reclame voor films is een studie apart waard.
Hand geschilderd, geweldadig, maar zeker opvallend.

Ik ben aan het eind gekomen
van mijn notitieboekje.
Maar dat wil niet zeggen
dat het reisverslag af is.
De laatste dag (en vliegreis)
zijn nog niet aan de orde geweest.

Maar het meeste
van deze fantastische reis
is wel behandeld.

Mijn boekje heeft me
een grote dienst bewezen.

Daarom een prominente plaats
voor dit boekje.

11/23/2004 01:54 PM
F,

Vanillestokjes heb ik nog niet gezien.
We hebben al heel wat kruidenkramen op markten gezien.
Safraan hebben ze ook heel veel.
Vooral in Sikkim.
Ik ben er niet zeker van of we nog markten zien maar als we
het tegenkomen brengen we zeker wat mee.

Tot de volgende India mail !
L en M

24/11/2004

Ochtend:

Bezoek aan de grotten.
In twee heuvels in de buurt van Bhubaneshwar zijn door monniken
slaapplaatsen uitgehakt.
De oudste dateren van 200 jaar voor Christus.
De xe2x80x98grottenxe2x80x99 (Udaygiri en de Kandagiri) zijn meer kamertjes
waarvan een aantal mooi gedecoreerd zijn (geweest).
Het ligt erg mooi.

De Udaygiri Grotten, uitgehouwen door Jains (groepering strenge Hindoes),
werden gebruikt voor meditatieve doeleinden
maar ook voor religieuze muziek en dansuitvoeringen.
U kunt onder meer de slangen- en de tijgergrot zien.
In slechts enkele grotten zijn inscripties en beeldhouwwerk te zien.
In grot negen echter zijn inscripties aanwezig die in de dertiende eeuw
zijn aangebracht.
De tekst in het Pali verhaalt over de heersende koning Kharaveli.

































Teruglopend naar het hotel, komen we regelmatig over deze spoorbrug.
In de ‘huizen’ die daar staan (die schuine constructie voor die witte flat)
wonen ook mensen.
De tegenstellingen in de Indiase samenleving zijn enorm.
De overheid slaagt er niet in (doen ze een poging?)
om daar verandering in aan te brengen.
Hier vlakbij heb ik de sticker gekocht met daarop Ganesh
die ye zien is op het filmpje boven deze log.

Middag:

Transfer naar Puri.

44 kms from Konark is Pipli,
a centre for applique work, which depict the essence of Oriya culture.
It is also known for colourful and original awnings, canopies,
garden and beach umbrellas, shoulder and handbags etc.
The cocktail effect of the colours is certainly a feast for the eyes.
Pipli, Orissa’s appliquxc3xa9 capital, announces itself
with loud colourful splashes of bright colour in the shop fronts.
All kinds of handiwork are on sale in shops
that line both sides of the main highway.
Tour buses generally halt here for shopping.

Wij zijn in Pipli ook even gestopt.
We hebben rondgekeken in de winkels en de
naai-ateliers achter de winkels waar al deze kleurrijke voorwerpen
worden gemaakt.
Mooi kan ik het niet vinden, wel heel kleurrijk.



Gelukkig is niet iedereen in India zo arm als de mensen
die in dat ‘huis’ wonen lanfs het spoor.
Deze kinderen worden van en naar school vervoerd
in een soort fietstaxi. Levert altijd leuke plaatjes op.

In het Garden restaurant Amazonia (Puri) nemen we pakora
en vegetable fried rice om de keuken te testen.
Vandaag is het erg warm.
Het eten bij Amazonia is overigens prima.

Avond:

Het strand vanaf het centrum van Puri bezocht.
Het Puri Beach festival is gisteren begonnen.
Er staan souvenierstands op de xe2x80x98normalexe2x80x99 plaats.
Verder is er nu een kleine kermis en het festival.
Het festivalterrein beslaat twee delen: het promotionele deel en het culturele deel.
Beide bevinden zich in een xe2x80x98openluchttentxe2x80x99.
Een soort tent zonder plafond.
Het promo deel bestaat uit stands waar souveniers en etenswaar
gekocht kunnen worden.
Het cultureel deel is het podium voor de dansvoorstellingen en de tribunes.
Het culturele deel bezoeken we morgen, nu eerst de omgeving verkennen.
Dit is zoals altijd in India een erg uiteenlopende ervaring.
Van slapende mensen (op krant, onder doek) tot overvolle souvenierwinkels.
Vooral de textielzaken waren erg vol met kijkers en kopers.





In Puri gebruikte we het platte dak van het hotel als terras.
We vroegen om een biertje en gingen dan op de twee stoelen zitten
die er op dat dak stonden.
Soms gingen we op de verhoogde rand van het plat dak zitten.
Zeker aan het eind van de dag was het er heerlijk.
Iets minder leuk is het natuurlijk als je daar moet wonen.
En dat is nou net wat het personeel van het hotel deed.
Men sliep daar, waste hun kleren, hing die te drogen etc.



Daarna gegeten bij Peace.
Een echte Lonely Planet-tent.
Leuk in een tuin.
Heerlijk eten, goede bediening en over de prijs
kun je in India niet klagen (267 RP= 5 Euro voor 2 personen).
Peace zit aan de Chakratirtha road.

23/11/2004

Bhubaneshwar.
Voettocht langs de tempels.
Helaas weet ik inmiddels dat het geheugenkaartje
van mijn fotocamera met de fotoxe2x80x99s van deze dag kapot is.
We hebben een vijftal tempels bezocht.
Ze zijn niet bijzonder mooi als je ze vergelijkt
met de tempels in Zuid India of Khajuraho.
Maar deze tempels trekken wel veel Indiase bezoekers,
meer dan in Khajuraho.
De sfeer is daarom wel erg authentiek.

Leuk was het zeker om een hele dag door de stad te lopen,
de bruiloftstoet met muziek te zien,
de meisjes in de riksja,
de koe met gedroogde rode aarde op zijn kop,
gewoon het straatbeeld, enz.

De plaats Bhubaneshwar zal voor veel mensen als onbekend in de oren klinken.
Deze stad is de hoofdstad van de deelstaat Orissa.
Om dat een beetje in perspectief te plaatsen:
in Orissa wonen 30 miljoen mensen.

22/11/2004

Transfer to Bhubaneshwar.
Voor het eerst rijden we over een snelweg (National Highway).
Een tweebaansweg zonder vluchtstrook, af en toe een aanduiding
middels een onderbroken streep midden op de weg.
Op de weg regelmatig xe2x80x98speed breakersxe2x80x99.
Weggebruikers: vrachtautoxe2x80x99s, bussen, autoxe2x80x99s, tractoren, fietsen, motoren, enz.
Ondanks het feit dat we extra vroeg zijn opgestaan
kunnen we de demonstratie en aangekondigde road block niet ontlopen.
We keren terug naar de ontbijtplaats (80 kilometer van Gopalpur on Sea)
en besluiten een boottocht te maken op Indiaas grootste zoutwatermeer.
Met 6 mensen op een grote boot beginnen we aan een prachtige
en rustige tocht die drie uur duurt.
Onderweg een zeearend gezien en het tempeleiland bezocht.
In India kom je tempels op de meest vreemde plaatsen tegen.
Ze zijn voor de bezoekers een combinatie van een heiligdom en een dagje uit.
Zo ook hier op dit eiland.
15:00 uur vertrek.
18:00 uur aankomst in hotel Sishmo (Bhubaneshwar).

Achteraf blijkt dat het geheugenkaartje van mijn camera, dat ik op 22/11/2004
in mijn camera stop, niet goed te werken.
Van deze twee dagen heb ik dan ook geen foto’s.
Voor deze reisdag is dat niet zo’n ramp maar voor de volgende dag,
het bezoek aan Bhubaneshwar, is dat wel erg jammer.

21/11/2004

Wederom een te lange reisdag.
210 kilometer van Zuid Orissa richting noorden.
05:45 uit bed.
06:30 ontbijt
07:00 vertrek
Zonder eten- of drinkstop tot 15:15 uur gereden met de bus.
Niet eens een gemiddelde van 30 kilometer per uur bereikt.
Een groot deel van de weg was opgebroken en er werd aan gewerkt.
Het is warm.
Het hotel is niet bijzonder, het plaatsje,
Gopalpur aan zee (Gopalpur on sea), ook niet.
Jammer.
Met de trein was het op zijn minst interessanter geweest
en hadden we naar de echte bestemming kunnen gaan
(Puri is slechts 180 km verder).

Orissa is ook hier prachtig.
Minder glooiend meer echte heuvels.
Het strand is redelijk schoon en redelijk bezocht voor de tijd van het jaar (November= winter).
Zoals in iedere haven is het leuk te zien hoe de locale vissers
hun vangst en boot aan land brengen.
Veel kracht is er nodig om een paar grote vissen aan land te brengen.
De vissen zijn prachtig van kleur; blauw, wit, geelxe2x80xa6



Onze kampeerplaats met uitzicht in het ochtendgloren.





De route.



Zomaar een road block zoals zo vele onderweg.



Gopalpur on Sea; de vissersboten nog op zee.



Zomaar een straatbeeld.



Vrouwen leggen een weg aan. Eerst worden bundels twijgen neergelegd.
Dan wordt met de hand en het hoofd het zand aangevoerd.







Vissers bezig met het reinigen van hun netten.



De opbrengst van een dag werk.





De boot moet wel eerst nog aan land gebracht worden.



De vangst van deze visser.



Boten met op de achtergrond Gopalpur on Sea.





Op naar de veiling.





Kijk eens naar de mooie kleuren..





Boot aan land.





Iedereen helpt mee.



Tijd om naar huis te gaan.