Sneeuw op het bankje op het Kasteelplein in Breda.
Maandelijks archief: maart 2013
Zondag naar het bos
Voor het eerst in heel lange tijd
weer eens een wandeling gaan maken in het bos.
De temperatuur viel wel tegen.
Vorige week een paar dagen mooi en dan ineens
die koude wind en bijna tegen het vriespunt.
Maar van het lopen krijg je het wel warm.
Het Mastbos was erg nat.
Niet zo vreemd met al die regen zaterdag.
Deze boom is wel vaker op mijn weblog te zien geweest.
Maar dan in de zomer met een enorm bladerdak.
Tardi – Stalag IIB
Het is een stripverhaal maar deel I is al 188 pagina’s lang.
Geen vluggertje dus.
Het is een generatieverhaal.
Zowel Tardi zelf als zijn vader en zijn grootvader (op de achtergrond)
spelen een rol in het verhaal.
De rol van Tardi is die als een vertegenwoordiger van de lezer.
Hij stelt vragen aan zijn vader die vertelt over zijn ervaringen.
Historisch is dat onmogelijk want Tardi was nog niet geboren.
De dochter en zoon van Tardi werken mee aan de realisatie
van het stripvehaal.
Het verhaal past goed in de tendens om niet alleen in
zwart/wit-termen over de oorlog te spreken.
Er is een hoop grijs. Meer grijs dan zwart/wit.
De mensen zijn niet schuldig on onschuldig zoals bij
Lou de Jongs “Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog”.
Hoewel dit verhaal over Frankrijk gaat en ik geen kennis heb van
de Franse geschiedschrijving over de Tweede Wereldoorlog,
ligt het denk ik in Frankrijk nog complexer dan in Nederland.
Een deel van Frankrijk zou als Vichy-Frankrijk met de fascisten meedoen.
Wikidepia:
Het Vichyregime vormde de regering in een deel van Frankrijk gedurende de periode 22 juni 1940 tot november 1942, daarna nog pro forma tot juni 1944, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze regering, die onder leiding stond van maarschalk Philippe Pétain, en zich État français noemde, zetelde in de stad Vichy en bestuurde het zuidoostelijk deel van Frankrijk. Het regime werd berucht vanwege zijn collaboratie met de Duitse nazi’s en de Italiaanse fascisten.
De insteek die Tardi gekozen heeft -met zichzelf als toeschouwer-
geeft het verhaal een sterk filmisch karakter.
Sterk.
Ik ben pas bij pagina 100 en ben niet echt een fan
van het ruwe taalgebruik en de grove tekentechniek van Tardi.
Maar “Ik Rene Tardi, krijgsgevangene van Stalag IIB” is een sterk verhaal.
Goed dat ze het er zelf bijzetten – street art
Ik kijk uit mijn slaapkamerraam.
Sinds kort is het uitzicht verrijkt met street art.
Lokaal 01 – Breda
Ben gisteren nog even langs Lokaal 01 gelopen.
‘Langs’ is in dit verband de juiste term.
Ze waren gesloten en er hing een aankondiging van hun
laatste tentoonstelling (half april).
Helaas stond deze aankondiging niet op hun website.
Dus vanaf half april, een laatste bezoek.
Kunstvaria
Claude Monet, Le Pont de Bois, 1872, oil on canvas.
Dancing Ganesha, 11th century, Central India, sandstone.
David Morrison, Magnolia branch series no. 3, 2012, colored pencil on paper.
Four leaves from a Kalpa Sutra manuscript, Western India, probably Gujarat, mid-15th century, opaque watercolor and gold on paper.
Wikipedia:
The Kalpa Sūtra is a Jain text containing the biographies of the Jain Tirthankaras, most notably Parshvanath and Mahavira, including the latter’s Nirvana.
Bhadrabahu I is considered the author of the text and it is traditionally said to have been composed about one hundred and fifty years after Nirvāṇa of Mahavira (traditionally 599 – 527 BCE).
De Kalpa Sutra is een Jain tekst.
Het Jainisme is een oude Indiase religie.
De Kalpa Sutra bevat de biografieen van de Tirthankaras,
de 24 spirituele richtingsgevers in het Jainisme.
In de Kalpa Sutra zijn met name de biografieen van Parshvanath
en Mahavira (tot en met het bereiken van Nirvana) opgenomen.
Bhadrabahu I wordt als de schrijver beschouwd
en de tekst zou geschreven zijn 150 jaar na het bereiken van Nirvana
door Mahavia (het wordt algemeen aangenomen dat dit
rond 599 – 527 voor Christus plaatsvond).
Detail van deze versie van de Kalpa Sutra van rond 1450.
Frances Hynes, Travelers, 2011, oil on canvas.
Fritz Bultman, Cobalt and yellow, 1962, oil on canvas.
Dan twee fantastische foto’s van Man Ray.
Man Ray, Venus total eclipse, 1930, een zogenaamde contact print die op dit moment te zien zijn in de Atlas Gallery.
Man Ray, Apple and screw, 1930.
Dit is wat mij betreft de mooiste van de twee foto’s.
De schroef als steeltje is een prachtig surrealistisch beeld.
Heel geslaagd.
Max Weber, Composition with four figures, 1910, charcoal and pastel on laid paper.
Mel Bochner, If the color changes #4, 1998, oil and acrylic on canvas.
Peter Paul Rubens, Man in Korean costume, about 1617, black chalk with touches of red chalk in the face.
Watersnoodramp 1953
De Historische verzameling KMA heeft een fototentoonstelling
aan het hek van het museum.
De aanleiding is de herdenking van de Watersnoodramp
en de nadruk ligt op de rol van de KMA hierbij.
Goed om ook even vast te leggen op de Argusvlinder.
In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953
kreeg Nederland te maken met een springvloed,
versterkt door een noordwesterstorm van ongekende kracht.
Dijken bezweken, polders liepen onder, het vee verdronk
en het water zou ruim 1800 slachtoffers eisen.
De cadetten van de Koninklijke Militaire Academie
droegen hun steentje bij aan de reddingsacties
en de Koninklijke Militaire Academie fungeerde
samen met de stad Breda als opvangcentrum voor vele evacues.
Deze fotoserie brengt ons terug naar 1953,
60 jaar na datum en herinnert ons aan de slachtoffers
en alle hulpverleners van toen.
Foto’s:
Watersnoodmuseum Ouwerkerk
Regionaal Archief West-Brabant Stadsarchief Breda
Ministerie van Defensie
Historische verzameling KMA
Tekst:
Historische verzameling KMA en bijdragen van cadetten van toen
Onmiddellijk werd die zondagmorgen alarm geslagen bij de KMA.
Om 06:30 uur stonden de eerste cadetten op de Parade
en werden ze toegesproken door de Gouveneur,
brigade-generaal Puffius met de woorden:
“Cadetten er is een ramp geschied.”
Op dat tijdstiphad men nog geen idee van de omvang van de ramp
en er moest wat gebeuren, dus werd eigen initiatief gevraagd.
Kapitein Bijl de Vroe:
ëen overstroming komt door hoog water uit zee.
En de zee is naar west noord westen.
Daar gaan we heen en komen de narigheid vanzelf tegen.”
Officieren en instructeurs stelden enkele detachementen cadetten samen.
Vanaf de Trip van Zoudtlandt-kazerne kwamen GMC’s en Bedfords die,
door cadetten van de Genie, beladen werden met pioniersmateriaal.
Wikipedia:
GMC, tot 1996 bekend als GMC Truck en voluit General Motors Company, is een Amerikaans auto- en vrachtwagenmerk.
Om 07:30 uur vertrok het eerste detachement richting Lage Zwaluwe.
Achter in de vrachtauto werd er altijd gezongen,
op weg naar een oefening of b.v. naar de schietbaan.
Nu ook, om de kou te vergeten en de moed er in te houden,
zich nog niet bewust van wat er zou komen.
Cadet der Infanterie A.G. Gilissen herinnert zich ook de tekst
van het lied dat ze bij vertrtek in Breda zonden:
“We willen water zien!
We willen, enz., enz…
“De euforische stemming sloeg al snel om in een doodse stilte.
Water, overal water, dode koeien, huizen halverwege onder water.
Bedroefde mensen langs de weg die riepen dat het nu goed zou komen,
want het leger was er.”
(A.G. Gilissen, cadet der Infanterie)
Water, niets dan water om hen heen.
Dan weer een dijkweg met vluchtende mensen.
Mannen die een verwoede poging doen om de verzwakte dijk te versterken.
De enige verbinding met het reddende droge hoger gelegen land.
Tekening: Dio Rovers
Commando’s uit Roosendaal, cadetten uit Breda
en militairen van overige kazernes bereikten langzaam
het catastrofegebied.
Baby’s, zieken, invaliden en ouden van dagen werden,
waar het kon, door het water weggedragen;
bij gebrek aan brancards soms op een losgeslagen deur.
Toen de vloed weer opkwam kon er weer
met de meegebrachte boten worden gevaren.
Het evacueren viel niet altijd mee en leidde soms tot discussies.
De mensen wilden de vreemdste dingen meenemen.
Een kanarie was begrijpelijk, maar 10 pakken slaolie inladen,
terwijl de boot op twee meter hoogte onder het dakraam schommelde,
werd geweigerd.
Een boerenzoon eiste van de jonkers (cadetten)
dat ze eerst hun varkens zouden redden.
(Tekening Cadettenalmanak 1953)
Om 07:45 uur was het tweede detachement richting Klundert vertrokken.
Kort daarna ging het derde detachement op pad naar Fijnaart-Heijningen.
In het raadhuis vergaderden de officieren met het plaatselijk bestuur.
Het vierde detachement cadetten was om 08:30 uur vertrokken
met de bedoeling Kruiningen te bereiken.
Bijna had de storm de Wester- en de Oosterschelde
weer met elkaar verbonden,
maar de dijk tussen Yerseke en Krabbendijke hield stand.
Kruiningen zelf was echter onbereikbaar geworden.
Bij Rilland-Bath was er ook werk genoeg.
Enkele weken later is de spoordijk weer bruikbaar
wat hier een surrealistisch beeld oproept.
De reddingsacties van de cadetten concentreerden zich
op de zone Rilland-Bath en Volckerdorp ten westen van Woensdrecht.
De M2 aanvalsboten en vouwboten evacueerden o.a. bewoners
van het zuidelijke gedeelte van Zuid-Beveland.
Op zondag 1 februari om 11.45 uur werden de eerste vrachtauto’s
en autobussen met evacuaes op de KMA ontvangen en geregistreerd.
Koffie, brood en warme soep werd uitgedeeld
en in een voorlopig onderkomen, o.a. in de gymzaal, was voorzien.
Die avond werden al 780 evacues ondergebracht en van alle zorg voorzien.
De DUKW, een in de Tweede Wereldoorlog ontwikkeld amfie-voertuig,
voldeed goed tijdens de Watersnood.
Het detachement van luitenant Roorda werd op 3 februari
bij Zierikzee door een Amerikaanse DUKW
uit een benarde situatie geholpen.
Wikipedia:
De DUKW (uitgesproken als Duck – Engels voor eend) is een vervoermiddel van de Amerikaanse troepen dat gebruikt werd als logistiek bevoorradingsvoertuig tijdens amfibische landingen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het kon zowel aan land of op zee worden gebruikt omdat het ook (zij het traag) kon varen.
De naam is niet bedoeld als woordgrap, maar komt voort uit de terminologie die in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt om militaire voertuigen aan te duiden, namelijk:
De D betekent dat het voertuig in 1942 ontworpen is
de U voor amfibisch hulpvoertuig
de K dat alle wielen aangedreven worden en
de W voor twee aangedreven achterassen.
De officiële type aanduiding in het Amerikaanse leger is: DUKW353, 2,5 ton, 6×6, Amphibious Troop/Cargo carrier.
Cadetten hielpen mee om de Vierde Weg bij Rilland te herstellen.
Bij laag water kunnen ze naar het dorp lopen.
Pakketten zandzakken in een bietennet verpakt
worden met behulp van een badding gelanceerd.
Op het Cadettenkamp bij Teteringen zijn door de cadetten
in 24-uurs ploegendienst, duizenden zandzakken gevuld
die hun weg vonden t.b.v. het dijkherstel.
Binnen enkele dagen kwam er ook hulp vanuit het buitenland.
Cadetten ontmoetten in het rampgebied in Duitsland gelegerde Amerikanen,
Engelsen, Belgen, Italianen en Fransen.
KMA-officieren fungeren als verbindingsofficier.
Hier versterkt Franse Genie een bedreigde dijkweg in West-Brabant.
Terwijl de cadetten in de overstromingsgebieden actief waren
of zich bij het vullen van de duizenden zandzakken
op het Cadettenkamp afbeulden,
worden de evacues en hun kinderen tot en met 11 februari 1953
opgevangen op de KMA.
Vervolgens gingen ze dan naar een evacuatieadres
bij familie of bij privépersonen.
De lessen voor de KMA-cadetten werden op 24 februari weer hervat.
Koningin Juliana bezocht de evacues
die in de gebouwen van de KMA waren ingekwartierd
en dankte Gouverneur Puffius voor de inzet van cadetten,
officieren en instructeurs.
Als dank voor de geboden hulp tijdens de Watersnood
ontving de KMA op 23 november 1953,
namens de gemeenten Klundert, Moerdijk, Zevenbergschen Hoek
en Lage Zwaluwe een gedenksteen.
Argusvlinder 