Dit is mijn probleem. Dit jaar ben ik op vakantie naar China geweest. Voor de voorbereiding en de aantekeningen tijdens mijn reis heb ik twee, bijna identieke boeken gemaakt. Goed gelukt en goed gebruikt. Maar zoals je hierboven ziet doen de verzamelde tickets, toegangsbewijzen, enz, geen goed aan het boek. Daar ga ik een oplossing voor maken.
Zo’n 10 jaar geleden was ik ook in China. Toen kocht ik een stapel papier in Baotou, dat tot nu toe, behalve het eerste vel dat je hier ziet, niet gebruikt is. Het papier is bedoeld om te leren Chinese karakters te schrijven.
Hier zie je dat op het dunne papier al kaders en lijnen staan die de gebruiker moeten helpen om de karakters correct te schrijven. Deze vellen wil ik gaan gebruiken als boekblok voor een boek waarin ik de tickets ed kan onderbengen. Het probleem dat je dan moet oplossen is het verschil in dikte van de pagina’s dat veroorzaakte gaat worden door de tickets.
Vorige week was ik bij een winkel waar ik vloeipapier kon meenemen. Daar ga ik daarom een test mee uitvoeren. Het probleem los je niet alleen op met het papier maar vooral met de rug. Je moet er voor zorgen dat daar voldoende ruimte in zit om de verdikking en de ongelijkheid van de pagina’s op te vangen.
De eerste stap is om te kijken hoe ik het boekblok kan maken met het vloeipapier: vouwen en dan op maat snijden.
Het eerste katern is gesneden.
Dit is een boekblokje met 5 katernen.
Hoe ga ik proberen een rug te maken die ruimte mogelijk maakt.
Daarvoor gebruik ik de methode die ook bij sommige
fotoboeken wordt gebruikt: de rug maak ik uit een stevig
materiaal, Zaansch bord. Met papier maak ik een soort
van harmonica waarbij ik op de bergvouwen de katernen
ga binden. De rug wordt 1 ongebruikte bergvouw, dan
1 bergvouw voor een katern, dan weer een leeg katern en
de volgende bergvouw is dan voor een katern.
Voor een boekblok van 5 katernen zijn dan (5 x 2) + 2
externe bergvouwen nodig.
Ik kies voor stroken van 1,5 cm.
Zaansch Bord, papier gemaakt in papiermolen De Schoolmeester. Het papier wordt gemaakt van oud katoen, lompen. Het wordt gemaakt in diverse kleuren.
Even een testje met een stuk koekjesdoos.
Het ontwerp uitzetten op het Zaansch bord.
Dit wordt de rug.
Een hele stapel bonnetjes die ik moest betalen aan mijn gids. Voor al de musea en andere plaatsen die ik bezocht heb onder zijn leiding.
Ik moest natuurlijk ook nog de rekening van hotel Kapok betalen.
En dit is dan mijn treinkaartje. Van Beijing naar Shenyang Bei (Bei= Noord). Ik heb een gereserveerde zitplaats.
Wachtruimte voor de trein van Beijing naar Shenyang.
De afstand tussen Beijing en Shenyang is met de trein in de buurt van 700 kilometer. Er is gelukkig een snelle treinverbinding.
De tijdsaanduiding op het perron. Hier nog in het Engels. Ieder treinstel had een nummer dat middels een display bij de deuren staat vermeld. Op de trein zijn conducteurs/trices die al bij de ingang je kaartje nogmaals controleren. Ze zijn erg behulpzaam.
Zomaar wat indrukken van onderweg.
De trein gaat bij vlagen heel snel.
Een dorp onderweg.
Treinschema volgens internet.
Oogsttijd.
Veel dichter op het platteland dan dit ben ik op deze reis niet geweest. Iets voor een volgende keer.
Nieuwbouw. Ik had er al veel van gezien in Beijing maar ik zal er nog veel meer van zien.
Steenkool.
Shenyang.
De trein rijdt het station binnen. Ik kan op zoek naar mijn collega. ‘Volg de andere treinreizigers maar het station uit. Dan zie ik je daar wel’. Okay dat heb ik dus gedaan. Oh, ja. Voordat je het station uit kunt wordt je kaartje nog een keer gecontroleerd!.
Argusvlinder 