Ajanta is iets bijzonders.
Ajanta is een plaats in India, in de deelstaat Maharashtra.
In een bijzondere natuurlijke situatie liggen er een groot aantal (30)
Boeddhistische rotskloosters en tempels.

Tussen twee, dicht bij elkaar liggende heuvelwanden,
met tussen hen in op zo’n kleine 80 meter onder de toppen
van de heuvels, stroomt een rivier. De Waghora.

Van de grotten zijn er 5 van het zogenaamde chaitya-grihas type.
Eerder noemde ik dat bij gebrek aan een beter woord
een Boeddhistische kathadraal.
De andere zijn of sangharamas (heiligdom)
of viharas (klooster).

De grotten zijn qua datering in twee groepen te verdelen:
= de oudste groep zijn van voor onze jaartelling vanaf
200 jaar voor Christus;
= de jongste groep is van 200 jaar na Christus met als meest actieve
periode 550 – 600 jaar na Christus.

Het meest bijzonder aan de grotten zijn naast de ligging en
het beeldhouwwerk, de schilderingen.

Neem een kijkje met me in grot 1.

Cave NO. 1

This is one of the finest monasteries (35,7 x 26,6 m) of its kind and no other monastery at Ajanta has been so handsomely ornamented. The Mahayana monastery consists of an open courtyard, verandah, a hypostylar hall, santum with an antechamber and cells. The sanctum houses Lord Buddha in preaching posture with Bodhisattvas on either side and five disciples and a wheel flanked by deers at the base of the pedestal suggests symbolically Buddha’s first sermon at Sarnath.

The doorframe and pillars were beautifully carved. Every inch of this cave was originally painted, even the pillars and the sculptures being no exception,. The ceiling painted with geometrical, floral and faunal depictions, creates an impression of a decorative shamiyana held above. The walls painted mostly with the Jataka tales and scenes related to Lord Buddha’s life.
The cave contains some of the masterpieces of the world of painting namely Padmapani and Vajrapani.

Nog wat leeshulp:

Shamiyana

Indiase tent die gebruikt wordt bij officiele gelegengheden zoals bruiloften en andere feestelijhkheden. Vaak kleurrijk.

Wikipedia:

Mahayana

Mahāyāna is een van de hoofdstromingen in het boeddhisme.

Jatakaverhalen

De Jatakaverhalen zijn verhalen over de vorige levens van de Boeddha, toen hij een bodhisatta was, strevend naar het perfectioneren van de paramitas (karaktereigenschappen). In deze verhalen was de bodhisatta soms een dier, soms een mens en soms een god.

Dit is meteen een van de mooiste en meest complete schilderingen: Padmapani. Ajanta is een feest om te zien. Maar de meeste ruimtes die beschilderd zijn, hebben maar een beperkte belichting. Dat is natuurlijk prima, heel goed voor het behoud van de schilderingen, maar minder gemakkelijk voor mij als amateur fotograaf die uit de hand wat foto’s wil maken. Bovendien was het in de eerste grotten erg druk en kon je in convooi naar binnen. Na een korte tijd mochten de volgende bezoekers naar binnen.

Voorbeeld van een plafond.

Soms is het een zoekplaatje maar als je goed kijkt ontdek je verschillende figuren op deze wand.

Hier een aantal details:

De centrale figuur op de wand. Ik ben te weinig thuis in de iconografie van het Boeddhisme om al deze figuren te kunnen duiden.

Een groene figuur met bloemen in het haar.

Wat heeft deze sierlijke hand vast?

Florale motieven van het plafond (hopelijk zie je hier de afbeelding niet op zijn kop).

Nog een (deel van het) plafond. Hierna enkele details.

Florale motieven en vruchten.

Een stukje van de rand van het plafond.

Je ziet allerlei conventies, allerlei gebruiken in de architectuur, het schilderen en in het beeldhouwwerk.

Menselijke figuren en geometrische afbeeldingen.

Let op de kleuren die zijn gebruikt!

Zou dit een muzikant zijn?

Resten van een muurschildering.

Het lettertype in de titel van 20 december 2012 is van Göran Söderström/Goran Soderstrom (Amerikanen kunnen niet omgaan met dingen die ze niet begrijpen. Allerlei leestekens horen daar helaas bij) en heet Shabash Pro Light.