Tagarchief: George Bernard Shaw

Verboden film? Caesar and Cleopatra

Posted on by

In deze tijd van corona, een tijd van afstand houden van elkaar
kijken we in het weekend een aantal films.
Ze zijn lang geleden al gekocht en sommige heb ik al heel lang niet
meer gezien.
Dit weekend hebben we het kijken naar “Caesar and Cleopatra” afgerond.
Wat is dat voor film?

CaesarAndCleopatraVivienLeighClaudeRainsCecilParker

Caesar and Cleopatra is een film van de Rank en is gemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. De belangrijkste rollen zijn van Vivien Leigh als Cleopatra, Claude Rains als Caesar en Cecil Parker als ‘een Brit’. De laatste rol vind ik dolkomisch. Hij komt niet zo vaak in beeld maar ik kan niet anders dan aan Obelix denken. Maar dan met een wat stug Brits taalgebruik en wat trekjes van Obelix zoals tegen het verbod in toch meedoen aan de strijd.

De tekst op de DVD lijkt geschreven door iemand die niet zo heel
goed geïnformeerd is (de DVD is uit 2001):

Deze klassieker is Vivien Leigh op het lijf geschreven.
Na eerder te hebben geschitterd om “Gone with the Wind”
bewijst zij het opnieuw in deze Shakespeare rolprent “Ceasar and Cleopatra”.
Spektakel en decors zoals tegenwoordig nog maar in een enkele speelfilm (The Gladiator) voorkomt.

Ik wil in het midden laten of dit de rol van haar leven was maar
de uitdrukking ‘op het lijf geschreven’ zou ik niet gebruikt hebben
als ik weet dat Vivien Leigh een miskraam krijgt tijdens de opnames
van de film. Er werd gezegd dat dit kwam door de capriolen die Leigh
moest uithalen voor de film.

Of Leigh schittert in ‘Gone with the Wind’ laat ik ook in het midden.
De film geeft een tijdsbeeld maar als je naar de film kijkt
alsof je naar een liefdesdrama kijkt, ja dan kun misschien beweren
dat ze schittert.
Maar naar ‘Gone with the Wind’ mogen we sinds deze week niet meer
kijken. Gelukkig heb ik die film ook nog ergens op DVD liggen.
Kunst of cultuur uit het verleden vernietigen, verandert het verleden niet.

Het spektakel valt in de film nogal tegen. De Sfinx die in het begin
van de film een rol speelt is nogal klein, een beetje gedrongen.
Maar de film is onder moeilijke omstandigheden gemaakt.
Neemt niet weg dat de gedragen taal voor ons al behoorlijk
vervelend begint te worden.
Toen mocht je dat waarschijnlijk niet zeggen want het verhaal
was een bewerking door Bernard Shaw (Nobelprijs voor literatuur in 1925).
Een verwerking van Shakespeare.
Liz Taylor vond ik beter in Cleopatra.

***

Jacky O in tranen

Posted on by

Foto verslag van een deel van een wandeling door Londen.

DSC_4217LondonTheEagleEnglishPub

Deze pub met tuin heet The Eagle. Daar was het goed toeven maar op deze ochtend was get vooral een foto-object.

DSC_4218LondonJohnRedmanLtd&BritishEmpirePipeCoVoormaligMagazijn

Zomaar een straatje in de buurt met daarin dit voormalige magazijn van ‘John Redman Ltd & British Empire Pipe Co’. Achteraf bleek dat het restaurant van Jamie Oliver ‘Fifteen’ er naast ligt (te duur).

DSC_4219LondenBetraandeJackieO

Deze huilende Jacky Kennedy/Onassis kun je in dezelfde straat vinden. De tranen lopen door tot op het trottoir.

DSC_4220LondenZoHeurtHetEigenlijk01

Zo heurt het eigenlijk. Een prachtige etalage met daarin paspoppen die het gereedschap en het materiaal van een kleermaker bij zich dragen. Zoals de schaar.

DSC_4220LondenZoHeurtHetEigenlijk02

DSC_4221LondonLoopbrugRoyalBalletSchoolWilkinsonEyreTheBridgeOfAspiration

Bij de Royal Ballet School zie je deze prachtige loopbrug tussen de school en het Royal Opera House. WilkinsonEyre is de naam van het bureau dat de brug ontworden heeft en de brug heet: ‘The Bridge of Aspiration’.

DSC_4222LondonGevelVanDeWhiteLion

De oude pubs zoals deze ‘The white lion’ (de witte leeuw) zijn prachtig om te zien.

DSC_4224LondenCoventGarden

Covent Garden, denk aan My fair lady. Het toneelstuk heette Pygmalion (1912) en is geschreven door George Bernard Shaw. Ik ken het vooral van de verfilming met Audrey Hepburn als Eliza Doolittle en Rex Harrison als professor Higgins.

DSC_4225LondenCoventGarden

Het beeld bovenop de bloemen-, groente en fruit markt Covent garden.

DSC_4226LondenCoventGarden

Met rekwisieten wordt de sfeer van toen opgeroepen.

DSC_4227CharlesDickensAllTheYearRoundWillingtonStreet

Dit is het pand waar in Charles Dickens in de periode 1859 – 1870 woonde en zijn tijdschrift ‘All the year round’ maakte. Wellington Street.

DSC_4228LondenCharlesDickensAllTheYearRound

This building housed the offices of Charles Dickens’ magazine ‘All the year round’ and his private apartments 1859 – 1870.

Veel boeken van Dickens verschenen als feuilleton.
Dat kun je nog steeds goed merken als je ze leest.
In ‘All the year round’ verschenen zo:
A Tale of Two Cities (juni 1859 tot december 1859)
Great Expectations (1 december 1860 tot augustus 1861)
The Uncommercial Traveller (28 januari 1860 tot 13 oktober 1860,
plus 1863–65 en 1868–69)

DSC_4229LondenRoyalOpera

Royal Opera.

DSC_4230Londen

Timpaan boven de deur van de voormalige Bow Street Magistrate’s Court.

DSC_4231LondenNealsYard

De winkeltjes zijn er heel leuk, zoals hier in Neals Yard, een klein pleintje. Neem wel een credit card met heel hoog saldo mee!

DSC_4232LondenNealsYard

DSC_4233LondenLadyDiOpHogeHakkenEnHarrodsTasAlsMarryPopins

Een tekening van Bambi. Lady Diana als Mary Poppins, op hoge hakken en met een tas van Harrods die tegen twee kinderen zegt: you can be as naughty as you want, just don’t get caught (je kunt zo ondeugend zijn als je wilt, je moet alleen niet betrapt worden).

DSC_4234LondenArchitectFrankMatchamLondonColiseumTheatreOfVarieties

De architect van dit monster is Frank Matcham. Dit ‘London Coliseum Theatre of Varieties’ is een overdadig theater dat vandaag de dag een operahuis is.

DSC_4235LondenNathanBowen

‘Are you inspired’ door Nathan Bowen. Een street artist op de afzetting bij een verbouwing vlak bij St. Martin-in-the-Field. De kerk op de hoek bij Travalgar Square.

DSC_4236LondenNathanBowenBijStMartinsInTheField

Tot zover dit eerste stuk van de wandeling.