India, Ahmedabad, Vav, Stepwell

Vandaag kwam ik een paar mooie foto’s tegen van Dhr. Saman S. Patel.
in een Amerikaans tijdschrift voor archeologie.
Het waren foto’s van een ‘stepwell’ (of vav of baolis).
De naam is afhankelijk van de taal die in de streek gesproken wordt.
Een stepwell is een grote, diepe waterput waarbij je
via trappen van het hete, zonverlichte aardoppervlak,
kunt afdalen naar het koele waterniveau, diep in de grond.
De trappen en de muren zijn vaak rijk versierd.

Zelf hebben we in november 2007 stepwells bezocht in India.
Ik krijg bij het zien van de foto’s, gelijk heimwee.

De foto’s die ik hier laat zien zijn van de
Rudabai Vav in de plaats Adelaj in de staat Gujarat in India.
Rudabai is de naam van de koningin die deze put liet aanleggen in 1499.


Het tijdschrift: Archaeology Magazine


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Rudabai Vav, Adalaj, Gujarat, foto gemaakt door Saman S. Patel.


Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.


Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.


Deze foto is gemaakt in 2008, de maker is onbekend, De foto komt van Flickr.


Zelf heb ik ook foto’s gemaakt van de stepwells die wij bezochten.
Je kunt die terugvinden in de volgende logs:
Gujarat, 8 november 2007, Amrutvarshini Vav.
Gujarat, 7 november 2007, Adalaj.
Gujarat, 6 november 2007, Modhera en de Ranki vav.
Gujarat, 31 oktober 2007, Adi Kadi Vav.

07/11/2007

07/11/07:AM EXPLORE THE SURROUNDING
VILLAGES OF GRASIA & BHILS TRIBES,SEE THERE COLOURFULL
COSTUMES, JEWELLERY AND THEIR HOUSES.LATER DRIVE BALARAM / AHMEDABAD ( 170 KM )
OVER NIGHT SAROVAR PORTICO / AHMEDABAD07/11/2007

Woensdag
Omdat we gisteren al een markt bezocht hadden,
gaan we vandaag direct naar Ahmedabad.
Nou ja, direct, via Adalaj.
Daar de voorlaatste step well bezocht van deze vakantie.
Deze mag je bezoeken tot op het laagste punt, de put.
De afwerking van deze step well is niet zo mooi als de Rani ki Vav in Patan
maar je ziet hier wel de volledige structuur.

Hier tref je een mengvorm van Hindoe en Moslim-kunst aan.




Het diepste punt voor de voetganger, de put.

Vijf verdiepingen.


De Vav van boven af gezien.
Ik dacht dat dit een World Heritage site was
maar de Rani ki Vav in Patan is genomineerd voor de lijst.
Die is eerlijk gezegd ook mooier.
Ze moeten wel een manier vinden om de duiven buiten te houden.
Een vogel doodschieten in een tentoonstellingshal in Nederland
leidde tot een rel een paar jaar geleden.
Hier is dat idee al helemaal niet bespreekbaar vermoed ik.
Maar de zure lucht van duivenstront komt je
in de step well overal tegemoet.

Een hele wand met copieeen van brieven en kaarten gericht aan Gandhi.
Soms met een wel heel sumier adres.




Daarna zijn we doorgereden naar de ashram
van Gandhi (Sabarmati Ashram) in Ahmedabad.
Gandhi verbleef hier van 1915 tot 1933.
Het is van hier uit dat hij zijn ideeen vorm gaf
in een leefgemeenschap met richtlijnen (Satyagraha).





Ook de voettocht naar Dandi om zelf zout te maken aan zee
is hier begonnen door Gandhi en 37 volgelingen.
Bij de ashram is een informatiecentrum en bibliotheek.
Natuurlijk kun je van een dergelijke plaats verwachten dat ze erg hard meewerken
aan een bijzondere status voor Gandhi.
De teksten vond ik bij tijd en wijle wel erg in de verdediging:
waarom werd de zuster van Gandhi weggestuurd uit de ashram,
waarom steunde Gandhi een bepaalde wet nu juist wel.
De boodschap werd soms wat negatief gebracht.
Te bezichtigen zijn het huis waar hij met zijn vrouw woonden
en nog een paar aanverwante gebouwen en de plaats
waar ’s avonds gemediteerd en gebeden werd.
Mooi aangelegd en onderhouden.
Heel schoon.




Daarna hebben we een Jain-tempel bezocht (Hatheesing Jain Temple).
Jains beschikken meestal over nogal wat geld
en de tempels zien er dan ook vaak prachtig en goed onderhouden uit.
Zo ook hier!



Na aankomst in het hotel een deels mislukte poging ondernomener iets te eten te krijgen.
Mijn salade kreeg ik maar na 20 minuten kwam men vertellen
dat de kikkererwten nog niet gekookt warenen dat een salade daarmee dus niet mogelijk was.
Dus heeft L. maar niets gegeten.

Achtergrond:
In India eet men gerust twee maal warm per dag
(of wil men de toeristen dat laten doen).
Dat is wel eens lekker maar om 14:30 uur toch wat laat.
Op de kaart van de room service stond een Pakora-selectie.
Dat leek ons wel wat.
In het restaurant aangekomen bleken ze toch vooral
aan te dringen op het buffet.
Warm eten dus.
Dat vonden we te veel.
Daarom bestelden we twee salades: nicoise en kikkererwten.
In de nicoise zat vlees (vis?) dus (?) dat hadden ze niet
en de kikkererwten waren nog niet gekookt.
Later is het allemaal goed gekomen.
Na de salade nog even gerust en toen gaan wandelen.
Beetje de omgeving verkennen.
We kwamen al snel bij een ‘Italian backery’.
Ik had wel eerder in India ‘German backeries’ gezien maar ‘Italian’ ?
L. nam er een Danish (zoet koffiebroodje met gekonfijte vruchten.
L heeft het opgegeten op een bank voor de bakkerswinkel.
Al snel kwam er iemand een broodje kopen
en blijkbaar als vorm van reclame werd er naar L gewezen.
Even verder op raakten we voor het eerst te voet geconfronteerd
met het drukke verkeer hier in de stad.
We zagen al snel de ‘Treee of Life’-ramen van de Siddi Sayid Mosque.
Weer even later kwamen we terecht in de Diwali markt.
Massa’s mensen, tientallen meters T-shirts tegen de muur,
op de grond stapels broeken.
Veel vuurwerk, veel sierraden.
Ik werd aangesproken door iemand die zich afvroeg
wat we er kwamen doen.
Ze had er zelf zo’n hekel aan.
De politie gebruikt speciale stellages om overzicht
over de mensen te kunnen houden.

Midden tussen de drukte van de markt was een rustig stuk plein afgezet.
Het was voor een tempel.
Daar was het heel feestelijk.
Onder andere door deze band.


Een levensgrote plastic palmboom is een bijzondere verschijning
in een land waar je bijna over de palmbomen struikelt.


Deze mevouw vroeg zich af wat we in de drukte kwamen doen.
Wilde natuurlijk graag op de foto.


Kinderarbeid ?
Dit meisje zat onder een kraam. Ze pakte dozen met
plastic armbanden uit die in grote hoeveelheden werden verkocht.




L heeft als souvenir twee kleine schoentjes gekocht,
rood met geel en goud en spiegeltjes.
Heel lief.

Na afloop van de wandeling was er een boodschap.
Of we Dhr. Randhir Singh Vaghela (van Garha tours & travels)
willen bellen.
Heb ik gedaan.
Hij wil ons morgenavond ontmoeten.
Leuk.


Inmiddels hebben we bij het hotel een eigen terrasje gemaakt.
In de tuin wil niemand zitten.
Men zit liever in de airconditioning.
Twee stoelen gevraagd, er stond nog een tafel in de tuin.
Ze zijn er ons al gewend.
L. zei nog gelukkig steken ze hier geen vuurwerk af.
Inmiddels is het 23:00 uur geweest en zijn we naar binnen gegaan
vanwege de knallen en kan ze de slaap niet vatten vanwege het geluid.
Dat wordt de komende twee dagen nog wat!
3e was
Groene Ganesh sticker gekocht, 5 RP.
Vond men eigenlijk een heel hoog bedrag: 8 Eurocent.

Lees verder

25/10/2007

Het is dan eindelijk zover.
We zijn al meer dan een maand terug.
Maar vandaag kan ik een eerste begin maken met mijn reisverslag.
Het is een hele belevenis geweest.

Traditiegetrouw zijn we de dag voor ons vertrek
al naar Schiphol vertrokken.
Eerst nog even snel onze vluchten klimaatneutraliseren.

Vervolgens met de trein naar Amsterdam.
Daar zijn we naar het centrum gegaan
nadat we de bagage in het Ibis-hotel hebben achtergelaten.

We zijn naar een tentoonstelling in het Hermitage aan de Amstel geweest
en hebben gegeten bij Portugalia.
Een goed Portugees restaurant.

Het reisverslag zal steeds bestaan uit de originele reisbeschrijving
van het reisbureau dat de reis heeft samengesteld.
Deze beschrijving is in het Engels.
Voor de eerste dag (Amsterdam) is die er natuurlijk niet.

Daarnaast de letterlijke tekstvan mijn notities.
In een enkel geval zal ik die corrigeren als blijkt na een maand
dat de tekst niet zo duidelijk is als ik had gedacht.
Vervolgens kan het zijn dat ik nu, terugkijkend op de vakantie,
nog tekst ga toevoegen.
Zoals deze tekst.
Verklarend.
Die is dan schuin gedrukt.

De tekst wordt vergezeld van vele foto’s, kaartjes, rekeningen, enz.
De foto’s zijn deze keer niet door mij zelf gemaakt.
Oh ja, deze reis maken we met twee personen.
De vlucht hebben we geboekt bij de KLM.
De reis in Gujarat, het vervoer daar, de hotels, de binnenlandse vluchten,
alles wat er bij komt kijken,
is geregeld door een reisbureau in India:
Garha Tours & Travel.
Deze organisatie, waar wij geen banden mee hebben,
kunnen we van harte aanbevelen.

De reis is geboekt via het internet en middels veel email-verkeer.

Gujarat is een van de staten van India.
Het gebied is net zo groot als bijvoorbeeld Frankrijk.
Er zijn een 30-tal districten, zeg maar provincies.
De grootste stad is Ahmedabad (5 miljoen inwoners).
De hoofdstad is Gandhinagar.
In 2001 woonden er 50 miljoen mensen in Gujarat.
Het is een staat met een enorme economische groei.

25/10/2007 Donderdag

Met de taxi naar het station.
De thermometer op het dashboard geeft aan dat het 8° Celsius is.
Het is grijs, de wind is koud.
Eerst naar Dordrecht, 5 – 10 minuten vertraging.
Vanuit de trein zien we nog even de Grote Kerk, De Prins en ons eigen huis.
Overstappen in Dordrecht gaat nog net.

Van het hotel naar Amsterdam.
L koopt de kaartjes.
Per ongeluk koopt ze voor het traject Schiphol – Amsterdam Centraal
kaartjes die bij een kortingspas horen.
We merken het niet maar de conducteur prompt.
Of we voor de terugweg maar even nieuwe kaartjes willen kopen.

Gisteren hadden we in gedachten nog 4 zaken te regelen.
Maar die 4 dingen vergaten we al snel.
Wat was dat nou.
Ook dit jaar gaan we dus weer zonder de verrekijker op vakantie.
Die ligt veilig in de kast te wachten op een volgende kans.

Gujarat (0)

India lokt luipaarden met ringtones

ANP

AHMEDABAD Boswachters in de provincie Gujarat in het westen van India
gebruiken om luipaarden te vangen telefoons met ringtones met veegeluiden.
De methode is in de afgelopen weken succesvol gebleken.
In Gujarat zijn inmiddels vijf luipaarden in de val gelopen,
aldus medewerker Vasani van het bosbeheer in Gujarat maandag.

De boswachters in Gujarat zijn meer energie gaan steken
in de jacht op luipaarden,
omdat de katachtige roofdieren bij hun zoektocht naar voedsel
steeds vaker in dorpen opduiken.
De bosbeheerders sluiten hun mobiele telefoons aan op boxen
en spelen ringtones af met geluiden van onder meer loeiende koeien
en kraaiende hanen.
Luipaarden die op de geluiden aflopen, komen in een kooi terecht.
Gevangen dieren worden teruggezet in bebost gebied.

Mogelijk gaan er de komende tijd,
(mezelf kennende kan die tijd jaren duren)
nog meer berichten volgen over, misschien zelfs wel uit, Gujarat.