Tagarchief: stripboek

Gelezen

Posted on by

Voor de feestdagen kocht ik een stapel stripboeken.
Een aantal van de boeken waren al te zien in eerdere
boeken. Vandaag een laatste bericht over de laatste
stripverhalen op de stapel.

IMG_1693JeanRayHarryDicksonMysteras

Jean Ray, Harry Dickson, Mysteras. ‘The American Sherlock Holmes’ wordt deze stripdetective wel genoemd. Als je het boek leest is het niet moeilijke te raden waarom. Voor mij is een goede detective niet iemand die bij de ontknoping met een stoet aan nieuwe feiten komt. Dan kan het verhaal nog zo mooi getekend zijn en het verhaal nog zo spannend. Maar de ‘nieuwe feiten’-reeks voelt als bedrog. Dat is wel de indruk bij Mysteras waarin de tekeningen gaandeweg het verhaal minder sterk worden. Best leuk tijdverdrijf om te lezen, is mijn conclusie. Er is veel aandacht voor architectuur.

IMG_1692JeanRayHarryDicksonMysteras

IMG_1694ChetvilleCorbeyranGourdonDeMeesterChocolatierDeel3DePlantage

Chetville, Corbeyran, Gourdon (scriptschrijver, de rolverdeling tussen de drie heren is me niet duidelijk), De Meester Chocolatier, deel 3: De Plantage. Veel interessante gegevens over het maken van chocolade. Met plezier gelezen.

IMG_1695ChetvilleCorbeyranGourdonDeMeesterChocolatierDeel3DePlantage

IMG_1754TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeMan

Het derde en laatste boek. Tibuce Oger, Indians, De zwarte schaduw van de blanke man. Een soort raamvertelling. Een lange periode van onderdrukking en misbruik door de blanke West-Europeanen wordt in beeld gebracht door een aaneen geregen verhaal. Iedere episode is getekend door iemand anders (16 tekenaars/schrijvers). De losse verhalen sluiten soms op elkaar aan doordat hoofdpersonen in meerdere verhalen voorkomen. Het eerste en laatste verhaal vormen samen 1 vertelling. In hoeverre het een correcte voorstelling van de volkeren en geschiedenis is, laat ik graag aan de lezer over.

IMG_1755TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringDominiqueBertail

Tekening en inkleuring: Dominique Bertail.

IMG_1757TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringFelixMeynet

De keuze van de voorbeelden in dit bericht zijn min of meer toevallig. Vooral bedoeld om de verscheidenheid in stijl te benadrukken. Felix Meynet.

IMG_1759TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringCorentinRouge

Corentin Rouge. Je begrijpt het al: Franse tekenaars/schrijvers.

IMG_1761TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringJef

De afwisseling in de verhalen is leuk. Bevalt een je niet dan begint twee pagina’s verder het volgende verhaal. Maar korte verhalen (drie of vier pagina’s) vraagt veel van de schrijftalenten. Nog al eens vraagt de structuur te veel van het schrijftalent.

IMG_1763TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringEmmanuelBazin

Emmanuel Bazin. Mooi om het element van de Canadese actualiteit van kindertehuizen voor de Inuit in dit verhaal te verwerken.

‘Indians’ is spannend en heel afwisselend.
Het blijft wel ‘ons beeld’ van de geschiedenis.

Gelezen

Posted on by

Het laatste stripboek dat ik las van Erik Kriek zat me dwars.
Het was niet goed.
Maar gelukkig had ik een stapel boeken gekocht voor de kerstperiode.

IMG_1607SchuitenVanDormaelGunzigDurieuxDeLaatsteFaraoBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

Dit is duidelijk van een ander niveau. ‘De laatste farao’ is niet gemaakt door Edgar P. Jacobs maar het boek moet wel passen in de lijn van ‘Blake en Mortimer’. Het verhaal moet kwaliteit hebben, zowel voor wat betreft het verhaal als voor wat betreft de uitvering. Daarin slagen Schuiten, Van Dormael, Gunzig en Durieux.

IMG_1630SchuitenVanDormaelGunzigDurieuxDeLaatsteFaraoBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

Het verhaal is spannend en loopt goed. Het is goed getekend. Misschien is de tekenstijl niet vernieuwend maar het is goed gedaan.

IMG_1631Floc'hFromentalBocquetDeKunstVanHetOorlogvoerenBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

IMG_1627Floc'hFromentalBocquetDeKunstVanHetOorlogvoerenBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

Een heel andere manier van tekenen en inkleuren is ‘De kunst van het oorlogvoeren’ van Floc’h, Fromental en Bocquet. Ook een boek dat geinspireerd is door ‘Blake en Mortimer’ van Edgar P. Jacobs.

IMG_1629Floc'hFromentalBocquetDeKunstVanHetOorlogvoerenBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

Toen ik me door de stapel stripboeken heen werkte bleek
dat ik nog een boek van Erik Kriek gekocht had:

IMG_1632ErikKriekInThePines5MurderBallads

Het had zelfs DWDD gehaald. Dat had een waarschuwing moeten zijn. Erik Kriek, In the pines – 5 murder ballads. Op basis van 5 Engelstalige balades maakte Kriek een CD en 5 verhalen. Die CD werd opgenomen door Nederlandse muzikanten. Tot zover het verhaal van DWDD. De stripverhalen hadden, de een meer dan het ander, het zelfde probleem dat het vorige besproken boek ook had: de verhalen lopen niet. Het gaat met horten en stoten en dat is bij korte verhalen nog meer storend dan bij een lang verhaal.

IMG_1633ErikKriekInThePines5MurderBalladsPrettyPollyEnDeScheepstimmerman

Fragment uit Pretty Polly en de scheepstimmerman.

IMG_1647JacquesMartinCAlvesFCorteggianiDeWegNaarLosAngeles

Het verhaal is deels een kopie van de speculaties rond Marilyn Monroe (al heet ze in het boek anders) en dreigt het soms te gekunsteld te worden maar Jacques Martin houdt het verhaal overeind. Dat doet hij met C. Alves en F. Corteggiani. Het boek heet ‘De weg naar Los Angeles’.

IMG_1648JacquesMartinCAlvesFCorteggianiLefrancDeWegNaarLosAngeles

Waarschijnlijk gebruikt men voor Lefranc steeds dezelfde achterkant maar Venetië heeft niets met dit verhaal te maken. Jammer. Het stripboek is wel vermakelijk.

Gelezen

Posted on by

De wereld van stripverhalen draait voor een heel groot
deel om recycling. Niet de goede recycling van materialen
en producten een tweede kans geven maar de slechte vorm
van recycling:
Franse titels vertalen met Google Translate en dan in andere
landen uitbrengen.

Er is niets mis met Google Translate maar het vertalen
van hele zinnen met de tool vraagt wel het een en ander
van de gebruiker. Daar wordt niet zo nauwkeurig naar
gekeken. Het gaat vooral om omzet.

IMG_1457PeterPontiacAutobiorama

Peter Pontiac, Autobiorama, 2023.

Peter Pontiac’s Autobiorama, is daar een variant op.
Onder het mom van een nieuwe titel oud, Nederlandse werk,
opnieuw uitbrengen.
Nu was Pontiac wel een tekenaar met goede ideeën maar
teksten schrijven was niet zijn sterkste kant.

In dit werk worden allerlei verhalen verzameld die over
hem zelf gaan maar de meest in het oog springened fenomenen
zijn dat hij zich heel vaak herhaalt en dat de verhalen
regelmatig gewoon niet af zijn.

Grappig is het dan dat hij er anderen van beschuldigd
steeds met hetzelfde verhaal te komen.
Zoals in de bespreking van ‘Drugsverledenman’ uit 2005.

IMG_1456PeterPontiacAutobioramaDrugsverledenman2005

Pontiac, 1997, HP/De Tijd: “Ik weet eerlijk gezegd niet of dat nou aan mij ligt, of aan de luiheid van de betreffende journalisten, maar ik lees steeds weer hetzelfde.”

Maar goede ideeen heeft hij best. Een grappig voorbeeld
vind ik “Autobioblues”, een opdracht voor 4 pagina’s.
Maar weer weet hij niet hoe te beginnen en wat het verhaal
zal zijn tot dat hij dat tot ondewerp maakt.
De vier lege pagina’s worden karakters die mee gaan doen in
het verhaal, die met hem in gesprek gaan en dat is grappig
en goed getekend. Of het origineel is weet ik niet.

IMG_1459PeterPontiacAutobioramaAutobioblues1IMG_1459PeterPontiacAutobioramaAutobioblues2

Eindoordeel: gemengde gevoelens.
Als je heel veel van Bob Dylan en Jimi Hendrix houdt,
is het waarschijnlijk beter te pruimen.

Gelezen

Posted on by

IMG_0367BigglesWillyVandersteen

Een nostalgie-dubbelslag: Biggles en getekend door Willy Vandersteen. Van Biggles had ik in het verleden al pockets. Die las ik graag. Misschien binnenkort nog eens laten zien. Daarnaast las ik ‘Bessy’ en natuurlijk ‘Suske en Wiske’.

De reeks met Biggles liep maar een paar jaar en de tekenstijl
is van de Studio Vandersteen. Herkenbaar, helder.
Het tekenen is zeker een belangrijk onderdeel van de kunst van
stripverhalen. Maar het vertellen van het verhaal is dat
zeker ook. In dit eerste deel van de volledige reeks
met verhalen uit 1965 – 1967 is de verhaallijn niet
altijd vloeiend.
Daarmee bedoel ik dat er plots, tegen het eind van het verhaal,
heel veel, soms ook minder logische gebeurtenissen plaatsvinden
die een soort van plotselinge versnelling in het verhaal opleveren.
Niet altijd prettig voor de lezer en vaak niet erg doordacht.
Dat is jammer maar ze zijn stiekem meer dan 50 jaar oud.
Dus nostalgie, leuk om nog eens te lezen.

Gelezen: De boekenezel van Córdoba

Posted on by

IMG_0176Lupano-ChemineauDeBoekenezelVanCordoba

Wilfrid Lupano & Léonard Chemineau – De boekenezel van Córdoba. Met een toelichting door Pascal Buresi.

Córdoba is een stad in het zuiden van Spanje.
We weten over het algemeen niet veel van de geschiedenis
van Spanje en zeker niet van de tijd dat het zuiden
van Spanje onder Arabische invloed stond (kalifaat Córdoba, van 929 tot 1031).
Dat is de achtergrond van het stripverhaal.

Nog iets breder is de geschiedenis van klassieke boeken,
manuscripten, die door kopieëren ‘overleven’ in Arabische
collecties en die door de tijd via Córdoba bekend
worden in de Westerse wereld.
De boekenezel is een van de voorzieningen die de tijdsreis
van kennis mogelijk maken.

Het verhaal is een soort van avonturenroman, niet bijzonder
getekend en eigenlijk te lang om de spanning vast te houden.
Dus is ht boek helemaal geslaagd. Nee.
Is het dan toch de moeite waard om te lezen. Zeker.
De thematiek is bijzonder en het is de moeite waard om
er kennis van te nemen.
Niet is de laatste plaats door de pagina’s met een toelichting,
na het stripverhaal, geschreven door Pascal Buresi.

Abd al-Rahman III en Al-Hakam II zijn namen van kaliefen van Córdoba
die ook in het verhaal vookomen.

Breda, Beatles en Blake

Posted on by

Drie stripboeken heb ik gisteren gekocht.
= Het Turfschip van Breda door Roelof Wijtsma
= Epstein door Jaron Beekes
= Het gedroomde avontuur door Didier Convard en Andre Juillard.

Om bij het laatste boek te beginnen.
De verhalen van Blake en Mortimer zijn al van heel wat jaren geleden.
Edgar P. Jacobs was de maker en hij overleed in 1987.
Toch komt er af en toe een boek uit met de twee helden.
Vaak van een bewonderaar en vaak ook met een originele
invalshoek. Dit is geen gewone remake.
Niet zomaar een nieuw avontuur met de oude helden.
De insteek is origineel maar de uitwerking is wat kort door de bocht.
Resultaat is ook geen standaard stripverhaal met plaatjes
en tekstballonnen maar een briefwisseling mert grotere tekeningen.
En die tekeningen zijn mooi.

photo DSC_5422HetGedroomdeAvontuurDidierConvard-AndreJuillard.jpg

Het gedroomde avontuur door Didier Convard en Andre Juillard.

Epstein is een graphic novel over de eerste manager van de Beatles.
De man die hen hielp groot te worden.
Mooi verhaal.
De omslag is grappig.
Ik laat eerst de achterkant zien, dan de voorkant.

photo DSC_5423JaronBeekesEpstein.jpg

Epstein door Jaron Beekes.

photo DSC_5424JaronBeekesEpstein.jpg

Als laatste Het Turfschip van Breda.
Leuk verteld.
Zeker als je weet dat het al heel wat keren in beeld gebracht is.
Zo was er bijvoorbeeld die ets van Bartholomeus Willemsz. Dolendo:
Inname van Breda, uit ongeveer 1590.

photo BartholomeusWillemszDolendoInnameVanBreda1590RP-P-OB-80090.jpg

Bartholomeus Willemsz. Dolendo, Inname van Breda, 1590. Vier episodes van het verhaal. Linksboven de aankomst van het turfschip, rechtsboven het binnenhalen van het schip in het slot (zie hieronder), linksonder een gevecht op de binnenplaats en rechtsonder het verdrijven der Italiaanse soldaten.

photo BartholomeusWillemszDolendoInnameVanBreda1590RP-P-OB-80090Detail.jpg

Bartholomeus Willemsz. Dolendo, detail van Inname van Breda: het binnenhalen van het schip in het slot.

Roelof Wijtsma maakt er een veel dynamischer spectakel van:

photo DSC_5421RoelofWijtsmaHetTurfschipVanBreda.jpg

Het Turfschip van Breda door Roelof Wijtsma.

Gelezen: Henrik Rehr – Gavrilo Princip

Posted on by

De laatste dagen lijkt het wel of ik alleen maar lees
of over India schrijf (ten minste als je mijn blog leest).
Nou dit stripboek heb ik al een tijd geleden gelezen.
Maar het lag nog steeds klaar om gerecenseerd te worden.

Het feit dat 100 jaar geleden de Eerste Wereldoorlog begon
heeft een stroom van boeken tot gevolg gehad.
Niet in de laatste plaats een stroom van stripboeken.

photo DSC_4084HendrikRehrGavriloPrincip.jpg

Omslag van Gavrilo Princip – De man die WOI ontketende. Gemaakt door Henrik Rehr.

Een boek dat er uit springt qua omvang (230 pagina’s), onderwerp en aanpak
is het boek van Henrik Rehr, getiteld Gavrilo Princip.

Gavrilo Princip is de moordenaar van aartshertog Franz Ferdinand.
De moord vindt plaats in Serajevo, 28 juni 1914.
Waar kennen we die naam nog meer van?
Door het domino-effect dat daarmee werd gestart was
in korte tijd heel Europa en later de hele wereld in oorlog.

De Bosnier Princip komt in het boek naar voren als
een persoon die vind dat hij in een uitzichtloze situatie leeft.
Onderdrukt door Oostenrijk-Hongarije ziet hij geen toekomst
en vult zijn dagen met niets en het uiteindelijk beramen
van een aanslag.
Zijn fanatisme is beangstigend.
Andere mensen hebben hem in deze positie gebracht.
Alleen destructief gedrag kan een oplossing (?) brengen.
Een soort ISIS-strijder in Den Haag: veel praat geen
constructieve actie.

Dat het boek 230 pagina’s heeft moet ik aannemen
want de pagina’s hebben geen nummer.
Het is een enorm karwei geweest. Dat staat vast.
Maar omdat het veel pagina’s heeft, is het nog geen graphic novel,
zoals veel recensies zeggen.

Voor mij moet een graphic novel of heel relevant zijn (bijvoorbeeld
The 9/11 report – Sid Jacobson, Ernie Colon of Maus – Art Spiegelman)
of elementen van een roman hebben (A Contract with God – Will Eisner).
Die eigenschappen heeft het stripboek ‘Gavrilo Princip’ niet.
Er is al heel veel over de persoon en de moord geschreven, hier niets nieuws.
Voor een roman is het verhaal bij vlagen niet vloeiend genoeg
em zit er te weinig geloofwaardige karakterontwikkeling in.
Dat neemt niet weg dat het een knap stripboek is waarbij
er vooral veel en goed getekend is.
Ik laat een paar willekeurige pagina’s zien om een indruk te geven:

photo DSC_4085HendrikRehrGavriloPrincip.jpg
photo DSC_4086HendrikRehrGavriloPrincip.jpg
photo DSC_4087HendrikRehrGavriloPrincip.jpg
photo DSC_4088HendrikRehrGavriloPrincip.jpg

Conclusie:
Prachtig boek. Had in veel minder pagina’s waarschijnlijk
net zo veel indruk gemaakt.