The Ming Tombs, De Ming graven; introductie: 03/10/2009

De Minggraven liggen buiten Beijing.
Prachtig in een dal bij elkaar.
Een (1) graf is opgegraven.
Dat graf heet Dingling.
Het is het graf van drie mensen:
keizer Wan Li, keizerin Xiao Duan Xian en keizerin Xiao Jing

Keizer Wan Li.

Keizerin Xiao Duan Xian.

keizerin Xiao Jing.

Hier volgt een introductie op de Ming graven:

Minggraven

Er zijn op zo’n 40 – 50 kilometer afstand van Beijing
in de heuvels, 13 Ming graven.
Dertien graven van keizers uit de Ming dynastie (1368 – 1644).
In totaal lagen er 13 keizers, 23 keizerinnen en 1 concubine begraven.
Het Tianshoushan Hill gebied is zo’n veertig vierkante kilometer groot.
Het grootste grafcomplex is dat van Changling.
Drie complexen zijn voor het publiek open.
Een daarvan, Dingling, is ook opgegraven.
In Dingling lag keizer Zhu Yijang (1563 – 1620) begraven,
wiens keizernaam Wanli is.

De dertien graven liggen in een heuveldal
dat origineel afgesloten was met een muur en een poortgebouw.

Al voor het poortgebouw kwam men bij een herinneringsboog.
(bogencomplex is misschien een betere naam
want er zijn 5 doorgangen)
Bij het poortgebouw staat een stele die bezoekers gebiedt
van hun paard af te stappen.

Vervolgens was er de Heilige weg (Sacred Way)
met levensgrootte beelden van mensen en dieren
aan beide kanten.
De vertaling van de naam van deze weg
is moeilijk. Misschien is ‘sacrale weg’ of ‘processieweg’
een betere vertaling.
Maar ik las ook op een site de term: ‘STRAAT VAN DE GEESTEN’
en weer ergens anders ‘Pad der zielen’.

Dan volgt het zogenaamde ‘paviljoen met de stele’.
Een ‘Stele’ is de archeologische term voor een,
meestal uit een stuk steen of hout gehouwen tablet of pilaar,
met daarin een in relief gebeeldhouwde voorstelling en/of tekst.
In het geval van de Minggraven staat hierop het levensverhaal
van Keizer Zhu Di (keizer Yongle, de bouwer van zowel
de Verboden Stad als van de eerste gebouwen van dit complex).

Na de Heilige weg is er nog een herdenkingsboog (Lingxing) waarna
de individuele grafcomplexen volgen.

De individuele grafcomplexen bevatten een aantal standaard onderdelen:
– toegangspoort;
– herdenkings- of ceremoniele gebouwen;
– herdenkingsboog of bogen;
– altaar;
– Toren van de Ziel (Soul tower);
– de grafheuvel met het zogenaamde ondergrondse paleis.

Opgraving van het Dingling graf.

Het Dingling grafcomplex is een van de dertien grafcomplexen
van de Ming dynastie die bij elkaar liggen in de heuvels
ongeveer 50 kilometer buiten Beijing.
Ding Ling betekent letterlijk ‘Graf van de stabiliteit’.
Dingling is het grafcomplex van keizer Wanli.
Het is het enige complex dat is opgegraven.
Het is ook het enige keizerlijke graf
dat sinds de oprichting van de Volksrepubliek China is opgegraven.
De redenen daarvoor hebben direct te maken
met de resultaten van de opgravingen van Dingling
en de gebeurtenissen die daar mee samenhingen.

De opgravingen van Dingling begonnen in 1956
nadat een groep archeologen en wetenschappers
onder leiding van Guo Motuo en Wu Han
hadden aangegeven dat het een goed idee was
om het Changling grafcomplex te onderzoeken.
Changling is het grootste en oudste complex
van de 13 Ming graven op Tianshoushan Hill,
Changling is het grafcomplex van Keizer Yongle.
Ondanks de goedkeuring van premier Zhou Enlai
werd het idee door archeologen verworpen vanwege
het belang en het hoge publieke profiel van Changling.
In plaats daarvan werd besloten Dingling,
het derde grootste complex, op te graven als
test en voorbereiding voor een latere opgraving van Changling.
De opgraving werd afgerond in 1957 en het museum
werd geopend in 1959.

Bij de opgraving kwam een graf te voorschijn dat volledig in tact was
waarin duizenden voorwerpen werden gevonden van zijde,
textiel, hout en porselein.
En de stoffelijke resten van Keizer Wanli en zijn twee keizerinnen.
Echter men had niet de beschikking tot de technieken en middelen
om al die voorwerpen op een juiste manier te conserveren.
Na een aantal rampzalig verlopen experimenten werd
een grote hoeveelheid zijde en textiel opgeslagen
in een magazijn waarin water lekte en de wind vrij spel had.
Als een gevolg daarvan zijn de meeste van de overgebleven voorwerpen
in zeer slechte staat en worden replica’s getoond in het museum.
Bovendien werd door de politiek een grote druk op de opgraving uitgeoefend
om snel met resultaten te komen en de opgraving af te ronden.
Door die haast is de documentatie van de opgraving mager.

Het project kreeg nog met een groter probleem te maken
als politieke massabewegingen het land in zijn greep krijgt.
Dit escaleert in de Culturele Revolutie in 1966.
In de tien jaar daarna lag al het archeologisch werk stil.
Wu Han, een van de belangrijkste pleitbezorgers van het project
werd het eerste belangrijke doelwit van de Culturele Revolutie.
Zijn werk werd aan de kaak gesteld en hij stierf in 1969 in de gevangenis.
Fanatieke Rode Gardisten bestormden het Dingling museum
en sleepten de stoffelijke resten van Wanli en de keizerinnen
uit het museum, stelden hun daden postuum aan de kaak,
en verbrandden de resten.
Vele andere archeologische voorwerpen werden toen vernietigd.

Pas in 1979, na de door van Mao Zedong
en na het einde van de Culturele Revolutie,
vervolgden de archeologen serieus hun werk en werd
uiteindelijk het opgravingrapport opgesteld door
die archeologen die alle onrust overleefd hadden.

De lessen die werden getrokken uit de Dingling opgraving
leidde tot een nieuw beleid van de regering van de Volksrepubliek China.
Daarin wordt er van uit gegaan dat er geen opgravingen meer plaatsvinden
behalve dan als het om een reddingscampagne gaat.
Als een gevolg hiervan is er geen toestemming meer verstrekt
om keizerlijke graven op te graven, ook niet als men per ongeluk
op een ingang stuit zoals dit bij Qianling het geval was.
Het originele plan om na Dingling Changling op te graven
wordt niet uitgevoerd.

Alle afbeeldingen in deze log komen uit dit boek dat ik kocht bij mijn bezoek aan Dingling.

Wikipedia;

Excavation of Dingling tomb

Dingling tomb is one of the 13 Ming Dynasty Tombs.
Dingling (literally “Tomb of Stability”), one of the tombs at the Ming Dynasty Tombs site, is the tomb of the Wanli Emperor. It is the only one of the Ming Dynasty Tombs to have been excavated. It also remains the only imperial tomb to have been excavated since the founding of the People’s Republic of China, a situation that is almost a direct result of the fate that befell Dingling and its contents after the excavation.

The excavation of Dingling began in 1956, after a group of prominent scholars led by Guo Moruo and Wu Han began advocating the excavation of Changling, the tomb of the Yongle Emperor, the largest and oldest of the Ming Dynasty Tombs. Despite winning approval from premier Zhou Enlai, this plan was vetoed by archaeologists because of the importance and public profile of Changling. Instead, Dingling, the third largest of the Ming Tombs was selected as a trial site in preparation for the excavation of Changling. Excavation completed in 1957, and a museum was established in 1959.

The excavation revealed an intact tomb, with thousands of items of silk, textiles, wood, and porcelain, and the skeletons of the Wanli Emperor and his two empresses. However, there was neither the technology nor the resources to adequately preserve the excavated artifacts. After several disastrous experiments, the large amount of silk and other textiles were simply piled into a storage room that leaked water and wind. As a result, most of the surviving artifacts today have severely deteriorated, and replicas are instead displayed in the museum. Furthermore, the political impetus behind the excavation created pressure to quickly complete the excavation. The haste meant that documentation of the excavation was poor.

A severer problem soon befell the project, when a series of political mass movements swept the country. This escalated into the Cultural Revolution in 1966. For the next ten years, all archaeological work was stopped. Wu Han, one of the key advocates of the project, became the first major target of the Cultural Revolution, and was denounced, and died in jail in 1969. Fervent Red Guards stormed the Dingling museum, and dragged the remains of the Wanli Emperor and empresses to the front of the tomb, where they were posthumously “denounced” and burned. Many other artifacts were also destroyed.

It was not until 1979, after the death of Mao Zedong and the end of the Cultural Revolution, that archaeological work recommenced in earnest and an excavation report was finally prepared by those archaeologists who had survived the turmoil.

The lessons learned from the Ding Ling excavation has led to a new policy of the People’s Republic of China government not to excavate any historical site except for rescue purposes. In particular, no proposal to open an imperial tomb has been approved since Dingling, even when the entrance has been accidentally revealed, as was the case of the Qianling Mausoleum. The original plan, to use Dingling as a trial site for the excavation of Changling, was abandoned.

Dingling vanuit de lucht.

Dingling: ondergrondse grafkamer in de huidige staat.

Dingling: zwart/wit foto van dezelfde grafkamer ten tijde van de opgraving eind jaren ’50.

Foto van een ander graf: Maoling. Daar ben ik zelf niet geweest maar als je foto mag geloven is dit graf in een veel mindere staat dan Dingling

Reconstructie van een keizerlijk kleed met het ‘honderd kinderen patroon’.

Detail.

Reconstructie van de ‘Phoenix kroon’.

Detail.

Reconstructie van de gouden keizers kroon.

Het zogenaamde ‘Danbi’ vloer.

Deze wordt ook wel de ‘stone painted floor’ genoemd,
de met steen geschilderde vloer.