Inbinden stripverhaal

De laatste loodjes.
Deel 2, het deel met een groot, handgetekend stripverhaal,
dat zich afspeelt in de ruimte en dat waarschijnlijk
begin jaren ’60 van de vorige eeuw is geschreven en
getekend, is bijna af.
Vandaag is het af gekomen.

IMG_3115StripboekInbinden

Zoals je kunt zien heb ik nog een blad met het handgemarmerd papier uit Bangladesh. Voor in het geval dat… Nou, ok had het nodig want de binnenkant van de platten wilde ik niet zoals bij deel 1, met het blauwe schutblad bekleden. Misschien ligt het aan de looprichting van het papier en is het mijn fout. Misschien is het papier minder geschikt. Hoe dan ook, de binnenzijde krijgt ook een marmerbekleding.


IMG_3116StripboekInbinden

Over dit deel ben ik tevreden. Er zijn een paar punten waarvan ik weet dat het nog beter kan. Maar waarschijnlijk ziet de persoon voor wie ik de losse bladen heb ingebonden, dat niet eens.


IMG_3117StripboekInbinden

Het papier vind ik erg mooi. Je ziet wel eens van die foto’s van planeten en sterrenstelsels heel, heel ver van ons vandaan. Foto’s die heel spannend zijn ingekleurd. Nou dat vind ik hier ook het geval met het goud, zwart en groen.


IMG_3120StripboekInbindenHandgemarmerdPapier

Eerst heb ik opgemeten hoe groot de stukken papier moeten zijn. Dat heb ik nagevouwen met een stuk inpakpapier. Daarmee kan ik zien welke ‘marmertekening’ ik het best kan kiezen. Er moeten 2 stukken uit het vel. Het is papier op basis van jute dus ik vermoed dat looprichting geen rol speelt.


IMG_3121StripboekInbindenHandgemarmerdPapier

Dit is tekening 1 die ik wil. Ik ben aan deze kant begonnen met snijden. De onderste horizontale lijn heb ik gesneden. Toen het papier omgedraaid en op basis van de eerste snee een stuk papier uitgesneden. Zo rechthoekig als je met de hand maar kunt (gebruik een grote driehoek).


IMG_3123StripboekInbindenHandgemarmerdPapierIMG_3124StripboekInbindenHandgemarmerdPapierUitzoekenWelkeStukkenIkWil

Zo ook tekening 2.


IMG_3125StripboekInbindenHandgemarmerdPapierIMG_3127StripboekInbindenHandgemarmerdPapier

Snijden, passen en meten. Eventueel bijsnijden.


IMG_3128StripboekInbindenHandgemarmerdPapierIMG_3129StripboekInbindenHandgemarmerdPapier

Marmer: Sustain & Heal, hangemaakt door fairtrade gecertificeerde vrouwen in Bangladesh. Papier op basis van jute. Donkerblauw basisvel. Zwart en houtskool met rode en metallic gouden highlights, ongeveer 68 gr. Papier Royaal verkoopt het.


IMG_3130StripboekInbindenHandgemarmerdPapierErKanGelijmdWordenIMG_3131StripboekInbindenHandgemarmerdPapierHulpmiddelAanleggenIMG_3132StripboekInbindenHandgemarmerdPapierGelijmdIMG_3133StripboekInbindenHandgemarmerdPapierOnderBezwaar


Stripverhaal inbinden

Vandaag even aan de platten gewerkt.
De platten had ik een tijd terug al gesneden.
Ik wil dat beide boeken dezelfde buitenmaat krijgen.
Vandaag het handgemarmerd papier voor de twee platten
gepast en gemeten om vervolgens te snijden en te lijmen.

IMG_2980MarmerPassenEnMetenAftekenenEnSnijden

Passen en meten, aftekenen, vooral de hoeken. Dan kan ik na het insmeren met lijm het karton snel en precies op de goede plaats aanbrengen.


IMG_2981HetStropverhaalMetDragersOnderBezwaarUit

Dit gaat het boekblok worden.


IMG_2982MarmerOpMaatVoorPlatSnijden

Snijden.


IMG_2983RestantHandgemarmerdPapier

Het restant.


IMG_2984OnderBezwaar

Dan onder bezwaar. Dan kan ik morgen de hoeken op maat maken en de omslagen lijmen.


Stripverhaal inbinden

Gisteren ben ik nog verder gegaan met het boek, vanochtend
trouwens ook. Dus het boek is verder dan de foto’s
in dit bericht. Maar daarover binnenkort meer.

IMG_2915HoekjesErAfEnKaften

De platten zijn goed gelukt. Het marmerpapier laat zich goed verwerken. Dat is natuurlijk altijd afwachten. Nu haal ik de hoekjes er af en lijm ik de omslagen.


De vraag is dan: hoe ga ik de rug maken.
Daar loop ik al even over na te denken maar ik kom er niet uit.
Als ik een boek voor mezelf maak neem ik gerust een gokje.
Maar nu ik een boek maak voor iemand anders (en dan ook nog
twee die min if meer hetzelfde moeten worden), denk ik wat
langer na. Je krijgt maar 1 kans.
Ik besluit dummy’s te maken.
Als boek gebruik ik stukken van de achterkant van de Allerhande.
Ik wil beter begrijpen hoe ik het moet aanpakken.

Dummy 1:

IMG_2916MateriaalVoorEenDummy

Het materiaal. De achterkant van de Allerhande en twee stukken afvalkarton.


IMG_2917DummyStaatMakkelijkOpen

Dan is dit het resultaat. Ik gebruik het groene materiaal dat ik ook op het boek wil gebruiken. Het is een soort van geplastificeerd papier. Ik ervaar meteen hoe het zich laat verwerken (heel prettig). Ik maak de rug door de platten met het ‘rugmateriaal’ aan elkaar te bevestigen, zonder extra ruimte in de rug en zonder rugversteviging. Het boek dat nu ontstaat is nog niet ‘onder bezwaar’ geweest maar gaat makkelijk open staan. Wat meer ruimte in de rug is dus wel een idee.


IMG_2918Dummy

Maar de kop laat zich eenvoudig plakken.


Dummy 2:

IMG_2919MateriaalVoorDummyRug

Het materiaal. Een klein stukje van de Allerhande en een reststukje karton.


IMG_2920BasisVoorDummyRug

Daarmee maak ik deze rugbasis.


IMG_2921DummyRug

Dan is dit de beklede rug.


IMG_2922Dummy

En dan is dit het boekje. Ik heb het zelf open weggezet voor de foto. Deze vorm is mooier dan dummy 1. Dit wordt de aanpak.


IMG_2923PassenEnMetenEnMeetfout

Materiaal uitgerekend, uitgesneden, dan meten, passen, ontdekken dat je een meetfout hebt gemaakt, opnieuw snijden, weer passen en meten en aftekenen.


IMG_2924Passen


IMG_2925GepastEnGemetenNuLijmen

Alles goed klaarleggen, de rug, de platten en het bekledingsmateriaal, de lijm en de lijmkwast. Dan beginnen.


IMG_2927DeBandIsGereed

De boekband is gereed. Nu het boekblok nog in de boekband zetten. Het uur van de waarheid.


Stripverhaal inbinden

Gisteren ben ik begonnen met de boekband.
De kern is karton. Die zal ik dus eerst op maat moeten
gaan snijden. Ik ga twee boeken maken dus snij ik
nu al vier platten.
De banden bekleed ik met een marmer. Het marmer heet
Sustain & Heal, het is een handgemaakt marmer.
Het is door fairtrade gecertificeerde vrouwen gemaakt
in Bangladesh. Het papier is gemaakt op basis van jute
en weegt ongeveer 68 gram.

IMG_2899KartonVoorDePlatten

Dit is het karton waar de platten uit moeten komen. Een boekbinder zei ooit dat je dat niet met de hand moet doen. Het snijden van groot karton is met de hand bijna onmogelijk. Het vraagt gedoseerde kracht en om te komen tot een rechthoek
is niet eenvoudig. Gelukkig mag je bij mijn boeken zien dat het handwerk is maar een bordschaar zou ideaal zijn. Daar beschik ik niet over en ook niet over de ruimte die nodig is voor een bordschaar.


IMG_2900SustainAndHealMarmerBangladesh

Dit zijn de marmers. Je ziet dat ieder blad een eigen ‘rekening’ heeft. Het papier heeft aan alle zijdes nog de scheprand. Deze keer laat ik de scheprand niet terugkomen in het boek. Het mettalic goud dat door het zwart en petrol (groen/blauw) loopt vind ik zo mooi. Het is een werveling die in de ruimte zou kunnen voorkomen en de strip gaat over ruimtevaart.


IMG_2902TweePlatten

Dit zijn de platten voor het eerste boek.


IMG_2905SnijdenDecoratiepapierUitMarmer

Hier snij ik de marmers op maat voor de platten.


IMG_2906DecoratiepapierOmslagenUitgesneden

Als ik een boek voor mezelf maak zou ik misschien meer op ‘overhouden’ hebben gesneden maar ook deze randen gaan niet weg. Die gaan vast op of in een volgens boek belanden. Daar zijn ze te mooi voor.


IMG_2911MetalenHoeklineaalAls ondersteuningBijHetLijmen

Ik leg eerst het marmer weg, Dan leg ik de plat op de plaats waar ik hem wil hebben. Op die manier zorg ik ervoor dat de randen aan alle zijdes even breed zijn. Dan leg ik de grote hoeklineaal aan een hoek van de plat. Dan kan ik dadelijk de plat snel en eenvoudig op de juiste plaat terugleggen. Vervolgens klap ik de plat om en leg die op een stuk papier, lijm de plat in en plaats hem terug op het marmer. Dit heb ik zo voor het eerst zo gedaan en dat beviel goed.


IMG_2912VoorplatOpBakpapier

Mijn boekenpers is helaas niet groot genoeg om de platten er in te laten drogen. Dus ik moet improviseren. Bakpapier op de grond, gelijmde plat er op,…….


IMG_2913TussenBakpapier

…….afdekken met bakpapier, een plant (die ik vaker begruik in de boekenpers), ……….


IMG_2914VoorEnAchterplatOnderBezwaar

…….dan de boekenpers er boven op. Het gewicht van de gietijzeren boekenpers zorgt er voor dat het karton en het papier mooi vlak blijft tijdens het drogen.


Vandaag weer verder.

Gelezen

Voor de feestdagen kocht ik een stapel stripboeken.
Een aantal van de boeken waren al te zien in eerdere
boeken. Vandaag een laatste bericht over de laatste
stripverhalen op de stapel.

IMG_1693JeanRayHarryDicksonMysteras

Jean Ray, Harry Dickson, Mysteras. ‘The American Sherlock Holmes’ wordt deze stripdetective wel genoemd. Als je het boek leest is het niet moeilijke te raden waarom. Voor mij is een goede detective niet iemand die bij de ontknoping met een stoet aan nieuwe feiten komt. Dan kan het verhaal nog zo mooi getekend zijn en het verhaal nog zo spannend. Maar de ‘nieuwe feiten’-reeks voelt als bedrog. Dat is wel de indruk bij Mysteras waarin de tekeningen gaandeweg het verhaal minder sterk worden. Best leuk tijdverdrijf om te lezen, is mijn conclusie. Er is veel aandacht voor architectuur.

IMG_1692JeanRayHarryDicksonMysteras


IMG_1694ChetvilleCorbeyranGourdonDeMeesterChocolatierDeel3DePlantage

Chetville, Corbeyran, Gourdon (scriptschrijver, de rolverdeling tussen de drie heren is me niet duidelijk), De Meester Chocolatier, deel 3: De Plantage. Veel interessante gegevens over het maken van chocolade. Met plezier gelezen.

IMG_1695ChetvilleCorbeyranGourdonDeMeesterChocolatierDeel3DePlantage


IMG_1754TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeMan

Het derde en laatste boek. Tibuce Oger, Indians, De zwarte schaduw van de blanke man. Een soort raamvertelling. Een lange periode van onderdrukking en misbruik door de blanke West-Europeanen wordt in beeld gebracht door een aaneen geregen verhaal. Iedere episode is getekend door iemand anders (16 tekenaars/schrijvers). De losse verhalen sluiten soms op elkaar aan doordat hoofdpersonen in meerdere verhalen voorkomen. Het eerste en laatste verhaal vormen samen 1 vertelling. In hoeverre het een correcte voorstelling van de volkeren en geschiedenis is, laat ik graag aan de lezer over.

IMG_1755TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringDominiqueBertail

Tekening en inkleuring: Dominique Bertail.

IMG_1757TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringFelixMeynet

De keuze van de voorbeelden in dit bericht zijn min of meer toevallig. Vooral bedoeld om de verscheidenheid in stijl te benadrukken. Felix Meynet.

IMG_1759TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringCorentinRouge

Corentin Rouge. Je begrijpt het al: Franse tekenaars/schrijvers.

IMG_1761TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringJef

De afwisseling in de verhalen is leuk. Bevalt een je niet dan begint twee pagina’s verder het volgende verhaal. Maar korte verhalen (drie of vier pagina’s) vraagt veel van de schrijftalenten. Nog al eens vraagt de structuur te veel van het schrijftalent.

IMG_1763TibuceOgerIndiansDeZwarteSchaduwVanDeBlankeManTekeningInkleuringEmmanuelBazin

Emmanuel Bazin. Mooi om het element van de Canadese actualiteit van kindertehuizen voor de Inuit in dit verhaal te verwerken.


‘Indians’ is spannend en heel afwisselend.
Het blijft wel ‘ons beeld’ van de geschiedenis.

Gelezen

Het laatste stripboek dat ik las van Erik Kriek zat me dwars.
Het was niet goed.
Maar gelukkig had ik een stapel boeken gekocht voor de kerstperiode.

IMG_1607SchuitenVanDormaelGunzigDurieuxDeLaatsteFaraoBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

Dit is duidelijk van een ander niveau. ‘De laatste farao’ is niet gemaakt door Edgar P. Jacobs maar het boek moet wel passen in de lijn van ‘Blake en Mortimer’. Het verhaal moet kwaliteit hebben, zowel voor wat betreft het verhaal als voor wat betreft de uitvering. Daarin slagen Schuiten, Van Dormael, Gunzig en Durieux.

IMG_1630SchuitenVanDormaelGunzigDurieuxDeLaatsteFaraoBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

Het verhaal is spannend en loopt goed. Het is goed getekend. Misschien is de tekenstijl niet vernieuwend maar het is goed gedaan.

IMG_1631Floc'hFromentalBocquetDeKunstVanHetOorlogvoerenBlakeEnMortimerEdgarPJacobs


IMG_1627Floc'hFromentalBocquetDeKunstVanHetOorlogvoerenBlakeEnMortimerEdgarPJacobs

Een heel andere manier van tekenen en inkleuren is ‘De kunst van het oorlogvoeren’ van Floc’h, Fromental en Bocquet. Ook een boek dat geinspireerd is door ‘Blake en Mortimer’ van Edgar P. Jacobs.

IMG_1629Floc'hFromentalBocquetDeKunstVanHetOorlogvoerenBlakeEnMortimerEdgarPJacobs


Toen ik me door de stapel stripboeken heen werkte bleek
dat ik nog een boek van Erik Kriek gekocht had:

IMG_1632ErikKriekInThePines5MurderBallads

Het had zelfs DWDD gehaald. Dat had een waarschuwing moeten zijn. Erik Kriek, In the pines – 5 murder ballads. Op basis van 5 Engelstalige balades maakte Kriek een CD en 5 verhalen. Die CD werd opgenomen door Nederlandse muzikanten. Tot zover het verhaal van DWDD. De stripverhalen hadden, de een meer dan het ander, het zelfde probleem dat het vorige besproken boek ook had: de verhalen lopen niet. Het gaat met horten en stoten en dat is bij korte verhalen nog meer storend dan bij een lang verhaal.

IMG_1633ErikKriekInThePines5MurderBalladsPrettyPollyEnDeScheepstimmerman

Fragment uit Pretty Polly en de scheepstimmerman.


IMG_1647JacquesMartinCAlvesFCorteggianiDeWegNaarLosAngeles

Het verhaal is deels een kopie van de speculaties rond Marilyn Monroe (al heet ze in het boek anders) en dreigt het soms te gekunsteld te worden maar Jacques Martin houdt het verhaal overeind. Dat doet hij met C. Alves en F. Corteggiani. Het boek heet ‘De weg naar Los Angeles’.

IMG_1648JacquesMartinCAlvesFCorteggianiLefrancDeWegNaarLosAngeles

Waarschijnlijk gebruikt men voor Lefranc steeds dezelfde achterkant maar Venetië heeft niets met dit verhaal te maken. Jammer. Het stripboek is wel vermakelijk.


Gelezen

De wereld van stripverhalen draait voor een heel groot
deel om recycling. Niet de goede recycling van materialen
en producten een tweede kans geven maar de slechte vorm
van recycling:
Franse titels vertalen met Google Translate en dan in andere
landen uitbrengen.

Er is niets mis met Google Translate maar het vertalen
van hele zinnen met de tool vraagt wel het een en ander
van de gebruiker. Daar wordt niet zo nauwkeurig naar
gekeken. Het gaat vooral om omzet.

IMG_1457PeterPontiacAutobiorama

Peter Pontiac, Autobiorama, 2023.


Peter Pontiac’s Autobiorama, is daar een variant op.
Onder het mom van een nieuwe titel oud, Nederlandse werk,
opnieuw uitbrengen.
Nu was Pontiac wel een tekenaar met goede ideeën maar
teksten schrijven was niet zijn sterkste kant.

In dit werk worden allerlei verhalen verzameld die over
hem zelf gaan maar de meest in het oog springened fenomenen
zijn dat hij zich heel vaak herhaalt en dat de verhalen
regelmatig gewoon niet af zijn.

Grappig is het dan dat hij er anderen van beschuldigd
steeds met hetzelfde verhaal te komen.
Zoals in de bespreking van ‘Drugsverledenman’ uit 2005.

IMG_1456PeterPontiacAutobioramaDrugsverledenman2005

Pontiac, 1997, HP/De Tijd: “Ik weet eerlijk gezegd niet of dat nou aan mij ligt, of aan de luiheid van de betreffende journalisten, maar ik lees steeds weer hetzelfde.”


Maar goede ideeen heeft hij best. Een grappig voorbeeld
vind ik “Autobioblues”, een opdracht voor 4 pagina’s.
Maar weer weet hij niet hoe te beginnen en wat het verhaal
zal zijn tot dat hij dat tot ondewerp maakt.
De vier lege pagina’s worden karakters die mee gaan doen in
het verhaal, die met hem in gesprek gaan en dat is grappig
en goed getekend. Of het origineel is weet ik niet.

IMG_1459PeterPontiacAutobioramaAutobioblues1IMG_1459PeterPontiacAutobioramaAutobioblues2


Eindoordeel: gemengde gevoelens.
Als je heel veel van Bob Dylan en Jimi Hendrix houdt,
is het waarschijnlijk beter te pruimen.

Gelezen

IMG_0367BigglesWillyVandersteen

Een nostalgie-dubbelslag: Biggles en getekend door Willy Vandersteen. Van Biggles had ik in het verleden al pockets. Die las ik graag. Misschien binnenkort nog eens laten zien. Daarnaast las ik ‘Bessy’ en natuurlijk ‘Suske en Wiske’.


De reeks met Biggles liep maar een paar jaar en de tekenstijl
is van de Studio Vandersteen. Herkenbaar, helder.
Het tekenen is zeker een belangrijk onderdeel van de kunst van
stripverhalen. Maar het vertellen van het verhaal is dat
zeker ook. In dit eerste deel van de volledige reeks
met verhalen uit 1965 – 1967 is de verhaallijn niet
altijd vloeiend.
Daarmee bedoel ik dat er plots, tegen het eind van het verhaal,
heel veel, soms ook minder logische gebeurtenissen plaatsvinden
die een soort van plotselinge versnelling in het verhaal opleveren.
Niet altijd prettig voor de lezer en vaak niet erg doordacht.
Dat is jammer maar ze zijn stiekem meer dan 50 jaar oud.
Dus nostalgie, leuk om nog eens te lezen.

Gelezen: De boekenezel van Córdoba

IMG_0176Lupano-ChemineauDeBoekenezelVanCordoba

Wilfrid Lupano & Léonard Chemineau – De boekenezel van Córdoba. Met een toelichting door Pascal Buresi.


Córdoba is een stad in het zuiden van Spanje.
We weten over het algemeen niet veel van de geschiedenis
van Spanje en zeker niet van de tijd dat het zuiden
van Spanje onder Arabische invloed stond (kalifaat Córdoba, van 929 tot 1031).
Dat is de achtergrond van het stripverhaal.

Nog iets breder is de geschiedenis van klassieke boeken,
manuscripten, die door kopieëren ‘overleven’ in Arabische
collecties en die door de tijd via Córdoba bekend
worden in de Westerse wereld.
De boekenezel is een van de voorzieningen die de tijdsreis
van kennis mogelijk maken.

Het verhaal is een soort van avonturenroman, niet bijzonder
getekend en eigenlijk te lang om de spanning vast te houden.
Dus is ht boek helemaal geslaagd. Nee.
Is het dan toch de moeite waard om te lezen. Zeker.
De thematiek is bijzonder en het is de moeite waard om
er kennis van te nemen.
Niet is de laatste plaats door de pagina’s met een toelichting,
na het stripverhaal, geschreven door Pascal Buresi.

Abd al-Rahman III en Al-Hakam II zijn namen van kaliefen van Córdoba
die ook in het verhaal vookomen.

Breda, Beatles en Blake

Drie stripboeken heb ik gisteren gekocht.
= Het Turfschip van Breda door Roelof Wijtsma
= Epstein door Jaron Beekes
= Het gedroomde avontuur door Didier Convard en Andre Juillard.

Om bij het laatste boek te beginnen.
De verhalen van Blake en Mortimer zijn al van heel wat jaren geleden.
Edgar P. Jacobs was de maker en hij overleed in 1987.
Toch komt er af en toe een boek uit met de twee helden.
Vaak van een bewonderaar en vaak ook met een originele
invalshoek. Dit is geen gewone remake.
Niet zomaar een nieuw avontuur met de oude helden.
De insteek is origineel maar de uitwerking is wat kort door de bocht.
Resultaat is ook geen standaard stripverhaal met plaatjes
en tekstballonnen maar een briefwisseling mert grotere tekeningen.
En die tekeningen zijn mooi.

 photo DSC_5422HetGedroomdeAvontuurDidierConvard-AndreJuillard.jpg

Het gedroomde avontuur door Didier Convard en Andre Juillard.


Epstein is een graphic novel over de eerste manager van de Beatles.
De man die hen hielp groot te worden.
Mooi verhaal.
De omslag is grappig.
Ik laat eerst de achterkant zien, dan de voorkant.

 photo DSC_5423JaronBeekesEpstein.jpg

Epstein door Jaron Beekes.

 photo DSC_5424JaronBeekesEpstein.jpg


Als laatste Het Turfschip van Breda.
Leuk verteld.
Zeker als je weet dat het al heel wat keren in beeld gebracht is.
Zo was er bijvoorbeeld die ets van Bartholomeus Willemsz. Dolendo:
Inname van Breda, uit ongeveer 1590.

 photo BartholomeusWillemszDolendoInnameVanBreda1590RP-P-OB-80090.jpg

Bartholomeus Willemsz. Dolendo, Inname van Breda, 1590. Vier episodes van het verhaal. Linksboven de aankomst van het turfschip, rechtsboven het binnenhalen van het schip in het slot (zie hieronder), linksonder een gevecht op de binnenplaats en rechtsonder het verdrijven der Italiaanse soldaten.

 photo BartholomeusWillemszDolendoInnameVanBreda1590RP-P-OB-80090Detail.jpg

Bartholomeus Willemsz. Dolendo, detail van Inname van Breda: het binnenhalen van het schip in het slot.

Roelof Wijtsma maakt er een veel dynamischer spectakel van:

 photo DSC_5421RoelofWijtsmaHetTurfschipVanBreda.jpg

Het Turfschip van Breda door Roelof Wijtsma.


Gelezen: Henrik Rehr – Gavrilo Princip

De laatste dagen lijkt het wel of ik alleen maar lees
of over India schrijf (ten minste als je mijn blog leest).
Nou dit stripboek heb ik al een tijd geleden gelezen.
Maar het lag nog steeds klaar om gerecenseerd te worden.

Het feit dat 100 jaar geleden de Eerste Wereldoorlog begon
heeft een stroom van boeken tot gevolg gehad.
Niet in de laatste plaats een stroom van stripboeken.

 photo DSC_4084HendrikRehrGavriloPrincip.jpg

Omslag van Gavrilo Princip – De man die WOI ontketende. Gemaakt door Henrik Rehr.

Een boek dat er uit springt qua omvang (230 pagina’s), onderwerp en aanpak
is het boek van Henrik Rehr, getiteld Gavrilo Princip.

Gavrilo Princip is de moordenaar van aartshertog Franz Ferdinand.
De moord vindt plaats in Serajevo, 28 juni 1914.
Waar kennen we die naam nog meer van?
Door het domino-effect dat daarmee werd gestart was
in korte tijd heel Europa en later de hele wereld in oorlog.

De Bosnier Princip komt in het boek naar voren als
een persoon die vind dat hij in een uitzichtloze situatie leeft.
Onderdrukt door Oostenrijk-Hongarije ziet hij geen toekomst
en vult zijn dagen met niets en het uiteindelijk beramen
van een aanslag.
Zijn fanatisme is beangstigend.
Andere mensen hebben hem in deze positie gebracht.
Alleen destructief gedrag kan een oplossing (?) brengen.
Een soort ISIS-strijder in Den Haag: veel praat geen
constructieve actie.

Dat het boek 230 pagina’s heeft moet ik aannemen
want de pagina’s hebben geen nummer.
Het is een enorm karwei geweest. Dat staat vast.
Maar omdat het veel pagina’s heeft, is het nog geen graphic novel,
zoals veel recensies zeggen.

Voor mij moet een graphic novel of heel relevant zijn (bijvoorbeeld
The 9/11 report – Sid Jacobson, Ernie Colon of Maus – Art Spiegelman)
of elementen van een roman hebben (A Contract with God – Will Eisner).
Die eigenschappen heeft het stripboek ‘Gavrilo Princip’ niet.
Er is al heel veel over de persoon en de moord geschreven, hier niets nieuws.
Voor een roman is het verhaal bij vlagen niet vloeiend genoeg
em zit er te weinig geloofwaardige karakterontwikkeling in.
Dat neemt niet weg dat het een knap stripboek is waarbij
er vooral veel en goed getekend is.
Ik laat een paar willekeurige pagina’s zien om een indruk te geven:

 photo DSC_4085HendrikRehrGavriloPrincip.jpg
 photo DSC_4086HendrikRehrGavriloPrincip.jpg
 photo DSC_4087HendrikRehrGavriloPrincip.jpg
 photo DSC_4088HendrikRehrGavriloPrincip.jpg

Conclusie:
Prachtig boek. Had in veel minder pagina’s waarschijnlijk
net zo veel indruk gemaakt.