01/11/07: GONDAL
THE TOWN CREATED A MODEL STATE OF SAURASHTRA
IN LATE 19TH AND EARLY 20TH CENTURY.
ONE OF THE OLDEST AND MOST BEAUTIFUL OF GONDAL PALACE,
THE NAVLAKHA PALACE COMPLEX (17TH CENTURY)
IS SITUATED ON A RIVER BANK,
ON A GRAND MASONRY BASE, RISING TO THE MONUMENTAL SCALE
OF THE LAST 30 METER ABOVE THE RIVER BED.
THE GRAND DARBAR HALL, WITH A SERIES OF HUGE WINDOWS
OPENING ONTO A LONG BALCONY
SUPPORTED BY INTRICATELY CARVED BRACKETS.
OTHER TWO ROYAL PALACES:
THE RIVERSIDE PALACE & ORCHARD PALACE ARE CONVERTED
IN HERITAGE HOTELS.
THE RULERS OF GONDAL WHERE GREAT LOVERS OF AUTOMOBILES
AND ONE CAN SEE SEVERAL VINTAGE AND CLASSIC CARS
IN THE ROYAL GARAGE.
TWO ROYAL RAIL SALOON OF THE GONDAL STATE
WERE RENOVATED, KEEPING THE ORIGINAL DECOR AND ARE AVAILABLE FOR ACCOMMODATION
(RUN BY ROYAL FAMILY).
OTHER INTERESTING PLACES TO VISIT ARE
THE SWAMI NARAYN TEMPLE, BHUVANESHWARI TEMPLE,
AYURVEDIC PHARMACY AND THE STUD FARM OF KATHIAWADI HORSES.
OVER NIGHT: ORCHARD PALACE / GONDAL
01/11/2007 Donderdag

Gir cows: 25-30 liter melk per dag.

Wikipedia: The Gir or Gyr is one of the principal Zebu breeds in India
and is used for both dairy and beef production.
It has been used locally in the improvement of other breeds
including the Red Sindhi and the Sahiwal.
It was also one of the breeds used in the development of the Brahman breed
in North America.
In Brazil and other South American countries the Gir is used frequently because,
as a Bos indicus breed, it is resistant to hot temperatures and tropical diseases.
It is very known for its milk producing qualities and is often bred with Frisian cows
to make the Girolando cattle.
The Gir is distinctive in appearance, typically having a rounded
and domed forehead (being the only ultraconvex breed in the world),
long pendulous ears and horns which sweep back, out and aft,
spiralling on its course.
Gir are generally mottled with the color ranging from red through yellow
to white, being black the only color unnacceptable.
They originated in southwest India in the state of Gujerat
and have since spread to neighboring Maharashtra and Rajasthan.

Vandaag gaan we ons helemaal niet aan het programma houden.
Eerste bezoek: een boerderij voor de kweek van en exploitatie van Gir-koeien.
Het melk van deze koeien wordt verkocht als medicijn:
Ayurvedisch medicijn.
Hoe je in een volledig vegetarische staat,
waar Hindoes de dienst uitmaken,
waar koeien het verkeers/straatbeeld bepalen,
koeien kunt opsluiten om ze te melken en fokken, is mij onduidelijk.

Dan een tempel, volgens de Lonely Planet is het de Swaminarayan tempel.

Details van de binnenkant, met name het plafond van de tempel.

Een schilderij op een schilderij.

Is dat een ventilator op de achtergrond ?

Vervolgens snel het Riverside Palace.
Het andere heritage hotel.
Dit wordt op dit moment gerenoveerd.
Daarna naar het ayurvedische pharmaonderneming.
We werden door het hele proces geleid door de leidinggevende aldaar.
Aan het eind van de rondleiding kregen we een folder mee
die de medicijnen beschrijft en de verkoopadressen.

Vervolgens naar het Navlakha Palace (volgens Gujarat India Guide)
volgens mijn handschrift Nauklava paleis.
Het is/was het werkpaleis van de maharadja.
Een prachtig paleis, ingericht met persoonlijke eigendommen,
Foto’s en geschenken van de maharadja.
Leuk is de verzameling speelgoedautootjes.
Mooi is de bibliotheek, de enorme ontvangstzaal (bovenste verdieping) enz.
Te veel om op te noemen.

Navlakha Palace.

Linker deel van het complex, ingestort bij een aardbeving (volgens gids).

Rivier door Gondal.

Poortgebouw van het paleis.

Binnenplaats.

Binnenplaats overspannen met netten tegen duiven ed.

Prachtige details.

Maharaja Shri Bhagwatsihjee’s dynastie.

Foto van de maharadja die Orchard palace verlaat onder grote belangstelling.

Daarna een bezoek aan de groentemarkt.
Altijd leuk om de verschillende soorten groente en fruit te zien.
De manier waarop mensen het uitstallen en uitventen.
Heerlijk.

Hier heb ik een vrucht (?) gezien
waarmee men AMLAH PICKLE
kan maken (spelling van mij).
Ik vond op het web het volgende recept:
AMLA (Gooseberry) PICKLE RECIPE RECIPE
Ingredients:
1/2 kg Amla
125 gms Green Chillies (slit )
125 gms Oil
50 gms Salt
1/2 tsp Jeera
1/2 tsp Mustard seeds
2 tblsp roasted & powdered Sesame seeds
1 small Lemon

How to make amla achar:
Wash and dry amla and keep aside.
Heat oil in a pan and fry green chillies for 2 minutes.
Remove the chillies from the pan
Add jeera and mustard seeds.
Then add Amla and fry for few minutes.
Sprinkle some water and cover the pan with a lid and let it stay for 6 minutes.
Turn the flame to medium and stir regularly.

http://www.spicesofindia.co.uk:
Amla is the name given to the fruit of a small leafy tree (Amlica Embillicus)
which grows throughout India and bears an edible fruit.
This fruit is highly prized both for its high vitamin C content
and for the precious oil which is extracted from its seeds and pulp
and used as a treatment for hair and scalp problems.
During colonial times the British referred to the amla fruit
as the “Indian Gooseberry”.
It is edible, very tart and rich in pectin.
Because of this, it is commonly used to make jams, jelly’s,
chutneys and other condiments.
Another common use of this fruit is in medicines and tonics
since it is extremely rich in vitamin C.
In fact, it is said that the amla fruit, on a per pound basis,
is the world’s richest source of vitamin C.

Vanmiddag een weverij annex winkel bezocht.
Daar waren we snel klaar.
Daarna naar een dorp net buiten Gondal.
Een kleine groep mensen die de functie/het beroep van melkboer hebben.

Ze houden koeien.
Weiden en melken die en verkopen de melk in de stad.
Ze hebben grote melkflessen aan een motor hangen
en rijden daarmee naar de stad.
Foto’s maken is een topatractie daar.
De koeien stonden vlak bij de huizen.
Een aantal werden bijgevoed en gemolken.
Een koe was net bevallen en terwijl we er waren ging het kalf
voor het eerst staan en drinken bij de moeder.
Helemaal gladjes verliep dat niet maar uiteindelijk was het geen probleem.
Opa liep er ook rond en zijn zoon vertelde trots dat hij 101 jaar oud was.

We hebben er thee gedronken.
Zelf drinken ze uit roestvrijstalen kommen maar voor ons hadden ze twee kommetjes.

Het jonge kalf en de moeder.

Vanavond boodschappen gedaan.
Broek korter laten maken en de email nagekeken.
Mijn nieuwe afritsbroek had ik (nou ja mijn moeder eerst)
bij de doldwaze dagen gekocht.
Ik heb hem gepast en het was prima.
Ik had met name op de band gelet.
Bij een eerdere poging was het daar misgegaan.
Mijn vader zei nu nog: is de broek niet te lang?
Nee, riepen mijn moeder en ik, dat kan best, zeker op mijn bergschoenen.
Toen ik hem aandeed in India (de labels had ik er nog niet afgehaald),
bleek dat hij toch wel iets korter mocht zijn.
De pijpen twee keer omslaan helpt wel maar dan moet je er steeds op letten.
Dus heb ik het plan opgevat dat even te laten corrigeren.
Eerst hebben we een winkel opgezocht met een naaimachine
waarmee men ook kleding aanpaste of maakte.
Bij een andere winkel stikte men matrassen of iets dergelijks.
Samen met de kleermaker er nog eens naar gekeken.
Ongeveer zonder Engels.
En toen heeft hij de broek vermaakt.
Met een goede kleur garen.
Toen ik naar de kosten vroeg gaf hij aan geen geld te willen.
Ook niet toen ik aandrong.
Een hand en glimlach waren voldoende.

De kleermaker in actie.

Het hotel verraste ons met een thali.
Het eten is hier erg lekker en ziet er ook mooi uit.
Voor de thali had men speciale borden.
Een zilverkleurig materiaal met 4 bijpassende kommen:
= cabbage (kool)
= egg-curry (curry met ei)
= pompkin and tomato (pompoen met tomaat)
= carrot mass with cashew (wortel met cashew)
Op het bord Chapati en Chicken Biryani (heerlijk met kaneel).
Na een carrot soup (wortelsoep) was dit een voortreffelijk diner.
De borden met speciaal gedecoreerde handvaten waren erg zwaar.
Punten !
En de was was vandaag ook gedaan.
1100 RP, de grootste uitgave tot nog toe.