De roltrappen (hier van het station Vijzelstraat) doen het altijd goed op een foto.
De laatste van de twee foto’s vind ik het best.
Toen ik vorige week naar de Summerschool History of the Book.
Dit jaar wordt dat gehouden in de Artis Bibliotheek.
Allemaal nieuw voor mij dus maakte ik wat foto’s
tussen de metro en de Artis Bibliotheek.
Metrostation in Amsterdam. Waterloo.
Vanuit de metro ben ik wat gaan rondlopen. Ik had meer tijd dan
strikt noodzakelijk.
Ik kwam uitgelopen bij het Nationaal Holocaust Namenmonument.
Het monument is ontworpen door Daniel Libeskind, niet onomstreden.
Vanaf de andere kant van de straat.
Even verder liep ik het Wertheimpark in.
Jan Wolkers, Gebroken Spiegels (Nooit meer Auschwitz).
De Artis Bibliotheek is een langgerekt gebouw. De muren zijn versierd met mensen die een rol speelden in de geschiedenis van de biologie (in de brede zin van het woord) en reliëfs van dieren.
Een korte reeks foto’s van Londen.
De meeste vanuit een hop-on hop-off bus.
Dus heel toeristisch.
Dat hoge, glazen gebouw heet The Shard of de scherf. Renzo Piano, The Shard.
Je ziet zoveel beelden in Londen. De meeste van onbekende mensen. Vaak heel klassiek uitgevoerd. Hier is dat ook maar de man draagt iets wat op een bontjas of een jas met bontvoering lijkt. Het is Samuel Bevington, een burgemeester uit een ver verleden.
De Ronde van Engeland (Tour of Brittain) zou zondag een deel van het centrum ‘onveilig’ gaan maken. Die dag zijn we dan ook niet in de buurt van Westminster geweest.
Trafelgar Square met in de hoogte het standbeeld van Nelson blijft indrukwekkend.
Piccadilly Circus, was hier de reclame vroeger niet leuker? Het begint nu te veel op het scherm thuis te lijken.
We gebruikte de metro voor de reis terug naar het hotel en dat zouden we de komende dagen vaker doen (de metro gebruiken).
De laatste plaats die we op mijn korte bezoek aan
China bezochten was Nanjing. Een grote stad die een
belangrijke rol gespeeld heeft in de Chinese geschiedenis.
We reden met de auto naar een van de stations in Shanghai
en namen daar een snelle trein naar Nanjing.
In Nanjing gebruikten de verder de metro.
In de metro in Shanghai is het vaak erg druk. Mijn oud-collega vertelde me dat hij soms niet in staat is om op het juiste station van zijn werk uit te stappen omdat te veel mensen in en uit de metro willen en de deurten dan gewoon dicht gaan. Dat heb ik gelukkig niet meegemaakt.
Men heeft in China (en ook in bijvoorbeeld Japan) speciale belijning op de vloer aangebracht die aangeven waar mensen dienen te gaan staan om sneller in en uit te kunnen stappen. Roger van Boxtel (NS) heeft aangegeven dit ook als middel tegen de problemen in het Nederlandse spoor te willen inzetten. Dat werkt wel in genoemde landen maar daar kan de trein heel precies stoppen zodat de deur bij de belijning uitkomt. Gezien andere prestaties van de NS vraag ik me af of dat niet te veel gevraagd is van de NS.
In een brief van Roger van Boxtel aan
Ministerie van Infrastructuur en Milieu
T.a.v. de Staatssecretaris
Mevrouw A.M. Dijksma
van 22 december 2015 stelt hij het volgende voor:
Beheersing drukte op specifieke stations;
beheersbaarheid staat ook op de drukste momenten van de dag voorop. Daarom verkennen wij op welke manier crowdmanagement kan helpen om reizigersstromen op enkele specifieke plekken beter te laten verlopen. Zie ook de ervaringen in Japan en de recente proeven met instapzones op de A2-corridor.
De brief is hier te vinden:
brief Roger van Boxtel